موضوع بحث: شکر – 3
تاریخ: 02/12/69
بسم الله الرحمن الرحیم
1- شکر خدا 2- تشکر از مردم 3- شیوه شکر 4- ترک شکر و کفران نعمت 5- مقدار شکر 6- انگیزههای تشکر
قرآن میفرماید که اگر کسی شکر کند و دائماً به یاد نعمتهای خدا باشد شیطان حریفش نمیشود چون دو تا آیه است و علامه طباطبائی از این دو تا یک جرقه نور را بوجود آورده، دو تا آیه این است شیطان گفت: «فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعینَ إِلاَّ عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصینَ» (ص/83-82) همه مردم را گمراه میکنم مگر مخلصین را در جائی دیگر شیطان میگوید من همه را گمراه میکنم «لا تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شاکِرینَ» (اعراف/17) اکثر مردم شکر گذار نیستند و گول من را میخورند ولی شاکر گول من را نمیخورد یک آیه داریم که شیطان میگوید همه را میتوانم گمراه کنم به غیر از مخلصین مثل سگ پاچه همه را میگیرد و به غیر از مخلصین. شیطان مثل سگی است که هر بیگانهای را میگیرد ولی اهل الله را کاری ندارد. شیطان گفت در فکر و روح همه اثر میگذارم به جز مخلصین در جائی دیگر میگوید: مگر شاکرین. پیدا است که اگر کسی شگر گذار باشد شیطان نمیتواند در او اثر بگذارد و حضور دائمی داشته باشد. آیهای دیگر میفرماید: «ما یَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذابِکُمْ إِنْ شَکَرْتُمْ وَ آمَنْتُمْ وَ کانَ اللَّهُ شاکِراً عَلیماً» (نساء/147)
راجع به تشکر از مردم چند جور است:
تشکر از والدین است. خیلی پدر و مادر بر گردن ما حق دارند. جوانهایی که تازه داماد شدند، جوانهایی که دانشجو شدند باسواد شدند قدر این پیرمردها را داشته باشند. رسول اکرم(ص) مشغول نماز جماعت بود در حال رکوع «سبحان ربی العظیم و بحمده» خداوند به جبرئیل دستور داد تا به پیامبر بگوید بایستد. جبرئیل آمد، گفت: صبر کن. ایشان سبحان الله گفت. رکوع طولانی شد. بالاخره بعد از نماز گفتند یا رسول الله (ص) این رکوع را خیلی طول دادی نمازجماعت را آدم باید تند بخواند بعد معلوم شد که امیرالمومنین حضرت علی(ع) داشته میدویده است که به نماز جماعت برسد. توی یک کوچه تنگ یک پیرمرد جلوی او بوده است. امام میخواسته به نماز برسد مجبور بوده است که از کنار آن پیرمرد تند رد شد و شک کرده که به ثواب نماز جماعت برسد یا احترام ریش سفید این پیرمرد را بگذارد. یک مقدار امام(ع) فکر میکند و میگوید ما از نماز جماعت میگذریم و به این پیرمرد احترام میگذاریم. خداوند دستور داد یا رسول الله رکوع را طول بده تا علی (ع) برسد.
احترام پیرمرد بیگانه به قدری مهم است که خدا رسول الله را در رکوع نگه میدارد برای اینک یک جوان به یک پیرمرد احترام بگذارد. حالا این پیر اگر پدر باشد چه؟ اگر مادر باشد چه؟ «حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلى وَهْنٍ» (لقمان/14) مادر درد کشیده است و به خصوص احترام به مادر تاکید شده است. چون حضرت(ص) فرمودند: مادرت، مادرت مادرت و یکبار گفت پدرت. گاهی وقتها میگویند آقا ما تحصیل کرده هسیتم. بابا تحصیل کرده هستی اما بابا و ننه امکانات مفت به تو داد که فردی تحصیل کرده شدی.
می گویند کسی با فرزندش به یک معرکه گیری رسید. فرزند گفت: بایستیم تماشا کنیم. بچه گفت: بابا نمیبینم. گفت: بیا بغلم. بچه باز هم گفت: نمیبینیم. بابا گفت: بیا روی دوشم. بچه پایش را گذاشت روی دوش بابا قدش از بابا بلندتر شد. گفت: بابا میبینیم. گفت: خیلی خوب. بچه گفت: بهتر از تو میبینم. گفت: خیلی خوب. گفت: بابا اصلاً من چیزی میبینم که تو نمیبینی. گفت: خیلی خوب پدر! بچه شروع کرد به پا زدن روی کتف بابا. آقا! اینقدر پا نزن. من نردبان تو شدم که تو میبینی اگر من نردبان نمیشدم تو نمیدیدی. نگو من فوق لیسانسم او نان مفت به تو داد تا فوق لیسانس شدی.
پدر و مادر را احترام کنید گرچه شما پیغمبر شدی، گرچه پدرت عوامِ عوام بود.
احترام از فرزند: پدر و مادرها به فرزند احترام بگذارند. بابا! فرزندت، بچه بود میگفتی حسین حالا که زن دارد زشت است بگویی «حسین»، بگو «حسین آقا» باید آنها هم احترام بگذارند.
احترام از همسر، احترام از مردم: خدا به پیغمبر(ص) فرمود: این مردمی که میآیند اموالشان را به عنوان مالیات اسلامی و زکات میدهند نگو من پیغمبرم، تشکر کن صلوات بفرست بر مردم «إِنَّ صَلاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ» (توبه/103) تو که به اینها صلوات میفرستی و دعا میکنی اینها روحیه پیدا میکنند چقدر امام از مردم تشکر می
کرد: من روی رزمندگان را میبوسم و بر این بوسه افتخارمی کنم. ای کاش من یک پاسدار بودم.
1- چگونه تشکر کنیم؟
سجده شکر: چگونه تشکر کنیم؟
تشکر از مقامات بالا گاهی با اطاعت است، «إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ» (آل عمران/31) اگر خدا را دوست دارید گوش به حرفهایش بدهید، عکس امام را قاب کنی بالای سرت بزنی ولی رشوه هم بگیری، امامی که عکسش را زدی این را میگوید رشوه نگیر تو عکس را زدی رشوه هم میگیری. این دروغ و نفاق است.
تشکر از زیر دست اینست که با زبان تشویق کنی.
گاهی خوب است که آدم تشکر کند و گاهی صلاح نیست، اگر کسی منّت گذاشت گفت یادت میاید وام میخواستی به تو دادم اگر یک کسی خدمتی به شما کرد و منّت گذاشت این شخص دیگر لیاقت تشکّر ندارد.
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع): «مَنْ مَنَّ بمعروفه أسقط شکره»(غررالحکم/ ص390) کسی که منّت بگذارد شکرش را ساقط کرده است تشکر از کسی درست است که خودش منّت نگذارد.
اسلام با ناز کشیدن خیلی مخالف است حتی میگوید اگر آب نداری تیمم کن و نماز بخوان ولی اگر کسی به تو آب میدهد و منّت میگذارد، با آن وضو نگیر. اسلام دین عزیزی است.
ترک تشکر: حدیثی داریم قَالَ الصَّادِقُ (ع): «لَعَنَ اللَّهُ قَاطِعِی سَبِیلِ الْمَعْرُوفِ قِیلَ وَ مَا قَاطِعِی سَبِیلِ الْمَعْرُوفِ قَالَ الرَّجُلُ یُصْنَعُ إِلَیْهِ الْمَعْرُوفُ فَیَکْفُرُهُ فَیَمْنَعُ صَاحِبَهُ مِنْ أَنْ یَصْنَعَ ذَلِکَ إِلَى غَیْرِهِ»(منلایحضرهالفقیه/ ج2/ ص57) خدا لعنت کند کسی را که جلوی کار خیر را میگیرد، خدمت میکنی به او ولی او کفران میکند. میگوید بر پدرم لعنت که دیگر به کسی خوبی نکنم.
امام (ع) فرمود: خدا لعنت کند کسی را که تشکر نکند، کسی که تشکر از زحمات مردم نکند باعث میشود مردم دیگر رغبت به انجام کارهای خوب نداشته باشند.
آقا یک مدرسهای ساخته میشود تشکر کنید بگوئید بانی این مدرسه آقای فلانی است. البته خود طرف نباید بگوید که اسم من را بنویسید. خود بانی برای خدا مدرسه بسازد. امّا مردم از ایشان تشکر کنند. من یک مدرسهای را میسازم امّا آموزش و پرورش تشکر کند هر کسی یک چیزی ساخت اسمش رویش باشد و بعد هم اسمش را عوض نکنید من خیلی مخالف هستم با اسمهائی که عوض میکنند بعد اسمش را میکنند مدرسه شهید فلان. خوب شهید خیلی عزیز است و مقامش از مدرسه به مراتب بیشتر است اما معنایش این نیست که اسم او را محو کنیم. اسم یک جائی را که تازه میخواهید بسازید بنامش کنید خیابانی کوچهای درمانگاهی هر چه از این به بعد میسازید اسم شهید بگذارید. مثلاً بگوید طاغوتی است اسمش را پاک کن شما اسم شهید را زنده کنید با چیزهایی که از نو میسازید نه با محو مسلمانهای قبلی. ما در نماز میگوئیم «السَّلَامُ عَلَیْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِینَ»، «السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا النَّبِیُّ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ» ما باید خوبهایمان را اسمش را در تاریخ زنده نگه داریم.
تشکر سه نوع است: 1- گاهی زیادی تشکر میکنند این معلوم میشود که تملّق است چاپلوسی است. امیرالمؤمنین(ع) فرمود: اگر زیاد تشکر کردی، بی شخصیت و متملق و هستی 2- اما اگر کم تشکر کردی این معلوم میشود از حسادت است خوبی خیلی میبیند اما نمیتواند به زبان بیاورد 3- و اگر به اندازه باشد، این انصاف است. در نهج البلاغه این گونه است که مقدار تشکر باید به اندازهای باشد که نه از حسادت باشد و نه از چاپلوسی.
2- انگیزههای تشکر
بعضیها بخاطر تشویق تشکر میکنند. کار به سود شخصیاش ندارد میگوید من تشکر میکنم که در جامعه افرادی مثل این زیاد شوند یک وقت برای تشویق است.
سود شخصی: برایش چای میآورند میگوید به به! عجب چایی خوبی بود! ، یعنی برو دومیش را بیاور چون حدیث داریم که قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع): «من شکر إلیک معروفک فقد سألک»(غررالحکم/ ص390) کسی میگوید دستت درد نکند. یعنی اینکه باقیش را بده بیاید.
اخیراً من این را یاد گرفتهام، خانههایی که میروم مهمانی وقتی میخواهم بیایم بیرون دم در خانه به خانم میگویم خانم دستت درد نکند خیلی زحمت کشیدی که خانم هم به شوهرش میگوید آقا این شیخ را یکبار دیگر دعوت کن. چون معمولاً مردها از صاحبخانه تشکر میکنند و حال آنکه خانم تا دمِ در آمده است. اگر تشکر بکنیم این ممکن است درد شخصی هم داشته باشد البته درد شخصی هم خوب نیست.
کلاهبرداری:
برای کلاهبرداری تشکر میکنیم. میگوید آقا چون حضرت رقیه در راه به شام کتک خورد شهید از دنیا رفت من دلم میخواهد برای بارگاه ایشان پولی بدهم و یک مقدار پول میدهد و خوب که حزب اللهی بازی در آورد میگوید ضمناً ما یک گمرکی داریم، یک زمین داریم و دست رو دست گذاشته رویش میشود این را. . . یعنی این رقیه و حزب اللهی بازی و اینها بخاطر همین ضمناً است این میاید و میگوید آقای قرائتی! من اول که میخواستم ببینمت خوب این اول دروغ دوم میخواهم بگویم که هیچ برنامهای توی تلویزیون مثل برنامه تو نیست سوم من چنین من چنان تمام بحثهای شما را دختر و پسرم هم گوش میدهند آخرش میگوید ما یک پسری داریم که سرباز است افتاده نیشابور میخواهم که یک نامهای بفرستید که این بیفتد سبزوار. این که هم خوبیهای برنامه من را میگوید بخاطر این است که بچهاش از نیشابور برود سبزوار این از تشکرهای حقه بازی است.
انسانیت: «هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلاَّ الْإِحْسانُ» (الرحمن/60).
خوب است که مردم تشکر کنند اما از شما اگر کسی تشکر نکرد غصه نخور. یک روایتی دیدم خیلی روایت جالبی است شاید نشنیده باشید حدیث داریم که قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع): «کَانَ رَسُولُ الله (ص) مُکَفَّراً لَا یُشْکَرُ مَعْرُوفُهُ وَ لَقَدْ کَانَ مَعْرُوفُهُ عَلَى الْقُرَشِیِّ وَ الْعَرَبِیِّ وَ الْعَجَمِیِّ وَ مَنْ کَانَ أَعْظَمَ مِنْ رَسُولِ الله (ص) مَعْرُوفاً عَلَى هَذَا الْخَلْقِ وَ کَذَلِکَ نَحْنُ أَهْلَ الْبَیْتِ مُکَفَّرُونَ لَا یُشْکَرُ مَعْرُوفُنَا وَ خِیَارُ الْمُؤْمِنِینَ مُکَفَّرُونَ لَا یُشْکَرُ مَعْرُوفُهُمْ»(عللالشرائع/ ج2/ ص560) این هم مرهم دل حزب اللهی هائی که جدل میکنند ولی کسی از زحماتشان قدردانی نمیکند.
خانواده شهید میرود توی بنیاد شهید او بنده خدائی که توی بنیاد شهید است از صبح تا حالا از بس که خانواده شهید آمده است دیگر اول و دوم و سوم تا شانزدهم میکشد هفدهم که… بالاخره او هم یک کارمند عادی است دیگر. او هم دیگر میبُرَد.
مانند کارمندهای ادارههای پست تلفن اول را خوب جواب میدهند تا تلفن دوم را معمولی جواب میدهند تا تلفن سوم را مادر او بگردد که پشت خط باشد میگوید: بگو حرفت را حوصلهام نمیکشد. به هر دلیلی اگر از زحمات شما تشکر نکردند نگو ما شهید دادیم. . . ما این بنده خدا را ماشین زده بود سوارش کردیم و بیمارستان بردیم. یقه ما را گرفتند و میگویند: تو به او زدهای. آمدیم ثواب کنیم کباب شدیم.
حدیث داریم که «کَانَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) مُکَفَّراً» یعنی رسول الله(ص) از زحماتش در زمان خودش قدردانی نشد و اهل بیتمان هم، زمان خودشان از آنها قدردانی نشد و مؤمنین خوب هم زحماتشان قدردانی نمیشود یعنی اگر زحمتی کشیدی کسی تشکر نکرد، غصه نخور، تازه شدی مثل اهل بیت رسول الله (ص) . در فاتحهی شما شرکت نکردند در عروسی شما تبریکی تسلیتی اعتنائی به شما نکردند اما خدا که میداند رسول خدا(ص) میداند امام زمان(ع) هم میداند. روح شهدا هم مطلع میشود.
حدیث داریم امیرالمؤمنین (ع) فرمود: همین که کار خیر کردی همین برای تو تشکر است. شما رفتی عموی خودت را ببینی خانه نبود اول که ثوابش را گرفتهای دوم اینکه یک مقدار راه رفتی و برای سلامتی، خوب است. خود اینکه آدم یک خدمتی بکند روح این خدمت گذاری یک ارزش است. اگرکسی از دانشمند تشکر نکند، همین که مطالعه کرده و به علمش اضافه شده خودش یک تشکر است. یک کسی به ما گفت آقا شما در نهضت سواد آموزی اگر میخواهید مردم بیایند با شانه تخم مرغی، روغنی، برنجی تشویق کنید بله خوب است که آدم تشویق کند و بهترین تشویق این است که آدم بی سواد وقتی چند ماه آمد، باسواد برگردد خود باسواد شدن کمال است.
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع): «إن مکرمه صنعتها إلى أحد من الناس إنما أکرمت بها نفسک و زینت بها عرضک فلا تطلب من غیرک شکر ما صنعت إلى نفسک»(غررالحکم/ ص 382) اگر یک خدمتی به مردم کردی همین که تو توفیق خدمت کردن را پیدا کردی روح خدمت را در خودت زنده کردی با همین خود را بالا بردی و همین بالا رفتن تو تشکر طبیعی است از تو.
3- مقدار و اندازه شکر
مقدار شکر:
وقتی میخواهی شکر کنی چرا تک تک شکر میکنی بچههای امام حسین (ع) در کربلا اسیر شدند و آنها را در کوفه و شام آوردند. حکومت طاغوت پرسید چطورید؟ یکی از این بچهها(فاطمه صغری) جواب داد: «الْحَمْدُ لِلَّهِ عَدَدَ الرَّمْلِ وَ الْحَصَى»(اللهوف/ ص149) گفت خدا را شکر به اندازهی دانههای شن. تو که میخواهی بگوئی الحمدلله بگو الحمدلله به اندازهی دانههای باران، قطرات برف، قطرات اشک، قطرات خون شهدا، به عدد هر خوشهای که بیرون میآید، به عدد هر نفسی از هر نفس کشی و به عدد هر آهی از صاحب آهی…
خوب وقتی که تو به عدد هر چیزی بگوئی الحمدلله خدا هم به همان تعداد ثواب میدهد حالا که همه چیز کامپیوتری است بیایید عباداتمان را هم کامپیوتری کنیم.
امیر المؤمنین(ع) میفرماید: «اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا تَأْخُذُ وَ تُعْطِی وَ عَلَى مَا تُعَافِی وَ تَبْتَلِی حَمْداً یَکُونُ أَرْضَی الْحَمْدِ لَکَ وَ أَحَبَّ الْحَمْدِ إِلَیْکَ وَ أَفْضَلَ الْحَمْدِ عِنْدَک»(شرحنهجالبلاغهابنابىالحدید/ ج9/ ص222) رضایتمندترین تشکرها مال توست. «أَحَبَّ الْحَمْدِ» بهترین حمدها برای توست «أَفْضَلَ الْحَمْدِ» با فضلیت ترین تشکرها مال توست. حمدی که «ینبغی لک» یعنی وقتی میخواهی بگوئی الحمدلله برای خودت نگو الحمدلله برای نعمتهای من هم بگو. این دلیل بر بزرگ فکریست.
شهید مظلوم دکتر بهشتی در جوانیش نماز شب میخواند پدرش گفت بروید ببینید که او چطور دعا میکند. این محمد حسین پا شد رفت یکی از این اطاقها نماز خواند بعد از نماز گفت: خدا من یک جوانی هستم(در سن 16 سالگی) که درس میخوانم خدایا کمکم کن جامعه اسلامی از من استفاده کند.
بعضیها که دعا میکنند خیلی سطحی دعا میکنند یک مداح بود روز عاشورا را سینه زده بودند گریه کرده بودند یک مرتبه گفت: ای خدا این مردم را گرفتار تب نکن، بابا تب را خوب یک قرصی میخورد و خوب میشود این دعای در ظهر عاشورا است؟
امام کاظم(ع) فرمود: کسی که برای راه حق پول خرج نکرد برای راه باطل پول خرج میکند.
کسی که برای زجر کشیدن ما، کمک صدام کرد حالا باید پاسوز شود این جزای آن است
امیر کویت که باشی بخندی به حزب الله خندهات اشک میشود تمام کسانی که به حق لبخند زدند لبخندشان اشک شد.
4- شکر در هر حالی و پیامدهای ناسپاسی
خدا داد بگوئید الحمدلله اگر گرفت هم باز بگوئید الحمدلله.
امیر المؤمنین (ع) میفرماید: «اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا تَأْخُذُ وَ تُعْطِی»(نهجالبلاغه/خطبه 160) خدایا شکر مال چیزهائی که میدهی و خدایا شکر مال چیزهائی که میگیری.
در خطبه 132 میگوید: «نَحْمَدُهُ عَلَى مَا أَخَذَ وَ أَعْطَى وَ عَلَى مَا أَبْلَى وَ ابْتَلَى»(نهجالبلاغه/ خطبه132) خدایا هر رنگش بود، الحمدلله. خدا انتقاد میکند از افرادی که ناشکری میکنند میگوید «أَ فَرَأَیْتُمُ الْماءَ الَّذی تَشْرَبُونَ» (واقعه/68) دقت توی این آب آبی که میخوری کردهای.
«أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِام نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ» (واقعه/69) این آب را تو از ابرها خارج کردی این آب از چه کسی است؟ از خداست.
تا حالا شده یک لیوان آب که میخوری بهش نگاه کنی دو ثانیه به این آب دقت کن بعد بخور «لَوْ نَشاءُ جَعَلْناهُ أُجاجاً فَلَوْ لا تَشْکُرُونَ» (واقعه/70) اگر بخواهیم آب را تلخ کنیم «فَلَوْ لا تَشْکُرُونَ» شکر کنید.
قرآن مکرر گفته: «وَ قَلیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُورُ» (سبأ/13) حیف که مردم تشکر نمیکنند. «ولکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَشْکُرُونَ» (بقره/243).
بعد قرآن یک قصه نقل میکند در سوره سبأ «لَقَدْ کانَ لِسَبَإٍ فی مَسْکَنِهِمْ آیَهٌ جَنَّتانِ عَنْ یَمینٍ وَ شِمالٍ کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ وَ اشْکُرُوا لَهُ بَلْدَهٌ طَیِّبَهٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ» (سبأ/ 15) یک قبیلهای بود بنام قوم سبأ در منطقه سبأ زندگی میکردند مردم یک منطقه خوب زندگی میکردند قرآن میگوید «جَنَّتانِ»، باغها داشتند «عَنْ یَمینٍ وَ شِمالٍ» سمت چپ و راستشان باغ بود باغهای پر میوه که در تاریخ آمده که اگر کسی یک سبد خاصی را بر روی سر میگذاشت و از باغ رد میشد آنقدر میوه میچیند و داخل سبد میریخت که وقتی به آخر باغ میرسیدی سبد پر میشد «کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ» بخورید و شکر هم بکنید «بَلْدَهٌ طَیِّبَهٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ» شهر پر میوه و خدای بخشنده «فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ سَیْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْناهُمْ بِجَنَّتَیْهِمْ جَنَّتَیْنِ ذَواتَیْ أُکُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَیْءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلیلٍ» (سبأ/16) اینها ناشکری کردند و سیل عرم یک سیل طاقت فرسا، فرستادیم باغهایشان را چپ کردیم جنتی قرار دادیم باغهایشان را تبدیل به باغی کردیم میوه هایشان را تبدیل کردیم به درختان پر میوه کسی که این باغ پر میوه را کفران کرد «ذلِکَ جَزَیْناهُمْ بِما کَفَرُوا وَ هَلْ نُجازی إِلاَّ الْکَفُورَ» (سبأ/17) و جزای کسی که وقتی ایران درگیر جنگ است فرار میکند میگوید ما مرد جنگ نیستیم و رئیس جمهور آمریکا میگوید ایرانیهای مقیم آمریکا باید در جبهه ضد اسلام به پادگانها احضار شوند کسی که برای دفاع از وطن اسلامی و به فرمان یک مجتهد عادل نجنگید حالا باید به فرمان رئیس جمهور آمریکا بجنگد حالا هدف رئیس جمهور آمریکا چیست؟ حمایت از امیر کویت، حالا امیر کویت کیست؟ یک پولدار کذائی.
ما برای چه میجنگیدیم؟ برای اینکه به ما حمله شده بود به ما هجوم شده کسی که برای دفاع از وطن اسلام به فرمان امام نجنگد باید به فرمان رئیس جمهور آمریکا به پادگانها احضار شود.
امام جواد(ع) فرمود: اگر خدا نعمتی به تو داد تشکر نکردی مثل گناهی است که خدا نبخشد. حالا قرآن آیهای دارد که بشر در قولش نامردی میکند بارها شده وقتی نداشته گفته است خدایا! یک خانه دو طبقه به من بده حتما یک خانهای را میدهم به مستضعف. خانه را خدا میدهد بعد میگوید خدایا! حقیقتش اینست که میترسم به کسی بدهم و او بلند نشود. آقا جان تو که قول دادی اگر اطاق خاصی داشتی به قول خودت عمل کن. قرآن میگوید: خیلیها وقتی ندارند قول میدهند و وقتی که دارند یادشان میرود. «لَئِنْ أَنْجَیْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرینَ» (یونس/22) خدایا! اگر ما را از این طوفان نجات بدهی ما حتماً شکر میکنیم «فَلَمَّا أَنْجاهُمْ إِذا هُمْ یَبْغُونَ فِی الْأَرْض» (یونس/23) وقتی که نجاتشان دادیم یادشان میرود. چقدر نذرها که عمل نمیشود خدا را شکر کنیم که در ایرانیم تمام رهبرها خواستند جز رهبر ایران، تمام کشورها ناامن جز کشور ما، تمام کشورها به ذلت کشیده شدهاند جز ما، تمام کشورها وابستهاند جز ما، حتی آمریکا برای هجوم به صدام نیازمند به استمداد انگلیس و فرانسه است، آمریکا هم نیاز دارد، آمریکا دو سه روزی میخواهد بجنگد دست گدائی جلوی دیگری دراز میکند، ما در جنگ 8 ساله گدا نبودیم و آمریکا در جنگ چند روزه از همه کشورها کمک خواست بهترین کشور و بهترین امت و بهترین مذهب.
شب عید نزدیک است اگر بچهها لبخند میزنند برای اینکه لباس نداری فوری بگو بچههای همسایه. نکنه که برای بچهها کفش و لباس نو بخری و آنوقت بچههای همسایه بابا وننه هایشان جلویشان شرمنده بشوند و گاهی هم بچهها متلک
می گویند. یک کسی میخندید گفتند چرا میخندی گفت بچهام به من گفته است بابا پول میخواهم بعد رفته به مادرش گفته توی کاشان از این گداتر نبود که رفتی زن این شدی؟ ! اما بچههای خوب متلک نمیگویند اما نگاهی میکنند که آن نگاه پدر و مادر را آب میکند. شما که پهلوی زن و بچهات سرفرازی. نگذار که مردهای دیگر جلوی زن و بچه هایشان آب بشوند. و گاهی پول بده خودشان بروند خرید کنند آخر گاهی وقتها یک حواله میدهند میگویند برو با این دو کیلو گوشت بخر آنوقت این قصاب هم نگاه میکند و میبیند این حوالهای است و آن آدم تحقیر میشود به او پول بده و بگو برود گوشت بخرد. حواله که میدهی به بزازی پنهانی که این صدقه سری من است یک جوری مردم را لباس نو بدهید که خوار نشوند. پول نقد بهشان بدهید گاهی پدرها پول نمیدهند برای اصلاح میگویند برو دکان فلانی اصلاح کن بعد بگو من میآیم و پولش را میدهم. وقتی آدم نسیه میکند و میگوید پای آقام بنویس آدم خجالت میکشد یعنی بچه میرود بقالی جنس بخرد خودش حساب کند و احساس کند که خودش اهل معامله شده است و مستقل است.
به مناسبت روز درختکاری:
جوانها در ماه اسفند هر کسی بیاید اگر باغچهای در خانهاش دارد یکی یک درخت بکارد، اگر هر ایرانی یک درخت بکارد سالی 40 میلیون درخت به درختهای ایران اضافه میشود.
حدیث داریم کسی حق ندارد درختها را قطع کند و خانه سازی کند، مگر اینکه اگر اینجا درختی را برید و تبدیل به خانه کرد جایی دیگر درخت بکارد. اگر جایی دیگر درخت نکارد حق ندارد. از فضای سبز کم نکنید.
«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»