غدیر خم در قرآن

1- کامل شدن دین، در گرو نصب جانشین معصوم
2- مأیوس شدن کفار از غلبه بر اسلام
3- توطئه‌های کفار برای نابودی اسلام
4- نشانه ویژه امام علی علیه السلام در قرآن
5- نماز و انفاق همراه با یکدیگر
6- نصب همه دوازده امام علیه السلام در غدیر خم
7- علی علیه السلام، فدایی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم
8- عوامل کنار گذاشتن علی علیه السلام پس از رسول خدا

موضوع: غدیر خم در قرآن
تاریخ پخش: 16/06/96

بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»

بحث ما در آستانه غدیر خم 96 است و هفده شهریوری که جمعیت انبوهی در چهارراه شهدا، میدان ژاله قبل شهید شدند و امام در بین همه شهدا، این کلمه را امام درباره میدان ژاله گفت. فرمود: ای کاش من هم میان شهدای هفده شهریور بودم. بیشترین شهید را تهران در آن روز و در آن منطقه داد. الآن در آستانه هفده شهریور عزیزان بحث را گوش می‌دهند. برای اینکه یک هدیه برای آنها بفرستیم سه تا صلوات ختم کنید. ثواب صلوات را هدیه به روح شهدای هفده شهریور بفرستید. (صلوات حضار)
در ماجرای غدیر خم که روز بسیار مهمی است از امام صادق پرسیدند: مهمتر از عید قربان و عید فطر و جمعه باز هم عید است؟ فرمود: بله یک عیدی است که از همه عیدها مهمتر است. در غدیر خم یک آیه در قرآن داریم چهار تا نکته در یک آیه است که اگر یکی از اینها بود، کافی بود یک عید باشد، چه برسد به اینکه چهار تا باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم، موضوع: غدیر! 1- «الْیَوْمَ‏ أَکْمَلْتُ‏ لَکُمْ دِینَکُمْ» (مائده/3) یکی یأس کفار، روزی است که قرآن می‌گوید: امروز کفار مأیوس شدند. «الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ‏ کَفَرُوا» (مائده/3) «أَتْمَمْتُ» دین تمام، «وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی» یکی رضای خدا، امروز خدا از شما راضی شد. «وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً». یک آیه در قرآن داریم. یک صلواتی بفرستید. (صلوات حضار)
1- کامل شدن دین، در گرو نصب جانشین معصوم
در قرآن یک آیه داریم مثل کلاهی که این کلاه چهار پر دارد. یک پر این است که خدا می‌گوید: «الْیَوْمَ‏ أَکْمَلْتُ‏ لَکُمْ دِینَکُمْ» امروز دین شما کامل است. 2- «وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی» نعمت‌هایت تمام، دین کامل، خدا راضی، دشمنان مأیوس. این روز چه روزی است؟ هیچ روزی نیست که این کلاه قد سر آن روز باشد. روزهای مهم، یک نگاه سریع السیر کنیم. روزی که پیغمبر به پیغمبری رسید. روز بعثت، عید مبعث، آن روز دین کامل شد. تازه امروز صبح پیغمبر، پیغمبر شده است. مثل بچه که از مادر متولد شد که پروفسور نیست. حالا متولد شد. سه سال مخفیانه تبلیغ کرد. بعد خدا دستور داد «فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِین‏» (حجر/95) دیگر مخفیانه تبلیغ نکن، علنی کن. آن روزی که خدا گفت: علنی، آن روز هم دین کامل نشد. تازه پیغمبر از خوف بیرون آمده و می‌خواهد علنی صحبت کند. این کلاه قد سرش نیست.
روز تولد حضرت زهرا دین کامل نشد. باید این آیه در روزهای آخر پیغمبر باشد. چون اگر بگوییم: قبل از روزهای آخر دین کامل شده است، پس باقی آیه‌ها حرف زیادی بوده نعوذ بالله! وقتی خدا به پیغمبر می‌گوید: دین کامل شد. یعنی بعد از این دیگر چیزی جایی نیست. نعمت تمام، دین کامل، نمی‌شود وسط کار باشد. شما وقتی می‌توانی بگویی: این پرونده تمام است. مدرکش کامل است که دیگر بعد از این پرونده‌ای نباشد.
فتح‌های مکه؛ بعضی جنگ‌ها که شکست می‌خورد. مثل جنگ احد که شکست خوردند. بعضی جنگ‌ها هم پیروز شدند. جنگ‌هایی که پیروز شدند مثل احد، بدر پیروز شدیم. در خندق پیروز شدیم. خیبر پیروز شدیم. احزاب پیروز شدیم. در جنگ‌هایی پیروز شدیم. آنجایی که شکست خوردیم، شکست خوردید؟! حالا دینت کامل است. بابا لت و پار شدیم، دین ما کامل است؟ ما را کشتند و اسیر کردند. پس روز شکست که نیست. روزهای پیروزی هم آنهایی که در جبهه شکست خوردند مأیوس می‌شوند.
2- مأیوس شدن کفار از غلبه بر اسلام
قرآن نمی‌گوید: «یَئِسَ الذین فی الجهاد»، «یَئِسَ الذین یحاربون» می‌گوید: «الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ‏ کَفَرُوا» همه کفار مأیوس شدند. در جبهه اگر در عملیاتی ما دشمن را شکست دادیم، همه‌ی کفار کره زمین مأیوس شوند یا آنهایی که در جبهه هستند؟ کمک کنید. در جبهه یا همه؟ کوتاه و بلند گفتید… یکبار دیگر دقت کنید.
در جبهه وقتی انسان پیروز می‌شود و رقیب او شکست می‌خورد، این رقیب شکست خورده مأیوس می‌شود یا همه مردم کره زمین؟ شکست خورده مأیوس می‌شود. قرآن نگفته: «الیوم یئس الذین یحاربونکم»، «یئس الذین فی الجهاد» نمی‌گوید: اینهایی که در جبهه هستند مأیوس شدند. می‌گوید: همه کفار مأیوس شدند. پس باید یک حادثه‌ای باشد که همه کفار مأیوس شوند. در جبهه، حتی پیروز هم شدیم همه مأیوس نمی‌شوند. آنهایی که شکست خوردند مأیوس می‌شوند. ممکن است تازه نفس بیاید و مأیوس نباشد. درست است؟ چه دارم می‌گویم؟
بسم الله الرحمن الرحیم، یک آیه در قرآن است مثل یک تاج است. چهار پر دارد. دین کامل شد. نعمت تمام شد. خدا راضی شد و کفار مأیوس شدند. این کلاه سر کدام روز می‌رود؟ سر هیچ روزی نمی‌رود. حتی اهل سنت بعضی گفتند: این مراد حج است. چون حجه الوداع سال آخر عمر پیامبر بود. مکه رفت و اعمال حج را انجام داد و مسلمان‌ها هم اعمال و مناسک حج را یاد گرفتند. قرآن نگفته: «الیوم اکملت لکم حجکم» می‌گوید: «الْیَوْمَ‏ أَکْمَلْتُ‏ لَکُمْ دِینَکُمْ» همه دین! این حج یکی از دین است. هرچه فکرش را می‌کنی این فرمول دو دو تا چهار تا، فرمول ریاضی، یک سر می‌خواهیم که این کلاه قد سرش باشد. قد سر هیچکس نیست جز غدیر خم! چون غدیر خم در آستانه‌ی رحلت پیغمبر است. بعد از هفتاد روز پیغمبر از دنیا رفت. اگر دین کامل شود، اگر ماشین تمام باشد ولی راننده خوب نباشد، کامل نیست. این هم یک مورد.
3- توطئه‌های کفار برای نابودی اسلام
کفار چند رقم به پیغمبر ضربه زدند، نشد. 1- فحش بدهیم. چه؟ فحش‌ها و تهمت‌ها در قرآن هست. شاعر! تو شاعر هستی. کاهن، تو کاهن هستی. پیشگویی می‌کنی. ساحر، تو سحر می‌کنی. مسحور، تو را سحر کردند. «یُعَلِّمُهُ‏ بَشَر» (نحل/103) یک کسی چیزی یادت داده است. «وَ أَعانَهُ‏ عَلَیْهِ قَوْمٌ آخَرُون‏» (فرقان/4) یک گروهی و باندی پشت پرده به تو کمک کردند. دروغ می‌گویی. «افتری»، «أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ» (انعام/25) اینها بافته‌های تاریخ است. هرچه متلک گفتند نشد. پیغمبر هی پیش می‌رفت. جنگ شروع شد، ریختند در خانه او را بکشند. حضرت علی جای او خوابید و نشد. جنگ‌ها، هر جنگی چه پیروز می‌شدیم و چه شهید می‌شدیم، اسلام محو نشد. گفتند: ولش کن، پیغمبر پسر ندارد! دختر هم در زمان جاهلیت جزء انسان حساب نمی‌شد. یک دختر دارد. با یک دختر هم دینش نمی‌ماند. صبر کنید دو سه روز دیگر می‌میرد! 63 سال دارد. همه منتظر بودند پیغمبر بمیرد و چراغ خاموش شود. یکباره در غدیر خم دیدند که گفت: «مَن کنتُ مولاه‏ فعلىّ مولاه‏». هرکس من مولای او هستم، علی مولای اوست. دیدند اِ… پسر ندارد ولی یک کسی را معین کرد که اگر پسر هم داشت بهتر از او نبود. آنجا همه کفار مأیوس شدند. چه آنهایی که در جبهه هستند. چه آنهایی که نقشه کشیده بودند. لذا نمی‌گوید: «یئس الذین فی الجبهه» شکست خورده‌های جبهه مأیوس نشدند. تمام کفار در جبهه و بیرون جبهه گفتند: عجب! نشد.
امام وقتی از دنیا رفت، ضد انقلاب‌ها ریختند در فرودگاه که به ایران بیایند. یک مرتبه رادیو اعلام کرد، آیت الله خامنه‌ای به عنوان رهبر تعیین شد. جمعی از همان فرودگاه برگشتند. گفتند: ما ایران رفتیم و گفتیم: امام رفت، پس همه انقلاب رفت. امام رفت ولی کسی آمد تازه نفس و جوان، خبرگان هم به او رأی دادند. مردم به خبرگان رأی دادند و خبرگان هم به ایشان رأی داد. تازه نفس هم هست و تجربه هم دارد. در ارتش بوده، در سپاه بوده، در مجلس بوده، در همه جا بوده است. از نزدیک به همه مسائل کشور آشنا است. پس یک روزی داریم چهار عنوان دارد. نصفش را من می‌گویم و نصفش را شما بگویید. امروز دین شما کامل شد. با هم بگویید… نعمت بر شما تمام شد. خدا از شما راضی شد. تمام کفار مأیوس شدند. این روز جز تطبیق با غدیر خم، روز دیگری ندارد.
حالا علی کیست؟ بسم الله الرحمن الرحیم. یک صلوات دیگر هم بفرستید. (صلوات حضار)
4- نشانه ویژه امام علی علیه السلام در قرآن
کلمه‌ی «انَّما» یعنی فقط، در قرآن داریم «إِنَّما وَلِیُّکُمُ‏» ولی و سرپرست شما چه کسی است؟ همان کسی که در رکوع انگشتر داد. بدانید کیست. فقیری به مسجد آمد. از مردم کمک خواست. هیچکس کمک نکرد. فقیر ناله کرد. حضرت علی در رکوع بود. اشاره کرد بیا! انگشترش را به فقیر داد. آیه نازل شد ولی شما کسی است که «وَ هُمْ راکِعُونَ» (مائده/55) کسی که در رکوع انگشتر داد. رفتند دیدند در کره زمین کسی که در رکوع انگشتر داده است، جز علی کسی نیست! چرا اسم علی در قرآن نیست؟ اسم علی نیست، اسم ابوبکر هم نیست. ابوبکر پیر بود.     خوب پدرش هم زنده بود. اگر بنا به پیری بود باید پدر ابوبکر را تعیین کنند نه خودش را! اگر سن است خوب پدرش هم بود. اصلاً اگر تعریف کنیم که علی یا ابوبکر یا کسی دیگر، اسم بردن خوب نیست. مثلاً مقام معظم رهبری بگوید: به آقای الف    رأی بدهید. این خوب نیست. بهتر این است به کسی رأی بدهید که علمش، سوادش، سابقه‌اش، خانواده‌اش، یعنی کمالاتی را بگوید که خود مردم بروند ببینند چه کسی است وگرنه صاف بگویند… بهترین راه انتخاب رهبری این است. اصلاً امام را باید خدا تعیین کند. «إِنِّی جاعِلُکَ‏ لِلنَّاسِ إِماما» (بقره/124) ما حق انتخاب نداریم.
اگر خدا و رسول گفت: چه کسی رهبر است، حق ندارد هیچ مسلمانی خلاف کند. «وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ‏ وَ لا مُؤْمِنَهٍ» (احزاب/36) عربی‌هایی که می‌خوانم قرآن است. نه مرد مؤمن و نه زن مؤمن، حق ندارد «إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً» اگر رسول خدا، پیغمبر خدا یک دستوری داد، «أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَهُ» بعد از دستور صریح پیغمبر کسی حق انتخاب ندارد. وقتی به ما گفتند: نماز صبح دو رکعت است. بیاییم رأی بدهیم. آقا نماز صبح چند رکعت باشد؟ انتخابات، وقتی خدا دستور صریح داد که نماز صبح دو رکعت است، دیگر کسی حق انتخاب ندارد. این هم یک مسأله است.
«إِنَّما وَلِیُّکُمُ‏» ولی شما همان کسی است که انگشتر داد. این خودش یک هشدار است. کمک به فقیر به قدری مهم است که حتی نماز هم مانع نیست. یعنی حتی در نماز هم باید کمک فقیر کنیم. یعنی وقتی گفتند: فلانی فقیر است. نگو: باشد بعداً یک فکری می‌کنیم. در کمک به فقیر عجله کنید که حتی نماز مانع نباشد. این یک درس است. کارهای جزئی نماز را باطل نمی‌کند. در حدی که آدم انگشترش را به فقیر بدهد، گاهی آدم دستمالش را در می‌آورد، اشکش را پاک کند. صورتش را خشک کند. کارهای جزئی نماز را باطل نمی‌ کند. آنجا کار جزئی بود.
5- نماز و انفاق همراه با یکدیگر
حواس علی پرت شد؟ بله پرت شد. از خدا به خدا! اینکه می‌‌گویند: حواس پرت بد است. اینکه آدم از خدا به غیر خدا برود. یعنی شما با خدا حرف می‌‌زنی حواست پرت دکان نانوایی و گوجه و قسط و ماشین شود. اگر از خدا به غیر خدا رفتی بد است. اما کمک به فقرا کار خدایی است. نماز هم کار خدایی است. از کار خدایی به کار خدایی اشکال ندارد. مثل شیرجه، آن طرف استخر و این طرف استخر همه آب تمیز است. هرجا خواستی شیرجه برو. از خدا به خدا مانعی ندارد. از خدا به غیر خدا، دون الله بد است. در قرآن حدود صد تا دون الله و دونه داریم. یعنی ضد خدا و غیر خدا، اما کمک به مردم کمک به خداست. «مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً» (بقره/245) نگفته: «من ذا الذی یقرض الناس» ما به مردم قرض می‌دهیم ولی خدا نگفته: «یقرض الناس» می‌گوید: «یقرض الله» ولو به مردم قرض می‌دهیم ولی قرض به مردم یعنی قرض به خدا. کمک به بنده خدا نصرت خداست.
چه کسی در غدیر خم نصب شد؟ کسی که انگشترش را داد. آیا پیغمبر به خاطر اینکه دامادش بود، علی را نصب کرد؟ نعوذ بالله! آیا به خاطر اینکه پسرعمویش بود؟ نه. قرآن می‌فرماید: هرکاری پیغمبر می‌کند وحی است. «وَ ما یَنْطِقُ‏ عَنِ الْهَوى إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحى‏‏» (نجم/3 و4) تمام کلمات پیغمبر از وحی است. مسأله غدیر خم یک مسأله‌ای است که برای امامت در طول تاریخ است.
6- نصب همه دوازده امام علیه السلام در غدیر خم
ما خیال می‌کنیم در غدیر خم حضرت علی منصوب شد. نه! امام زمان هم منصوب شد. چون پیغمبر در غدیر خم تک تک اهل‌بیتش را می‌فرماید، به امام زمان که می‌رسد ده دوازده لقب می‌فرماید. که بعد از دوازدهمین نفر از نسل من کسی به نام حضرت مهدی می‌آید که اینگونه است. اینگونه است! من ورقه‌اش را آورده بودم بخوانم ولی نیست…
دیروز شمردم ده، دوازده لقب پیغمبر در غدیر خم به امام زمان داده است. پس غدیر خم روز نصب یک امام نیست. روز نصب دوازده امام است. ولی شما کیست؟ فقط ولی شما خدا و رسول است. همان که در رکوع انگشتر داد. امیرالمؤمنین پیشینه‌ی توسل دارد. خدا به حضرت آدم گفت: این میوه را نخور! خورد. از آن جای مرفهی که داشت بیرونش کرد. ما هم نسل او هستیم و همه بیرون شدیم. شد؟ حضرت آدم «فَتَلَقَّى‏ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ» (بقره/37) یعنی حضرت آدم به چند کلمه گفت: خدایا به حق فلان، فلان، فلان! فخر رازی که از علمای درجه یک سنی هست، می‌گوید: این کلماتی که آدم گفت و خدا او را بخشید، این بود که «الهی بحق محمدٍ و علیٍ و فاطمه و الحسن و الحسین» (صلوات حضار)
توسل به حضرت علی این است.
7- علی علیه السلام، فدایی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم
یکبار علی به پیغمبر گفت: جونم، یکبار هم پیغمبر به علی گفت: جونم! جونم، جونم! هردو به هم گفتند: جونم! اما علی به پیغمبر گفت: جونم، آن روزی که رفتند پیغمبر را بکشند، گفت: جای من می‌خوابی؟ گفت: بله! من پیش مرگ می‌شوم. جان من فدای جان تو! پیغمبر به مدینه رفت و علی جای او خوابید. یعنی اینجا علی به پیغمبر گفت: جونم! جان من فدای تو! یکبار هم پیغمبر به علی گفت: جونم! وقتی بنا بود آیه مباهله نفرین کنند، گفتند: چند نفر را بیاوریم. «أبناءنا» بچه‌هایمان را بیاوریم. «و نساءنا» زن‌هایمان را بیاوریم که ما به شما نفرین کنیم با مسیحی‌ها! پیغمبر به مسیحی‌ها نفرین کند و مسیحی‌ها هم به پیغمبر نفرین کند. هر نفرینی گیرا شد، معلوم می‌شود حق است. او صاحب نفس است. چه کسانی بیایند نفرین کنند؟ «نَدْعُ أَبْناءَنا» (آل عمران/61) بچه‌هایمان باشند که امام حسن و امام حسین بودند. «وَ نِساءَنا» خانمم باشد که فقط زهرا را آورد، «وَ أَنْفُسَنا» جانمان را می‌آوریم که کسی جز علی نیست. یعنی اینجا پیغمبر گفت: جونم! یکجا حضرت علی به پیغمبر گفت: تو جان من هستی. یکبار هم پیغمبر به علی گفت: جان من هستی. جونم، جونم!
انفاق همه جانبه، آیه‌ای داریم در قرآن می‌فرماید: «یُنْفِقُونَ‏ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَهً» (بقره/274) هم شب انفاق می‌کنند و هم روز، هم علنی و هم مخفی! حضرت امیر چهار درهم داشت. یک درهم را روز داد. یک درهم شب داد. یک درهم علنی و یک درهم را پنهانی داد.
اول کسی که به پیامبر اسلام آورد، امیرالمؤمنین بود. سفیر سوره برائت بود. سوره برائت بسم الله ندارد. چون آتش پاره است. «بَرائَهٌ مِنَ‏ اللَّهِ‏ وَ رَسُولِه‏» (توبه/1) خدا و رسول از مشرکین بری هستند. این سوره را بناست مکه بخوانند برای بت پرستان. مکه هنوز دست بت پرست‌ها بود. یک کسی باید… سوره برائت یعنی ای مشرکین مرگتان باد! این سوره را چه کسی برود بخواند؟ گفتند: مرد این کار علی بن ابی طالب است. هرکس هر پزی داشت، حضرت علی از او بالاتر بود. دو نفر به هم افتخار می‌کردند. او می‌گفت: من کلیددار کعبه هستم. متولی کعبه هستم. او می‌گفت: من مسئول آبرسانی به حاجی‌ها هستم. یکی مسئول آبرسانی و یکی مسئول کلید کعبه است. حضرت علی فرمود: من نه کلیددار هستم نه آبرسان. ولی سابقه‌ی ایمان من بیش از شماست. من قبل از شما ایمان آوردم. به اینها برخورد و به پیغمبر گله کردند. آیه نازل شد: حق با علی است! «أَ جَعَلْتُمْ سِقایَهَ» (توبه/19) «سِقایه» یعنی سقایی، «أَ جَعَلْتُمْ سِقایَهَ الْحاجِّ» سقای حاجی‌ها شدید آبرسانی است. «وَ عِمارَهَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ» تولیت کعبه را دارید، «کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ» حساب ایمان جداست.
8- عوامل کنار گذاشتن علی علیه السلام پس از رسول خدا
حالا بحث این است که چرا علی را کنار زدند؟ در دعای ندبه جوابش را داده است. می‌گوید: می‌دانید چرا کنار زدند؟ «أَحْقَاداً» حقد یعنی کینه، «أَحْقَاداً بَدْرِیَّهً» کینه‌های جنگ بدر، «وَ خَیْبَرِیَّهً» و کینه‌های جنگ خیبر، «وَ حُنَیْنِیَّه» (بحارالانوار، ج 99، ص 106) کینه‌های جنگ حنین، حضرت علی پدران اینها را در جبهه‌ها کشته بود. می‌خواستید کنارش نزنند؟ یوسف یک سیلی به کسی نزده بود. برادران گفتند: این نباید باشد. او را در چاه بیاندازیم، نباشد. یوسفی که یک تلنگر نزد، گفتند: نباشد. حضرت علی پدران اینها را کشته بود، می‌گفتند: باید باشد؟! مردم اگر به این وضع افتادند، حتی به یوسف سیزده ساله رحم نکردند. می‌خواستید به علی سی، چهل ساله رحم کنند؟ به بچه رحم نکردند، می‌خواستید به بزرگ رحم کنند؟ آنهایی که یوسف را نهی می‌کردند همه پیغمبر زاده بودند. بچه‌های یعقوب همه پیغمبر زاده بودند. پیغمبر زاده رحم نکرد. اینهایی که در غدیر خم بودند که پیغمبر زاده نبودند. می‌خواستید رحم کنند؟ باید این کار را بخاطر کینه‌هایشان می‌کردند. چون اصلاح نشده بودند. امان از کینه!
اگر می‌خواهید خدا به قلب شما نظر کند کینه از کسی نداشته باشید. حالا یک فحش داده است، قورتش بده. «وَ الْکاظِمِینَ‏ الْغَیْظ» (آل‌عمران/134) اگر هیچکس به هیچکس فحش ندهد پس «وَ الْکاظِمِینَ‏ الْغَیْظ» را چه کنیم؟ این«وَ الْکاظِمِینَ‏ الْغَیْظ» یعنی فحش داد قورت بده. جسارت کرد او را ببخش. کینه با انسان این کار را می‌کند. چند تا استاندار خراب کردند. دسته گل آب دادند. حضرت علی استاندارها را عزل کرد. این استاندارها کینه‌ای شدند. گفتند: حالا که علی مرا عزل کرد، انتقام می‌گیریم. روزی که فهمیدند امام حسین کربلا آمده است، نیرو جمع کردند دفتر سیاسی زدند. نیرو جمع کردند و به کربلا آمدند و گفتند: «بغضاً لابیک» حسین ما با تو حرفی نداریم. اما من استاندار بودم، پدر تو مرا برداشت، حالا در کربلا انتقام پدرت را از تو می‌گیرم! «بغضاً لابیک» یعنی ما با تو حرفی نداریم. مشکل عاشورا مشکل آن کسی است که «بغضاً لابیک» پدر تو من استاندار بودم مرا عزل کرد. حالا که مرا عزل کرد، من هم بچه‌اش را در کربلا می‌کشم.
حالا مادرشوهر یک چیزی گفته است، زندگی عروس و داماد به هم می‌خورد. مادر عروس یک چیزی گفته است. پدر عروس، برادر عروس، یک کسی از فامیل عروس و یک کسی از فامیل داماد یک چیزی گفته نباید بگوید. حالا تا کی می‌خواهید این کینه را نگه دارید؟ من سراغ دارم دو نفر را و هردو را می‌شناسم. یک کسی دستش را آورد با این دست بدهد. این دستش را دراز کرد. او هم دستش را دراز کرد. تا نزدیک آمدند، دستش را کشید. گفت: با تو دست نمی‌دهم، برای اینکه یازده سال پیش دیدن تو آمدم، بازدید من نیامدی! هنوز… خدایا ما سرکه هفت ساله شنیدیم. کینه یازده ساله نشنیدیم. کینه به قدری است که در قرآن آمده است. می‌گوید: مؤمن دعا می‌کند که خدایا کینه کسی در دلم نباشد. «وَ لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِینَ‏ آمَنُوا» (حشر/10) یعنی کینه کسی را در دلمان نداشته باشیم. همین الآن در آستانه عید غدیر هستید. یک کاری کنید ثوابش را به حضرت علی هدیه کنید. بگویید: خدایا فلانی به من جسارت کرد. تهمت زد، سیلی زد، مالم را خورد، سبکم کرد، بی اعتنایی کرد، به من ظلم کرد. ولی عید غدیر است… عید غدیر است دیگر؟؟ من اینها را بخاطر حضرت علی می‌بخشم! تمام شد و رفت. قورتش بدهید. حدیث داریم بهترین جرعه‌ای که انسان قورت می‌دهد، جرعه غیظ است.
در غدیر خم یک کاری کنید. همه در خانه‌هایتان علی باشد. آخر برادر من علی دارد. خواهرم فاطمه دارد. خوب برادرت تلویزیون دارد و خواهرت هم موبایل دارد. چطور آنجا نمی‌گویی: آنها دارند، من هم می‌خواهم؟ در همه خانه‌ها علی باشد. وقتی در ایران سه هزار تا علی آباد داریم یعنی چه؟ یعنی ایران کشور شیعه است. سه هزار تا علی آباد داریم. این اسم‌ها مهم است. در همه خانه‌ها علی باشد. فاطمه و زهرا باشد. نگویید: برادرم دارم. یک کتاب در مورد حضرت علی در خانه‌هایتان باشد. غدیر خم را چه کسانی قبول دارند؟ تمام علمای شیعه، اهل سنت، اهل سنت هم یک آماری بگویم که تا آخر عمر یادتان باشد. چون همه شما حفظ هستید. سال چند روز است؟ 365 روز است. این 65 را جایش را عوض کن. می‌شود 356! 356 نفر از علمای درجه یک اهل سنت از قرن اول تا چهاردهم دانه دانه اسمش آمده که فلانی عالم درجه یک فلان منطقه بود. در فلان قرن، ایشان گفته: غدیر خم حق است. علمای شیعه همه گفتند: سنی‌ها، نه دو تا و ده تا و صدتا، 356 نفر از علمای درجه یک در چهارده قرن گفتند: غدیر حق است! می‌گویند: بله غدیر حق است. ولی می‌خواسته بگوید: «من کنت مولاه فعلی مولاه» هرکس من مولای او هستم علی مولای اوست. یعنی علی را دوست داشته باشید. جواب می‌دهند: دروغ است. دوستی که بیعت نمی‌خواهد. من خربزه را دوست دارم. با خربزه بیعت می‌کنم؟ من زنم را دوست دارم. بچه‌ام را دوست دارم. پسر خاله و پسر عمه‌ام را دوست دارم. مگر آدم هرکسی را دوست دارد، دوستی بیعت نمی‌خواهد. این حرف‌ها چیست؟ دوستی تبریک ندارد. آنجا خلیفه اول و خلیفه دوم هردو آمدند گفتند: یاعلی! «بخٍّ بخٍَ» تبریک می‌گوییم. «أصبحتَ مولاى و مولا کلّ مؤمن» تو مولای ما هستی. آخه دوستی تبریک ندارد. من تبریک می‌گویم. چه خبر است؟ شما را دوست دارم. دوست داشته باش. دوستی که تبریک ندارد. دوستی که بیعت ندارد. چرا ما باید کینه داشته باشیم. مولا یعنی سرپرست. «من کنت مولاه فعلی مولاه» چرا علی را کنار زدند؟ کینه داشتند. چرا کینه داشتند؟ «أَحْقَاداً بَدْرِیَّهً و خیبریه» این کینه تا کربلا هم کشید. گفتند: پدرت ما استاندار بودیم ما را عزل کرد. ما هم از پسرش انتقام می‌گیریم.
عید غدیر خم عید خیلی مهمی است. روزه‌اش ثواب روزه تاریخ را دارد. امام رضا روزه دارها را در غروب عید غدیر دعوت می‌‌کرد. می‌گفت: افطاری! روزه و اطعامش مهم است. امام رضا در عید غدیر انگشتر و کفش و لباس در خانه افراد می‌فرستاد. به هم رسیدید بگویید… دست دادن، مصافحه کردن، اطعام کردن، منتهی مشکلی را هم حل کنید. وقتی فامیل جمع می‌شوند جشنی می‌گیرند در این جشن مشکلی را هم حل کنند. جهیزیه دختری را جور کنند. ازدواج یک پسری را جور کنند. وگرنه شکلات بخورید و دست بزنید و چراغانی کنید. اینها پوست کار است! مغزش چیست؟ مغزش این است که عید غدیر یک مشکلی را حل کنید. جمع می‌شوید، شیعیان امیرالمؤمنین و محبین اهل بیت خیلی گرفتاری دارند. یک گره را باز کنید. یک پولی به صندوق قرض الحسنه بدهید که به ده نفر وام بدهند. ثواب این قرض الحسنه برای امیرالمؤمنین!
خدایا به آبروی علی و اشکش و مناجات و علمش، به اخلاص و شجاعتش، به تقوایش، به سابقه دینی‌اش، به آبروی امیرالمؤمنین ما را از بهترین شیعیان امیرالمؤمنین قرار بده. نسل ما را تا آخر تاریخ از بهترین شیعیان امیرالمؤمنین قرار بده. خدایا منحرفین هدایت، توطئه‌ها خنثی و توطئه گران نااهل را نابود بفرما. خدایا عید غدیر به ما عیدی بده. عیدی ما این باشد که 1- به کسانی که عقیده انحرافی دارند، به راه مستقیم هدایتشان کن. به بی همسرها همسر خوب، به بی مسکن‌ها مسکن خوب، به بیکارها کار خوب، به بی سوادها علم مفید، تک تک طلاب از علمای ربانی، به افرادی که بچه‌دار نمی‌شوند، اولاد صالح، به مریض‌ها شفا، به کدورت‌ها صفا، مرحمت بفرما. زیارت حضرت علی را با معرفت نصیب ما در دنیا و زیارتش را در آخرت نصیب ما بفرما. کسانی که در طول تاریخ ظلم کردند، با علم عمد، خیانت و جنایت ظلم کردند، به خصوص در حق قرآن و اهل‌بیت بر عذابشان بیفزا. هروقت بناست ما برویم قبل از مرگ زمانی جان ما را بگیر که دین وگناه بر گردن ما نباشد. حدیث داریم مؤمن که می‌میرد انگار گلی را بو می‌کند از بس که راحت می‌میرد. خدایا مردن را مثل گل بو کردن، با یقین و عزت زندگی کنیم و با یقین و عزت و مغفرت از دنیا برویم. ما را غافلین و خاسرین قرار نده. کشور ما، رهبر ما، امت ما، دولت ما، نسل ما، ناموس ما، مرز ما، انقلاب ما، آبروی ما، هر نعمتی به ما دادی در پناه حضرت مهدی حفظ بفرما.

«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»


 «سؤالات مسابقه»

1- بر اساس آیه 3 سوره مائده، نصب امام معصوم، چه ویژگی دارد؟
1) اکمال دین و اتمام نعمت
2) مأیوس شدن کفار از غلبه بر اسلام
3) هر دو مورد
2- بر اساس آیه 25 سوره انعام، کافران چه نسبتی به قرآن می‌دادند؟
1) افسانه‌های تاریخی
2) نوشته‌های دیگران
3) اشعار جدید
3- آیه 55 سوره مائده به کدام ویژگی علی علیه‌السلام اشاره دارد؟
1) جهاد در میدان جنگ
2) انفاق در حال نماز
3) انفاق در میدان جنگ
4- آیه 36 سوره احزاب چه امری را از مسلمانان نفی می‌کند؟
1) حق انتخاب در برابر دستورات خدا
2) حق انتخاب در برابر دستور رسول خدا
3) هر دو مورد
5- در آیه مباهله، چه تعبیری درباره حضرت علی علیه‌السلام به کار رفته است؟
1) برادر پیامبر
2) جان پیامبر
3) جانشین پیامبر

Comments (0)
Add Comment