موضوع بحث: خمس-5
تاریخ: 31/03/63- رمضان 63
بسم الله الرحمن الرحیم
خدا را شکر که عمر داد، تا عده‌ای شب قدر 21 ماه رمضان را هم درک کردند. اولیای خدا می‌گفتند که خدایا اگر عمر من به درد می‌خورد و مفید است به من عمر بده، ولی اگر عمرم چراگاه شیطان است عمر مرا قطع گردان. «وَ عَمِّرْنِی مَا کَانَ عُمُرِی بِذْلَهً فِی طَاعَتِکَ»(صحیفه سجادیه، دعاى 20) اگر عمرم وسیله کار است و در راه اطاعت و قرب به سوی توست به من عمر بده ولی اگر عمر بیشتر موجب خوردن و خوابیدن و گناه بیشتر است، عمر مرا قطع کن.
امامان، ماه رجب و شعبان که می‌شد، دعا می‌کردند تا خدا به آن‌ها عمر بدهد تا شب قدر را درک کنند. شما هم این شب را درک کردید و خیلی باید نعمت سلامتی و جمهوری اسلامی و انقلاب و این رهبر و مکتب و این شب و این ماه را شکر نمایید و آن‌هایی را که ماه‌های رمضان قبل بودند بر سر سفره‌ی افطار دعا کنید.
جانبازان، کسانی که سالم بودند، کسانی که شیمیایی شدند یا خانواده‌های شهدا و. . . به این‌ها فکر کنید و به نعمت‌هایی که به شما داده شده، این فکرها به شما روح قدردانی می‌دهد. خدا را شکر که توانستیم استفاده نماییم و خوشا به حال آن‌هایی که اگر هم نیستند، روحشان هست و استفاده‌های چندین برابر بردند. افرادی هستند 2 سال عمر می‌کنند، ولی به اندازه 100سال یک نفر دیگر برای اسلام فایده دارند.
1- اهمیت شب قدر و آداب شب قدر
شب بیست و یکم شب بسیار مهمی است. این شب از شب نوزدهم هم مهم‌تر است. در این شب اسباب رختخواب از خانه‌ی اولیای خدا برچیده می‌شود. و توجه به امام حسین(ع) و زیارت امام حسین(ع) عنایتش می‌شود.
این که شب قدر، امشب است یا شب 23، حدیث داریم خداوند معین نمی‌کند، چون در این صورت مردم فقط همان شب را عبادت می‌نمایند. و خدا خواسته تا مردم عبادت بیشتر بکنند. بد نیست سوره قدر را که در شب قبل خواندیم امشب هم بخوانیم. اشاره‌ای هم به بحثمان داشته باشیم که خمس و زکات است و این بحث سلسله‌ای ما است، البته امشب ممکن است حاشیه برویم به خاطر شب قدر مانعی هم ندارد.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم»«إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَهِ الْقَدْرِ»(قدر/1) ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم «وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَهُ الْقَدْرِ»(قدر/2) یا رسول الله! نمی‌دانی شب قدر چه شب مهمی است «لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ»(قدر/3) عبادت این شب برتر از عبادت هزار ماه است، البته غیر از کارهای واجبی که باید انجام داد. «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ»(قدر/4) شب قدر فرشتگان آسمانی به زمین فرود می‌آیند. «سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ»(قدر/5) سلامتی، عنایت و رحمت خدا تا صبح بر عبادت کنندگان است.
این شب، شب عبادت و توبه است هم برای عوام و هم خواص. چون روایت داریم پیامبر روزی چند بار توبه می‌کرد، چون ما چند رقم توبه داریم: افراد عوام از گناه توبه می‌کنند، اما افراد خواص گناه ندارند، اما همین که به غیر خدا مشغولند و حتی غذا خوردن باعث توجه به غیر خدا می‌شود از خدا توبه می‌کنند. این‌ها حتی اگر جرقه‌ای در ذهنشان بوجود بیاید که مربوط به غیر خدا باشد.
هر کسی در هر مرحله و مداری هست، باید بازگشت و توبه داشته باشد ولی این که در حدیث داریم پیامبر توبه می‌کند، نه به این معناست که پیامبر گناه داشته باشد. توبه و انابه و عبادت در این شب یعنی بیست و یکم ماه رمضان و شب قدر برابر با هزار ماه است.
خیرات و برکات بسیاری در این شب مقدر می‌شود و اصولاً سرنوشت انسان در یکسال آینده مقدر خواهد شد. در این زمینه شعری بخوانم: «و کم من فتى یمسی و یصبح آمنا و قد نسجت أکفانه و هو لا یدری»(دیوان الإمام علی(ع)، ص196) چه جوان‌هایی هستند که شب و روز را می‌گذرانند و خیالشان راحت است و نمی‌دانند که امشب کفنشان در کارخانه در حال بافته شدن است و غافلند. و چقدر عروس‌هایی که دارند برای شوهرانشان آرایش می‌کنند. و حال آن که این عروس و دامادها نمی‌دانند که در شب قدر، مقدر شده که سال دیگر نباشند.
این شب، شب مقدرات است و شب بسیار مهمی است. شبی است که امیرالمؤمنین(ع) منتظر آن بود و وقتی خبر شهادت را از پیامبر گرفت، گفت: «أَ فِی سَلَامَهٍ مِنْ دِینِی»(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج4، ص107) آیا دین من سالم است؟
2- شب قدر و درخواست عاقبت به خیری
می‌گویند در شب قدر عافیت را از خدا بخواهید. عافیت دین و دنیا. در همین جمهوری اسلامی چه افرادی عاقبتشان را از دست دادند. 30 تا 40 سال درس خواندند و رفتند در کنار امیرالمؤمنین(ع) و رادیو بغداد خون شهیدان را نادیده گرفتند و علیه جمهوری اسلامی در کنار خون حسین و علیه طرفداران حسین(ع) اقدام کردند.
وقتی پیامبر(ص) به علی(ع) خبر می‌دهد که ماه رمضان تو را می‌کشند، نمی‌پرسد: چه کسی و چرا یا کجا؟ بلکه می‌پرسد: «أَ فِی سَلَامَهٍ مِنْ دِینِی» مهم این است که در چه خطی هستم و آیا دین من سالم است؟ انسان چندین سال سهم امام بخورد و بعد طرفداری از صدام بکند. قرآن خیلی از بی عاقبت مردن و بد مردن صحبت می‌کند:
در یک جا قرآن می‌فرماید: «تَوَفَّنی مُسْلِماً»(یوسف/101) خدایا ما را مسلمان بمیران. در جای دیگر «وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ»(آل عمران/193) ما را باخوبان بمیران «وَ سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ»(مریم/15) خدایا در روز مرگ، من در سلامت باشم و دینم سالم باشد. «ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ»(بقره/64) چه گروه‌هایی هستند که ایمان دارند و از آن برمی‌گردند «آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا»(نساء/137) و چه انسان‌هایی که ایمان دارند و بعداً کافر می شوند.
شب قدر برای خود و دوستانتان و برای همه، هر کسی که به ذهنتان آمد، چون خیلی اوقات التماس دعا فایده ندارد و باید از خدا بخواهید که شما را به ذهن دیگران بیندازد تا برایتان دعا کند، عافیت بخواهید. از عالمی می‌پرسند در شب قدر چه کنیم؟ می‌گوید: یادگیری و علم آموزی.
ما نه ماه مثل هم داریم، یعنی شوال، ذی القعده، ذی الحجه، محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی، ولی سه ماه دیگرخیلی مهم است، یعنی رجب، شعبان و رمضان و رمضان از دو تای دیگر خیلی مهم‌تر است. در ماه رمضان هم شب قدر مهم است و در شب قدر هم سحر. حال می‌پرسند سحر شب قدر چه کنیم؟ می‌گوید بروید چیزی بیاموزید. یعنی اگر وارد مسجد شدی و دیدی دارند می‌گویند «الغوث، الغوث» تو لازم نیست که الغوث بگویی، برو نزد کسی و بگو من می‌خواهم نمازم را درست نمایم. یا بگو ترجمه نماز را می‌خواهم یاد بگیرم و نباشد که عمری الغوث بگویی ولی نمازت اشتباه باشد یا شبهه‌هایی در ذهن داشته باشی و اگر این اشکالات حل نشود و در ذهن بماند مثل تیغی که در پا می‌ماند نمی‌گذارد راه بروی.
«فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیمٍ»(دخان/4) در شب قدر هر کار محکمی فیصل داده می‌شود. شب قدر شب قطعنامه است.
3- شب قدر و امام زمان (ع)
امام ازشب قدر استفاده هم می‌نماید(در اصول کافی داریم) بدین ترتیب که در سوره‌ی قدر«تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ»(قدر/4) زمان پیامبر ملائکه خدمت پیامبر می‌رسیدند و بعد از پیامبر باید نزد کسی برسند که صفات و اخلاق وروحیاتش مثل پیامبر باشد و خانه‌ی من که نمی‌آیند. امام می‌فرماید پس بعد از پیامبر هم باید رهبران معصومی باشند که ملائکه نزد آن‌ها بیایند و در این شب‌ها ملائکه خدمت حضرت مهدی(ع) می‌رسند. پس خوب است که در شب قدر این دعا را بخوانیم.
«اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ» خدایا امام زمان را در این ساعت و هر ساعت حفاظت کن و ولی امام زمان باش «وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا و عَیناً» خدایا حافظ و یاور و دلیل و رهنمای او باش و چشم او باش. «حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِیهَا طویلا» و او را نگهدار تا زمینت را در اختیارش قرار دهی.
پس شبی است که فرشتگان خدمت حضرت مهدی(ع) می‌رسند و اعمال شما در این شب تا سال دیگر برنامه ریزی می‌شود و عبادت شما ارزش هزار ماه عبادت را دارد.
رسول اکرم خواب دید که مخالفین مکتبش از منبر بالا می‌روند و مکتبش را منحرف می‌نمایند. از خواب بیدار شد و به رسول خدا اینطور تلقین شد که هزار ماه مخالفین و دودمان بنی امیه مسیر حکومت را عوض می‌کنند و پیامبر غمگین شد. و این سوره آمد که در مقابل هزار ماه حکومت آنان ما شب قدر به تو دادیم، کما این که وقتی مسأله توبه نازل شد شیطان ناراحت شد که من این همه تلاش کنم ولی با یک توبه از بین برود. با یک شب قدر هم همه‌ی انحراف‌ها از بین می‌رود.
4- شب قدر، تقدیر امور و توبه
و همه چیز در عالم اندازه دارد: «وَ کُلُّ شَیْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ»(رعد/8) هر چیزی در عالم هستی اندازه دارد.
«قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً»(طلاق/3) خداوند در این عالم برای هر چیزی اندازه گیری کرده است.
بنابراین حال که هر چیزی اندازه گیری دارد انسان هم که جزئی از این مجموعه است، باید برنامه هایش اندازه گیری شود و مقدراتی داشته باشد. امیدوارم در این شب آنچه رضای خدا و سعادت شما و دنیا و آخرت خودتان و همه‌ی مستضعفان است از خدا بگیرید. در این شب‌ها اگر حق الناس بر گردن دارید ادا نمایید و خدا همه‌ی گناهان را می‌بخشد مگر کسی که در دلش کینه است. یعنی همه‌ی مردم و مسلمانان عبادت کننده را می‌بخشد، مگر کسی که همیشه شراب می‌خورد یا کسی که در دلش کینه و عقده‌ای هست. پس بغض مسلمان در دلت نباشد.
قرآن می‌فرماید: «وَ إِنْ تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُسُ أَمْوالِکُمْ»(بقره/279) ای رباخوارها، اگر هم توبه کردید، استغفار و اشک و دعای کمیل نیست، باید رباهایی را که گرفتید باید پس بدهید. توبه فقط پشیمانی قلبی نیست و علی(ع) می‌فرماید: توبه شاخه دارد: 1- پشیمانی قلبی 2- استغفار با زبان 3- عمل 4- تصمیم به عدم تکرار. حال به بحث اصلی که زکات است بپردازیم.
5- زکات و انفاق علی در حال نماز
این آیه هم مربوط به علی(ع) است و هم زکات و انفاق: «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُونَ»(مائده/55)
ترجمه داستان آیه:
شخصی وارد مسجد پیامبر شد و مردم در حال نماز خواندن بودند و هر کس برای خودش نماز می‌خواند و در حالتی بود. یکی در رکوع، یکی در سجود و دیگری در حال خواندن حمد. فقیری وارد شد و گفت: مردم به من کمک بکنید، چون فقیرم. ولی کسی جوابی نداد. دل این فقیر سوخت و گفت من در مسجد پیامبرت هر چه استمداد کردم کسی کمک نکرد. امیرالمؤمنین(ع) در حال رکوع اشاره کرد و انگشتری که در دستش بود به فقیر داد.
برو ای گدای مسکین در خانه‌ی علی زن *** که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
و نگین پادشاهی اشاره به همین انگشتر است. و بعد این آیه نازل شد. فقط ولی شما خداست و رسول خدا و کسانی که ایمان دارند، آن کسانی که نماز را به پا می‌دارند و زکات می‌دهند درحال رکوع.
پیامبر وقتی آیه نازل شد در مسجد نبود ولی کسی را فرستاد و گفت ببینید چه کسی در حال رکوع انفاق کرده و آمدند و دیدند که علی(ع) بوده است و گفت: ولی شما اوست. انسان در مورد علی(ع) چه بگوید؟ امیرالمؤمنینی که تا زمان امام صادق(ع) آخوندهای درباری او را نفرین می‌کردند.
امام باقر(ع) می‌دید که آخوند دربار بالای منبر علی(ع) را لعنت می‌کند. و امام باقر(ع) می‌بایست تحمل کند و بنشیند. انسان وقتی این‌ها را مقایسه می‌کند، دلش می‌سوزد. و حتی یک مرتبه واعظ دربار فراموش می‌کند لعنت کند مردم می‌گویند: یادت رفت یا مسأله می‌پرسند که من در قنوت نماز فراموش کردم لعنت کنم آیا نمازم صحیح است؟ !
ما می‌گوییم بهشتی مظلوم است ولی کسی بالای منبر به بهشتی چیزی نگفت. چند تا از دلقک‌های منافق به ایشان توهین کردند. مظلومیت امام حسین(ع) هم نصف روز بود ولی علی(ع) خیلی مظلوم بود.
6- گوشه‌ای از فضائل علی در منابع اهل سنت
دوستانش از ترس نمی‌توانستند از او تعریف نمایند و دشمنانش هم پول خرج می‌کردند تا بد او را بگویند و او را لعن کنند. خدا که می‌خواهد «یُریدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ»(صف/8) امیرالمؤمنین(ع) چگونه شکوفا می‌شود.
صحیح بخاری از مهمترین کتب برادران سنی، صحیح مسلم، سنن ابی داوود، کنزالعمال. از این کتاب‌ها در مورد علی(ع) چه نوشته اند؟ برایتان می‌خوانم: «أَنَّ عَلِیّاً خَیْرُ الْبَشَرِ» (بحارالانوار،ج49،ص189) و همه این احادیث از کتب اهل سنت است ببینید به هر ترتیب نتوانستند علی را خاموش نمایند. «أَلَا إِنَّ عَلِیّاً وَ شِیعَتَهُ هُمُ الْفَائِزُون»(کافى، ج8، ص310) «مَنْ أَطَاعَ عَلِیّاً فَقَدْ أَطَاعَنِی وَ مَنْ أَطَاعَنِی فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ»(معانی الأخبار، ص372) هر کس گوش به فرمان علی(ع) بدهد گوش به فرمان خدا داده است. «ان علیاًحجه الله» «عَلِیٌّ سَیِّدُ الْعَرَبِ»(أمالى طوسى، ص606) «بِحَقِّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَعْسُوبِ الدِّین»(بحارالأنوار، ج95، ص319) «عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ»(المناقب، ج3، ص256) نگاه به علی و یاد علی و فضائل علی را گفتن عبادت است. در شباهت علی(ع) به انبیا و جبرئیل پیامبر(ص) فرمودند: «مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی کَمَثَلِ سَفِینَهِ نُوحٍ مَنْ رَکِبَهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا هَلَکَ»(إرشادالقلوب، ج2، ص233) «فی ان علیاً احب الرجال الیالنبی »
روایات نیز از منابع اهل سنت نقل شده است. چند حدیث دیگر از علمای اهل سنت: «حُبُّ عَلِیٍّ إِیمَانٌ وَ بُغْضُهُ نِفَاقٌ» (بحار الانوار،ج37،ص92) مهر علی ایمان است و بغض علی نفاق. هر کس ناسزا به علی بگوید به خدا ناسزا گفته است. علی(ع) آگاه به قرآن و کتاب‌های قبلی چون تورات و انجیل بود. «فی ان علیاً اعلم الناس و اجلهم و افضلهم» علم و حلم و فضیلت علی از همه بیشتر بود. «أَنَا مَدِینَهُ الْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ بَابُهَا»(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج7، ص219) پیامبر فرمود من شهر علم هستم و علی درب آن است. در قضاوت علی از همه برتر بود. و خلاصه فضائل پیامبر و علی(ع) از فاطمه(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در صحاح سته و کتب تفسیری و اعتقادی اهل سنت بسیار است.
ولی علی مظلوم بود. خدا رحمت کند علامه امینی را، وقتی به نجف می‌رفت در کنار ضریح علی(ع) می‌ایستاد ومی گفت السلام علیک یا مظلوم و گریه می‌کرد. رهبر انقلاب به علی(ع) لقب داد و فرمود: شهید گمنام چون علی(ع) در تاریخ ناشناخته است و مردی چند بعدی است. هم قاضی بود و هم خطیب، گفتند: می‌توانی سخنرانی کنی که نقطه نداشته باشد؟ چون بیشتر حروف نقطه دارند. علی(ع) خطبه‌ای مفصل خواند و سنگبن ترین مفاهیم و معارف را مطرح کرد ولی بدون نقطه. ابن ابی الحدید به یکی از خطبه‌های نهج البلاغه که می‌رسد می‌گوید: مردم، همه سخنرانان، خطبا و دانشمندان ومتفکران را دعوت کنید تا خطبه‌ی علی را بشنوند و به سجده بیفتند. چون قدر زر زرگر شناسد. سخنران ارزش خطبه‌های علی(ع) را می‌داند. و گفتند به علی که می‌توانی سخنرانی کنی که در آن الف نباشد؟ گفت: بلی و این کار را انجام داد.
در مورد یتیم داری علی(ع) اینکه وقتی یتیمان را می‌دید، صدای بزغاله در می‌آورد. می‌گفتند: زشت است، ولی می‌گفت در عوض یتیمان می‌خندیدند. ضربه علی(ع) در روز خندق از عبادت انس و جن ارزشش بیشتر است و در هیچ جنگی فرار نکرد. صبح هیچگاه قبل از بیداری او طلوع نکرد. برخی شب‌ها هزار رکعت نماز می‌خواند.
مخالفین علی می‌گفتند طرفداران او غلو می‌کنند، مگر می‌شود در یک شب هزار رکعت نماز خواند. خدا رحمت کند علامه امینی را گفت: جمع شوید من هزار رکعت نماز می‌خوانم و این کار را انجام داد پس می‌شود خواند. بعد برای این که فضیلت علی را تحت الشعاع قرار بدهند، عده‌ای را مجبور کردند 500 رکعت و بیشتر و کمتر بخوانند تا بگویند خواندن هزار رکعت خیلی هم مهم نیست، ببینید بغض چه می‌کند. علی ابن ابیطالب با خدا، در جبهه جنگ بر کرسی قضاوت، تربیت فرزندان، با محرومین، یتیمان و. . .
فرمود: «سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی»(نهج البلاغه، خطبه 189) بپرسید هر چه می‌خواهید، اما از دیگران که می‌پرسیدند، می‌گفتند: «أَقِیلُونِی»(الصراط‌المستقیم، ج3، ص78) یعنی من سوادی ندارم. و آن فرد می‌گفت: امام من «سَلُونِی» گفت، امام تو «أَقِیلُونِی».
ولی مردم بی شعوری بودند که وقتی امام می‌گفت «سَلُونِی»، می‌پرسیدند ریش‌های من چند تا مو دارد. برای همین علی سر خود را در چاه می‌کرد و حرف می‌زد، چون در آن زمان قدر او را نشناختند و ما باید ضربه بخوریم تا علی را بشناسیم. اگر ما فریب بنی صدر را نمی‌خوردیم و اگر داغ بهشتی را نمی‌دیدیم الآن تسلیم حکومت نمی‌شدیم. باید توطئه‌ی بنی صدر، توده‌ای‌ها و منافقین را ببینیم تا دلمان تسلیم شود، چون انسان همیشه با تجربه‌های تلخ چیزهایی به دست می‌آورد.
7- امام علی و لحظه‌های آخر زندگی
امشب شب آخر زندگی علی(ع) است. به بچه هایش گفت: بیایید، الله اکبر تمام رؤسای جمهور را حساب کنید. به هر کدام بگویید این قاتل تو است، می‌گوید فوراً اعدامش کنید.
شیر برای علی می‌آورند، می‌گوید: مقداری از آن را به ابن ملجم بدهید. می‌گویند: قاتل است، ولی می‌گوید چون اسیراست به او هم بدهید.
جوانمردی علی بن ابیطالب و سیاست. بزرگ ترین خطبه‌های علی(ع) سیاسی است. و اما چه وصیت می‌کند؟ می‌گوید: خویشان من ابن ملجم یک شمشیر به من زد، شما هم به او یک شمشیر بزنید و نه بیشتر نگویید او علی را کشته او یک نفر را کشته است و در حکومت اسلامی امام حق یک رأی دارد، بچه‌ی 15ساله پشت کوه هم یک رأی دارد. و درود بر اسلام که حق وتو برای احدی قرار نداده است. این که می‌گویند ولایت فقیه حق وتو دارد، این وتو غیر از آن است. آن ها(آمریکا و شوروی) می‌گویند: چون زور دارم حق وتو داشته باشم، اینجا می‌گویند: چون خلاف حکم خداست، این قانون را لغو می‌کنیم.
اگر شنیدید می‌گویند: شورای نگهبان در مجلس حق وتو دارد، نه به خاطر قدرت و قلدری است بلکه به دلیل مغایرت با حکم خداست و خدا حق وتو دارد این‌ها فقط کارشناس هستند و شما نمی‌توانید رهبر شمشیر خورده‌ای بیابید، که نیمی از شیرش را به قاتلش بدهد یا دشنام دهندگان خود را ببخشد. کسی علی را نشناخت به جز خدا و پیامبر و کسی خدا را نشناخت جز محمد و علی و کسی پیامبر را نشناخت جز خدا و علی.
وقتی از علی زیاد تعریف می‌کنند، می‌گویند: از من زیاد تعریف نکنید، الآن دانشجو حاضر نیست بگوید: من سوادم را از فلانی دارم، وقتی به او می‌گویند که با سواد هستی. اما علی با این همه کمال می‌گوید «أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِیدِ مُحَمَّدٍ ص»(کافى، ج1، ص89) من بنده‌ای از بندگان محمد هستم و تا رسول خدا زنده بود خطبه‌ای نخواند. و همه‌ی خطبه‌های نهج البلاغه بعد از رحلت پیامبر بود. پیامبر برای حضرت علی هزار باب علم باز نمود.
امشب علی(ع) وصیت می‌نماید «وَ اللَّهَ اللَّهَ فِی الْقُرْآن»(نهج البلاغه، نامه 47) ماه رمضان در حال تمام شدن است اما برخی برادران هنوز هم قرآن یاد نگرفته اند. مواظب باشید دیگران به قرآن عمل نکنند و شما غافل باشید. مواظب باشید کارهایتان منظم باشد«وَ نَظْمِ أَمْرِکُمْ»(نهج البلاغه، نامه 47) مواظب باشید در یتیمان و زکات «اللَّهَ اللَّهَ فِی الزَّکَاهِ»(کافى، ج7، ص51)، و وصیت عجیبی می‌فرماید. و وصیت خاصی هم به امام حسن و امام حسین می‌فرماید و سپس شهید می‌شوند.
شب قدر است و پیروزی را با ناله و ضجه برای لبنان و افغانستان برای اسیران و رزمندگان و همه مستضعفان جهان بخواهید تا همچون ایران در جاهایی دیگر هم تحولی بوجود بیاید و ابرقدرت‌ها سرنگون بشوند و ظهور امام زمان را بخواهید و البته مقدمه‌ی این خواستن‌ها پاک کردن خود از گناه است.
السلام علیک یا اباالحسن یا امیرالمؤمنین(ع)
«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»
