زیارت جامعه

موضوع: زیارت جامعه
تاریخ پخش: 16/01/80

بسم الله الرحمن الرحیم

«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»

1- زیارت‌‌نامه ائمه و سابقه آن
بینندگان بحث را غروب عاشورا می‌‌بینند و باید بگویم خدا قبول کند. بحث ما نگاهی به زیارت جامعه است و چند نکته:
الف: اهلبیت پیامبر اکرم(ص).
ب: زیارت آنان
ج: نگاهی به فضائل آنان و زیارت جامعه
زیارت کار ارزشمندی است که از اول تاریخ اسلام به زیارت بزرگان می‌‌رفته‌‌اند و شیعه و سنی هم یکسان هستند به غیر از یک گروه منحرف بنام وهابی که به زیارت رفتن اشکال می‌‌کنند و هر کس می‌‌میرد، انگار چوب و خاک است و آنها ادعای موحد بودن کرده و بقیه را مشرک می‌‌دانند و با کمال تأسف بخشی از آنها در مکه و مدینه هستند.
2- وهابی‌‌های منحرف
خودم در مدینه دیدم که زائر ایرانی رفت ضریح رات ببوسد او گفت: چرا آهن را می‌‌بوسی؟ او در جواب گفت: من که برای آهن بودن نمی‌‌بوسم. بلکه درب خانه ما که آهن است نمی‌‌بوسم ولی این آهنی است که کنار پیامبر(ص) است و فرق می‌‌کند. ما جلد قرآن را می‌‌بوسیم نه به خاطر چرم، می‌‌بوسیم چون جلد قرآن است به احترام آن. ولی این مقدار نمی‌‌دانند، می‌‌گوییم چرا بر قبور ائمه بقیع حداقل یک سنگ نیست، می‌‌گوید: این شرک است می‌‌گوییم: اگر روی قوطی شکر بنویسیم این قوطیِ شکر است آیا شرک است؟
اینها فکرشان منحرف است، ولی خداوند رحمت کند علامه امین رای در کتاب «الغدیر» بحثی دارد بنام «زیارت» که من خلاصه آن را برای شما می‌‌گویم: فرد منحرفی پیدا شد بنام «ابن تیمییه» گفت: کسی به زیارت نباید برود، که تمام فرقه‌‌ها از مالکی و شافعی و حنبلی، شیعه که جای خود دارد بر علیه او کتاب نوشتند. و «ذهبی» نامه‌‌ای به او نوشت و او را توبیخ کرد. خداوند هم در قرآن زیارتنامه می‌‌خواند:
آیا السلام علیک یا رسول‌‌الله شرک است؟ فرموده «سَلامٌ عَلى‏ نُوحٍ فِی الْعالَمینَ» (صافات/79). «سَلامٌ عَلى‏ مُوسى‏ وَ هارُونَ» (صافات/120)، «سَلامٌ عَلى‏ إِبْراهیمَ» (صافات/109) خلاصه: زیارت پیامبر و امام زاده و بزرگان عین توحید است. چون ما 209 مرتبه در قرآن برای شرک «دُونِ اللَّهِ» داریم، یعنی ضّد خدا، ولی اگر ما رو به امام حسین(ع) کرده که او در راه خداست این که شرک نیست. اگر می‌‌بوسم برای اینکه کتاب خدا، مسجد خدا و پیامبر خداست و چیزی که رنگ داشته باشد شرک نیست.
علامه امینی(ره) نام 254 نفر را می‌‌برد که از پیامبر(ص) نقل کرده: که هر کسی مرا در مدینه پس از مرگ ممات زیارت کند مثل این است که مرا در زمان حیات زیارت کرده. و اگر کسی مکه رود و قبر پیامبر(ص) در مدینه را) زیارت نکند جفا کرده چون بحث غروب عاشورا پخش می‌‌شود:
توحید نیز به شهادت است، گویند: اگر کسی مدینه نرود و فقط مکه برود، جفا کرده، مکه بدون مدینه و مدینه بدون احد جفاست. در بین زیارات بهترین زیارت، زیارت جامعه است. علاّمه مجلسی(ره) می‌‌فرماید: «أصح الزیارات سندا و أعمها موردا و أفصحها لفظا و أبلغها معنى و أعلاها شأنا» (بحارالأنوار/ج‏99/ص‏143) یعنی از هر جهت زیارت جامعه بهترین زیارات است. و حدود صد نفر از علما مثل مجلسیِ اول و دوم شرح بر آن نوشته و کدام زیارت چنین است، زیارت مهمی است که اولین جمله آن این است که: «السَّلَامُ عَلَیْکُمْ یَا أَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ» (من‏لایحضره ‏الفقیه/ج‏2/ص‏609) پیامبر(ص) فرمود: «أَحِبُّوا أَهْلَ بَیْتِی لِحُبِّی» (علل‏الشرائع/ج‏1/ص‏139) به خاطر من اهلبیت مرا دوست داشته باشید.
از کنزالعمال پیامبر(ص) : هر کس به اهل بیت من خیری رساند من روز قیامت جبران می‌‌کنم.  روز عاشورا به اهل بیت پیامبر(ص) چه کردند؟ در صورتی که فرمود: اگر کسی خیری رساند:  قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): «مَنْ صَنَعَ إِلَى أَحَدٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی یَداً کَافَیْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ» (کافی/ج‏4/ص‏60)
حدیث: اگر کسی اهل بیت(ع) را دوست داشت خدا را شکر کند بر نعمت اول. سؤال شد: نعمت اول چیست؟ فرمود: اینکه حلال زاده است.
حدیث داریم که از اهل سنت در کنز العمال است. هرکسی اهل بیت مرا اذیت کند خدا را اذیت کرده.
حدیث از بحار است. هرکسی اهل بیت را دوست نداشته باشد گرچه عمری روزه و شبها به عبادت بیدار باشد. قبول نیست. علی(ع) فرمود: ما اهلبیتی هستیم که احدی با ما قیاس نمی‌‌شود. «نَحْنُ أَهْلَ الْبَیْتِ لَا یُقَاسُ بِنَا أَحَدٌ» (نهج ‏الحق/ص‏253)
حدیث: بهشت حرام است بر کسی که اهلبیت(ع) را بکشند، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): «حُرِّمَتِ الْجَنَّهُ عَلَى مَنْ ظَلَمَ أَهْلَ بَیْتِی وَ عَلَى مَنْ قَاتَلَهُمْ وَ عَلَى الْمُعِینِ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى مَنْ سَبَّهُمْ أُولئِکَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَهِ وَ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ» (عیون‏ أخبارالرضا/ج‏2/ص‏34)
حدیث: حرام است بهشت بر کسی که اهلبیت مرا ناسزا بگوید، بعد این آیه را تلاوت فرمود که: «أُولئِکَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَهِ وَ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ» آنها در آخرت هیچ بهره‌‌ای ندارند و خداوند نه با آنها حرف می‌‌زند و نه به رحمت نگاه می‌‌کند و عملشان رشدی ندارد، و برای آنها عذابی دردناک است.
حدیث: پیامبر(ص) فرمود: هر کس با صداقت اهلبیت مرا دوست داشته باشد فردای قیامت بر صراط پایش نمی‌‌لغزد.
حدیث: اول چیزی که در قیامت از آن سؤال می‌‌کنند از اهلبیت(ع) است.
3- سلام در قرآن و روایات
کلمه «سلام» قبل از اسلام هم بوده ولی کَم، ولی «سلام» درود رسمیِ اسلام است،
«سلام» یعنی: دور باش از آفتهای ظاهری و باطنی
«سلام»: اسم خداوند است که در قرآن هم آمده «السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ» (حشر/23) یعنی خداوند از هر عیب و نقصی بدور است.
«سلام علیکم» یعنی از جانب من هیچ خطری متوجه شما نیست، در سلامت باش.
سلام: تهیت خداوند است که می‌‌فرماید: «سَلامٌ عَلى‏ نُوحٍ»
داستان: من مطلبی را برای زائران در مدینه گفتم خیلی گریه کردند که خداوند به پیامبر می‌‌فرماید:
(زائرانی که به مدینه می‌‌آیند به آنها سلام کن زوار توست و سلام کردن بر آنها بر تو واجب است)
«وَ إِذا جاءَکَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِآیاتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ» (انعام/54)
هر کس می‌‌رود به مدینه قبل از اینکه به آن حضرت سلام کند، آن بزرگوار به او سلام می‌‌کند.
حضرت مهدی(ع) همچنین است که توجه او جلب می‌‌شود به گفتن: السلام علیک یا مهدی
امام زمان(ع) هم «فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها» (نساء/86) قرآن می‌‌فرماید: هر کس سلام کرد شما در جواب سلام گرم بدهید.
آن حضرت هم در جواب می‌‌فرماید: و علیکم السلام. توجه او مشکل شما را حل می‌‌کند.
حدیث: اگر می‌‌خواهید دعایتان مستجاب شود قبل از آن یک صلوات و سلام به پیامبر(ص) بده، بعد دعا کن.
به بهشت می‌‌گویند: «دارُ السَّلامِ»، «لَهُمْ دارُ السَّلامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ» (انعام/127)
مؤمنین و فرشتگان به همدیگر سلام می‌‌کنند: «وَ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ» (یونس/10).
چرا در حرم امام حسین نماز درست است؟ نماز چهار رکعتی یعنی آنجا خانه توست، برای همه ما خانه ساخته، و آنجا هم که علی(ع) شهید شده نماز چهار رکعتی است و مکه و مدینه همه خانه ماست.
خانه الوهیت مکه، خانه نبوت مدینه، خانه ولایت کوفه، و خانه شهادت کربلا
خاک خوردن حرام است ولی لب زدن به خاک امام حسین(ع) حلال،
حدیث: برای تبرک به هنگام تولد نوزاد تربت آن حضرت را بر لبانش بکشید.
داروی اول: اخلاص و حواس جمعی، اگر نبود
داروی دوم: نافله خواندن، اگر حال آن هم نیست
سوم: تربت و مهر و خاک امام حسین(ع) باعث قبولی آن است.
خداوندا به حق حسین و مادرش و پدرش و جدش و بچه‌‌هایش(ع)، زیارت با معرفت امام حسین(ع) و پدرش و برادرش و جدش و مادرش را نصیب همه آرزومندان بفرما.
خداوندا: آن به آن بر عذاب کسانی که جزو قاتلین امام حسین(ع) و مادرش زهرا و پدرش و اولادش بودند بیفزا.
خداوندا: به آبروی امام حسین(ع) قسمت می‌‌دهیم کشور و رهبر و دولت و جوانان و نسل و ناموس از همه مهمتر عقائد و افکار و دین مار ا حفظ بفرما.
خداوندا: شر اشرار به خودشان برگردان.
خداوندا: شب شام غریبان با اینکه حضرت زینب(س) با اینکه این همه داغ دید نه تنها نماز واجب که نماز شبش را هم خواند ولی پایش لرزید و رمقی نداشت نشسته خواند،
خدایا دختران و پسران ما را مزه عبادت را به همه آنها بپشان و ما را اهل نماز و تقوا و اهل ولایت و اخلاص.

«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»