شب قدر، شب تقدیر امور بندگان

موضوع: شب قدر، شب تقدیر امور بندگان

تاریخ پخش:  17/06/88

بسم الله الرحمن الرحیم

«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»

بینندگان عزیز بحث شبی پخش می‌شود که شب نوزدهم است. سال 88 است. به مناسبت شب‌های قدر ما باید یک کمی از خود قرآن صحبت کنیم. و لااقل تفسیر سوره‌ی قدر را بگوییم، و یک مطالبی راجع به شب قدر صحبت کنیم. من می‌نویسم و قاری عزیز هم بخواند. «بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ». قاری: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْر»ِ (1) «وَ مَا أَدْرَئکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ» (2) «لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ» (3) «تَنزََّلُ الْمَلَئکَهُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبهِِّم مِّن کلُ‏ِّ أَمْرٍ» (4) «سَلَامٌ هِىَ حَتىَ‏ مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (5)

خوب چون شب نوزدهم گوش می‌دهید، شما ترتیل بخوان، ما هم با شنوندگان و بینندگان همراه ایشان یکبار هم این سوره را با هم بخوانیم، ثوابش را به نجف هدیه کنیم. روح مقدس امیرالمؤمنین. با ترتیل همراه ایشان بخوانید. شما یواش بخوانید ایشان بلند می‌خواند.

«بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ،‏ إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ – وَ مَا أَدْرَئکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ – لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ – تَنزََّلُ الْمَلَئکَهُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبهِِّم مِّن کلُ‏ِّ أَمْرٍ- سَلَامٌ هِىَ حَتىَ‏ مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (قدر/1تا5)

خوب «بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ». معنای بسم الله ترجمه‌ی معروف می‌گوییم: به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان. ما قرآن را شب قدر نازل کردیم. به پیغمبر می‌گویند: نمی‌دانی شب قدر چیست؟ «وَ مَا أَدْرَئکَ» یعنی نمی‌دانی. «مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ» نمی‌دانی شب قدر چه شبی است. بعد خودش بیان می‌کند. می‌گوید: شب قدر، بهتر از «لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ» «اَلف» یعنی هزار.هزار ماه تقسیم بر دوازده می‌شود هشتاد و چند سال. یک شب از 83 سال بهتر است. یعنی یک عمر نسبتاً طولانی.

1- نزول فرشتگان بر حضرت مهدی(علیه السلام) در شب قدر

خوب شب قدر چه شبی است؟ می‌گوید: «تَنزََّلُ الْمَلَئکَهُ» شب قدر ارتباط بین آسمان و زمین برقرار می‌شود. فرشته‌ها نازل می‌شوند. در زمان پیغمبر بر پیغمبر نازل می‌شدند. هرسال شب قدر است. الآن هم باید فرشته‌ها نازل شوند. بنابراین باید بر کسی نازل شوند که حال و هوا و خلق و خو و خصلت پیغمبر را داشته باشد و او الآن حضرت مهدی (ع) است. بنابراین به ما گفتند: شما با سوره‌ی قدر می‌توانید با دیگران مباحثه کنید. به دیگران بگویید: آقا، شب قدر برای یکسال است یا برای هر سال؟ می‌گویند: شب قدر برای هر سال است. بگو: «تَنزََّلُ الْمَلَئکَهُ» برای یک سال است یا هر سال؟ می‌گوید: هر سال که شب قدر است نزول ملائکه هم هست. می‌گویی: خوب زمان پیغمبر ملائکه، کجا می‌رفتند؟ همه می‌گویند: محضر پیغمبر! بگو: الآن بر چه کسی نازل می‌شوند؟ ملائکه بر ما نازل می‌شود یا بر شما؟ هیچ کدام. باید در کره‌ی زمین شخصی باشد فتوکپی پیغمبر، تمام کمالات پیغمبر را داشته باشد، که همینطور که شب قدر زمان پیغمبر فرشته‌ها بر پیغمبر نازل می شدند، الآن هم فرشته‌ها بر او نازل شوند، و الآن جز حضرت مهدی کسی نیست.

خوب، اول اینکه شب قدر در 5 تا آیه تکرار شده است. یکی اینجا که می‌گوید: «لَیْلَهُ الْقَدْرِ» این یک کلمه. «لَیْلَهُ الْقَدْرِ»،  «وَ مَا أَدْرَئکَ» باز می‌گوید: «لَیْلَهُ الْقَدْرِ» باز می‌گوید: «لَیْلَهُ الْقَدْر» یعنی در آیه‌ی 1 و 2 و 3 خود «لَیْلَهُ الْقَدْر» آمده است. در آیه‌ی 4 می‌گوید: «فیها»، «تَنزََّلُ الْمَلَئکَهُ وَ الرُّوحُ فِیهَا»، «فیها» یعنی در آن، یعنی در شب قدر، بعد می‌گوید: «سَلَامٌ هِىَ» این «هی» یعنی باز شب قدر. یعنی 5 تا آیه دارد، کلمه‌ی شب قدر در 5 تا آمده است. این خودش یک نکته‌ای است.

2- کارهای باواسطه و بی‌واسطه خداوند

«إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» در قرآن جایی که می‌گوید: «اِنِّا» فرق می‌کند با جایی که می‌گوید: «انّی» بعضی کارها را خدا مستقیم انجام می‌دهد، می‌گوید: «انّی» بعضی جاها کارها را با واسطه انجام می‌دهد، می‌گوید: «انّا» مثلاً بخشش کار خداست. می‌گوید: «أَنِّی أَنَا الْغَفُور» (حجر/49) من می‌بخشم. «أَنِّی أَنَا» یعنی من. من! اما یکجایی که خدا یک کاری را با واسطه می‌کند، نمی‌گوید: «انّی» می‌گوید: «انّا» مثلاً باران می‌فرستد، خوب خدا باران را مستقیم که نمی‌فرستد. خورشید به اقیانوس می‌تابد. آب دریا و اقیانوس بخار می‌شود. بخارها بالا می‌رود، متراکم می‌شود. ابر می‌شود. ابرها به هم فشرده می‌شود. بعد باران می‌شود. یعنی خدا که باران می‌فرستد از طریق خورشید و بخار و ابر و تراکم ابر و فشردگی ابر و… خدا به ما بچه می‌دهد. اما مستقیم که یک بچه پایین نمی‌افتد. ازدواج می‌کند. بنابراین می‌گوید: ما به شما بچه دادیم. پس هرجا خدا کاری را با واسطه بکند، می‌گوید: «انّا» هرجا کاری را بی‌واسطه بکند می‌گوید: «انّی». «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» چون فرشته‌ها در کار هستند. خدا قرآن را توسط فرشته‌ها، «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ»

علامه طباطبایی می‌گوید: فرق بین «اَنزَلَ» و «تَنزیل» چیست. چون قرآن هم می‌گوید: «تَنزیلا» هم می‌گوید: «اَنزَلنا» «اَنزَلنا» یعنی یکباره نازل کردیم. «تَنزیل» یعنی قطعه، قطعه، چون قرآن دوبار نازل شده است. یک مرتبه شب قدر، همه‌ی قرآن بر قلب پیغمبر نازل می‌شود. یک مرتبه در مدت 23 سال از 40 سالگی تا 63 سالگی قطعه قطعه نازل می‌شود. مثل آدمی که از مسافرت می‌آید، یک مرتبه ساک سوغاتی را یکجا به خانم می‌دهد. یکجا می‌نشینند زیپ ساک را باز می‌کنند، دانه دانه می‌گوید: این پیراهن برای فلانی، لباس برای فلانی. یک مرتبه یک جعبه‌ی شیرینی را یکجا به شما می‌دهند، یکجا باز می‌کنند دانه دانه تقسیم می‌کنند. یک مرتبه همه‌ی قرآن بر قلب پیغمبر نازل شد. یک مرتبه هم از 40 سالگی تا 63 سالگی بریده بریده به مناسبت‌های مختلف آیه به آیه نازل شد. دلیل این چیست؟ علامّه می‌فرماید دلیلش این است که آنوقت‌هایی که قطعه قطعه نازل می‌شد، پیغمبر پیش پیش می‌خواند. اینکه می‌گوید: پیش پیش می‌خواند، پیداست قبلاً اینها را… ببینید من می‌گویم: «سعدیا مرد نکونام…» شما می‌گویید: «نمیرد هرگز» یعنی قبل از آنکه من بگویم شما می‌گویید: «نمیرد هرگز» این پیداست این شعر را قبلاً … چون اگر نشنیده بودی، پیش پیش نمی‌خواندی.

آیاتی در قرآن داریم که خدا به پیغمبر می‌گوید: پیش پیش نخوان. «لا تَعْجَل‏» (طه/114) عجله نکن. بگذار ما بخوانیم. بعد بخوان. اینکه پیغمبر بعضی موارد پیش پیش می‌خواند، خدا به او گفت: پیش پیش نخوان، پیداست قبلاً اینها را پیغمبر بلد بود. و آن شب قدر… تمام قرآن شب قدر یکجا بر قلب مبارک پیغمبر نازل شده و پیغمبر اطلاع کلی داشت. «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ» بعد می‌گوید: «وَ مَا أَدْرَئکَ» نمی‌دانی شب قدر چیست؟

یک خرده راجع به شب قدر صحبت کنیم. اول شب قدر یکی را در خود قرآن گفته است. «خَیرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ»، شب قدر، 1-بهتر از هزار ماه، این یک مورد. 2-  حدیث داریم: «فَمَنْ أَدْرَکَهُ وَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ» (کافی/ج4/ص67) کسی شب قدر را درک کند، بخشیده نشود، خیلی آدم کذایی «أَبْعَدَهُ اللَّهُ» نفرین است. نفرین به کسی که شب قدر را درک کند، و این هنر استفاده کردن را نداشته باشد. به خصوص دهه‌ی آخر. که حدیث داریم ده شب آخر را پیغمبر دیگر رختخوابش را جمع می‌کرد. و به خصوص در دهه‌ی آخر شب بیست و سوم… حدیثی داریم شب نوزدهم قیچی می‌شود، شب بیست و یکم کُک زده می‌شود، شب بیست و سوم کُک‌ها تثبیت می‌شود. مثل لباسی که اول بُرش می‌زنند. بعد یک دوخت سر پایی، بعد طرف می‌آیند پرو می‌کنند، می پوشد. بعد آنوقت وقتی دیدند، قالب درست است. آنوقت دقیق چرخ می‌کند. یعنی مقدرات در سه مرحله است. مرحله‌ی بُرش، مرحله‌ی کُک، مرحله‌ی کُک، مرحله‌ی دوخت کامل. شب نوزدهم، شب بیست و یکم، شب بیست و سوم، و در این سه شب، شب بیست و سوم از همه‌ی شب‌ها مهمتر است. خوب شب قدر یعنی چه؟ «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» قدر چند تا معنا دارد. قدر یعنی اندازه. می‌گویند: قدرش را نمی‌دانیم. یعنی اندازه اش را نمی‌دانیم. «وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِه‏» (انعام/91)

3- تقدیر عمر و رزق در شب قدر

قدر، دو تا معنا دارد. یکی یعنی مقام، منزلت، یکی یعنی اندازه‌گیری. و شب قدر هم یعنی شب با منزلت و با اهمیتی، هم یعنی شب اندازه‌گیری. ببینید هرکسی یک اَجَلی دارد، یک رزقی. اَجَل دارد و رزق دارد. اما اَجَل دارد به خاطر اینکه می‌فرماید: «وَ لَنْ یُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْساً إِذا جاءَ أَجَلُها» (منافقون/11) اَجَل که آمد یک نفس هم نمی‌شود جابجا کرد. از حضرت پرسیدند: بعضی مرده‌ها چشمشان باز است، بعضی چشمشان بسته است. چرا؟ امام فرمود: آنکه باز است، فرصت نکرده ببندد. و آنکه بسته است، فرصت نکرده باز کند. اَجَل که آمد، لحظه‌ای کم و زیاد نمی‌شود. پس هرکسی یک اَجَلی دارد. شد؟ هرکسی هم یک رزقی دارد. که راجع به رزق هم قرآن می‌فرماید که: «یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ» (رعد/26) رزق‌ها هم کم و زیاد می‌شود. خوب پس هرکسی یک اَجَلی دارد و یک رزقی. چه موقع اینها اندازه‌گیری می‌شود؟ شب قدر! شب قدر اندازه‌گیری می‌شود. که این چه موقع بمیرد، چه کسی متولد شود؟

شب قدر بیان می‌شود که… «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ» ما قرآن را در شب قدر فرستادیم. «وَ مَا أَدْرَئکَ»، «وَ مَا أَدْرَئکَ» می‌دانید یعنی چه؟ گفتم… بارک الله! «وَ مَا أَدْرَئکَ» درک نمی‌کنی. «مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ» نمی‌دانی… به چه کسی می‌گوید؟ به پیغمبر می‌گوید. نمی‌دانی شب قدر چه شبی است. شب قدر بهتر از هزار ماه است. هر چیزی در این دنیا اندازه دارد. بگذار آیات اندازه را بخوانم. سوره‌ی رعد داریم. قاری: «کُلُّ شَیْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدار» (رعد/8) هرچیزی اندازه دارد. اینها که دست پاچه می‌شوند بنا است 822 کیلو شکر وارد بدن شما شود، شما زرنگی می‌کنید دو تا باقلوا می‌خورید. بعد دکتر می‌گوید: قندتان بالا رفته است. یعنی دیگر خانه‌ی خودتان هم شکر نخورید. این پا بنا است چقدر راه برود. هرچیزی اندازه دارد. «کُلُّ شَیْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدار» آیه‌‌ای داریم «جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْراً» (طلاق/3) بشنوید. قاری: «جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْراً» خداوند برای هرچیزی قدری قرار داده است. هرچیزی اندازه دارد. آیه‌ی دیگر می‌فرماید: «وَ إِنْ مِنْ شَیْ‏ءٍ» قاری: «وَ إِنْ مِنْ شَیْ‏ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» (حجر/21) هیچ چیز نیست مگر اینکه خزینه‌اش دست ما است. خزینه‌ی همه چیز دست خداست. مثل داروخانه‌ای که معدن… یا مثل کارخانه‌‌ی داروسازی که داروها هست، اما به ایشان می‌گویند: سه تا قرص. یکی صبح، یکی ظهر، یکی عصر، یکی در میان. شش ساعت به شش ساعت. خزینه‌ی همه چیزها نزد خداست. منتهی بهره‌گیری از این‌ها «بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ»، «وَ إِنْ مِنْ شَیْ‏ءٍ» یعنی هیچ چیز نیست. «إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ» خزینه‌های همه چیز نزد ما است. «وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» این خورشید حساب دارد. چه مقدار نور باید به ما بدهد؟ ماه حساب دارد. «الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ» (الرحمن/5) شمس و قمر، یعنی خورشید و ماه «حُسبان» یعنی حساب و کتاب دارد. همه چیز حساب دارد. دانه‌های شن، دانه‌های باران، نفس‌های ما، عدد برگ‌ها، موی‌ها، همه چیز حساب دارد. ما باید باورمان بیاید که این هستی بند به یک قدرت حسابگر است. بند به یک قدرت حسابگر است. الکی نمی‌شود. «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ(1) وَ مَا أَدْرَئکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ (2)»

4- بهره‌گیری از رحمت الهی به میزان ظرفیت خود

حالا اندازه‌گیری. حالا خدا چطور اندازه می‌گیرد؟ تا ظرفمان را چطور بگیریم. اگر ظرفمان کوچک باشد، خدا کم می‌دهد. ظرفمان بزرگ باشد، بیشتر می‌دهد. تا چه ظرفی شب قدر ببریم. قلبی نزد خدا ببری که پر از کینه است. چیزی نیست. شما اگر یک لیوان را نزد من آوردی که این لیوان، خاک و سوسک و پشه در آن بود، من هم چیزی در آن نمی‌کنم. می‌گویم:‌ این لیوان بهداشتی نیست. اگر می‌خواهیم شب قدر از خدا چیزی بگیریم، اول باید کینه‌ها را برطرف کنیم. حالا یک کسی فحش داد. خوب داد. او را ببخش. به من اهانت کرد. بابا او را ببخش. پس این قرآنی که می‌گوید: «وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ» (آل‌عمران/134) غیظت را کنترل کن. چه می‌خواهد بگوید؟ شما نمی‌خواهید به یک آیه عمل کنید. قرآن شب قدر نازل شد که به آن عمل کنید. می‌گوید: اگر کسی «مَرُّوا کِراماً» (فرقان/72) یک متلکی گفت با کرامت بگذر. «قالُوا سَلاما» او آدم نااهلی بود تو به او سلام کن. به نا‌اهل هم سلام کن. از لغزش‌ها بگذر. غیظت را کنترل کن. «وَ الْعافینَ عَنِ النَّاسِ» (آل‌عمران/134) خوب مردم را عفو کن. مگر نمی‌خواهی خدا تو را ببخشد؟خوب تو هم ببخش. ببخش تا تو را ببخشند. شب قدر خدا برای ما چه اندازه می‌گیرد؟ این مربوط به این است که حال ما چطور باشد. من این مثال را قبلاً هم زدم بگذار احتمالاً باز هم شنیده‌اید.

ظرف میوه را نزد بنده می‌آورند. اگر من یکی را برای خودم بردارم، دیگر ظرف را نگه نمی‌دارند. برای کنار دستی می‌برد. اما اگر برای خودم نگه نداشتم، تا ظرف میوه را آوردند یکی را به این آقازاده بدهم. یکی را به آن آقازاده بدهم. تا مادامی که به اطرافیان بدهم، تا مادامی که من از این میوه به دیگران بدهم، او هم میوه را نزد من نگه می‌دارد. هرچه به مردم بدهید خدا این نعمت را برای شما نگه می‌دارد. اگر برای خودت برداشتی خدا نعمت را جای دیگر می‌برد. اگر می‌خواهید نعمت‌ها نزد شما بماند، باید به دیگران هم بدهید.

5- هزار برابر پاداش برای کار نیک در شب قدر

یک حدیث داریم شب قدر همه‌ی عبادت‌ها ضرب در هزار می‌شود. من سراغ دارم بعضی از افراد که خمس که می‌دهند شب بیست و سوم خمس می‌دهند. شب بیست و سوم خمس می‌دهد. برای اینکه یک میلیون شب بیست و سوم ثواب هزار میلیون دارد. شب بیست و سوم به یک نفر افطاری بدهی، انگار به هزار نفر افطاری دادی. یعنی هر کار شب قدر ضرب در چند می‌شوند. شب قدر خیلی مهم است. «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ» حدیث داریم موسی به خدا گفت: خدایا من می‌خواهم قرب به تو پیدا کنم. فرمود: «قُرْبِی لِمَنِ اسْتَیْقَظَ لَیْلَهَ الْقَدْر» (بحارالانوار/ج95/ص145) اگر می‌خواهی به من نزدیک شوی، باید شب قدر نخوابی. گفت: رحمت تو را می‌خواهم. فرمود: «رَحْمَتِی لِمَنْ رَحِمَ الْمَسَاکِینَ لَیْلَهَ الْقَدْر» (بحارالانوار/ج95/ص145) می‌خواهی من به تو رحم کنم، تو به فقرا شب قدر رحم کن. عبور از صراط، می‌گوید: اگر می‌خواهی از پل صراط بگذری، «تَصَدَّقَ بِصَدَقَهٍ فِی اللَّیْلَهِ الْقَدْر» شب قدر صدقه بده. بهشت می‌خواهم. «لِمَنْ سَبَّحَ تَسْبِیحَهً فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ» (بحارالانوار/ج95/ص145) نجات از دوزخ می‌خواهم. «لِمَنِ اسْتَغْفَرَ فِی لَیْلَهِ الْقَدْر» (بحارالانوار/ج95/ص145) رضای تو را می‌خواهم. رضای من این است که شب قدر نماز بخوانی. یعنی هرچه می‌خواهیم شب قدر است. عنایت داشته باشیم شب مهمی است. وقتی می‌گوییم: «اللَّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیَان‏» خدایا همه‌ی برهنه‌ها را بپوشان، شما خودت چند تا برهنه را پوشاندی؟ چند میلیون پیراهن عروس در کمدها آویزان است، و جوان‌ها برای خریدن عزا گرفتند. هر خانه‌ای یک ساک لباس زیادی ندارد. هفتاد میلیون آدم هستیم. هفتاد میلیون ساک، حالا بگو: 50 میلیون ساک، بگو: سی میلیون ساک، سی میلیون ساک لباس زیادی داریم و افرادی هم هستند بی‌لباس هستند. چقدر آدم پول سنگین دارد و می‌تواند ده‌ها نفر را به کار بگیرد.  این پولها را که در قبر نمی‌بریم. من این را بگویم.

6- ضمانت امام جواد(علیه السلام) برای جبران پرداخت خمس

امام جواد فرمود: به شیعیان من سلام مرا برسانید و بگویید: من امام جواد امام نهم شما هستم. ضامن هستم خمس بدهید مال شما کم نشود. ضامن است دیگر. هرکس امام زمان را قبول دارد، امام جواد را قبول دارد، گفته: من قول می‌دهم، خمس بدهی کم نشود. امام کاظم فرمود: اگر پول حقی را ندهی، خدا طوری زندگی‌ات را تاب می‌دهد که دو برابرش را در راه باطل بدهی. ببینید یک باران می‌آید وضع کشاورزی خوب می‌شود. یک باران قطع می‌شود خشکسالی می‌شود. یک نمی‌دانم فرض کنید مرضی در مکه پیدا می‌شود، چهار نفر بیمار می‌شوند. یک وقت می‌بینی چند هزار نفر از حج محروم می‌شوند. اصلاً ما داشتیم آدم وارد جدّه شد کنار مکّه یک مرتبه پای پله‌های هواپیما دیوانه شد. همانجا او را برگرداندند. آدم شده مکه رفته است. نتوانسته اعمال حج را انجام بدهد. داشتن نشان دهنده‌ی کامیابی نیست. خیلی‌ها دارند ولی رزقشان نیست. هرچه آدم دارد رزقش نیست. هرچه کامیابی کند رزقت است. خیلی‌ها دارند ولی رزقشان تنگ است. صدام چقدر کاخ دارد؟ الآن کجاست؟ شاه چقدر کاخ داشت؟ الآن کجا است؟ مگر هرچه داری رزق تو است؟ رزق را باید خدا تعیین کند.

7- طلب خیر از خداوند در شب قدر

ولذا حدیث هم داریم که به خدا نگو: چه کن. بگو: خدایا یک همسر خوب قسمت من کن. نگو: خدایا این دختره!خدایا این پسره! چه می‌دانیم صلاح است یا نه؟ بگو: خدایا «اللهم ارزقنی حج» خدایا مکه بروم. نگو: خدایا به من پول بده که مکه بروم. به تو چه! یک وقت می بینی که پول داری و مکه نمی‌روی. و یک وقت می‌بینی بارها مکه رفتی و پول هم نداشتی. تو از خدا مکه بخواه. بگو: خدایا خوشی بده. ای خدا بروم در کنکور قبول شوم. چه می‌دانی؟ چقدر آدم داریم در کنکور قبول شد، و مشکلات زیادی دارد و افرادی هم پشت کنکور ماندند، زندگی‌شان مشکلی ندارد. دنبال یک کار دیگری رفتند. شما از خدا خیر بخواه. بگو: خدایا به من خیر بده. خیر شما این است که پسر داشته باشی یا دختر؟ به من چه؟ خدایا اولاد صالح به من بده. خدایا یک دختر، یک پسر، به تو چه؟ اگر عقل ما می‌رسید که پشیمان نمی‌شدیم. به تعداد پشیمانی‌ها نشانه‌… هر پشیمانی یک دلیل است برای اینکه عقل ما کامل نیست. اگر دعا می‌کنید قلبتان را پاک کنید. قلبمان را پاک کنیم.

خدایا شب شهادت ضربت خوردن امیرالمؤمنین بحث را می‌بینند. به آبروی امیرالمؤمنین در دل ما کینه‌ی احدی را قرار نده. بگذریم! تا چه وقت؟ سر چه؟ سر چه؟ دنیا چیزی نیست. یک وقت آقای شهید رجایی رییس جمهور شد، امام فرمود: آقای رییس جمهور مغرور نشوی که رییس جمهور هستی. خداوند کهکشان‌هایی دارد که کره‌ی زمین کنار آن به اندازه‌ی یک حلقه در یک بیابان است. آسمان اول نسبت به آسمان دوم، اینکه می‌گویم از حدیث است. آسمان سوم نسبت به آسمان چهارم مثل یک حلقه در یک بیابان است. الآن گاه و بی‌گاه تلویزیون می‌گوید: ستاره‌ای کشف شده که 50 هزار سال نوری…. اوه! 50 هزار سال نوری با ما فاصله دارد. بعد تازه کهکشان ما چند تا ستاره دارد؟ منظومه‌ی شمسی چه؟ تازه منظومه‌ی شمسی یک تکه‌اش زمین است. زمین یک تکه‌اش آسیا است. آسیا یک تکه‌اش ایران است. توفقط رییس جمهور یک تکه، در یک تکه،در یک تکه، در یک تکه شده‌ای. این هم برای دو، سه سال! این را مرحوم امام فرمود که دنیا چیزی نیست. تا می‌روی بگویی: جاوید شاه!دیر می‌شود یا زود می‌گویند: مرگ بر شاه! یعنی جاوید شاه و مرگ بر شاه، قاطی هم کنی می‌شود یک آدم عادی که نه زنده باد نه مُرده باد! پست‌های دنیا چیزی نیست. مالش چیزی نیست. فقیری خانه است. روی آجر است. فقیری در خانه‌ی خشتی می‌نشینی. پولداری در خانه‌ی آجری می‌نشینی. سر و ته دنیا یا خشت است یا آجر. یا موکت است یا قالی. یا دوچرخه است یا ماشین. این همه جنایت، این همه کینه، این همه حرص برای چیست؟ بنشینیم اندازه‌گیری کنیم کجا بودیم؟ کجا هستیم؟ چقدر دیگر عمر داریم؟ شاید شب قدر سال دیگر ماه رمضان درک نکردیم. امام فرمود: هرکس می‌خواهد سر نماز برود، فرض کند نماز آخرش است. با آنکه ما روزی 5 بار سر نماز می‌رویم، می‌گوید: در هر نمازی فکر کن نماز آخرت است. ما در هر سالی باید فکر کنیم رمضان آخر است. هم در قلبمان کینه‌ی کسی نباشد. هم دیگران را ببخشیم. هم گرسنه‌ها را سیر کنیم. خمس بدهیم. زکات بدهیم. رحم کنیم. اگر به هم… آبروی همدیگر را ریختیم، عذرخواهی کنیم. از او حلالیت بطلبیم. اگر ظرفمان را بشوییم، خدا شب قدر آن را شیر می‌کند. این مربوط به آن است که چه لیوانی تحویل خدا بدهیم. خدا کریم است لیوان‌های ما گیر دارد.

خوب حالا شب نوزدهم بیننده‌ها، از برادرمان آقای طاهری هم استفاده کنیم.

خدایا به آبروی امیرالمؤمنین و مظلومیتش هرچه شب قدر برای خوبان تاریخ مقدّر می‌کنی، همه را برای همه‌ی ما مقدّر بفرما. اموات ما بیامرز. تمام دعاهایی که هر کجا می‌شود مستجاب کن. به همه‌ی بی‌همسرها همسر خوب، به همه‌ی بی‌مسکن‌ها مسکن خوب، به همه‌ی بی‌فرزندان فرزند خوب، به همه‌ی مریض‌ها شفا، به همه‌ی کدورت‌ها صفا، همه‌ی فقرا غنی، همه‌ی مشکلات حل، همه‌ی توطئه‌ها خنثی، همه‌ی توطئه‌گران نااهل نابود بفرما. رهبر عزیز ما را به سلامت بدار. روح انبیا، اوصیا، پیغمبر اسلام و اهل بیت، روح مراجع تقلید و امام و شهدا، روح پدران و مادران و نیاکانی که در اسلام ما، در شیعه بودن ما، در تعلیم و تربیت ما، در انقلاب ما سهمی داشتند، روحشان را از ما راضی و ما را پاسدار خون‌ها و خدماتشان قرار بده. قلب حضرت مهدی میزبان فرشته‌ها را از الآن تا ابد از ما راضی و ما را از یاوران مخلص امام زمان قرار بده.

«اللهم صل علی محمد و آل محمد»