موضوع: امام علی(ع)، وصیت
تاریخ پخش: 76/10/29
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
مطالب مختلفی را باید بگویم. اول اینکه باید به وصیت حضرت امیر اشاره کنم. این وصیت را من از کتاب «من لا یحضر» نقل می‌کنم که در نهج البلاغه هم با کمی تغییر آمده است.
1- وصیت امام علی به امام حسن
حضرت در آستانه‌ی شهادت به امام حسن وصیت کرد و فرمود: «یَا بُنَیَّ الْزَمْ بَیْتَکَ وَ ابْکِ [عَلَى] خَطِیئَتِکَ» (أمالی مفید/ص220) مراقب خانه‌ی خودت باش. مناجات و اشک را داشته باش.
یکی از چیزهایی که ما از آن بهره می‌بریم، مسئله اشک است. اشک خیلی چیز خوبی است. حاج احمد آقا می‌گفت: امام وقتی هنگام سحر گریه می‌کرد، دستمال کاغذی جواب نمی‌داد. با حوله اشک هایش را می‌گرفت. امامان ما اشک داشتند. در دعای ابوحمزه کلمه‌ی «أَبْکِی» خیلی آمده است. امام حسین در دعای عرفه به قدری گریه می‌کرد که اشک‌ها از گونه و چانه مبارکشان می‌ریخت و شن‌های زیر چانه‌شان‌تر شده بود. گاهی چشم ما اشک ندارد. اشک از همه چیز بیشتر ارزش دارد. به خصوص اشک جوانان ارزش بیشتری دارد.
علی(ع) می‌فرماید: «أُوصِیکَ یَا بُنَیَّ بِالصَّلَاهِ عِنْدَ وَقْتِهَا وَ الزَّکَاهِ فِی أَهْلِهَا» حسن جان من دارم می‌روم. اما تو نمازت را اول وقت بخوان. بیایید شب 21 قراردادی با خدا بگذارید. پنج دقیقه مغازه‌تان را ببندید. خیر می‌بینید. به بچه هایتان خیر می‌رسد. فکر نکنید که در ده دقیقه دو مشتری را از دست می‌دهید. بد است که به ما بگویند: بازار ابوسفیان حجاز هفته‌ای 35 بار برای نماز تعطیل می‌شود و بازار جمهوری اسلامی تعطیل نمی‌شود. چند دقیقه مغازه‌ی خود را تعطیل کنید.
اما در مسجد نماز باید سریع باشد. بین دو نماز به روحانی نگو: آقا استخاره کن. حق ندارید که وقت همه مردم را بگیرید. مردم آمدند نماز بخوانند. او می‌گوید: آقا یک استخاره برایم بگیر. مردم می‌خواهند نماز بخوانند و بروند. کسی نباید بین دو نماز دعا بخواند. دو نماز را سریع بخوانید. بعد هرکس هر سؤالی داشت بپرسد. مسائل شخصی خود را برای بعد از نماز بگذارید. با این کار مسجد شلوغ می‌شود. افرادی می‌خواهند به مسجد بیاید و نماز بخوانند. اما فکر می‌کنند که نماز خواندنشان 40 دقیقه طول می‌کشد و از خیر نماز می‌گذرند. می‌بیند که اگر خودش نماز بخواند 10 دقیقه طول می‌کشد. اما در مسجد نیم ساعت نماز می‌خواند. کاری کنیم که به خاطر این مسائل و دعاها ارزش مسجد کم نشود.
2- اهمیت توجه به مسجد
نماز اول وقت بخوانیم. «أُوصِیکَ یَا بُنَیَّ بِالصَّلَاهِ عِنْدَ وَقْتِهَا» به مسجد عنایت داشته باشیم. زمان جنگ بود. مشکل دولت جنگ بود. من به یاد دارم که در تلویزیون گفتم: والله قسم ثواب مدرسه سازی از مسجد سازی بیشتر است. آن زمان این را گفتم. الآن به حمدالله مشکل مدرسه دارد حل می‌شود. به مسجد برسیم. شما می‌دانید که امامان ما در مسجد سوختند. علی بن ابی طالب در مسجد شهید شد. امام حسن در مسجد دید که معاویه بالای منبر رفت و صلح نامه را پاره کرد و گفت: من اصلاً کاری به نماز شما ندارم. من می‌خواهم حکومت کنم. امام سجاد دید که در مسجد اموی از یزید تجلیل می‌کنند. امام باقر در مسجد می‌نشست و می‌دید که امام جمعه دارد به علی بن ابی طالب ناسزا می‌گوید. اینها همه در مسجد سوختند. می‌دیدند که در مسجد همه‌ی حقشان از بین رفت اما در عین حال سفارش می‌کردند که به مسجد بروید. هزار و چند سردار شهید داریم. تاریخ سرداران را که بررسی کردند، دیدند که بیش از 45% ایام فراغت این سرداران در مسجد بوده است و 1% ایام فراغتشان در پارک و سینما بوده است. اگر قرار است که در مملکت ما خطری پیش بیاید، بچه‌های مسجد به جبهه می‌روند. جناب آقای رحیمیان مسئول محترم بنیاد شهید یک آمار عجیبی را می‌گفت که بیشتر بچه‌های جبهه، بچه‌های مسجد بودند. به مسجدی‌ها بدهیم. بچه‌هایمان را با مسجد آشنا کنیم. مسجدها را جوان پسند کنیم. به جوان‌ها احترام بگذاریم. جوان‌ها خودشان در هیئت امنا بروند.
3- توجه به نماز اول وقت، زکات و میانه‌روی و عدالت
حسن جان من دارم می‌روم. «أُوصِیکَ یَا بُنَیَّ بِالصَّلَاهِ عِنْدَ وَقْتِهَا وَ الزَّکَاهِ فِی أَهْلِهَا» اول وقت نماز بخوانید و زکات بدهید. من این حدیث را خواندم. باز هم تکرار می‌کنم. چون در شب 21 چند میلیون بیننده بیشتر داریم. من این حدیث را سال قبل گفتم. اما می‌خواهم که باز هم تکرار کنم. امام صادق فرمود: «مَا ضَاعَ مَالٌ فِی بَرٍّ وَ لَا بَحْرٍ إِلَّا بِتَرْکِ الزَّکَاهَِ» (من‌لایحضره‌الفقیه/ج2/ص7) هر کجا دیدید که مالی تلف می‌شود، ببینید که زکات داده یا نداده است. کشاورزان عزیز ما زکات بدهند. فکر نکنید کم می‌شود. زکات مال را زیاد می‌کند. مثل درخت انگوری که اگر شاخه‌اش را قیچی کنیم، بارش بیشتر می‌شود. کلمه‌ی زکات 32 بار در قرآن آمده است. کلمه‌ی برکت هم 32 بار آمده است. یعنی زکات مساوی با برکت است. زکات بدهید.
آن‌هایی که نمی‌توانند زکات بدهند، باید زکات‌های دیگر را بدهند. همین روزه زکات بدن است. علی(ع) فرمود: «زَکَاهُ الْعِلْمِ نَشْرُهُ» (غررالحکم/ص44) «وَ الِاقْتِصَادِ فِی الْعَمَلِ وَ الْعَدْلِ فِی الرِّضَا وَ الْغَضَبِ» حسن جان من دارم می‌روم. در هر حال مواظب باش که از مرز تجاوز نکنی. اگر کسی را دوست دارید، خیلی او را بالا نبرید. اگر با کسی بد هستید، خیلی مخالفت نکنید. علی بن ابی طالب به افرادی شهریه می‌داد و می‌گفت: اینها دشمن من هستند. ولی بگذار شهریه‌شان را بدهم.
4- توجه به همسایگان، میهمان دوستی و همنشینی با مساکین و یاد مرگ
«وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ إِکْرَامِ الضَّیْفِ وَ رَحْمَهِ الْمَجْهُودِ وَ أَصْحَابِ الْبَلَاءِ وَ صِلَهِ الرَّحِمِ وَ حُبِّ الْمَسَاکِینِ وَ مُجَالَسَتِهِم» همسایه‌های خود را خوب اداره کنید. مهمان نوازی کنید. به فامیل برسید. مساکین را دوست داشته باشید. نمی‌گوید: انفاق کنید. گاهی آدم به فقیر پول می‌دهد. اما فقیر را دوست ندارد. دوست ندارد که کنار او بنشیند. دوست ندارد که از او عکس بردارد. دوست ندارد که بچه‌اش به مدرسه‌ای برود که بچه‌های فقیر هستند. حتی وقتی به یک مجلسی وارد می‌شود نزد فقرا نمی‌نشیند. حرفی ندارد که هزار تومان، دو هزار تومان کمک کند. اما دوستشان ندارد. «وَ حُبِّ الْمَسَاکِینِ وَ مُجَالَسَتِهِم» مساکین را دوست داشته باشید و کنار آنها بنشینید. «وَ اذْکُرِ الْمَوْتَ» یاد مرگ باش. پارسال روی کره زمین میلیون‌ها نفر زنده بودند اما امسال نیستند. شاید امسال آخرین سال عمر ما باشد. ما خبر نداریم. شاعر می‌گوید: همین عروسی که دارد خودش را برای شوهرش درست می‌کند، همین الآن کفنش در کارخانه‌ی نساجی بافته می‌شود. ولی توجه ندارد. اگر به ما می‌گفتند: فکر می‌کنید این سال‌ها عمر چه کسی به پایان برسد؟ هیچ کس فکر نمی‌کرد که عمر حاج احمد آقا به پایان برسد. طوری رفتار کنیم که هر لحظه آماده باشیم.
5- کنترل آرزوها، زهد و پرهیز از مواضع تهمت و اعتدال در همه جا
«وَ قَصِّرِ الْأَمَلَ» آرزوهای دراز را کنار بگذارید. کاری که وظیفه‌تان است انجام بدهید. در تهاجم فرهنگی دو وسیله هست که جوان‌های ما آسیب می‌بینند. یکی دستشان از نماز جداست. یکی هم از ازدواج جدا هستند. ازدواج و نماز انسان را بیمه می‌کند. «طُولُ الْأَمَلِ» (نهج‌البلاغه/خطبه 28) نگو می‌خواهم دخترم لیسانس و فوق لیسانسش را بگیرد. تا تو به آرزویت برسی، دختر و پسرت صد گناه کرده‌اند. نگو: حالا فعلاً درسم تمام شود، بعد ازدواج می‌کنم. فعلاً رانندگی را یاد بگیرم. اگر دنبال این آرزوها بروی، ممکن است زمینه‌ی گناه پیش بیاید. دختر و پسر ما آسیب پذیر هستند. به خاطر آرزوهایت نگذار که دختر و پسرت فاسد بشوند. حالا بگذار مشکلاتمان حل شود، بعداً خمس می‌دهم. شاید دیگر نتوانستی. همین مقداری که داری خمس بده.
«وَ ازْهَدْ فِی الدُّنْیَا» به دنیا نچسب. دنیا داشتن اشکال ندارد. به دنیا چسبیدن اشکال دارد. امام حسن دنیا را داشت. ولی بارها اموالش را در راه خدا داد. «أی اتق مواضع التهم» (بحارالانوار/ج33/ص509) حسن جان من دارم می‌روم. اما مواظب باش که به جاهایی که مورد تهمت است، نروی. از آدم‌هایی که می‌دانی اگر با آنها دوست شوی، تو هم متهم می‌شوی، جدا شو. «وَ اقْتَصِدْ یَا بُنَیَّ فِی مَعِیشَتِکَ وَ اقْتَصِدْ فِی عِبَادَتِکَ» (أمالی مفید/ص220) حتی عبادت را اندازه گیری کن. این طور نباشد که یک بار سه نوبت را به مسجد برویم. یکبار هم چهار ماه نرویم. در عبادت خود میانه روی کن. در زندگیت میانه روی کن. «وَ لَا تَأْکُلَنَّ طَعَاماً حَتَّى تَصَدَّقَ مِنْهُ قَبْلَ أَکْلِهِ» (أمالی مفید/ص220) هر غذایی می‌خوری، حساب کن دیگران دارند یا ندارند. به فکر گرسنه‌ها باش.
وصیت نامه طولانی است. در جای دیگر می‌فرماید: درختان خرما را نفروشید. در توسعه آن بکوشید. این از دستورات اسلام است. البته کشورهای غربی چنین قانونی دارند که اگر کسی درختان باغی را قطع کند و خانه سازی کند، باید دو برابر این درخت‌ها را در جای دیگر بکارد. در اسلام هم این قانون قانون اسلامی است. درخت را قطع نکنید. به خصوص درخت‌های خرما را قطع نکنید. وصیت مفصلی راجع به زن‌ها کرده است. حقشان را از بین نبرید. راجع به یتیم‌ها وصیت کرد.
6- اهتمام به قرآن
راجع به قرآن وصیت کرد. من باز هم می‌خواهم راجع به قرآن یک چیزی بگویم. امشب شبی است که می‌خواهیم قرآن سر بگیریم. لازم می‌دانم که این مطلب را یکبار دیگر تکرار کنم. خیلی مسئله‌ی مهمی است. ما 700 شهر داریم. در هر شهری یک جلسه تفسیر هست. فارغ التحصیلان دانشگاه‌های ما، دانشجوها را جمع کنند. ببینند دانشجوها می‌توانند قرآن بخوانند یا نه؟ آیا قرآن فقط برای شب بیست و یکم است؟ من این آیه را تکرار می‌کنم. قرآن می‌گوید: «قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لَسْتُمْ عَلى شَیْ‌ءٍ حَتَّى تُقیمُوا التَّوْراهَ وَ الْإِنْجیلَ» (مائده/68) خواهش می‌کنم که خیلی دقت کنید. ای اهل کتاب شما پوچ هستید. مگر اینکه کتاب آسمانی را احیا کنید. اهل کتاب مسیحی‌ها و یهودیها هستند. «لَسْتُمْ عَلى شَیْ‌ءٍ، لَسْتُمْ عَلى شَیْ‌ءٍ» یعنی پوچ هستید. می‌گوید: اهل کتاب پوچ هستید. مگر این که محورتان قرآن باشد. همه کارهایتان بر اساس، محورتان تورات و انجیل باشد. «لَسْتُمْ عَلى شَیْ‌ءٍ حَتَّى تُقیمُوا القُرآنَ» تا زمانی که کتاب آسمانی را محور و مقصد اعلی قرار ندهید. پوچ هستید. دبیرستان و دانشگاه ما دختر و پسر دیپلمه و لیسانس تحویل داد. اینها چه مقدار مایه دارند؟ قرآن چقدر در دبیرستان ما رخنه کرده است؟ در حوزه‌های علمیه‌ی ما چند درس تفسیر وجود دارد؟ شهرهای ما نسبت به قرآن برخوردشان چه طور است؟ «لَسْتُمْ عَلى شَیْ‌ءٍ» خیلی حرف دارد. یعنی پوچ هستید. «لَسْتُمْ عَلى شَیْ‌ءٍ» پوچ هستید مگر اینکه قرآن محور کارتان باشد. تورات محور کارتان باشد. قرآن یک مقداری راز و رمز دارد. اسرار دارد. 25 اصل مدیریت در آیه‌ی «وتفقد الصدق» وجود دارد. من طلبه‌ی کم سواد این 25 اصل را کشف کردم. یک نفر که رساله‌ی دکترای مدیریت می‌نوشت. این نوشته من را دید و گفت: همین یک رساله است؟ گفتم: چه می‌گویید؟ گفت: نه! والله یک رساله‌ی دکترا همین است. 25 اصل از اصول مدیریت در یک آیه است. مهم این است که از قرآن کنار نشویم. ما قرآن را نفهمیدیم. یک مقداری به قرآن بها بدهیم. حسن جان من دارم می‌روم. پیامبر(ص) فرمود: «عَلَیْکَ بِالْقُرْآن» (أمالی مفید/ص332)
راجع به عدالت می‌گوید: اگر من زنده بودم خودم می‌دانم که با دشمنم چه کنم. ولی اگر شهید شدم و از دنیا رفتم. او یک ضربه زد شما هم یک ضربه بزنید. حتی حق ندارید که ابن ملجم را مثله کنید. امیرالمؤمنین در وصیت خود به ایتام، به قرآن، به حقوق خانم‌ها، به مساکین، علاقه به مساکین، نماز اول وقت سفارش کرده است. اینها سفارشاتی بود که علی بن ابی طالب داشته است.
7- مظلومیت امام علی
امیرالمؤمنین خیلی مظلوم بود. یک روز معاویه به امیرالمؤمنین نامه نوشت. گفت: یادت هست که تو را مثل شتر با ریسمان کشاندم و از تو بیعت گرفتم. فرمود: من افتخار می‌کنم که دینم سالم است. با زور از من بیعت گرفتن برای من ننگ نیست. من دینم سالم است. «مَا عَلَى الْمُسْلِمِ مِنْ غَضَاضَهٍ فِی أَنْ یَکُونَ مَظْلُوماً مَا لَمْ یَکُنْ شَاکّاً فِی دِینِهِ» (نهج‌البلاغه/نامه 28) من در دین تو شک ندارم. علی بن ابی طالب خیلی مظلوم بود. وقتی خبر شهادت علی بن ابی طالب پخش شد. بعضی از افراد مقداری طلا و پول داشتند. پول هایشان را در هوا ریختند به افراد دادند. به شکرانه این که علی شهید شده است.
شخصی یک نوکر داشت. گفت: به افتخار اینکه علی را شهید کردند. من اسم او را ابن ملجم می‌گذارم. من یک وقت در تلویزیون گفتم: حضرت امیر هرشب هزار رکعت نماز می‌خواند. بعد دیدم که بعضی از روزنامه‌ها نتوانستند این را هضم کنند. نمی‌توانستند هزار رکعت را درک کنند. گفتم: کلمه‌ی «لیله» و کلمه «ألف» هم معنای حقیقی دارد و هم معنای مجازی دارد. گاهی که در قرآن می‌گوییم: «لیله» شب نیست. شبانه روز است. «وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثینَ لَیْلَهً» (اعراف/142) ما به موسی گفتیم: سی شب به کوه طور بیا. یعنی سی شبانه روز بیا. پس گاهی که می‌گوییم: شب! منظور شبانه روز است. «ألف» هم که می‌گوییم، هزار رکعت است. گاهی وقت‌ها می‌گوییم: «ألف» به معنی زیاد است. نه این که حالا حتما هزارتا باشد. «لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَهٍ» (بقره/96) قرآن می‌گوید: بعضی‌ها دوست دارند که هزار سال عمر کنند. یعنی دوست دارند که عمر طولانی بکنند. مثل اینکه می‌گویند: هزار دفعه گفتم گوش نداد. ما داشتیم آدم‌هایی را که هزار رکعت نماز می‌خواندند. آیت الله العظمی خوئی که از مراجع معروف بود می‌گفت: من 700 رکعت نماز خواندم. اما دیگر طاقت نیاوردم. با آنکه زمان داشتم. دو ساعت دیگر وقت داشتم. چون نماز مستحب که سوره ندارد. علامه امینی صاحب کتاب الغدیر می‌گفت: من خودم از نجف به ایران آمدم. به مشهد رفتم و در حرم امام رضا سی شب ماه رمضان، هر شب هزار رکعت نماز خواندم حالا اگر یک مقداری از اینها در صبح قرار گرفت، طوری نیست. مگر شما قانون نماز شب را نمی‌دانید؟ می‌گویند: نماز شب یازده رکعت است. اگر چهار رکعتش را در سحر خواندی و اذان گفتند، بقیه‌اش را هم بخوان. اگر چند رکعتش بعد از اذان شد، اشکال ندارد. بازهم جزء نماز شب است. پس ببینید علامه امینی خودش بیش از سی هزار رکعت نماز خواند. آیت الله العظمی خوئی 700 رکعتش را خواند. اگر بخواهیم بگوییم:
لیل چند جواب دارد. یکی به معنای شبانه روز است. وقتی می‌گویند: اگر کسی شوهرش مرد، چهارماه و ده روز عده بگیرد، معنایش چهار ماه و ده شب است. بعضی جاها که می‌گوییم: «ألف» هم ممکن است عدد واقعی باشد و هم مجازی باشد. بعضی از عددها واقعی هستند. مثلاً می‌گوید: حضرت نوح در میان مردم «أَلْفَ سَنَهٍ إِلاَّ خَمْسینَ عاماً» (عنکبوت/14) هزار سال عمر کرد، به جز پنجاه سال! از این معلوم می‌شود که این عدد دقیقی است. می‌گوید: از هزار پنجاه سال کمتر! یا مثلاً می‌گوید: 300 بعد می‌گوید: نه تا هم روی آن بگذار. «وَ لَبِثُوا فی کَهْفِهِمْ ثَلاثَ مِائَهٍ سِنینَ وَ ازْدَادُوا تِسْعاً» (کهف/25) ما چون خودمان اهل نماز نیستیم، یک خرده باورمان نمی‌شود. می‌گوییم: چطور حضرت علی هرشب هزار رکعت نماز می‌خواند؟ مثل پیرمردی که نمی‌تواند بدود. می‌گوید: این فوتبالیست‌ها چه قدر می‌دوند. خسته نمی‌شوند؟ چون خودش نمی‌تواند بدود، دویدن اینها را هم زیر سؤال می‌برد. بعد هم در روزنامه می‌نویسد که آقای قرائتی گفت: هزار رکعت! من شک کردم و ماشین حساب آوردم. ماشین حساب نمی‌خواهد. الآن شب‌های قدر بعضی‌ها صد رکعت نماز می‌خوانند و یک ساعت و ربع طول می‌کشد. مشکلی نیست.
8- کمالات انحصاری امام علی(ع)
علی بن ابی طالب هفتاد کمال داشت که روی کره زمین احدی نداشت. علی بن ابی طالب و همسرش فاطمه‌ی زهرا تنها زن و شوهری بودند که هر دو معصوم بودند. پیغمبران ما معصوم بودند اما همسرانشان معصوم نبود. تنها زن و شوهری که معصوم بودند علی بن ابی طالب و حضرت فاطمه بود. فرمود: من هفتاد کمال دارم که روی کره‌ی زمین احدی ندارد. یک کسی پرسید: چرا اسم حضرت علی در قرآن نیست؟ اگر اسم علی در قرآن نیست، اسم دیگران هم در قرآن نیست. می‌گوید: رهبر شما همان کسی است که در رکوع انگشتر داد. خودت برو پیدا کن. خودت بروی پیدا کنی بهتر است تا اینکه مستقیم اسم علی بن ابی طالب را بیاورد. همیشه کمال را بگویند. بگویند: آقا رئیس جمهور باید یک چنین کمالاتی داشته باشد. مردم خودشان بروند و انتخاب کنند. چون اگر صاف بگویند: ریئس جمهور فلانی است. می‌گویند: می‌خواهند این را به ما تحمیل کنند. کمال را بگویید تا خودش برود و پیدا کند. بگذار علی بن ابی طالب آیاتی داشته باشد که خود مردم بروند و ببینند چه کسی جای پیغمبر خوابید؟ چه کسی در رکوع انگشتر خود را به فقیر داد؟ چه کسی با شصت جراحت زره پوشید و به احد آمد؟ علی بن ابی طالب شهید شد. ما که علی را نشناختیم. دنیا هم علی را نشناخت. مظلومیت امام حسین نصف این است. علی بن ابی طالب فرمود: من 25 سال مظلوم بودم. خدا علامه امینی را رحمت کند. وقتی به حرم می‌رفت بعضی وقت‌ها ایشان را می‌دیدم. به حرم امیرالمؤمنین می‌رفت. می‌ایستاد و نگاه می‌کرد. «السلام علیک یا مظلوم» همین که می‌گفت: مظلوم، گریه می‌کرد. بزرگترین مظلوم تاریخ علی(ع) است. دشمنان هرچه توانستند علیه او گفتند. دوستان هم از ترس فضائلش را نقل نکردند.
9- اهمیت شب قدر و آداب دعا
شب قدر است «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَهِ الْقَدْرِ» (قدر/1) ما قرآن را شب قبل نازل کردیم. قرآن دوبار نازل شد. یک بار همه قرآن به طور کلی در شب قدر بر قلب مبارک پیامبر نازل شد. یک بار هم قطعه قطعه و آیه آیه در مدت 23 سال نازل شد. «وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَهُ الْقَدْرِ» (قدر/2) نمی‌دانیم که شب قدر چه شبی است؟ «لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍِ» (قدر/3) شب قدر از هزار ما بهتر است. هزار ماه تقسیم بر دوازده، هشتاد و چهار سال می‌شود. یعنی یک شب به اندازه هشتاد و چهار سال ارزش دارد. شب قدر چه خبر است؟ «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍِ» (قدر/4) شب قدر فرشته‌ها از آسمان به زمین می‌آیند. به کجا می‌روند؟ حدیث داریم که از شب قدر شما امامت را ثابت کنید. چون شب قدر هر سال هست. تا زمانی که پیغمبر بود، شب قدر فرشته‌ها خدمت پیغمبر می‌آمدند. الآن شب قدر فرشته‌ها خدمت چه کسی می‌رسند؟ باید به خدمت امام زمان برسند. باید میزبان فرشته‌ها کسی باشد که عین پیغمبر باشد. حدیث داریم که در زمان پیغمبر فرشته‌ها نزد پیغمبر می‌رسیدند. «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ» شب قدر که فرشته‌ها می‌آیند، خدمت چه کسی برسند؟ خدمت کسی که مشابه پیغمبر است. خدمت حضرت مهدی می‌رسند. «سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (قدر/5) شب قدر چه کنیم؟ دعا کنیم. چه طور دعا کنیم؟ بحث دعا را در جلسه‌های بعد می‌گویم. چون خیلی مفصل است.
من یک جمله بگویم. در دلت بگو که خدا قلب شما را از هر کینه‌ای پاک کند. چون ما وقتی می‌خواهیم یک چیزی را بگیریم. روح ما وقتی می‌گیرد که پاک باشد. روح پاک چیزی را می‌گیرد. در ظرفی که تمیز است شیر می‌ریزند. در ظرفی که نجس است و سوسک در آن است که شیر نمی‌ریزند. روحتان را پاک کنید. روحمان را پاک کنیم. قرآن می‌گوید: رمز اینکه من شما را ببخشم این است که شما هم دیگران را ببخشید. «وَ لْیَعْفُوا وَ لْیَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ» (نور/22) الآن همدیگر را ببخشید.
خداوندا هرکس به من ظلم کرده است. پشت سر من غیبت کرده است. به من فحش داده است. من او را از همین الآن بخشیدم. وقتی بخشیدی، آن وقت می‌گوید: «أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ» نمی‌خواهی خدا تو را ببخشد؟ تو هم دیگران را ببخش تا خدا هم تو را ببخشد. راه دریافت ذکر خدا این است که تو لطف کنی. یک دعا می‌کنم تا برادرمان ما را به فیض برسانند.
خداوندا آنچه خیر و برکت در شب‌های قدر مقدر می‌کنی همه را برای همه ما مقدر بفرما. کسانی که سال‌های قبل بودند و امسال نیستند همه را ببخش و بیامرز. نسل ما را تا آخر تاریخ از بهترین مؤمنین و مؤمنات قرار بده. قلب آقا امام زمان را برای همیشه ازما خشنود و ظهورش را تعجیل بفرما. رهبر ما، امت ما، دین ما، دنیای ما، نسل و ناموس ما، عقاید و افکار ما، مرز و بوم ما را در سایه امام زمان حفظ بفرما. مشکلات جهان اسلام را حل بفرما. مرضا شفا مرحمت بفرما. باقی اسرا آزاد بفرما. از مفقودالاثرهایی که هنوزخانواده هایشان در زجر می‌سوزند خبر خوشی به آنها برسان. خداوندا روح امام و شهدا از ما راضی و ما را پاسدار خون آنها و خدمات آنها قرار بده. کسانی که در مسلمانی و تعلیم وتربیت ما مؤثر بوده‌اند از ما راضی قرار بده. رزق حلال، علم مفید، نیت خالص، عمر با برکت، حسن عاقبت، عزت دنیا و آخرت، ایمان کامل، بدن سالم، فکرباز، قلب سالم، روح پاک نصیب همه ما بفرما. مشکلات هر خانه و هر فردی را به آبروی شهید ماه رمضان امیرالمؤمنین حل بفرما.
«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»
