موضوع بحث: معادشناسي -11، شاكيان و ثبت عمل
تاريخ: 71/01/02
بسم الله الرّحمن الرّحيم
انشاالله خداوند عبادتهاي همه را قبول و سال نو را مبارك كند. بحثي را كه امسال ماه رمضان دنبال مي كنيم بحث معاد است، در معاد خيلي خبر است:
1- شاكيان. 2- ثبت و كشف نامه‌ها. 3- جسماني بودن معاد.
1- قرآن و رهبران آسماني و مساجد شاكيان روز قيامت
روي اين سه موضوع بحث مي كنيم. در قيامت افرادي شكايت مي كنند كه اسم آنها را گذاشتيم شاكيان. كه يكي قرآن است كه روايت داريم روز قيامت قرآن مي‌آيد و شكايت مي كند كه: به من بها ندادند. يكي پيغمبر است. كه باز شكايتش مربوط به قرآن است كه: «إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً» (فرقان/30) يكي هم مسجدي است كه رها مي شود، و يكي هم رهبران آسماني كه شهيد شده‌اند، «يَا رَبِّ قَتَلُونَا وَ طَرَدُونَا» (بحارالانوار،ج7،ص222) مظلوميني كه خونشان ريخته شد. قرآني كه كنار زده شد. مسجدي كه درش بسته شد. اينها شاكيان هستند. برخورد خود ما نسبت به قرآن چيست؟ قرآن پهلوي ما چقدر جلوه دارد؟
2- روابط ضعيف ما با قرآن
رابطه‌مان با قرآن ده تا رابطه است:
1- رابطه ي قسم. وقتي مي خواهيم به قرآن قسم بخوريم. 2 – رابطه ي بك ياالله. در شب 21 ماه رمضان قرآن سر مي گيريم.
3- رابطه ي استخاره.
4- رابطه ي كيف عروس، مهريه ي يك جلد كلام الله مجيد. 5- رابطه ي تبليغات، يك آيه را چاپ مي كنيم، پوستر مي كنيم. درباره ي بانك صادرات، بانك مركزي، سعدي، روغن قو، سفال فلان، فرش فلان. يك ساعت فروشي بود ساعت تعمير مي كرد روي تابلو نوشته بود »عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ« (لقمان/34) علم الساعة يعني علم روز قيامت پهلوي خداست، به تو ربطي ندارد.
6- رابطه ي خانه ي نو رفتن. تمام رابطه‌ها. رابطه ي شكمي و هنري، تبليغاتي، دكوري و. . .
رابطه ي ما با قرآن رابطه ي بسيار ضعيفي است. كشورهاي عربي هم همينطور هستند. رابطه ي آهنگ و صوت، تجويد.
رابطه اي كه خداوند محبوب ماست و ما كتاب محبوب را مي خوانيم. خداوند خالق ماست و ما كتاب دستورالعملهاي زندگيمان را بايد بخوانيم. بايد اينگونه باشيم. ما قرآن را به عنوان كتاب عمل استفاده نمي كنيم.
3- ثبت اعمال بطور دقيق
مسأله ي ديگر مسأله ي ثبت عمل هست. راجع به ثبت عمل آيه زياد داريم.
تمام كارهايي كه ما مي كنيم ثبت مي شود. كره ي زمين يك ضبط و صوت است و ما داخل و در شكم ضبط و صوت زندگي مي كنيم. منتها از اين ضبط و صوت غافل هستيم.
قرآن مي فرمايد: «إِنَّ رُسُلَنا يَكْتُبُونَ ما تَمْكُرُونَ» (يونس/2) فرستاده هاي ما مي نويسند حيله هاي شما را. مكر شما را مي نويسند.
هرچه شما مي گويي ما مي نويسيم. «وَ إِنَّا لَهُ كاتِبُونَ» (انبياء/94) ما كاتب كارهاي شما هستيم. «رُسُلَنا يَكْتُبُونَ» يعني: فرستاده هاي ما مي نويسند.
«نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ» (يس/12) نه فقط خودِ كار را مي نويسيم، بلكه آثار كارها را هم مي نويسيم.
آدم وقتي از گلابي عكس مي گيرد ظاهر گلابي مشخص مي شود خاصيت و آثار آن معلوم نيست. خدا مي گويد: ما آنچنان مي نويسيم كه درونش هم نوشته مي شود و عوارض بعد از آن را هم مي نويسيم.
«وَ كُلُّ شَيْ‌ءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ» (قمر/52) هر كاري كه اينها انجام بدهند، اينها مكتوب است.
«وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظينَ» (انفطار/10) به درستيكه بر شما افرادي كه حافظ شما هستند وجود دارد.
«كِراماً كاتِبينَ» (انفطار/11) اينها با كرامت هستند پاداش را چند برابر مي نويسند. «يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ»(انفطار/12) علم دارند به هر كاري كه شما انجام مي دهيد.
«ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَيْهِ رَقيبٌ عَتيدٌ» (ق/18) لب تو تكان نمي خورد با كلمه اي مگر اينكه كنار لب شما رقيب و عتيد هست.
آيات زيادي در قرآن داريم كه كارهايتان ثبت مي شود. دوربين هاي خدا مخفي است.
4- روز قيامت پرونده‌ها باز مي‌شود
وقتي ثبت شد، روز قيامت ثبت شده‌ها كشف مي شود. و اين آبروريزي است. قرآن مي گويد: »وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ« (تکوير/10) روز قيامت پرونده‌ها باز مي شود.
«يُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ يَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ» (قيامه/13) انسان روز قيامت اول حاشا مي كند. حتي قسم هم مي خورد.
«وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكينَ» (انعام/23) به خدا ما مشرك نبوديم. مشرك بوده، خداپرست بوده، فكر مي كند دادگاه دنياست مي گويد ما نبوديم. خدا مي گويد: تو نبودي پس اين چيه؟ چنان صحنه‌ها برايش روشن مي شود كه ديگر نمي تواند حاشا كند.
«بَلْ بَدا لَهُمْ ما كانُوا يُخْفُونَ» (انعام/28) هر چيزي را كه مخفي كنند آنجا لو مي رود.
5- نامه اعمال مجرمان
روز قيامت يك پرونده اي براي انسان باز مي شود. خدا مي گويد: »إقرأ كتابك« نامه‌ات را بخوان. »اقْرَأْ كِتابَكَ كَفي بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسيباً« (اسرا/14)خودت بگو چه كارت كنيم؟ خودت بگو جرمت چيست، دو ساعت دو ساعت حرف زدي اما سه دقيقه نماز نخوانده اي. قرآن در آيه اي ديگر مي فرمايد: روز قيامت يك پرونده ي ديگري باز مي شود، انسان مجرم نگاه مي كند به پرونده مي‌گويد: »ما هذا الكتاب« اين چه پرونده اي است؟ »لا يُغادِرُ صَغيرَةً وَ لا كَبيرَةً إِلاَّ أَحْصاها« (کهف/49) اين عجب پرونده اي است، هيچ كار ريز و درشتي نيست كه ثبت نكرده باشد. و لذا سرش را پايين مي اندازد.
در دادگاه هايي كه در تلويزيون نشان مي دهد ديديد كه مجرم سرش را پايين گرفته و يا جلوي صورتش را گرفته. قرآن در اين باره مي‌فرمايد: »إِذِ الْمُجْرِمُونَ ناكِسُوا رُؤُسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ« (سجده/12) مجرم سرش را پايين مي اندازد. يك خلافهايي بوده كه نمي خواسته كسي بفهمد حالا آنجا همه مي فهمند.
6- كساني كه نامه اعمالشان در دست راست است
يك پرونده ي ثبت است و يك پرونده ي ديگر هم داريم. كه قرآن مي فرمايد: يك عده نامه در دست راستشان است يك عده نامه را در دست چپ مي دهند. نامه ي دست راست نشانه ي موفقيت است. مي گويد: «اقْرَؤُا كِتابِيَهْ» (حاقه/19) بياييد نامه ي من را بخوانيد. «إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلاقٍ حِسابِيَهْ» (حاقه/20) من در دنيا به فكر قيامت بودم. حرام نمي خوردم. گناه نمي كردم. در برابر خلاف خودم را نگاه مي داشتم. «فَهُوَ في عيشَةٍ راضِيَةٍ« در قيامت در يك زندگي به سر مي برد كه راضي است.
«في جَنَّةٍ عالِيَةٍ» در باغهايي بلند درجه، شاخه هاي به هم نزديك. «كُلُوا وَ اشْرَبُوا» بخوريد و بياشاميد. به خاطر خوبي‌هايي كه در دنيا داشته‌ايد اينجا راحت باشيد.
در آن دنيا هر چه ببيني و هر چه بخوري خسته نمي شوي كيف مي كني و لذت مي بري. و هر چه لذت ببري سير نمي شوي، چشم خسته نمي شود، هر چه مي بيني كيف مي كني. برعكس عذاب هم همينطور است. در دنيا مثلاً در گرما در آبادان و بوشهر در هواي ْ45 نانواها چه مي كنند؟ اينها عادت كرده‌اند. قرآن مي گويد: نه اينگونه نيست «فَلا يُخَفَّفُ» نه سختيش كم مي شود و نه شيرينيش كم مي شود. دردش براي هميشه درد است و لذتش براي هميشه لذت است.
7- كساني كه نامه اعمالشان در دست چپ است
»وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِشِمالِهِ« (حاقه/25) افرادي كه نامه ي اعمال را به دست چپشان مي دهند مي گويند: «فَيَقُولُ يا لَيْتَني لَمْ أُوتَ كِتابِيَهْ« كاش اين را به من نمي دادند. تا اين را به من نداده بودند احتمال مي دادم كه شايد ما روسفيد بشويم. كاش مرده بودم كاش نابود شده بودم. »يا لَيْتَني كُنْتُ تُراباً« (نباء/40) كاش من خاك بودم. خاك يك دانه گرفت صد دانه بيرون داد اما من به خاطر اين همه نعمت يك سجده نكردم. خاك از من بهتر است.
8- جسماني بودن معاد
حالا آيا معاد جسماني است؟ بله، قرآن بارها در سوره ي معارج، يس و قمر مي فرمايد: «يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِلي نُصُبٍ يُوفِضُونَ« (معارج/43) آخر بعضي‌ها مي گفتند: ما وقتي مرديم مي پوسيم فقط روح ما زنده است. نخير روح نيست همين استخوان پوسيده‌ها دوباره درست مي شود. »يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ« يعني از قبر خارج مي‌شود. يا آيه داريم: »وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فيها وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ« (حج/7) خداوند مبعوث مي كند كساني را كه در قبرها هستند.
من بعثنا من مرقدنا. از همين قبر. تمام مثالهايي كه قرآن و پيغمبر مي زند مي گويد: در قيامت شك داري. ببين چطور دانه را مي كاري، برگها مي ريزد. تمام مثالها براي ماديات است.
كفار هم مي‌گفتند: »أَ إِذا كُنَّا تُراباً أَ إِنَّا لَفي خَلْقٍ جَديدٍ« (رعد/5) ما وقتي در خاك پوسيديم و ذرات ما گم شد دو مرتبه زنده مي شويم؟ بله زنده مي شويم. آن كسي كه اول درست كرد حالا هم درست مي كند.
مرگ يك بيهوشي است. هر كسي هر چيزي را بسازد دومرتبه مي تواند باز كند دوباره بسازد. مهندس اگر يك ماشين مي سازد مي تواند ساخته‌اش را باز كند دو مرتبه به هم ببندد، خدا هم مي‌داند و هم مي تواند.
بحث امروز ما سه مسأله شد: شكايت چهار چيز، مسجد مخروبه، قرآن متروك، رهبران مظلوم.
تمام كارهاي ما ثبت مي شود. خداوند بارها در قرآن گفته كه: ريز و درشت كارها را ثبت مي كنم. روز قيامت نامه ي اعمال بدست ما داده مي شود. قيامت مربوط به روح نيست. همين جسم است سه مرتبه كلمه ي اجداث آمده.
خدايا هر چه به عمر ما اضافه مي كني به ايمان و معرفت ما اضافه بفرما.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»
