این اشک ها بپای شما آتشم زدند شکر خدا برای شما آتشم زدند، من جبرئیل سوخته بالم نگاه کن معراج چشمهای شما آتشم زدند، سرتا به پا خلیل گلستان نشین شدم هرجا که درعزای شما آتشم زدند،از آن طرف مدینه و هیزم از این طرف با داغ کربلای شما آتشم زدند،بردند روی نیزه دلم را و بعد از آن یک عمر در هوای شما آتشم زدند،گفتم کجاست خانه ی خورشید شعله ور گفتند بوریای شما آتشم زدند.
سوال – مجالس روضه باید چگونه باشد تا ما بتوانیم بهره بیشتری از آن ببریم؟
پاسخ – امام حسین(ع) هم امام،هم پدر امام و هم پسر امام بود. امام حسین(ع) هم جان، هم مال و هم نسل خودش را در راه خدا داد. در قرآن مواردی را ذکرمی کند که عده ای در راه خدا تبعید شدند، کشته و اسیر شدند، حرف زشت شنیدند و…، امام حسین(ع) همه ی این رنج ها را با هم تحمل کرد. درتاریخ میهمانی نیست کسی که دوازده هزار نامه ی دعوت برای او بیاید و بین دوتا نهر آب، تشنه کشته شود. اینها منحصر به فرد است. ما تا جد سوم خودمان را بیشتر به یاد نداریم ولی امام حسین(ع) برای چهارده قرن قبل است ولی ما آنرا به یاد داریم و برای آن مراسم می گیریم.زیرا امام برای ما الگواست.امام حسین(ع) یعنی مقاومت.بعضی از آیات قرآن روضه است. در قرآن داریم: چه انبیائی بوده اند، چه یاران باوفایی داشته اند که در جبهه ها شهید شده اند. در جای دیگر می فرماید: چرا در زمان جاهلیت دختران را زنده به گور می کردند و کشته می شدند. در جای دیگر می فرماید: مرگ بر اصحاب دره که مومنان را سوزاندند و لب دره تماشا کردند، آنهاچه گناهی کرده بودند مگر اینکه ایمان داشتند؟ اینها روضه است.در قرآن خود خدا، روضه خوان است.خدا برای دختر بت پرست روضه خوانده است زیرا مظلوم است.روضه های ما ریشه فطری، تاریخی، اجتماعی و قرآنی دارد.
روضه خوانی پیام دارد. مثلا امام حسین( ع) در هنگام جنگ نماز را رها نکرد و از همه چیز خودش گذشت، آیا ما هم این طور هستیم ؟ درتربیت الگوحرف اول را می زند و روضه ی امام حسین(ع)برای ما الگو است.در قرآن داریم که صادقین الگوهستند.البته هر روضه ای وعزاداری، الگو نیست.
قرآن می فرماید که هر کاری باید دوام داشته باشد.پس در روضه هم باید کار تداوم داشته باشد. اگر ما فقط در روز عاشورا پای روضه بنشینیم کافی نیست و باید با یک اسلام شناس رابطه داشته باشیم.دیگر اینکه در جلسات باید حرف تازه شنیده شود. روضه باید کلاس درس باشد.ما در عاشورا سرمایه ی مهمی داریم. در روز عاشورا چندین میلیون می گویند: یا حسین.عاشورا یک کد (یا حسین)است. با یک یا حسین می توان یک راهپیمایی چندین میلیونی راه انداخت.اشک امام غوغا می کند. امام حسین(ع) وقتی دعا می خواند و اشک می ریخت به پهنای صورتش اشک می ریخت مثل مشک آب. امام حسین(ع) می فرماید: خدایا خوبی های من بدی است، حرف های حقیقت من ادعا است. بعضی ها از عزاداری های ما خلاف است.کاری که باعث درست شدن مشکل برای مردم می شود خلاف است. مثلا برای کشتن گوسفند باید دقت کنند که آن را در جای بهداشتی بکشند و در کوچه و خیابان نکشند. رئیس هیئت باید برای نماز هم وقت بگذارد. و در ظهر عاشورا نماز بخوانند. مداحان در ظهر عاشورا اذان بگویند. باید از این اجتماعات بهره برداری کنیم.طلبه ها با هیئت ها راه بیفتند وعزاداری کنند.A حضور روحانیون درهیئت ها مهم است.اشک ریختن در بخشیدن گناهان اثر دارد. اشک ها در آمرزش اثر دارد. ائمه ی ما برای امام حسین (ع) گریه می کردند.مرحوم کوثری برای امام به تنهایی روضه می خواندند و امام گریه می کرد. در زمان شاه هیئتی بود که در قم اشعار خوبی می خواند: در نامه ی من جنگ با فساد است،آزادی گفتار وعدل و داد است. در زیر بار ظلم و ننگ و ذلت،این زندگی توام بود با خجلت. فقط خوردن خاک کربلا اشکالی ندارد.دعا در قبه امام حسین(ع) مستجاب است.در حرم امام حسین(ع) می توان نماز چهار رکعتی خواند. امام زمین کربلا را خرید تا روی زمین غصبی خونش ریخته نشود. نباید عزاداری های ما باعث سد معبربشود، همچنین نباید صدای بلند گوها بلند باشد. باید در عزاداری،نظم رعایت شود. قمه زدن مستحب است و آن هم فقط برای روزعاشورا مستحب است و این کار باید برای چند لحظه انجام بشود.امام خمینی فرمود که صلاح نیست که قمه زده شود. تلویزیون های اروپایی دوازده بار قمه زدن شیعه را نشان دادند و آنها را مسخره کردند. امام صادق(ع) در عزاداری فقط گریه می کرد. آیا شما از ائمه بالاتر هستید که می خواهید قمه بزنید ؟بعضی ها سوالات انحرافی از مراجع می کنند و از جواب آن بنفع خودشان سوء استفاده می کنند. گاهی اوقات ما از پیامبر جلو می افتیم.در دعا کردن باید همه را در نظر گرفت.در دعای عیدفطر می گوییم: هرچه در طول تاریخ مخصلین و صالحین عالم خواسته اند را به ما عطا بفرما.دعا باید عمومی باشد.
بعضی ها اصرار دارند که اسم شان در هیئت ها باشد. در وقف ها، اسم تان را ننویسید. اگر کسی نیتش خدا نباشد خدا اسمش را پاک می کند. حُر در روز عاشورا از امام معذرت کرد و امام او را بخشید، آیا شما هم دیگران را می بخشید ؟
سوال – صفحه 152 قرآن کریم را توضیح بفرمایید.
پاسخ – رمز سقوط شیطان این بود که می گفت من بهتر هستم. فرشته ها به خدا گفتند که ما تو را تسبیح می کنیم و نیازی به خلق انسان نیست.خدا شیطان را از بهشت بیرون کرد و به فرشته ها گفت که ظرفیت انسان بیشتر است و آنها هم قبول کردند. ما باید مواظب باشیم که من نگوییم.
سوال – چکار کنیم که این عاشورا زنده بماند؟
پاسخ – خداوند در شبانه روز می فرماید که سی و چهار مرتبه بلندترین نقطه ی بدنت یعنی سجده را به خاک بمال و فرموده که آن خاک،خاک کربلا باشد. انسان باید در نماز یا حواسش جمع باشد یا نافله ی نماز بخواند یا اینکه با مهر کربلا نماز بخواند تا نمازش قبول بشود. هنگام بدنیا آمدن نوزاد کام او را با تربت برمی دارند و در هنگام دفن میت هم تربت زیر سر میت می گذارند. هر وقت آب می خوریم سلام برحسین می گوییم. هر شب جمعه باید سلام برحسین بگوییم و یکی ازاعمال نیمه ی شعبان سلام بر حسین است. یکی از اعمال شب قدر سلام بر حسین است. در هر مراسمی و در هرمکان مقدسی، حسین فراموش نمی شود. ما باید قدر روضه های مان را بدانیم. در زیمباوهA یک زن و شوهر شیعه را دیدم که چند فرزند بنام صادق،باقر، کاظم و… داشتند. ایشان می گفتند: وقتی شب عاشورا می شود من تاریخ عاشورا می خوانم و زن و فرزندانم گریه می کنند.و بعد من می نشینم و یکی این تاریخ عاشورا را می خواند و من گریه می کنم. او می گفت که در یکسال ما پول هایمان را جمع کردیم و به یکی از کشورها رفتیم و در مراسم روضه شرکت کردیم.
رهبر هندوها در مراسم عزاداران شیعه شرکت می کند و سینه می زند. او می گوید که من اسلام را قبول ندارم ولی حسین را قبول دارم.
وقتی امام خمینی از دنیا رفت من به حسینه ی جماران رفتم و وقتی صندلی امام را دیدم یاد عاشورا افتادم که بچه ها دیدند که اسب امام هست ولی امام نیست.کسانی که نمی توانند در مراسم شرکت کنند می توانند از تلویزیون تماشا کنند. هیچ چیزی با کربلا قابل مقایسه نبود. ما در زمان جنگ می گفتیم: کربلای ایران ولی در آنجابا تانکر آب می بردند. پس هیچ کس امام حسین(ع) و هیچ جا کربلا نمی شود.
خدایا هرچه به اصحاب امام حسین (ع)داده ای به ما هم عطا کن. خدایا همانطور که ابوالفضل یار باوفای امام حسین(ع)A بود، همه ی ما را یار با وفای مهدی قرار بده.