سوال – در مجالس دینی، یک مُبَلِغ چه نقشی دارد؟
پاسخ– اولین و بهترین مُبَلغ پیامبر بود. در قرآن داریم که ای پیامبر تو نقشی جز تبلیغ نداری و در جای دیگر داریم که ای پیامبر تو نقشی جز رحمت نداری. این دو آیه نشان می دهد که تبلیغ و رحمت یک واژه است زیرا اگر دو واژه باشد این آیات اشتباه است. اگر ما بگوییم هیچ میوه ای نمی خوریم مگر میوه ای که زیر این پارچه باشد و بعد بگوییم که جز انگور میوه ای نمی خوریم، پس معلوم می شود که زیر پارچه، انگور است. روح تبلیغ،رحمت است. محرم آثار زیادی دارد: دید وبازدیدها در محرم، ستادهای تبلیغاتی، ریختن اشک برای مظلومیت و جمع شدن تمام سلیقه ها زیر پرچم حسین. در همه جای دنیا از بزرگان خودشان تجلیل می کنند. در فرانسه سنگی به من نشان دادند که روی آن نوشته شده بود که فلان کس(فرد مشهور) روی آن خوابیده است. همه ی دین داران و بی دین ها با یادبود موافق هستند. در قرآن داریم: پیامبر یاد ابراهیم را گرامی دار. خاطرات مریم را فراموش نکن. ما نباید بزرگان مان را فراموش کنیم. باید اهالی هر شهر،مفاخر همان شهر را بشناسند مثلا تبریزی ها بدانند که علامه ی طباطبایی چه کسی بوده است. مردم هر شهری باید از شاعر، فقیه و رجال آن شهر خبر داشته باشند. آیا شما می توانید روی کره زمین یک سیاستمدار را پیدا کنید که بگوید مرگ از عسل شیرین تر است؟ حضرت قاسم سیزده ساله پسر امام حسن(ع)، به جهان بینی والایی رسیده بود که گفت: اگر بنا باشد حکومت در دست یزید باشد، مرگ از عسل شیرین تر است. خیلی از تحصیل کرده ها خودشان را به پول بیشتر می فروشند. امامان از همه چیزشان گذشتند تا عزیز باشند. من در زمان جنگ به اروپا رفتم و به پزشک های ایرانی گفتم که ما در کشور به شما نیاز داریم ولی آنها گفتند که ما نمی توانیم به ایران بیاییم زیرا اینجا راحت تر هستیم ولی می توانیم از نظر دارویی و مالی به کشور کمک کنیم. البته عده ی خیلی کمی هم به ایران آمدند. کربلا دانشگاه است و فارغ التحصیل سیزده ساله ی آن می گوید که مرگ از عسل شیرین تر است. الان یکی از مدیریت هایی که آموزش داده می شود مدیریت بحران است. آیا شما مدیریت زینب کبری را در کربلا ترسیم کرده اید ؟ یک زن، علاوه بر دو فرزند، هفتادنفر را از دست داده است، باید اُسرا را نگه دارد،بیمار داری هم بکند و در مقابل یزید هم سخنرانی کند. امروزه ما با کوچکترین مشکلی که پیش می آید، کار و درس مان را تعطیل می کنیم. اگر انسان بر حق باشد نباید بترسد. یک نفر به طرف رئیس جمهور امریکا یک کفش پرت کرد و مشهور شد،حضرت زینب کبری ساعت ها در مقابل یزید سخنرانی کرد و با کلماتش یزید را بمباران کرد. حضرت زینب فرمود: ای بی پدر،تو پیش من کوچک هستی.
الان خوراک،پوشاک و مسکن مهم است. در کربلا هیچ کدام از اینها نبود ولی عزت بود. هر درسی یک کلاس عملی هم دارد. ما در قرآن آیات زیادی خوانده ایم مثلا انسان با تقوا عاقبت دارد. عده ای هر سال از بصره تا کربلا پیاده می روند. آیا کسی حاضر است که پیاده بر سرقبر معاویه برود؟ آیا کسی یزید را زیارت می کند؟ در کاظمین دوتا گنبد طلا می درخشد؟ هارون الرشید کجاست؟ متقین ماندگار هستند. ما هم باید کاری کنیم. لازم نیست که ما عملیات کربلا را انجام دهیم ولی می توانیم به یکدیگر رحم کنیم. ما باید روحیه ی ایثار داشته باشیم. ما باید در تحریم به یکدیگر رحم کنیم. بعضی انسانهای بی رحم به امریکا کمک می کنند. ممکن است که با هواپیما به آسمان شهری تجاوز کنند، فردی که سیگار می کشد و هوای خانواده اش را آلوده می کند، این هم یک نوع تجاوز است. اگر کشورها ما را تحریم می کنند چرا ما به خودمان رحم نمی کنیم؟
سوال – مبلغین ما باید چگونه تبلیغ کنند؟
پاسخ – کسی که می خواهد تبلیغ کند و چیزی به مردم یاد بدهد،باید براساس رحمت کار بکند. یعنی مبلغ باید دلسوز باشد. قرآن می فرماید: اشکی ارزش دارد که بر اساس شناخت باشد. باید قالب عزاداری حفظ شود. امام خمینی فرمود: باید عزاداری سنتی حفظ شود. بهترین عزاداری، عزاداری بیت رهبری است زیرا مدت آن کم است و آغاز آن با نماز جماعت است، بعد قرآن خوانده می شود و مدت کمی مداح می خواند و بعد سخنرانی انجام می گیرد و مراسم عزاداری کوتاه انجام می شود و بعد هم شام داده می شود، تمام این کارها در عرض یک ساعت و نیم انجام می شود. امام حسین (ع) راضی نیست که تا نیمه شب صدای طبل یا بلندگو در خیابانها شنیده شود. من در بیمارستان به عیادت آیت الله فاضل لنکرانی رفتم و ایشان فرمودند که بلندگوی مسجد جوشن کبیر می خواند و من حالم خیلی بد بود و نمی توانستم بگویم که صدای آنرا کم کنید. طولانی شدن و کم محتوا بودن جلسات،یک آفت است. وقتی شما به جلسه می روید،هنگام بازگشت باید مطالبی را یاد گرفته باشید. خوب است که در جلسات،جملات امام حسین (ع) گفته شود. اگر شما خیلی عَلَم دوست دارید، آنرا از جنس آلومینیوم درست کنید و در بالای آهن ها، کلمات امام حسین(ع) را بنویسیم. هر کس داستان امام حسین(ع) را بشنود عاشق او می شود زیرا امام زیر سُم اسب رفت ولی زیر بار ظلم یزید نرفت. کشیدن عَلَم سنگین چیزی به معلومات ما اضافه نمی کند. امام می فرمود که اعمال حج نباید جوری باشد که باعث وهن شیعه بشود. مرحوم جبل آملی دید که در منبرها چیزهایی گفته می شود،ایشان دو جلد کتاب نوشت که در مجالس به این صورت روضه بخوانید. در روضه لازم نیست که اشک مردم در بیاید. روضه باید پرمحتوا باشد. در جلسات بین مردم فرق نگذاریم. خیلی از خانم های بدحجاب نقص ظاهری دارند ولی باطن شان خوب است. صاحبخانه ای مراسم داشت و بعد از اتمام مراسم شام می داد. عده ای سرکوچه می ایستادند و فقط سر شام می آمدند. صاحبخانه به آنها گفت که شما خجالت نمی کشید که فقط سرشام می آیید و در مراسم شرکت نمی کنید؟ آنها دیگر نیامدند. صاحبخانه، امام حسین(ع) را به خواب دید که امام گفت:چرا مشتری های مرا رد می کنی ؟اینها فقط مُحرم به خانه ی تو می آیند، تو کار بدی کردی. صاحبخانه فردا شب سرکوچه رفت و آنها را دعوت کرد و گفت که شما میهمان امام حسین(ع) هستید. ما باید نماز را در عزاداری های مان برپا کنیم. ما امیدواریم که با پوشیدن لباس سیاه،همه ی کارهای مان را حسینی کنیم و حسینی شویم.
سوال – صفحه 145 قرآن کریم را توضیح بفرمایید.
پاسخ – لا یفلح الظالمون یعنی افراد ظالم رستگار نمی شوند. کربلا در نصف روز این اثر تاریخی را درست کرد یعنی از صبح تا ظهر عاشورا. کسانی که یاران امام حسین(ع) را کشتند رستگار نشدند.
سوال – توصیه ی شما در مورد مجالس عزاداری چیست ؟
پاسخ –خوب است که در این مجالس احکام شرعی (مورد اختلاف نباشد) گفته شود و آیه ی قرآن را تفسیر کنند. امام حسین (ع) در تمام مدت راه، آیه به آیه قرآن را می خواند. وقتی امام از مدینه بیرون رفت فرمود: همانطور که موسی از نظام فرعونی فاصله گرفت من هم از نظام یزیدی فاصله می گیرم. وقتی وارد مکه شد آیه مَدین را خواند. سخنرانی زینب پر از قرآن است. پس مداحان ما باید قرآن را پُر رنگ کنند. ما باید قرآن را از محجوریت در بیاوریم. پس در مجالس اول قرآن تفسیر شود، بعد روایات، بعد تاریخ و بعد روضه خوانده شود.
حدیث داریم: درود بر کسی که امر ما اهل بیت را زنده کند. در جلسات عزاداری باید امر اهل بیت زنده بشود. ما در هر منبر می توانیم قسمتی از کتاب های معروف را بگوییم. کتاب آیت الله جوادی آملی مفاتیح الحیات کتاب خوبی است و می توانیم چند صفحه از آنرا بخوانیم. می توانیم کتاب لهوف را بخوانیم و ترجمه کنیم. ما نباید دنبال طبل و دهل باشیم. ما باید اذان گوی خوش صدا داشته باشیم نه منارهای بلند.
خدایا از کمالاتی که به حسین و یارانش داده ای، پرتویی از آن را نصیب ما بگردان.