امام رضاعلیه السلام مى فرماید: مکر خداوند همان کیفر او به اهل مکر است، بگذریم که بر خلاف اصطلاح ما مکر را به معناى حیله مى دانیم، مکر به معناى تدبیر است و تدبیر مى تواند خوب باشد و مى تواند بد باشد و لذا مى فرماید: «و لایحیق المکر السىّ‌ء الاّ بأهله»(73) یعنى تدبیر به جز تدبیر کننده اش را در بر نمى گیرد، بنابراین معناى «و اللّه خیر الماکرین»(آل‌عمران، 54 ؛ انفال 30) آن است که خداوند بهترین تدبیر کننده است و امّا این‌که چگونه مکر انسان به خودش ضربه مى زند.
به یک مثال توجه کنید:
اگر پزشکى به بیمارش دارو داد و بیمار مصرف نکرد و به دروغ گفت: مصرف کرده ام، او در حقیقت خود را فریب داده و به خود خدعه کرده است. «یخادعون اللّه والّذین آمنوا و ما یخدعون الاّ أنفسهم و ما یشعرون»(بقره، 9.)