موضوع: مسجد(2)، آداب مسجد
تاريخ پخش:70/12/29
بسم الله الرحمن الرحيم
1- مسجد
عبادتها، قبول. سال 71 مبارك بحث ما بحث معاد بود. رسيديم به بحث مساله برزخ و قبر. شب تولد امام حسن و شب عيد و سال تحويل، گفتيم اين بحث را نكنيم.
در قيامت نه تا شاكي داريم:
1- پيغمبر. «وَ قالَ الرَّسُولُ يا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً» (فرقان/30) پيغمبر مي‌فرمايد: من از مردم راضي نيستم كه قرآن را كنار زدند. آنهايي كه نسبت به تلاوت، تعليم، تدريس عملي، تبليغي، كوتاهي كردند.
2- بستگان: . كه در مورد آنها كوتاهي مي‌شود.
3- مسجد. شكايت مي‌كند. يعني خلاصه مسجد را نمي‌توان ساده گرفت.
نكاتي در مورد مسجد: 1- ساختن مسجد 2- نظافت مسجد 3- توليت مسجد 4- فضاي مسجد 5- چراغ مسجد 6- دستورالعملها 7- فرش مسجد
2- كاربرد و كارآيي مسجد
اما انتخاب مسجد. قرآن مي‌فرمايد، مسجد در صدر اسلام چند منظوره بوده است. يعني قضاوت هم در مسجد بوده است. تعليم و تربيت هم در مسجد بوده است. اختلافات زن و شوهري، از مسجد مردم به جبهه مي‌رفته‌اند. سالن اجتماعات، كمك رساني و همه چيز در مسجده بوده است. الان مسجدها اينطور نيست. بياييد مسجد را با مدرسه با هم بسازيم. مشكل مملكت ما با اين كثرت جمعيت، مشكل مدرسه سازي و فضاي آموزشي است و بياييم يك كاري كنيم كه بغل مسجد يك زميني باشد كه مدرسه باشد كه يك مقداري بار مدرسه را بكشد. مثلا حياط مسجد، حياط مدرسه است. مي‌شود يك جوري ساخت كه مسجدي كه خلوت است از مدرسه آدم بگيرد و مدرسه‌اي كه سالن ندارد از مسجد استفاده كند. به هم كمك كنند. در قديمها هم اين كار را مي‌كردند. منتها مدرسه‌هاي علميه.
3- تاريخ مسجد در اسلام
ساختن مسجد مربوط به اسلام نيست. اصحاب كهف بعد از اينكه اصحاب كهف وارد غار شدند و در آنجا ماندند قرآن مي‌گويد بياييد به يادبود اين راد مردان بياييد يك چيزي بسازيم. حالا چه بسازيم؟ «لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَسْجِداً» (كهف/21). يك بنايي يك سنگ تاريخي به عنوان يادبود بسازيم. بياييد يك ساختماني بسازيم كه بار مكتبي و فرهنگي هم داشته باشد.
در شهرهايي كه اهل تشيع و اهل تسنن با هم زندگي مي‌كنند بايد در مسجد اهل سنت برويم و نماز بخوانيم. امام صادق دستور داد. مسجدها نبايد قبيله‌اي و صنفي باشد.
ما نبايد كينه‌ها و خصلتهاي خودمان را در خانه خدا ببريم. متاسفانه ما رفتيم به يك روستايي كه اين عيب را داشتند. يك روستايي بود رفتم آنجا. دو تا قبيله با هم دعوا داشتند، به هم دختر و پسر نمي‌دادند ميني بوس اين قبيله با آن قبيله از هم جدا بود. گاهي وقتها كينه‌هاي اين طوري مي‌شود. اينها اوج پستي است.
سفارش شده كه مسجدسازي نبايد حرفه‌اي باشد. مانعي ندارد كه يك صنفي مسجد بسازد اما اينكه اين مسجد اين گروه باشد اين خلاف نظر اسلام است. راجع به مسجد داريم، اول كسي كه مسجد ساخت، حضرت آدم بود. اول ساختماني كه روي كره زمين بالا رفت. كعبه بود. حضرت ابراهيم خودش مسجد ساخت. «وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْماعيلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّميعُ الْعَليمُ» (بقره/127).
با امام جمعه محترمي رفتيم كلنگ ساختماني را بزنيم. ديدم اين آيه را براي كلنگ زدن است.
حالا يك نكته‌اي را براي پدر و پسرها راجع به ادب بگويم. ابراهيم بنا بود و پسرش كارگر. اما اسمهايشان پهلوي هم نيست. نگفته ابراهيم و اسماعيل پايه‌ها را بالا برد مي‌گويد ابراهيم پايه‌ها را بالا برد و بعد مي‌گويد اسماعيل. جالب اينكه وقتي كار تمام شد مي‌گويند «ربنا تقبل» عملگي كه قبول كردن ندارد. چرا؟ كارگري هم كه در خط خدا باشد آن كارگري هم مي‌شود عبادت كارگر بايد بگويد «تقبل الله». كسي كه براي خدا مسجدي را بنايي كند. خدا در آن بندگي كند. از مال حلال باشد.
مسجد بايد ساده باشد. حضرت امام يك دست خطي دارد كه به مقام معظم رهبري كه آن زمان رئيس جمهور بودند نوشته مصلاي تهران بزرگ و ساده. به طوري كه هر كس وارد مسجد مي‌شود ياد مسجد صدر اسلام بيفتد. تزئينات در مسجد غلط است.
مقدسين وقتي به ما مي‌گويند به دخترها بگوييد موهايشان را بكنند تو، مي‌گويند مقدس با آن دختر فكلي يك جور هستند. هر دو گوش به حرف نمي‌دهند و هيچ كدام هم دست بردار نيستند.
يك مسجد مي‌سازند به اندازه پنج تا مدرسه پول تزئينات مي‌دهند. غلط است.
سه رقم اسراف داريم: اسراف با سه پوشش. 1- خانمها كه اسراف مي‌كنند مي‌گويند آبرو داري است. 2- در اداره‌ها وقتي اسراف مي‌كنيم مي‌گوييم اسراف است. مي‌گويد اين تشريفات است. 3- در مسجدها مي‌گويد شعائر مذهبي است. اينها هر سه اسراف است. اينها كلاه شرعي است. حديث داريم حضرت مهدي كه تشريف بياورد منار مسجدها را خراب مي‌كند. حالا بساز براي كلنگ حضرت مهدي.
4- آداب مسجد رفتن
در پاورقي كتاب «من لايحضره الفقيه» دارد كه به خاطر اينكه منار اشراف به خانه‌ها دارد.
نظافت مسجد. روايات زيادي داريم. آب دهن پرت كردن در مسجد كفاره دارد كه آن آب دهان انداختن خودش تميز كند. اگر كسي مسجد را جارو كند انگار برده‌اي را آزاد كرده است. به خصوص در شب جمعه.
اصل نماز اينكه زير آسمان باشد. در حد ضرورت زير سقف.
فيض كاشاني(ره) وصيت كرده بود كه مي‌خواهم باران به قبرم ببارد.
امام سجاد(ع) در سجاده‌اش شيشه عطر بود.
قَالَ الصَّادِقُ (ع): «يَا فَضْلُ لَا يَأْتِي الْمَسْجِدَ مِنْ كُلِّ قَبِيلَةٍ إِلَّا وَافِدُهَا وَ مِنْ كُلِّ أَهْلِ بَيْتٍ إِلَّا نَجِيبُهَا يَا فَضْلُ لَا يَرْجِعُ صَاحِبُ الْمَسْجِدِ بِأَقَلَّ مِنْ إِحْدَى ثَلَاثِ خِصَالٍ إِمَّا دُعَاءٍ يَدْعُو بِهِ يُدْخِلُهُ اللَّهُ بِهِ الْجَنَّةَ وَ إِمَّا دُعَاءٍ يَدْعُو بِهِ فَيَصْرِفُ اللَّهُ بِهِ عَنْهُ بَلَاءَ الدُّنْيَا وَ إِمَّا أَخٍ يَسْتَفِيدُهُ فِي اللَّهِ» (وسائل‌الشيعة/ج5/ص193).
اگر مردم به مسجد بروند 1- «إِمَّا أَخٍ يَسْتَفِيدُهُ فِي اللَّهِ» يك برادر خوب در مسجد پيدا مي‌كند يا علمي را ياد مي‌گيرند. قديمها راديو تلويزيون نبود. مردم به مسجد مي‌آمدند و اخبار و چيزها را ياد مي‌گيرند.
در مسجد علم، رحمت، اخوت، حمايت از مستضعفين، هدايت، تقوا هست.
اشاره مي‌كنند كه وقت تمام شد. دستورالعملها را من سريع بخوانم.
عكس شهدا و علما را در مسجد نزنيد. در راهرو يا در يك جايي كه هم مقام و هم ياد شهدا زنده بماند. مسجد عكس ممنوع است حتي عكس رهبر انقلاب حتي عكس پيغمبر.
دوم. رعايت حقوق مهم است. براي پول گرفتن به مردم رو نيندازيد. صندوق باشد هر كس مي‌خواهد خودش كمك كند. بهترين وقت را صرف پول گرفتن نكنيد. چون اوج وقتها شب قدر است. و اوج شب قدر سحر است. سحر جمع مي‌شوند تا پول بگيرند كه زيلوهاي مسجد را قالي بكنند يعني كل وقتها صرف پشم مي‌شود.
اگر صداي مناجات و دعا همسايه‌هاي مسجد را اذيت كند، گناه اذيت مردم از عبادت در مسجد بيشتر است. حساب اذان جدا است، اذان عيب ندارد.
آقازاده امروز آمد خانه ما يك شعري خواند من شعرش را پسنديدم گفتم بيايد براي شما هم بخواند.
ابر كرم خدا ببارد امشب *** نوميد كسي را نگذارد امشب
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»
