موضوع: وحدت اسلامی
تاریخ پخش: 74/05/19
بسم الله الرحمن الرحیم
در محضر مبارک نوجوانهایی هستیم که حافظ حدیث و فعال در مسجد و دروس و اخلاق و ورزش و… هستند بحمدلله از برکات نماز همین فعال شدن مساجد و ترویج فرهنگ قرآن و حفظ حدیث است، توجه به نسل نو هم در ابعاد دینی و هم در ابعاد علمی است که شما می‌بینید امسال جمهوری اسلامی ایران در دنیا حتی نسبت به همه کشورهای شرق و غرب اول شد. از برکات انقلاب این است که ما هر سال در حفظ قرآن در دنیا اول یا دوم می‌شویم، در قرآن اول و دوم می‌شویم در علم هم اول شدیم، مساجدمان زنده شده اینها از برکات انقلاب است.
1- میلاد پیامبر و وحدت امت اسلامی
خدا را شکر و اما بحثی که می‌خواهم مطرح کنم در آستانه‌ی هفته وحدت ماه ربیع تولد پیغمبر اسلام(ص) هستیم و بحث‌هایی را خدمتتان آماده کردم که به مناسبت هفته وحدت بگویم اتحاد، کلمه وحدت یک کلمه خوبی است گرچه حالا هفته وحدت به خاطر وحدت بین مسلمان‌هاست اما وحدت یک معنای عمومی دارد وحدت بین زن و شوهر، اتحاد بین رفتار مدرسه و منزل، مسجد و مدرسه، اگر پدر و مادر توی خانه اختلاف داشته باشند بچه چه می‌شود اتحاد بین فکر و بیان یعنی آن چه که آدم می‌گوید همانی است که به آن عقیده دارد، یعنی این طور نباشد که عقیده‌اش چیز دیگر باشد زبانش چیز دیگر, وحدت بین دل و ظاهر، وحدت چیز خوبی است من راجع به وحدت مقداری صحبت می‌کنم.
قرآن می‌فرماید: «یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِذَا لَقِیتُمْ فِئَهً فَاثْبُتُواْ وَ اذْکُرُواْ اللَّهَ کَثِیرًا لَّعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ وَ أَطِیعُواْ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَا تَنَزَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَ تَذْهَبَ رِیحُکمُ وَ اصْبرُِواْ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابرِِینَ» (انفال/45 و46) ای کسانیکه ایمان آورده‌اید سعادت شما در چند چیز است 1- «أَطیعُوا اللَّهَ» پیرو خدا باش، مطیع خدا باشید، «أَطیعُوا» یعنی مطیع خدا باشید، مطیع خدا باشید یعنی مکتب را حفظ کنید «وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ» مطیع رسول باشد، «أَطیعُوا الرَّسُولَ» هم یعنی رهبر بعد هم می‌فرمایند: «وَ لا تَنازَعُوا» درگیری و نزاع هم نداشته باشدی «وَ لا تَنازَعُوا» یعنی وحدت رمز سعادت امت اسلامی.
در یک آیه مطرح شده «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا» ای کسانیکه ایمان آورده‌اید، «أَطیعُوا اللَّهَ». قانون الهی را عمل کنید یعنی مکتب را حفظ کیند «وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ»: گوش به حرف رسول بدهید. یعنی رهبر را حفظ کیند «وَ لا تَنازَعُوا»: نزاع نکنید یعنی وحدت را حفظ کنید رمز سعادت چیست؟ سوال، پاسخ، مکتب، رهبر، وحدت، همش در یک آیه آمده، سوره طه آیه94. حضرت موسی سی روز با مردم خداحافظی کرد رفت در کوه طور مشغول دعا و مناجات شد که قانون آسمانی تورات را بگیرد سی روزش شد چهل روز، ده روز اضافه شد. در این ده روز هنرمند نامرد، بنام سامری که مجسمه ساز توانایی بود، مجسمه‌ای ساخت و و لوله کشی‌های درون مجسمه را طوری کرد که هوا که می‌رفت داخل آن صدای سوت می‌داد. مثل گوساله و بعد گفت؛ «هذا إِلهُکُمْ» (طه/88) خدای شما همین گوساله است، حضرت موسی بعد از سی روز که شد چهل روز برگشت و دید مردم دور گوساله طلایی را گرفتند و دارند گوساله پرستی می‌کنند. عصبانی شد. زلفها و ریش برادرش را گرفت کشید(اینهایی که می‌گویم توی قرآن نوشته) گفت: چرا گذاشتی مردم گوساله پرست بشوند؟ گفت: من خواستم جلویشان را بگیرم دیدم دو دسته می‌شوند. من گفتم یک دست گوساله پرست شوند بهتر از این است که کشمکش شود و تفرقه بیفتد.
چی می‌خواهم بگویم، گوساله پرستی در حال اتحاد را حضرت هارون ترجیح داد برخداپرستی که توش درگیری باشد بابا همه با هم کج بروند ولی با هم باشند بهتر است تا اینکه در راه صاف با هم شاخ به شاخ شوند؛ «إِنِّی خَشیتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنی إِسْرائیلَ وَ لَمْ تَرْقُبْ قَوْلی» (طه/94) هارون گفت می‌دانی چرا من؛ «إِنِّی» یعنی بدرستی که من «خَشیتُ» ترسیدم «أَنْ تَقُولَ» که بیایی و بگویی و تفرقه انداختی «فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنی إِسْرائیلَ» خطر تفرقه قرآن می‌گوید: زکات بگیرید، از چی؟ هر کس گندمش از 850 کیلو بیشتر است خرجی که خرج گندم کرده است بگذارد کنار، زکات باید بدهد، 40 تا گوسفند، یک گوسفندش زکات است مثل خمس اما به شرطی که یک گوسفند علف بیابان خورده باشد اگر پول علف بدهی دیگر آن گوسفند زکات ندارد. 40 تاش مال صاحبش چون صاحب آن پول می‌دهد. اگر گوسفند علف بیابان را خورد 40 تا 1 گوسفند باید بدهی، زکات هم هست از گندم و جو و کشمش و خرما و فلان… بعد می‌گوید زکات را هشت جا تقسیم کنید. یک جا این که پول زکات را بدهید برای اینکه دلها را به هم گره بزنید برای وحدت، «وَ الْمُؤَلَّفَهِ قُلُوبُهُمْ» (توبه/60) یعنی پول بدهید که همه مردم را به هم گره بزنید. افرادی هستند با شما خوب نیستند، پول زکات را خرج کن دل آنها را با خودت گره بزن وحدت والفت به قدری است که پول زکات که تقسیم بر 8 می‌شود، یک سهمش یعنی 8/1 مالیات اسلامی خرج جذب دلها بشود. مساله اتحاد مال اسلام نیست همه انبیا دستور می‌دهند که با هم باشید «شَرَعَ لَکُمْ مِنَ الدِّینِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذی أَوْحَیْنا إِلَیْکَ وَ ما وَصَّیْنا بِهِ إِبْراهیمَ وَ مُوسى وَ عیسى أَنْ أَقیمُوا الدِّین وَ لا تَتَفَرَّقُوا فیهِ» (شورى/13) دینی که شما دارید همان دینی است که نوح دارد. «وَ ما وَصَّیْنا بِهِ إِبْراهیمَ وَ مُوسى وَ عیسى» به موسی و عیسی و ابراهیم یک خطی را داده‌ایم، دین را به همه انبیا دادیم و همه انبیا گفتند: سفارش به اتحاد مال دین اسلام نیست تمام انبیا به مردم گفتند «وَ لا تَتَفَرَّقُوا فیهِ» با هم متحد باشید.
حالا متحد چیست؟ فایده اتحاد زور است. یک نخ پاره می‌شود چند تا که بهم تاب خورد، طناب می‌شود و دیگر پاره نمی‌شود. مدرسه بودیم، داستانی را توی کتاب ابتدایی چهل سال پیش خواندیم، شاید حالا هم باشد که پدری 7 تا پسر داشت، هفت تا چوب داد به هفت تا پسر یکی یکی شکستند، بعد هفت تا را با طناب بست. گفت حالا بروید بشکنید، نتوانستند، این برقی که داریم مال اتحاد است اگر قطرات باران متحد شدند می‌شوند جوی، جوی‌ها متحد شدند می‌شوند نهر، نهرها آبش، پشت سد جمع شد و متحد شد می‌شود سد و سد تولید برق است، اگر قطرات متحد بشوند جوی‌ها و نهرها و پشت سد این قطرات جمع نشوند برق هم نمی‌شود.
قرآن می‌گوید که «أَ أَرْبابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ‌ام اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ» (یوسف/39) واحد قهار یعنی کسی که یکی شد زور هم دارد، شما اگر یک کسی آمد شما را بزند اگر یک دشمن آمد شما انگشتانت را همچنین کنی او دردش نمی‌آید، انگشت شما هم می‌شکند اما اگر این انگشتها با هم متحد شوند یعنی تا این انگشتها با هم متحد نشود مشت نمی‌شود، شما دعوا کنی انگشتت می‌شکند. اتحاد خوب است. قرآن یک آیه دارد می‌گوید که «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلُونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ» (صف/4) خدا دوست دارد رزمنده‌هایی را که وقتی می‌جنگند متحدهستند مثل ساختمان محکم، «کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ» در جبهه نیاز به وحدت است، مسایل اختلافی و مسایل سیاسی در ارتش و سپاه نباید باشد و حق ندارند بگویند رئیس جمهور این یا اون، نماینده مجلس این یا اون. بحث‌های سیاست توی پادگان‌ها نباید بیاید، چون یکی می‌گوید زنده باد این، یکی می‌گوید زنده باد اون تفرقه می‌شود و ما در نیروهای مسلح بیش از هر جا نیاز به اتحاد داریم، «إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الَّذینَ» خدا دوست ندارد اون نیروهایی که صف به صف هستند و باید اتحاد هم از داخل باشد هم از بیرون، از داخل من باید شما را دوست داشته باشم و شما هم من را دوست داشته باشید دلهایمان به هم گره بخورد، از بیرون هم بایداینطور باشد. ولذا از جاهایی که می‌شود توی نماز دوید برای اتحاد است توی نماز می‌شود برای خاطر اتحاد دوید. چطوری وارد مسجد می‌شوی، صف‌های مسجد بیست متری است، شما برای اینکه به نماز برسید می‌گوئید الله اکبر رکوع می‌کنید آن وقت در رکوع می‌توانی بدوی تا به نماز برسی، از جاها که می‌شود توی نماز راه رفت، اون جایی می‌شود که آدم خودش را به جمعیت برساند. در بهشت هم قرآن می‌گوید «فَادْخُلی فی عِبادی» (فجر/29) باید بروی داخل بندگان خدا و فاصله نگیر،
حضرت وقتی می‌خواست نماز جماعت بخواند، یکی از چیزهایی خوبی که اهل سنت بیشتر دقت می‌کنند و شیعه دقتش کم است این است که سنی‌ها در نماز جماعت مقید هستند کتف هاشون به یکدیگر بچسبد یعنی تا صف اول پر نشود، صف دوم تشکیل نمی‌شود. ممکن است صفوف شیعیان صف اول سه نفر باشد، صف دوم ده نفر، صف چهارم نوزده نفر باشند همینطور کوتاه و بلند است، صف‌ها باید به هم بچسبد، پاها نوک انگشتها، کتف‌ها.
حدیث داریم، حضرت وقتی می‌خواست نماز بخواند می‌گفت: «اسْتَوُوا» (مجموعهورام/ ج2/ ص266) یعنی مساوی یعنی نوک انگشتها، صف مربوط به انسان نیست، فرشته‌ها هم قرآن می‌گوید وقتی فرشته‌ها در برابر هم قرار می‌گیرند صفا یعنی این کلمه صف مال فرشتگان هم هست. حالا صف مظهر وحدت بیرونی است اتحاد ما گاهی وقت‌ها می‌گوئیم بابا ول کن هیاتی است یکی از دوستان می‌گفت هیات ما هم نظر دارند اگر وقتی همه با هم سینه می‌زنند یک کسی الکی می‌زنه، اگر بزند می‌اندازنش بیرون، می‌گویند آقا یا بیا برو بیرون یا درست سینه بزن، یعنی این طور نیست حالا که هیاتی هر کس هر وقت خواست بزنه به سینه‌اش فرم داره، اسلوب داره، فرمول داره. اتحاد، عزت. «وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُمْ» (انفال/46). می‌گوید اگر اتحاد نبود شل می‌شوید. نیروهاتان پخش می‌شود «وَ تَذْهَبَ ریحُکُمْ» بادی که به پرچمتان می‌خورد یعنی دیگر عزت ندارید. بادی که کشتی حکومت را می‌برد یعنی دیگر کشتی شما را به منزل نمی‌رساند، غرورتان می‌شکند، «وَ لا تَنازَعُوا» با هم نزاع نکنید، اتحاد به قدری خوب است که دروغ هم جایز است اگر دو نفر با هم متحدند اگر شما با یک دروغ آشتی‌شان بدهی این دروغ هم دیگر گناه ندارد. اما اگر دو نفر با هم آشتی هستند و رفیق‌اند راست بگویی که این دوتا از هم جدا بشوند، یعنی راست گفتن هم گناه دارد و دروغ گفتن گناه ندارد از بس اتحاد مهم است.
فایده اتحاد این است که قرآن وقتی می‌گوید می‌خواهیم عذاب کنیم. عذاب سه رقم دارد، «قُلْ هُوَ الْقادِرُ عَلى أَنْ یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذاباً مِنْ فَوْقِکُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعاً» (انعام/65) یعنی عذابی آسمانی یا عذاب زمینی گاهی عذاب از آسمان است گاهی عذاب از زمین است تک رقم عذاب سومی است که بینتان تفرقه می‌شود یعنی تفرقه در کنار عذاب آسمانی و عذاب زمینی است یعنی یکی از عذاب‌های سه گانه، عذاب تفرقه است.
«عَذاباً مِنْ فَوْقِکُمْ» گاهی خدا از بالا عذاب می‌کند، «أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ» یا از زیر پا یعنی زمین «أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعاً» تفرقه از عذاب‌های سه گانه است. دیشب در نهج البلاغه دیدم امیرالمومنین می‌فرماید: مردم: «إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یُعْطِ أَحَداً بِفُرْقَهٍ خَیْراً مِمَّنْ مَضَى وَ لَا مِمَّنْ بَقِیَ» (نهج‌البلاغه/ خطبه 176) خدا هیچ کسی را در سایه تفرقه خیر نمی‌دهد، در سایه تفرقه کسی خیر نمی‌بیند. نه در گذشته کسی خیر دیده و نه در آینده کسی خیر نخواهد دید. امیرالمؤمنین به استاندار می‌نویسد می‌گوید‌ای جناب استاندار کارهایی که مردم می‌کنند دلشان خوش است، با هم جمع می‌شوند و خوش و بش می‌کنند تو این کارهای خوش وبشی را که مردم جمع می‌شوند و خوش وبش می‌کنند بهم نزن، گاهی زن‌ها دور هم جمع می‌شوند یک دیگ آش می‌پزند و می‌خورند و با هم گپ می‌زنند خوب بزنند، حالا به اسم مثلاً فرض کنید عید است و دید و بازدید، رسم و آداب است گاهی ممکن است در یک قبیله‌ای در یک شهری رسمشان این باشد توی عزا، توی عروسی یک کارهایی می‌کنند که اینها جمع می‌شوند. امیرالمومنین می‌فرمایند: هر کاری که مردم و فامیل‌ها را جمع می‌کند. بساطشان را به هم نزن، البته به شرطی که کا رحرام نباشد، ممکن است دور منقل بافور دور هم جمع شوند ممکن است دور سفره قمار دور هم جمع شوند. نه اونجاهایی که… «وَ لَا تَنْقُضْ سُنَّهً صَالِحَهً عَمِلَ بِهَا صُدُورُ هَذِهِ الْأُمَّهِ وَ اجْتَمَعَتْ بِهَا الْأُلْفَهُ وَ صَلَحَتْ عَلَیْهَا الرَّعِیَّهُ»(نهج‌البلاغه/ نامه، 53) یک کارهای خوبی که، «عَمِلَ بِهَا صُدُورُ هَذِهِ الْأُمَّهِ» کارهای خوبی که افراد می‌کردند « وَ اجْتَمَعَتْ بِهَا الْأُلْفَهُ» و این کار باعث شد دور هم جمع شوند این کار کار خوبی است به هم نزن.
یکی از برکات انبیا همین بود که انبیاء آمدند مردم را متحد کردند. می‌فرمایند: «وَ أَهْلُ الْأَرْضِ یَوْمَئِذٍ مِلَلٌ مُتَفَرِّقَهٌ وَ أَهْوَاءٌ مُنْتَشِرَهٌ وَ طَرَائِقُ مُتَشَتِّتَهٌ»(نهج‌البلاغه/ خطبه 1) مردم تیکه پاره بودند هر دو تا یک حرفی را می‌زدند «وَ أَهْوَاءٌ مُنْتَشِرَهٌ» هر کسی یک هوا و هوسی داشت «وَ طَرَائِقُ مُتَشَتِّتَهٌ» هر کسی یک راهی می‌رفت یک سلیقه‌ای داشت هر کسی به یک سمتی و در یک فکری بود، رسول اکرم آمد همه اینها را با هم جمع کرد، یکی از برکات بعثت ایجاد اتحاد است. بعد امیرالمؤمنین غصه می‌خورد می‌گویند چرا شماها در حق متحد نیستید اما دیگران در باطل متحد هستند «وَ اللَّهِ یُمِیتُ الْقَلْبَ وَ یَجْلِبُ الْهَمَّ مِنَ اجْتِمَاعِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ عَلَى بَاطِلِهِمْ وَ تَفَرُّقِکُمْ عَنْ حَقِّکُمْ»(نهج‌البلاغه/ خطبه 27). به خدا دل را می‌میراند «وَ یَجْلِبُ الْهَمَّ» غصه‌دار می‌کند آدم را و دل را می‌میراند. این که شما که خوب هستید با هم متحد نیستید ولی آنها که بدند با هم متحد هستند در یک جا مثلاً می‌بینی الحمدالله حل شد تموم شد، مثلاً می‌دیدی توی مسجد بین بسیج و پیش نماز و بین پیش نماز و هیات امناء بین هیات امناء و بسیج بین این چهار تا و انجمن اسلامی بین انجمن اسلامی و شورای محلی، بین شورای محلی و هیات ابوالفضل بین هیات ابوالفضل و هیأت امام حسینی، بین زهرا خانم و فاطمه خانم بین بسیج دانشجویی و جهاد دانشجویی بین انجمن اسلامی دانشجویی و… بابا جان شما که خوب هستید چرا؟
2- علامت بهشتی و جهنمی بودن
حضرت امیر می‌فرماید دل می‌میرد از اینکه بدها در بدی با هم هستند، خوب‌ها در خوبی با هم نیستند، ولی پر از غصه دارم دق می‌کنم. از غصه‌های حضرت امیر این است که چرا خوب‌ها با هم خوب نیستند شما که همه‌تان خوب هستید «الْخِلَافُ یَهْدِمُ الرَّأْیَ» (نهج‌البلاغه/ حکمت 215) اختلاف فکر را از دست می‌دهد یعنی در یک جامعه که با هم بد هستند و فحش می‌دهند و درگیر هستند در این جامعه عقل درست کار نمی‌کند. علامت بهشت و جهنم این است. قرآن می‌گوید: اهل بهشت همه به هم سلام می‌کنند «إِلاَّ قیلاً سَلاماً سَلاماً» (واقعه/26) به هم درود می‌فرستند اما اهل جهنم اون می‌گه تو بودی اون می‌گوید تو بودی «کُلَّما دَخَلَتْ أُمَّهٌ لَعَنَتْ أُخْتَها» (اعراف/38) این به آن فحش می‌دهد آن به این فحش می‌دهد و آن برای این می‌زند، این برای آن می‌زنهد، اگر این دبیرستان برای آن دبیرستان زد، آن دبیرستان برای این تربیت معلم زد، اگر خدای نکرده یک وقت این برای آن زد. آن برای این زد، معلوم می‌شود اینها جهنمی هستند. علامت جهنم این است که به همدیگر بد می‌گویند. علامت بهشت این است که به همدیگر خوب می‌گویند. اگر در جامعه دیدید که با هم خوب هستند، دو تا خواهر، تو تا برادر، دو تا فامیل و همسایه‌ها اگر دیدید «قیلاً سَلاماً سَلاماً» اگر دیدید به هم محبت می‌کنند نظام بهشتی است. اگر دیدید به هم نیش می‌زنند نظام جهنمی است.
حالا، عوامل تفرقه و اینها را هم خدمتتان بگویم. یکی از عوامل تفرقه دروغ است، به دروغ می‌آیند می‌گویند، آقای قرائتی فلانی، پشت سرت یک همچین حرفی را زد دل من را نسبت به شما بد می‌کنند یا به دروغ می‌گویند فلانی چطور، از عوامل تفرقه دروغ است با یک دروغ می‌آیند، افرادی را که به هم متصل هستند، متفرق می‌کنند. دروغ یکی از عوامل است،
در جبهه یک ایرانی بود و در کنار پیغمبر یک شمشیر زد. گفت: بچش مزه این بازوی ایرانی را، پیغمبر فرمود: این جا بحث ایرانی و عرب و عجم نیست. حالا اینجا پز برای اسلام می‌دهی، جبهه، جبهه اسلام است با کفر. تو که می‌گویی ایران، او هم می‌گوید عرب، او هم می‌گوید هندی و پاکستانی، جبهه به هم می‌ریزد، عصبیت، قومیت، شرک است. طرفداری کنیم از کسی که به نفع این محله است، حتی به نفع این شهر نماینده مجلس وقتی توی مجلس می‌نشیند وظیفه‌اش این است که ببیند قانون حق چیست؟ حالا این قانون حق ممکن است به نفع منطقه‌اش باشد ممکن است نباشد، یک وزارتخانه می‌خواهد کارخانه وارد کند. این نماینده مجلس باید فکر کند این کارخانه جای ایران باشد که تولیدش بیشتر و کارش بیشتر و حمل و نقل آن بیشتر، تولیدات آن بیشتر، بینی و بین الله کارخانه کجا باشد که بهتر باشد. اما بیایید یک کاری بکنیم که این کارخانه بیاید توی شهرما، گرچه شهر به مرکز دور است به آب دور است به هوا دور است نمی‌دونم هزار تا مشکل دارد. حالا یه چیزهایی توی ذهن من هست نمی‌توانم بگویم، زمان شاه یک خانمی یک کارهای بود، او کی هست نمی‌گویم کجاست نمی‌گویم، چون اینهایی را که می‌گویی بعدش مشکلات پیدا می‌شود. من دیروز نوار پانزده سال پیش خود را شنیدم. پانزده سال پیش گفتم که الان هندوانه کیلویی 2 تومان است خوب این دیگر قابل پخش نیست، بابا هندوانه می‌دانی کیلویی چند است. باید بگم هندوانه گران، هندوانه ارزان تازه کیلویی دو تومان آن زمان گران بوده، یعنی گاهی یک کلمه‌ای می‌گویی و نرخ و زمان آن را تعیین می‌کنی بعد از گذشت زمان دیگرآن نوارها قابل پخش نیست. ما می‌گوئیم، زنی در رژیم قبل یک جایی یک کارهای بود به خاطر زد وبندهایی که داشت، پولی گرفت سدی ساخت که آن سد آب که پشتش جمع شد، خیلی نبود، وقتی دلش می‌خواست بگوید زمانی که من رئیسم برای مردم توانستم سدی بسازم و گرنه بسیاری از کارهای ما، کارهای عقلایی نیست که قبل می‌شده حالا هم اگر بشود عقلایی نیست، سنگ معدن در یک استان، را به معدن یک استان دیگر، تولید یک جای دیگر، آهن از بندر عباس می‌آمد تهران، دو مرتبه از تهران می‌آمد بندر عباس یک برنامه ریزی‌های غلطی بود. الحمدالله دارند یک یک قیچی می‌شوند.
من در کشور کفر رفتم، باز اسمش را نمی‌گویم کشوری رفتم کفر اما زمینی که پنبه تولید می‌کنند کارخانه‌ای که دانه را از پنبه بکنند همان جا بود. کارخانه‌ای که از این دانه روغن بگیرند همان جا بود کارخانه قوطی سازی برای روغن‌ها همان جا بود. کارخانه‌ای که این پنبه را نخ کند همان جا بود. کارخانه‌ای که نخ را لباس کند و پارچه کند همان جا بود، کارخانه خیاطی هم که پارچه‌ها را بدوزند همان جا بود، فرودگاهی که پارچه‌های دوخته را به همه جای دنیا منتقل کند هم همان جا بود. یعنی پنبه و دانه جدا کن و روغن گیری و قوطی سازی و نخ درست کنی و پارچه درست کنی و بافندگی و دوزندگی همه یک جا بود خوب اگر همه چیزهایش یک جا باشه این خیلی ارزان تمام می‌شود تا اینکه نخ را بکش اونجا، پنبه را بکش اینجا، روغن را بکش اینجا، قوطی را بکش اونجا، خوب اینها همه حمل و نقل‌ها، یک پیراهن در آن سرزمین اگر دویست تومان تمام شود با یک مدیریت دیگر آن پیراهن پانصد تومان می‌شود. حالا نماینده خوب کیست؟ نماینده خوب کسی است که مصلحت کشور را در نظر بگیرد نه مصلحت جایی که من نماینده آنجا هستم. برای اینکه دور دوم هم و دور پنجم هم به من رای بدهند. لیس منا من دعا الا عصبیه که بگوید حالا که ترکیم به نفع ترکها حالا که عربیم به نفع عربها حالا که آخوندیم به نفع آخوندها، اگر کسی ذره‌ای فکر ترکی و فارسی و عربی و شیعه و سنی و اگر کسی تعصبی داشته باشد یک وقت حرف من منطق دارد با دلیل و منطق داد می‌کشم هوار می‌زنم اما یک وقت نه من کاری به منطق ندارم می‌گویم من چون آخوند هستم این جا درست است. بین آخوند و کت شلواری دعوا شد اما حق با کت شلواری است. این جا درست است تو کاشانی هستی و بین کاشانی و غیرکاشانی دعوا شد ولی حضرت عباسی حق با غیرکاشانی است. آنجایی که من کار به حق ندارم می‌گویم ایشان همشهری من است، همزبان من است، هم لباس من است و هم شغل من است. این تعصب‌ها شرک است، حدیث داریم اگر کسی ذره‌ای تعصب داشته باشد از مدار توحید بیرون می‌رود. از مدار توحید هم که بیرون رفتیم وارد مدار کفر می‌شویم.
3- تعصب باعث تفرقه است
از چیزهایی که تفرقه به وجود می‌آورد تعصب است ازچیزهایی که تفرقه به وجود می‌آورد دروغ است، در میان سنی‌ها افرادی خیلی طرفدار اتحاد بودند مثل مراغی صاحب تفسیر، شیخ مصطفی عبدالرزاق، شیخ مجید سلیم، شیخ محمود شلتور، شیخ محمد عبده، حسن الانباء یک سری علمای سنی خیلی طرفدار وحدت بودند یک سری علما هم هستند این وهابی‌ها که در هر خطبه آ‌ی یک نیشی به شیعیان می‌زنند از طرف دیگر در ایران آیت الله العظمی بروجردی در لبنان صاحب المراجعات. از نجف کاشف الغطاء یعنی افرادی که فکرها را به هم نزدیک می‌کردند. بله البته معنای اتحاد این نیست که شیعه‌ها سنی شوند. یا سنی‌ها شیعه بشوند. ببین وقتی می‌گوئیم بدن با هم متحد است معنی این نیست که چشم بشود گوش گوش بشود چشم، پیشانی بشود چانه، چانه بشود پیشانی. هر عضوی سر جای خودش کارش را کند. منتها اینها با هم هماهنگی هم داشته باشند. چشم مزاحم گوش نیست، گوش مزاحم چشم نیست، هر کس کار خودش را می‌کند، معنای اتحاد بین انگشتها این نیست که، همه انگشتها ساختمانش یکی باشد، خیر انگشت شست یک خاصیت دارد، هر انگشتی یک شکلی است، معنای اتحاد این است که در مشترکات متحد شویم. و از اختیارات اسلام این است که اسلام ندا می‌زند برای اتحاد. ببینید قرآن می‌گوید، «قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ تَعالَوْا إِلى کَلِمَهٍ سَواءٍ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً» (آل‌عمران/64)، شما بیائید در مشترکات با هم متحد شویم، چون یک عده هستند خدا را قبول ندارند پس بیائید ما خداپرستان، مکتب‌های خدایی در مقابل مکتب‌های مادی متحد باشیم. معنای این اتحاد این نیست که یهودی، مسیحی بشود، مسیحی، یهودی بشود یعنی اگر یک ضربه‌ای از دنیای ضد خدا به ما حمله کرد همه با هم متحد بشویم، شیعه و سنی در مقابل یهود و نصارا در مقابل مادیون، معنای اتحاد این است، اتحاد این است و با اتحاد زنده هستیم اگر دیدید متحد نیستیم یعنی مرده‌ایم، مرده اعضایش از هم متلاشی می‌شود، تا زنده هست، خون سالم در بدنش می‌چرخد، تفرقه نشان دهنده این است که جامعه مرده است. مثلاً بدن که مرد، اعضا از هم متلاشی می‌شود، تفرقه علامت مردگی است، اتحاد علامت زندگی است، پس ببینید چه دارم می‌گویم، توجه سؤال آیا معنای اتحاد این است که شیعه و سنی یکی شوند؟ نه معنا این است که شیعه و سنی در مقابل دشمن مشترک، یکی باشد حالا، راجع به وحدت نکاتی است راجع به عوامل اتحاد و عوامل تفرقه.
4- نماز و روزه عامل اتحاد است
نمونه‌هایش را برایتان بگویم، بهترین نمونه اتحاد نماز است. امام باقر(ع) مکه بود سنی‌ها گفتند امروز روز عید قربان است شما هم بگویید عید قربان است. فتوای امام این بود. حاجی‌ها که می‌روند مکه تمام کارهای سنی‌ها و شیعه‌ها باید یکی باشد، یکی از عوامل اتحاد نماز جماعت است در نماز جماعت، روزی پنج بار به ما گفته‌اند متحد شوید یعنی فقیر و غنی و کوتاه و بلند و سفید وسیاه و زن ومرد همه جمع شوند مسجد در یک صف بایستند و لذا شما داخل صف می‌ایستی یک طرفت یک بچه یک طرفت یک بزرگ است، یکی مریض است، یکی سالم است یکی از چهره‌های وحدت نماز جماعت است یکی از چهره‌های وحدت اسلام که می‌گوید روزه بگیر، می‌گوید سالی سیروز گرسنگی و تشنگی را بچش تا بفهمی گرسنه‌ها و تشنه‌ها چه می‌کشند. یعنی عملاً خواسته ما همدرد آنها باشیم، در نماز کلمه من نیست، تنها هم که نماز می‌خوانی نمی‌توانی بگویی «اِهْدِنی»، باید بگویی «اهْدِنَا» (فاتحه/6)، «السَّلَامُ عَلَیَّ» نمی‌گویی می‌گویی «السَّلَامُ عَلَیْنَا» همه با هم، درود بر ما در سلام نماز نمی‌گویی «السَّلَامُ عَلَیْنَا وعلی عربها»، «السَّلَامُ عَلَیْنَا و علی فارسها و علی ترکها و علی خانمها و علی بچه‌ها و علی مردها» پس چی «السَّلَامُ عَلَیْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِین» درود بر بندگان خوب، بنده خب خدا چه فرقی می‌کند زن و مرد و کوچک و بزرگ اینکه می‌گویند برو دهاتی، دهاتی پیداست طرفدار وحدت نیست آدمی که طرفدار وحدت است. قرآن می‌گوید: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ» (حجرات/13)، بهترین شما آن کسی است که تقوا داشته باشد دهاتی و شهری چیه؟ اکثر مراجع تقلید دهاتی هستند، من در جلسه قبل گفتم دوازده تا امام داریم شش تا امامها مادرشان کنیز است، کنیزی بد نیست، به امام باقر فرمودند، مادرت آشپز است فرمود آشپزی هنر است من افتخار می‌کنم که مادرم شپز‌ات تو خیال می‌کنی که آشپزی بد است و فحش است، این کلمات که با هم می‌گوئیم، کلمات بدی است کسی نباید خودش را بهتر ازدیگران بداند. حدیث داریم، هر کس دیدی بزرگ‌تر از شماست، گویی بهتر از من است چون سنش بیشتر است حتماً عبادتش بیشتر از من است پس بهتر، اگر سنش کمتر است اگر دیدی هم سن شماست باز هم بگوئید این از من بهتر است چون من از خودم گناه سراغ دارم ولی از این گناه سراغ ندارم، آحاد معنایش این است که از درون خودت را برتر ندانی، به دیگران سوء ظن نبریم.
حالا، یک جایی بودیم یک کسی مرغ نمی‌خورد گفت من گوشت مرغ نمی‌خورم، گفتیم چرا؟ گفت برای اینکه من شک دارم مرغ‌ها را درست قصاب‌ها می‌کشند یا نه، گفتند این مرغ نخوردن شما احتیاط نیست یعنی توی کره زمین فقط من آدم خوبی هستم و بقیه حرام خور هستند، این طور نیست، قصاب‌ها هم مسلمان هستند بلد هستند. قبله کدام طرف است و باید بسم الله بگویند تو که مرغ نمی‌خوری خیال می‌کنی آدم خوبی هستی و خیال می‌کنی همه مردم حرام خورند، گاهی آدم‌های وسواسی این طوری هستند، آدم‌های وسواسی می‌گویند توی کره زمین فقط من پاک هستم همه نجس هستند، خوب این دید، دید خطرناکی است که دیگران را آدم بد بداند و نجس بشمرد. آقاجان من پشت سر کسی بد گفتم شما چه حقی دارید زنگ بزنی بگویی آقا پشت سرت یک همچین حرفی زد و این توی مردهاست و توی خانمها هم هست زنگ می‌زنند می‌گویند آقا فلانی پشت سرت یک همچین حرفی زد، سخن چینی حرام است چون دلها را از هم جدا می‌کند. غیبت حرام است برای اینکه شما که غیبت کردی دلها را از هم جدا کردی هر کاری که دلها را از هم جدا کند، حرام است. هر کاری که دلها را به هم جوش می‌دهد، وحدت است.
امام می‌فرمود: اگر هر مسلمانی متحد بشود هر مسلمانی یک سطل آب بریزد سر اسرائیل، اسرائیل غرق می‌شود علتی که مسلمان‌های بوسنی را دارند نابود می‌کنند علتش این نیست که آمریکا و اروپا متجاوز هستند یک علتش این است که ما مسلمان‌ها با هم متحد نیستیم، آنها می‌دانند که بیش از یک میلیارد هستیم اما هیکل‌ها به هم نزدیک، دلها از هم جدا، اگر ما متحد باشیم هیج ابرقدرتی کاری نمی‌تواند بکند، اگر همه مردم ایران زیر لحاف می‌گفتند مرگ بر شاه آن زیر لحاف خانه‌اش می‌گفت آن هم زیر لحاف خانه‌اش می‌گفت. شاه بود و همین جا هم که کاخ شاه است. الان ما فیلممان را در کاخ شاه ضبط می‌کنیم همین جا که کاخ شاه است، باید شاه قدم بزند و رقاص‌ها هم برایش برقصند، تک تک از زیر اتاق‌ها و خانه‌ها آمدند بیرون فریاد کشیدند همه با هم گفتند مرگ بر شاه مرگ بر شاه، شاه فرار کرد. اگر هر کسی زیر لحاف خانه‌اش به تنهایی می‌گفت مرگ بر شاه، عزاداری وقتی باهم شد زور دارد، مرگ بر شاه وقتی با هم شد زور دارد. با هم بودن خیلی برکات دارد، البته یکی از راه‌های باهم بودن این نیست که آدم دست از عقیده‌اش بردارد. به دلیل قرآن به دلیل روایات یک راهی را انتخاب کردم خیلی هم روشن است که خط من چه خط روشنی است دلیل هم هست که حاضر هستم در تلویزیون با هر دانشمندی بحث کنم من راهم را انتخاب کردم بعد از اینکه راهم را انتخاب کردم معنایش این نیست که با شما درگیر شوم جسارت ممنوع، فحش ممنوع.
5- فحش عامل تفرقه است
قرآن می‌گوید: حتی به بت پرست‌ها هم فحش ندهید، برای اینکه اگر به بت پرست‌ها فحش دادید آنها هم به خدای تو فحش می‌دهند، احساسات مردم را تحریک نکن، فحش ممنوع، امیرالمؤمنین توی جبهه دید یک عده دارند فحش می‌دهند، فرمود من از فحش ناراحت هستم، گفت آقا اینها باطل هستند، گفت: باطل هستند ولی فحش ندهید، به آن کسی هم که بد می‌رود فحش ندهید حتی اگر یک کفترباز رفته بالای پشت بام نگو بدبخت خاک تو سرت کند، اگر آن عشقی که توی سر او است، اگر آن عشق تو کله شما هم باشد، شما هم کفتر پرانی می‌کردی، صدایش بزن موعظه‌اش کن با فحش کسی خوب نمی‌شود. با مرگ کسی با حجاب نمی‌شود، بله می‌شود گفت درود بر با حجاب، با درود بر باحجاب می‌شود طرفداری از حجاب کرد اما با مرگ بر بدحجاب، با کتک کسی خوب نمی‌شود. اگر کسی با کتک خوب می‌شد الاغ رئیس خوب‌ها بود چون از همه بیشتر کتک خورده، کتک چاره ساز نیست، فحش چاره ساز نیست معنای اتحاد این نیست که دست از عقیده‌ات برداری، عقیده باید طبق عقل و استدلال باشد، اما اتحاد یعنی درگیر نشویم، فحش ندهیم جسارت نکنیم، توهین نکنیم،
خدایا الآن در موقعیت خوبی هستیم، کشور ما یک دست هستند اسلام را همه قبول دارند، رهبری را قبول دارند، منتها گاهی عمل من باعث می‌شود که شما با آخوند بد شوید من با شما بد شوم این با آن بد شود، اینها را هم باید توجیه کنیم، افراد زیادی هستند، خیلی وقت‌ها اگر از نزدیک با هم مساله را حل کنید می‌بینیم اختلاف ما مهم نیست در دنیای خیال من در خیالم این است که شما پول داری توی بانک و من گیر کرده‌ام و به من نمی‌دهی شما خیال می‌کنی من توی بانک پول دارم شما گیر کردی من نمی‌دهم، اگر راستش را بگویی، توجیه بشویم، خیلی از اختلاف‌ها حل می‌شود. قضاوت از دور می‌کنیم مرغ خانه همسایه غازاست.
6- پیامبر به خصوصیاتی مشهور بود
پیغمبر اسلام در ماه ربیع متولد شد از چیزهایی که دیشب یاد گرفتم این است که پیغمبر می‌گفت بچه بودم با دایی هایم می‌رفتم مدینه من همان چند روزی که در مدینه بودم شنا یاد گرفتم پیغمبر ما در بچگی‌اش خصوصیاتی داشت قبل از آنی که به پیغمبری برسد به چند چیز معروف بود یکی لباس تمیز، وقتی می‌گفتند محمد، می‌گفتند همانی که لباسش تمیز است. یکی با کمک محرومین، وقتی می‌گفتند محمد همانی که کمک به فقرا می‌کند. یکی به عبادت تا می‌گفتند محمد، می‌گفتند همانی که عبادت می‌کند. یکی به صداقت، تا می‌گفتند محمد همانی که حرف هایش درست است و صادق است وامین است. یعنی پیغمبر ما قبل از اینکه به پیامبری برسد به امانت به صداقت به عبادت به کمک به فقرا، و به نظافت مشهور بود، امتش هم باید نظیف باشد، نگویند کوچه مسلمان‌ها کوچه کثیف‌هاست. من تقاضا می‌کنم از شهرداری‌ها که خیابان‌های تمیز را یک اسم‌هایی بگذارند. من رفته بودم در یک شهری دیدم اسم یک کوچه یک متری کثیف را گذاشته بودند. کوچه حضرت ابوالفضل، حالا یک حزب اللهی توی این کوچه هست می‌خواهد حزب اللهی باشد چرا بدترین کوچه ها به نام حضرت ابوالفضل اسم باشد، گاهی حزب الهی‌ها می‌خواهند یک کار خوب انجام دهند، محله تنگ را به اسم امام حسین، میدان، نمی‌دونم چی… ؟ اگر بناست یک چیزی را به اسم مذهب بگذارید، یک چیز خوبش را بگذارید، پیغمبر ما از بچگی به نظافت معروف بود، حالا وقتی می‌گویند میدان رسول اکرم، یک میدان تنگ، کثیف، پر ترافیک است. کاری کنیم که اسلام زیبا باشد.
والسلام علیکم و الرحمه الله و برکاته»