موضوع: معاد شناسی (5)، دلایل معاد، ربوبیت
تاریخ پخش: 70/12/21
بسم الله الرّحمن الرّحیم
1- معاد شناسی
با قبولی همه طاعات از همه برادران و خواهران. بحث امسال ما در ماه رمضان 71 که قسمتی از ماه رمضان اینطرف عید است و قسمتی آنطرف عید درباره معاد است، امروز می‌خواهیم یکی دیگر از دلائل معاد را بگوییم دلیل معاد… معاد چون خداوند رب است نباید ربوبیت قطع شود و رب حدود هزار بار توی قرآن آمده و کسی رب است. مربی است، تربیت می‌کند، وسط کار نباید قطع کند، اگر قطع کند این کار حکیمانه نیست. ما که درس را قطع می‌کنیم یا مخ نمی‌کشد، یا دانشگاه جا ندارد، یا حال نداریم، یا کتاب نداریم، یا پول نداریم، یا می‌ترسیم از زندگی و اینها باقی بمانیم، حرف زدن را یک جایی قطع می‌کنیم چون یا چانه درد می‌گیرد یا دیگر مایه نداریم یا مستمع نداریم.
2- اثبات معاد براساس ربوبیت خداوند
اصولاً آدم یک کار کمالی را که می‌کند نباید قطع کند، ما حق داریم قطع کنیم چون به بن بست می‌رسیم، گرفتار محدودیت می‌شویم، علم ما محدود است، علم ما محدود است چون ما محدود هستیم، مجبوریم که کارهایمان را قطع کنیم، اما خداوند بی نهایت چرا قطع کند؟ بنابراین چون خدا رب است و شروع کرده یک کاری را از اول تا آخر انجام… اگر با مردن ما نیست بشویم و معاد نباشد همه کارهای خدا وسط کار قطع شده قطع ربوبیت خدا توجیه ندارد.
حدود هزار تا کلمه رب توی قرآن است. آنوقت رب همه چیز است. مثلاً «وَهُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ» (انعام/164) «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» (حمد/1-2) تمام هستی را دارد تربیت می‌کند هر چیزی را رشد می‌دهد نه اینکه فقط جوجه مرغ می‌شود، کودک آدم کاملی می‌شود، کل هستی در حال تغییر است، یعنی کوهها، سنگ‌ها، آبها، کل هستی را خدا تربیت می‌کند، این سنگ معدنی این نفتی که شما از آن استفاده می‌کنید این موادی بوده که دوران تکاملی خودش را گذرانده و تا حالا رسیده به نفت، این خاکی که شما با آن کشاورزی می‌کنید اینقدر این خاک در اثر هوا و نور مایه گرفته تا حالا خاک می‌تواند به شما مواد غذایی بدهد این خاک هم تربیت شده است.
امام علی(ع) می‌فرماید: رب مربوط به انسان نیست، کل هستی را در یک مدار دارد تربیت می‌کند «مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ» (رعد/16) آسمانها را هم دارد رشد می‌دهد «وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ» (ذاریات/47) «بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ» (لمعراج/40) «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» (ناس/1) رزق از طرف خداست «رِزْقِ رَبِّکُمْ» (سبأ/15) خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها «یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِی» (شعراء/79) غذا دادن، آب دادن، توسعــه رزق دست اوست «إِنَّ رَبَّکَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ» (اسراء/30) اوست که زندگی شما را توسعه می‌دهد و اضافه می‌دهد.
آموزش از رب است «عَلَّمَنِی رَبِّی» (یوسف/37) در مسائل روانی، آرامش از طرف خداست حوادثی که پیش می‌آید خداست که دل آدم را آرام می‌کند یا مضطرب «سَکِینَهٌ مِنْ رَبِّکُمْ» (بقره/248) نظارت بخاطر ربوبیت اوست «وَمَا رَبُّکَ بِغَافِلٍ» (انعام/132) خدا از عمل شما غافل نیست، قانون از طرف رب است «تَنزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ» (واقعه/80) نبوت از طرف رب است «قَدْ جَاءَکُمْ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّکُمْ» (نساء/170) امامت «بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ» (مائده/67) حوادث تلخ و شیرین «إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ» (فجر/15) خداوند است که گاهی شما را بخاطر حوادث تلخ امتحان می‌کند، خدا مربی تو است چون می‌خواهد تو را رشد بدهد، توی تلخی و شیرینی تو را می‌اندازد تا استعدادهایت شکوفا بشود.
هدایت از اوست «هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ» (بقره/5) هدایت از طرف رب است رحمت بخاطر ربوبیت است «کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَهَ» (انعام/54) خداوند بر خودش لازم کرده که به شما رحم کند.
اگر کسی حالش را گرفت و خدا یک سیلی به او زد، مشکلی برایش پیش آمد و حالش را خدا گرفت می‌گوید می‌خواهم تو را رشد بدهم، زیر پایت را داغ می‌کنم تا بروی، داغ نکنم می‌مانی تکانت می‌دهم تا بو برنداری، آب توی گودی اگر موج نداشته باشد متعفن می‌شود «فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ» (فجر/13) آن خداست که شلاق عذاب به تو می‌زند باز شلاق هم بخاطر ربوبیت است مربی گاهی باید تنبیه بکند «أَلَمْ تَرَى کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ» (فیل/1) اگر به فیل سوارها سنگی نازل شد و اینها را داغان کرد باز اینها ربوبیت بود.
اگر دعای شما مستجاب می‌شود «وَقَالَ رَبُّکُمْ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» (غافر/60) دعای شما را مستجاب می‌کند چون رب شماست در جبهه اگر امدادهای غیبی می‌آید بخاطر ربوبیت است «یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بِخَمْسَهِ آلَافٍ» (آل‌عمران/125) اگر پنج هزار فرشته را در جنگ برای شما فرستادیم بخاطر ربوبیت بود، در برزخ «أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» (آل‌عمران/169) شهدا زنده هستند و نزد پروردگارشان…
اگر معاد نباشد نخ وسط ربوبیت پاره شده است ما که یک کاری را شروع می‌کنیم و وسط آن قیچی می‌شویم چون توان نداریم، خدا چرا قطع کند؟ از مواد غذایی و خاک گندم بسازد از گندم اسپرم بسازد از نطفه انسان بسازد انسان بی سواد را رشد بدهد یک انسان با کمال و باسواد و با تجربه یکمرتبه تمام شد و رفت اگر قیامت نباشد و با مردن هیچ بشویم این قطع ربوبیت است.
می گوییم اگر با مردن نیست شویم ربوبیت خدا زیر سؤال می‌رود، خدایا چرا همچین کردی؟ ممکن است خیاط یک پاچـه شلوار را بدوزد بعد بگوید قرقره‌ام تمام شد چرخم خراب شد اما خدا… ما وقتی سخنرانی می‌کنیم یک سرفه کافی است که سخنرانی‌مان را به هم بزنیم همه کارها را تنظیم می‌کنیم روی ساعت کافی است که یک سوسک و پشه‌ای برود روی این عقربکها ساعت را نگه دارد همه کارها… ممکن است یک گنجشک برود توی لوله هواپیما یک موتورش از کار بیفتد ما خیلی ضعیف هستیم به هیچی بندیم.
اگر خدا حافظه را از ما بگیرد اسم‌مان را یادمان می‌رود که چی است، یکی از گویندگان مهم می‌گفت یکبار من نصف سوره حمد را یادم رفت عمری نماز خواندیم اما.. ما قطع می‌کنیم چون به بن بست می‌رسیم خدا چرا قطع کند. خداوند یک تربیت عمومی را شروع کرده در کل هستی درست مثل یک برقی که در همه لوسترها و لامپها و یخچال و جاروبرقی یک برقی است در همـه وسایل برقی این قطع برق برای چی است؟ توجیه می‌خواهد اگر با مردن نیست بشویم توجیهی برای ربوبیت خدا ندارد.
هزار دفعه خدا توی قرآن می‌فرماید که من رب هستم یکمرتبه بگوید قیچی شد خیلی کار بی توجیه است، می‌گوید نه اینطور نیست چون ربوبیت خدا گسترش دارد و چون از اول هستی کل هستی را دارد با یک سیستمی تربیت می‌کند پس این قطع نمی‌شود «إِلَى رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ» (انعام/38) این ربوبیت تا قیامت هست «إِلَى رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ» (سجده/11) رجوع شما به سوی رب است «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» (بقره/156) این تا ابدیت هست «إِلَى رَبِّکُمْ مَرْجِعُکُمْ» (انعام/164) «وَأَنَّ إِلَى رَبِّکَ الْمُنْتَهَى» (نجم/42) «إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ» (قیامت/12) استقرار و قرارگاه ابدی آنجاست «إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ» (قیامت/30) سوق شما به سمت خداست «إِلَى رَبِّکَ مُنتَهَاهَا» (نازعات/44) آخر کار خداست «ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَهً مَرْضِیَّهً» (فجر/28) همه‌اش رب است.
دلیل رحمت هم شبیه دلیل ربوبیت خداوندی که… اگر با مرگ ما نابود بشویم رحمت خدا نابود شده است خداوند به چه دلیل رحمت کرد؟ فیض بر خدا واجب است یعنی خدا لازم است که به مردم فیض بدهد و لطف کند آنوقت با مرگ نیست بشویم و پوچ بشویم؟ فیض خدا چی می‌شود؟ ولذا قرآن می‌فرماید «کَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَهَ لَیَجْمَعَنَّکُمْ» (انعام/12) خداوند بر خودش واجب کرده رحمت را و همـه شما را روز قیامت جمع می‌کند یعنی اگر قیامت نباشد خدا هم مثل ما می‌شود.
ما یک روز عیدی می‌دهیم یک روز نمی‌دهیم، امروز داغ می‌بینیم گریه می‌کنیم فردا فراموش می‌کنیم دیگر سر قبرش فاتحه هم نمی‌خوانیم، امروز دلتنگ می‌شویم برایش نامه می‌نویسیم بعد قهر می‌کنیم تلفن هم به او نمی‌کنیم که احوالش را بپرسیم، ما اینقدر آبکی هستیم یک روز تازه هستیم یک روز نو… ما بخاطر حوادث یکبار داریم یکبار نداریم یکبار می‌دهیم یکبار نمی‌دهیم، اما خدا چی؟ خدایی که واجب کرده بر خودش رحمت را… فیض بر خدا واجب است رحمت بر خدا واجب است، این وجوب چرا قطع بشود؟ ولذا گفته قطع نمی‌شود خدایی که رحمت را بر خودش واجب کرده ادامـه زندگی هم هست، مردن نیست شدن نیست، جا عوض کردن است، از رحم مادر جماد بودیم شدیم نبات ما چند سال پیش همه خاک بودیم مواد غذایی شدیم گندم از مرحله گندیم شدیم نطفه از نطفه شدیم کودک از کودک شدیم انسان بعد عالم برزخ و ادامـه زندگی، زندگی باید ادامه پیدا کند اگر با مردن نیست بشود رحم خدا قیچی شده است، ربوبیت خدا قیچی شده است، و قیچی شدن مال محدود عاجز است، خدایی که عاجز نیست و محدود نیست، هیچوقت قیچی نمی‌شود ولی وقت ما تمام شد و بحث را قیچی می‌کنیم.
«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»