عدم جدایی قرآن از اهل بیت(علیهم‌السلام)

موضوع: عدم جدایی قرآن از اهل بیت(علیهم‌السلام)

تاریخ پخش:  30/03/92

 

بسم الله الرحمن الرحیم

«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»

بینندگان عزیز بحث را سال 92 در آستانه‌ی نیمه شعبان می‌بینند. نیمه شعبان بعد از شب قدر شاید از مهمترین شب‌ها باشد. و روایت داریم که اگر کسی نیمه شعبان احیا بگیرد، مثل شب قدر، آن روزی که همه دلها می‌میرد و همه مردم کج فکر می‌‌کنند، صاف فکر می‌کند. یعنی پاداش احیای شب قدر این است که آن روزی که دلها می‌میرد دل او زنده است. و خلاصه شب عزیزی است. نکاتی را می‌خواهم بگویم که برای خودم هم تازگی دارد. یعنی تا دیشب من بعضی نکاتی که الآن می‌خواهم بگویم، تا دیشب بلد نبودم.

حدیثی است که شیعه و سنی نقل کردند. به نظرم شما هم حفظ هستید. بارها و بارها این هم نه جای عادی. مثلاً جایی مثل منا که همه‌ی حاجی‌ها کنار مکه جمع شدند. سرزمین منا چسبیده به مکه است. حاجی‌ها دو سه شب آنجا هستند. در عرفات که همه حاجی‌ها یکجا در بیابان جمع شدند. در آخرین سخنرانی و خطبه‌اش، یعنی در یک موارد حساسی سنی، و شیعه نقل کردند که پیغمبر فرمود: من از بین شما می‌روم. دو چیز گرانبها را بین شما می‌گذارم. یکی «کِتَابَ اللَّهِ» با هم بگویید… «وَ عِتْرَتِی»‏. یک حدیث هم داریم «کِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّتِی‏» (کافی/ج2/ص606) اما بالای نود حدیث داریم که «کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی‏» یک حدیث هم داریم «کِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّتِی‏».

1- قرآن و اهل بیت در حدیث ثقلین

بعد جمله‌ای که فرمود، می‌خواهیم امروز جمله را تحلیل کنیم، بحث خیلی خوبی می‌شود، «إِنْ شاءَ اللَّه‏» اگر خود آقا امام زمان کمک کند، «إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی» (بحارالانوار/ج2/ص225) بعد فرمود: «لَنْ یَفْتَرِقَا» یعنی هرگز قرآن و اهل بیت از هم جدا نمی‌شوند. استفاده اول ما این است که اگر امام زمان الان نباشد، اینها «اِفترقا» یعنی از هم جدا می‌شود، الآن قرآن که هست. حالا که قرآن هست باید اهل بیت هم باشد. چون پیغمبر فرمود: قرآن و اهل بیت یک لحظه از هم جدا نمی‌شوند. اگر الآن امام زمان نباشد، پس جدا شدند. بعضی‌ها می‌گویند. امام زمان را قبول داریم. منتهی هنوز تولد پیدا نکرده است. خوب متولد نشده یعنی چه؟ یعنی فعلاً نیست. خوب اگر نیست «نَعُوذُ بِاللَّه» پیغمبر دروغ گفته است. چون پیغمبر فرمود: قرآن و اهل بیت یک ثانیه از هم جدا نمی‌شوند. وگرنه می‌توانست بگوید: «لا یفترقا». «لا یفترقا» با «لَنْ یَفْتَرِقَا» فرق می‌کند. «لا یفترقا» یعنی جدا نمی‌شود. «لَنْ یَفْتَرِقَا» یعنی یک ثانیه هم از هم جدا نمی‌شوند. پس همین «لَنْ یَفْتَرِقَا» دلیل بر این است که امام زمان الان هست. حالا چه او را ببینیم، چه نبینیم.

این تعبیرها مختلف است. مثلاً یکجا داریم «مُخَلِّفٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْن‏» (بحارالانوار/ج5/ص68)، «مُخَلِّفٌ» یعنی خلیفه، جانشین، جانشین من ثقلین است، قرآن و اهل بیت است. یکجا می‌گوید: «إِنِّی سَائِلُکُمْ عَنِ الثَّقَلَیْن‏» (بحارالانوار/ج23/ص129) روز قیامت راجع به قرآن و قیامت از شما بازخواست خواهند کرد. یکجا می‌گوید: «وَ مَسْئُولُونَ عَنِ الثَّقَلَیْن‏» (بحارالانوار/ج23/ص153) شما نسبت به قرآن و اهل بیت هردو مسؤول هستید. یکجا می‌گوید: «مَا ذَا خَلَفْتُمُونِی فِی الثَّقَلَیْن‏» (بحارالانوار/ج8/ص14) بعد از مرگ من شما با قرآن چه کردید؟ با اهل بیت چه کردید؟ تعبیرها مختلف است کار نداریم.

2- اطاعت اهل بیت در کنار اطاعت رسول خدا

از این «لَنْ یَفْتَرِقَا» چه استفاده‌ای می‌شود؟ استفاده از این جمله. 1- استفاده اول این است که افضل مردم اهل بیت هستند. چطور؟ چون کسی که می‌گوید: «کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی» کسی که کنار قرآن است، باید افضل آدم‌ها باشد. نمی‌شود یک کسی باشد افضل باشد، ما اسم کسی دیگر را بغل قرآن بگذاریم. مثل چه؟ مثل جمله‌ای که می‌گوییم: «أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُم‏» (نساء/59) مطیع خدا، مطیع رسول، مطیع اولی الامر. اولی الامر را خدا گذاشته کنار رسول و کنار خدا، کسی که اسمش کنار خدا و رسول است باید کارش هم فتوکپی خدا و رسول باشد. نمی‌شود بگوییم: اولی الامر صدام حسین است. اولی الامر این پادشاه‌ها و رئیس جمهورهای کذایی هستند. آدم هیچ وقت نمی‌گوید: من هم جنابعالی را دوست دارم، هم بزغاله. این فحش است. هم تو را دوست دارم، هم سوسک. این فحش است. هم مطیع خدا باش، هم مطیع رسول، هم مطیع صدام حسین. مگر می‌شود؟ اولی الامر یعنی صاحبان فرمان. صاحبان فرمانی که اسمش کنار خدا و رسول است باید کارش هم پرتویی از خدا و رسول باشد. اینجا کسی که اسمش، کنار کتاب الله است، هر کس و ناکسی نیست. پس باید افضل مردم باشد. چرا؟ چون اسمش آنجاست.

2- باید اعلم باشد. یعنی باسوادترین مردم‌ها باید اهل بیت باشند. به چه دلیل؟ چون در کتاب الله همه چیزی هست. امیرالمؤمنین می‌فرماید: قرآن «بَحرٌ» دریایی است که دست به عمقش نمی‌رسد. یعنی بی‌نهایت نکته در قرآن است. اگر قرآن بی‌نهایت حرف دارد، پس باید اهل بیت هم بی‌نهایت علم داشته باشند. وگرنه اگر در قرآن نود تا حرف باشد، اهل بیت 89 تا حرف بلد باشند، اینها «افترقا» از هم، جدا شدند. فرمود: «لَنْ یَفْتَرِقَا» یعنی هرگز جدا نمی‌شوند. اگر در قرآن یک مطالبی باشد، که اهل بیت بلد نباشند اینجا قرآن جلو افتاد، اهل بیت عقب افتاد. «اِفترقا» پس باید هر علمی که در قرآن است باید در اهل بیت هم باشد. افضل، اعلم!

3- عصمت اهل بیت پیامبر علیهم السلام

3- باید اهل بیت معصوم باشند. عصمت، عصمت یعنی چه؟ می‌گویند: فلانی معصوم است. عصمت یعنی محفوظ. آیا می‌شود انسان محفوظ باشد؟ بله. انسان می‌تواند محفوظ باشد. ما خودمان در یکسری از گناهان معصوم هستیم. مثلاً آتش زدن خود، آدم خودکشی کند. خودکشی گناه است. تا حالا این کار را نکردیم، فکرش هم نکردیم «الْحَمْدُ لِلَّه‏»! برویم روی منار و خودمان را پایین پرت کنیم. با بنزین خودمان را بسوزانیم. آب لجن در جوی خیابان را بخوریم. لخت مادر زاد در خیابان برویم. خوب اینها گناه است. در عمرمان نکردیم، فکرش را هم نکردیم. همینطور که ما در یکسری از گناهان نه انجام دادیم و نه فکرش را کردیم، امامان ما در همه‌ی گناهان، نه انجام دادند و نه فکرش را کردند. پس می‌شود انسان معصوم باشد. یعنی گناه نکند، فکرش را هم نکند. همینطور که ما هم در بعضی از گناه‌ها در عمرمان انجام ندادیم، فکرش را هم انجام ندادیم. عصمت یعنی چه؟ از کجا؟ چون قرآن درباره‌ی قرآن، می‌گوید: «لا یَأْتیهِ الْباطِل‏» (فصلت/42) این که می‌خوانم آیه‌ی قرآن است. «لا یَأْتیهِ الْباطِل‏» یعنی ذره‌ای باطل در قرآن نیست. یعنی محفوظ محفوظ است. هیچ باطلی در قرآن نیست. اگر در قرآن باطل نیست، باید در اهل بیت هم باطل نباشد. چون اگر در قرآن باطل نیست، در اهل بیت باطل باشد، اینجا «لَنْ یَفْتَرِقَا» یا «افترقا»؟ با هم بگویید… «افترقا». آنی از هم جدا نمی‌شویم. یعنی همینطور که قرآن معصوم است، اهل بیت هم معصوم هستند. وگرنه اگر اهل بیت… این هم چهارم، عصمت. دیگر چه؟

تمسّک به اهل بیت واجب است. من نمی‌دانم جواب خدا را چه می‌دهند، آنهایی که اهل بیت را رها می‌کنند، دینشان را از کسی دیگر می‌گیرند. به چه دلیل؟ چون قرآن می‌فرماید: تمسک به قرآن واجب است. دیگر شیعه و سنی گفتند. اگر تمسک به قرآن واجب باشد، یعنی دستور قرآن را واجب است عمل کنیم. ولی دستور اهل بیت را خواسته باشیم عمل کنیم، نخواستیم عمل نکنیم. می‌توانیم از امام صادق دینمان را بگیرم، می‌توانیم از کس دیگر بگیریم. این پیداست «افترقا». وقتی می‌گوید: آنی از هم جدا نمی‌شود، یعنی به همان دلیلی که واجب است قرآن را اطاعت کنیم، اهل بیت هم واجب است اطاعت کنیم.

4- وجوب اطاعت. به همان دلیلی که واجب است از قرآن اطاعت کنیم، واجب است از اهل بیت هم اطاعت کنیم. چون اگر از قرآن اطاعت کنیم، از اهل بیت واجب نباشد، «افترقا» جدا شدند. شیعه و سنی گفتند: «لَنْ یَفْتَرِقَا».

4- نجات و سعادت، در گرو پیروی از اهل بیت علیهم السلام

نجات، اگر به قرآن عمل کنیم نجات پیدا می‌کنیم، پس کلمات اهل بیت هم نجات است. از کجا؟ می‌گوید: «لَنْ یَفْتَرِقَا» آخر جمله، حدیث این است. «اِن» یعنی اگر، «تَمَسَّکْتُم‏» تمسّک کنید، یعنی چنگ بزنید، یعنی عمل کنید. «إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا» (بحارالانوار/ج2/ص99) باز هم نمی‌گوید: «لا تضلوا» می‌گوید: «لَنْ تَضِلُّوا». یعنی هرگز ضلالت و گمراهی به ما دست نمی‌دهد. خیلی مهم است. و لذا در نماز هم این نکته آمده است. در آخر حمد می‌گوییم: «وَ لاَ الضَّالِّینَ» (فاتحه/7)، «غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لاَ الضَّالِّین‏». یعنی ما جزء «تَضّلوا»، «ضالیّن» اینها یک واژه است. قرآن و حدیث را عمل کنید هرگز گمراه نمی‌شوید. ما هم در نماز می‌گوییم: خدایا، ما را جزء گمراهان قرار نده. یعنی چه؟ یعنی ما یک دستمان به قرآن است، یک دستمان به اهل بیت است.

بچه را تاب بازی می‌برید. او را روی تاب می‌نشانی. می‌گویی: هردو را بگیر. این طناب، و این طناب را بگیر. اگر هر دو را بگیری، نمی‌افتی. یعنی اگر دستت را از هر دو برداری می‌افتی. دستت به یکی هم باشد، می‌افتی. اگر می‌خواهی نیفتی هر دو طناب را بگیر. «کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی» اگر کتاب خدا، اگر قرآن و اهل بیت را داشتید، هرگز گمراه نمی‌شوید. در نماز می‌گوییم: خدایا ما را گمراه نکن. چه کنیم گمراه نشویم؟ می‌گوید: اگر می‌خواهید گمراه نشوید، «بِهِما» قرآن و اهل بیت.

6- ابدیت، یعنی چه؟ قرآن کتاب ابدی است. پس اهل بیت هم باید ابدی باشند. چون اگر قرآن همیشه باشد، اهل بیت همیشه نباشند باز «افترقا» از هم جدا شدند. اینکه می‌گوید: هرگز جدا نمی‌شود، یعنی همینطور که می‌گوید: قرآن ابدی است، اهل بیت هم باید ابدی باشد.

یک آیه داریم همه ایرانی‌ها به نظرم حفظ هستند. «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا» (آل‌عمران/103) «بِحَبْلِ اللَّهِ» یعنی ریسمان، «حَبْلِ اللَّهِ» یعنی ریسمان خدا، به ریسمان خدا چنگ بزنید و متفّرق نشوید. اگر قرآن می‌گوید: به ریسمان خدا چنگ بزنید، می‌گوییم: ریسمان خدا چیه؟ می‌گویند: قرآن. پس اگر چنگ زدن به قرآن واجب است، چنگ زدن به اهل بیت هم واجب است. چنگ زدن نه یعنی چنگ پرخاشی، یعنی تمسّک.

قرآن را نمی‌شود کنار گذاشت و سراغ کسی دیگر رفت. گاهی آیه که نازل می‌شد، به پیغمبر گفتند: این آیه را کنار بگذار و یک آیه‌ی دیگر بگو. می‌گفت: من قرآن را عوض نمی‌کنم. همینطور که قرآن را نمی‌شود کنار گذاشت و چیز دیگر گرفت، اهل بیت هم نمی‌شود کنار گذاشت و به دیگران مراجعه کرد. ولی اگر اینطور باشد. قرآن را نمی‌شود کنار گذاشت. ولی اهل بیت را می‌خواهی کنار بگذاری، اهل بیت را کنار بگذار و دینت را از کسی دیگر بگیر. خوب پس اینجا «اِفترقا» پیغمبر، شیعه و سنی گفتند: «لَنْ یَفْتَرِقَا». هرگز قرآن و اهل بیت جدا نمی‌شود. اگر بگویند: نه، قرآن را نمی‌شود تغییر داد. اما اهل بیت را، به جای اهل بیت سراغ علمای دیگر می‌رویم. خوب پس اهل بیت را می‌شود تغییر داد. قرآن را نمی‌شود تغییر داد، اهل بیت را می‌شود تغییر داد. پس اینجا «افترقا» از هم جدا شدند. وقتی می‌گوید: هرگز جدا نمی‌شوید پیداست که…

خدا قسمت کند مکه بروید، چسبیده به مکه سرزمین منا است. مسجد خیف آنجاست که جای خیلی حساسی است. پیغمبر فرمود: قرآن و اهل بیت، «کَهَاتَیْن‏» انگشت‌های مرا تلویزیون نشان بدهد. «کَهَاتَیْن‏» یعنی دو انگشتت، انگشت سبابه، همین است که روز انتخابات با آن انگشت می‌زنیم. می‌گوید: مثل این دو تا، فرمود: قرآن و اهل بیت مثل این دو تا هستند. نه مثل این دو تا، فرقش چیه؟ مثل این دو تا چیه؟ مثل این دو تا چیه؟ این دو تا، این بزرگتر از این است ولی این دو تا، فرمود: قرآن و اهل بیت «کَهَاتَیْن‏ وَ جَمَعَ بَیْنَ سَبَّابَتِه‏» (بحارالانوار/ج23/ص129) یعنی دو تا انگشت سبابه، سبابه انگشت بغل شَست را سبابه می‌گویند. این سبابه است، همین که در انتخابات، فرمود: مثل «کَهَاتَیْن‏» مثل این، بعد فرمود: نه مثل این. چون اگر مثل آن باشد، انگشت سبابه و وسطی، این وسطی مقداری بزرگتر است. می‌گوید: نه، مثل این، نه مثل این. چطور معرفی کنند؟

یکبار حضرت امیر، حضرت رسول دست علی را گرفت، غیر از غدیر خم، فرمود: آن کسی که می‌گویم: اهل بیت من است. این است، یعنی باز فردا خواهند گفت: یک کس دیگر.

5- مهدی، نام شخص، نه عنوان عام

بحث را در آستانه‌ی نیمه‌‌ی شعبان گوش می‌دهید. ممکن است بگویند: غرض از مهدی شخص خاص نیست، هرکس که قیام کند و ناله‌ی حقی را بزند او مهدی زمان خودش است. نخیر مهدی شخصی است. پدر، امام حسن عسگری و مادر نرجس، عمو، محل تولد، تمام ریزه‌ کاری‌ها معین شده است. خدا «إِنْ شاءَ اللَّه‏» همه علما و مراجع را حفظ کند. آیت الله صافی یک کتابی نوشته به نام منتخب الاثر، در این قرن‌ها شاید کتاب کم‌نظیری باشد. چند هزار حدیث، مثلاً 230 حدیث که پیغمبر فرمود: حضرت مهدی کیه، امیرالمؤمنین گفته مهدی کیه. فاطمه زهرا، امام حسن، امام حسین، تک تک روایت‌هایی آورده از هرکدام که مهدی شخص خاص است. اینطور نیست که بگویند: مهدی نوعی… آخر یکوقت می‌گوییم: استکان، حالا استکان، استکان است. بالاخره این هم مثل امام زمان قیام کرد و فریادی کشید، افرادی را به جنگ کشید و درباره‌ی حق حرف زد. نه! آن مهدی فرق می‌کند. مهدی شخص خاصی است. عنوان عام نیست.

زیدیه یک گروهی هستند شیعه هستند، منتها یک گروه این رقمی، می‌گویند: هرکس قیام کرد امام است، ولذا سراغ امام باقر نرفتند. سراغ زید رفتند. زید پسر امام زین‌العابدین است. گفتند: زید امام است، چون قیام کرده است. و امام شخص خاصی نیست، هرکس در مقابل طاغوت قیام کند، امام است. ولذا زیدی شدند. ما مواظب باشیم مهدی خاص است، نه هرکسی قیام کرد. این یک نکته است.

عرض کنم به حضور شما اینکه اصرار دارد«لَنْ یَفْتَرِقَا» قرآن و اهل بیت جدا نمی‌شود، چون بودند افرادی و هنوز هم هستند، می‌گویند: دین منهای روحانیت. ما اسلام می‌خواهیم، کار به مراجع نداریم. متأسفانه الآن هم هستند. دین منهای روحانیت یعنی چه؟ یعنی طب بدون طبیب، یعنی مدرسه بدون معلم، یعنی دانشگاه بدون استاد، دین منهای روحانیت، یعنی معاویه. یعنی یزید، لشگر یزید، در کربلا نماز خواندند. قرآن می‌خواندند. دین منهای امام یعنی مسلمان‌های یزیدی.

یکوقت معاویه دستور داد گفت: هرچه از توحید می‌خواهید برای مردم بگویید. ایمان به خدا، اما از شرک نگویید. چون شرک را قرآن حدود 200 مرتبه «دون الله» و «دونه» در قرآن است. یعنی غیر خدا شرک است. شما بگویید خدا را عبادت کنید. اما دیگر نگویید غیر خدا شرک است. چون اگر بگویید غیر خدا شرک است، من که دستور می‌دهم، می‌گویند: تو غیر خدا هستی. معاویه غیر خداست. پس گوش نمی‌دهند. گفت: از توحید هرچه می‌خواهی بگو. از شرک حرف نزن. چون اگر از شرک بگویی، مردم بله قربان‌گوی من نیستند. قرآن و اهل بیت!

6- خطر جدا کردن قرآن از اهل بیت علیهم السلام

قرآن منهای اهل بیت یعنی چه؟ یعنی قرآن باشد ولی دیگر فریاد نباشد. سکوت به جای فریاد. قرآن منهای اهل بیت یعنی همین کشورهای اسلامی که اطراف ما هستند. قرآن می‌خوانند، حافظ قرآن… قرآن منهای اهل بیت یعنی حافظ قرآن باشیم، محافظ قرآن نباشیم. حافظ یعنی چه؟ چشمش را می‌بندد، از حفظ قرآن می‌خواند. ما می‌خواهیم حافظ قرآن تربیت کنیم. اسلام می‌خواهد محافظ تربیت کند. حافظ و محافظ فرقش چیست؟ حافظ یعنی با چشم بسته، از حفظ روی مغزش قرآن را حفظ کرده است. محافظ یعنی هشت سال در جبهه تکه تکه می‌شود، ولی یک وجب زمین به صدامی‌ها نمی‌دهد. ما فقط حافظ نمی‌خواهیم. حافظی می‌خواهیم که غیر از اینکه حافظ است، محافظ باشد. اینها را باید دقت کرد.

قرآن بدون اهل بیت یعنی کتاب متبرّک، نه کتاب متحرک. بین متبّرک و متحرک فرق است. متبّرک یعنی ببوس و کنار بگذار. شاه هم قرآن چاپ می‌کرد. قرآن دست شاه بدهی می‌بوسد. دست هریک از این طاغوت‌های دنیا که مسلمان هستند، ادعای اسلام می‌کنند، دست هرکدام قرآن بدهی می‌بوسد. بوسیدن قرآن یعنی کتاب تبرّک است. ولی قرآن می‌گوید: نه فقط کتاب تبرّک، کتاب تحرک! یعنی بخوانی و بلند شوی راه بیفتی. قرآن می‌گوید: «فَقاتِلُوا أَئِمَّهَ الْکُفْر» (توبه/12) برو رهبر کفر را بکش! یعنی چه؟ یعنی برو سلمان رشدی را اعدام کن. اِ… این نمی‌شود. قرآن متحرّک،نه قرآن متبرّک!

مدارک این کجاست که گفتم سنی‌ها گفتند؟چون «الْحَمْدُ لِلَّه‏» بحث تلویزیون ما را خیلی از سنی‌ها می‌نشینند و گوش می‌کنند. به خصوص فرهنگی‌‌هایشان. صحیح ترمذی جلد 5 صفحه‌ی 663، مستدرک حاکم، مسند احمد حنبل، امام حنبل، و علامه میر حامد حسین هندی در خلاصه عبقات، 187 حدیث نقل کرده است از کتب معتبر اهل سنت که پیغمبر فرمود: «کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی و اهل بَیتی» 168 حدیث از اهل سنت آن هم از علمای درجه یک. مسأله‌ی «کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی» ریشه‌ی‌ اسلامی دارد. این برای سنی‌ها بود. از شیعه‌ها هم بگویم.

در تفسیر برهان که برای شیعه‌هاست، عرض کنم که 65 حدیث از شیعه و سنی نقل کرده که اهل بیت منحصر همین پنج نفر هستند. جاهایی که حدیث را گفت، منا، عرفات، غدیر و خطبه‌ی آخر.

اما راجع به نیمه شعبان 92 می‌خواهم چند نکته بگویم. یک صلوات بفرستید. (صلوات حضار)

راجع به تولد امام زمان، اول اینکه مادر امام زمان یک کنیز بود. ما مادر پنج، شش نفر از امام‌هایمان کنیز بودند. این خودش پیام است که ممکن است از خانواده‌هایی که خیلی هم برجسته نیستند اولادها اولیای خدا پیدا شوند. و خیلی خانم‌ها و مردهایی که خیلی مشهور هستند، بچه‌هایشان جزء اولیای خدا نباشد. بد نیست چون مادر امام زمان واسطه بود که این فیض به ما رسید، شب جمعه پای تلویزیون بحث را گوش می‌دهید، یک صلوات هم بفرستیم هدیه کنیم به مادر امام زمان. (صلوات حضار)

اما اگر امام زمان نباشد، «نَعُوذُ بِاللَّه»، «نَعُوذُ بِاللَّه»، «نَعُوذُ بِاللَّه» خدا دروغگو است! چون سه مرتبه در قرآن این آیه تکرار شده است: «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه‏» (توبه/33) یعنی اسلام کره‌ی زمین را خواهد گرفت. اگر حضرت مهدی نباشد و اسلام کره‌ی زمین را نگیرد، وعده‌های خدا دروغ است. خدا دروغ نمی‌گوید. «وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ» (حج/47) عربی‌هایی که می‌خوانم قرآن است. خدا خلف وعد نمی‌کند. «وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قیلاً» (نساء/122) چه کسی راستگوتر از خدا. اگر امام زمان نیاید، بسیاری از آیه‌ها عمل نمی‌شود. مثلاً یک آیه این است. «تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّه‏» (انفال/60) دشمن خدا را بترسانید، ما کی می‌توانیم دشمن خدا را بترسانیم؟وقتی که حکومت حق داشته باشیم. الآن دشمن خدا از ما می‌ترسد؟ باید مسلمان‌ها با یک رهبر معصوم به قدرت و اوج قله‌ای برسند که تمام دشمنان از ما حساب ببرند. «تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّه‏» ما در قرآن آیات زیادی داریم که اگر امام زمان مطرح نباشد، این آیه‌ها عملی نیست. بله اگر دین ما فقط نماز بود، امام زمان هم نباشد ما نماز می‌خوانیم. مثل کربلا که امام حسین را رها کردند و نماز خواندند. آن.. این یک مورد.

7- ملاقات امام زمان علیه‌السلام، یا اطاعت از آن حضرت

دوم اینکه رابطه‌ی ما با امام زمان چطور باشد؟ بعضی‌ها اصرار دارند امام زمان را ببینند. چهل شب جمکران می‌روند. البته دیدن امام زمان یک توفیق الهی است. اما ما نباید وقتمان را صرف دیدن امام زمان کنیم. ما باید وقتمان را صرف اطاعت از امام زمان کنیم. شما دکتر می‌خواهی ببینی یا می‌خواهی به نسخه‌اش عمل کنی. یک کسی نسخه‌ی دکتر را کنار بگذارد، دکتر جون، دکتر جون، دکتر جون، دکتر جون! می‌گوییم: چیه؟ نسخه‌اش را کنار بگذار. دکتر جون، دکتر جون! اگر می‌خواهید امام زمانی باشید، به نسخه‌اش عمل کنید. نسخه‌اش چیه؟ نسخه‌اش این است که فرمود: در زمانی که من نیستم مجتهد عادل بی‌هوس! اما مجتهد چون باید چهل سال درس خوانده باشد. عادل، باید همه حوزه‌ها بگویند: ایشان عادل است. بی‌هوس، چون اگر بنا باشد هوس، خود من هم هوس دارم. اگر بناست دنبال هوسی بروم، دنبال هوس خودم می‌روم. من که هوس خودم را کنار می‌گذارم، دیگر دنبال هوس کسی نمی‌خواهم بروم. این پیام امام زمان است. شما نسخه را کنار بگذاری، مثل اینکه در زمان ما بعضی بودند و هستند که می‌گویند: ما به مراجع کار نداریم. خودمان با امام زمان رابطه داریم. البته دروغ می‌گویند، حتی زمانی که امام بود، فرمود: به فقها رجوع کنید.              

کسی با حضرت کار داشت، امام فرمود: «أ لیس بزکریا بن آدم» تو نزد زکریا بن آدم برو. زکریا بن آدم در قم است. او از علمای ربانی است. به او مراجعه کن.

ابان بن تغلب فرمود، امام صادق فرمود: «اجلس» جلوس کن، «اجلس فی المسجد» برو در مسجد بنشین، «و اَفت للناس» به مردم فتوا بده. بعضی جاها ما را ارجاع می‌دادند به حضرت عبدالعظیم، شهر ری. که نزد حضرت عبدالعظیم برو و ببین چه می‌گوید. یعنی الآن که امام زمان غایب است. حتی اگر امام زمان هم باشد، شما خدمتش برسی، او را ببینی. اینطور نیست که همه مردم تک تک با امام زمان حرف بزنند. مگر می‌شود شش میلیارد آدم با امام زمان حرف بزند؟ حتی در زمانی هم که امام ظاهر بود و حضور داشت، به مردم می‌گفت: بروید به فلانی رجوع کنید.

رابطه‌ی ما با امام زمان چیه؟ هر روز صلوات می فرستیم. به ایشان سلام می‌کنیم. همه ما روزی پنج بار که نماز می‌خوانیم در نماز می‌گوییم: «السَّلَامُ عَلَیْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِین‏» سلام بر عباد صالح! عباد صالح یاران حضرت مهدی هستند. و ما در هر نماز بین خودمان و یاران امام زمان سلام رد و بدل می‌کنیم.

اینکه می‌گویند: امام زمان می‌آید، برای چه کسانی می‌آید؟ عربی‌هایی که می‌خوانم قرآن است. «وَعَدَ اللَّه‏» خدا وعده داده به که؟ «الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحات» (مائده/9) اهل ایمان و عمل صالح را خدا وعده داده امام زمان بیاید. آدم‌های مرفهی که هیچ عمل صالحی ندارند، می‌گویند: خوب، ما الآن وظیفه‌ای نداریم. باشد خود امام زمان می‌آید. ما قبل از قیام امام زمان حرکت نمی‌کنیم. خود امام زمان بیاید درست کند. خوب این در خانه‌اش عمل صالح انجام داده، در خانه‌اش نشسته است. نه خودش حرکت می‌کند، کسی هم که می‌خواهد حرکت کند می‌گوید: حرکت نکن. این عمل صالح است؟ یعنی بنشین و دیگران را هم از حرکت بازدار. این عمل صالح است؟ خدا به آنها وعده داده نه به آدم‌های منزوی، مرفّه بی تفاوت!

امام زمان متعلق به اشخاص و گروه‌ها نیست. آخر جمله این را می‌گویم. ما همه‌ی دعاهایی که می‌کنیم یا برای خودمان است. خدایا بچه‌ام، زنم، شوهرم، برادرم، خواهرم، دامادم، عروسم، تنها دعایی که نفعش به کره‌ی زمین می‌رسد می‌گوییم: خدایا امام زمان را برسان. چون امام زمان که برسد، امام من و زن و بچه‌ام نیست. امام کل هستی است. دعای به امام زمان، یعنی دعای به بشریت! دعای به عدالت، دعا برای…

تعیین وقت حق نداریم بکنیم. تطبیق هم، والله این روایتی که می‌گوید: فلانی، تطبیق می‌شود با فلانی. تطبیق یقین می‌خواهد. یقین کنم که این حدیث می‌خواهد این را بگوید. با حدس و گمان و توهم، من فکر می‌کنم. من خواب دیدم. به نظرم می‌رسد مراد این باشد. اخیراً افرادی هستند مثلاً می‌گویند: مراد از این حدیث فلانی است. مراد این است. مراد این است. هر روز با یک کسی تطبیق می‌کنند. ما حق نداریم برای امام زمان تعیین کنیم کی می‌آید. حتی حدیث داریم که اگر کسی زمانی را تعیین کرد که امام زمان کی می‌آید، به او دروغگو بگویید. حق نداریم ظهور امام زمان را تعیین کنیم. این یک مورد. حق نداریم روایات امام زمان را که برای علائم و نشانه‌ها است، تطبیق بدهیم روی آدم‌هایی که به نظر می‌آید. حتی اگر یقین…

مثلاً می‌گویند: یک شیخ قد بلند کاشانی که روی تخته سیاه شب‌های جمعه می‌نویسد. بگوییم: ها، قرائتی است! چون شیخ کاشانی قد بلند، که شب جمعه روی تخته، قرائتی است، از کجا؟ بله حالا من بودم. ممکن است من بمیرم، بعد از من دو تا کاشانی دیگر بیایند. با صرف اینکه من به ذهنم می‌آید فلانی است، علائم و نشانه‌ها را نباید به آدم‌ها تطبیق بدهند.

می‌گویند: وقت تمام شد. من دیشب یک حدیث بسیار نابی را از یکی از کسانی که در بحث مهدویت تخصص داشتند، پرسیدم. تلفنی نوشتم بگویم.

8- ارزش عبادت در دوران غیبت، بیش از دوران ظهور

اطاعت در زمان غیبت، مهمتر از اطاعت در زمان ظهور است. این هم چیز نویی است. چون می‌گویم تا دیشب بلد نبودم این حدیث است. امام فرمود: در زمان غیبت شما بنده‌ی خوبی باشید، ثوابش بیش از این است که امام را ببینید و بنده‌ی خوبی باشید. شما اگر به بچه‌ی من نسیه دادی، مهمتر از این است که به خود من نسیه بدهی. به خود من خوب مشهور هستم نسیه می‌دهی. مهم این است که به بچه‌ی من نسیه بدهی. به بستگان من نسیه بدهی، آن خیلی مهم است. امام فرمود: که، عمار ساباطی می‌گوید: به امام گفتم: عبادت در زمان غیبت ثوابش بیشتر است، یا در زمان ظهور؟ امام فرمود: صدقه کدام بیشتر است؟ صدقه‌ی مخفی ثوابش بیشتر است، یا صدقه علنی؟ گفت: صدقه مخفی؟ فرمود: به همان دلیل که صدقه‌ی مخفی ثوابش بیشتر است، یاری امام زمان در زمان غیبت، بعد حدیث داریم کسی که نماز بخواند، یک نمازش 50 برابر نمازی می‌شود که در زمان ظهور باشد. اگر فرادی باشد 25 برابر نمازی است که در زمان ظهور باشد.  اگر نافله بخواند در زمان غیبت ده برابر نماز مستحبی است که در زمان ظهور باشد. اگر کار خیری انجام بده در زمان غیبت بیست برای کار خیری است که در زمان ظهور انجام داد. عمار ساباطی گفت: «فَکَیفَ» چطوری؟ من در زمان غیبت عبادت‌هایم بیشتر است. فرمود: بله. بیشتر است، به خاطر اینکه در زمان غیبت شما نماز می‌خوانی و تسلیم هم هستی. صبر هم می‌کنی. انتظار هم می‌کشی، از ظالمین هم نگران هستی. به خاطر همین اعمال بیشتر است. رضاشاه گفته بود: روضه نخوانید. مردم یواشکی روضه می‌خواندند. آن روضه‌ی یواشکی که از ترس رضاشاه بود، این صد برابر زمان ما است که شما در خیابان بیایید و حسین حسین کنید. اینطور نیست که اگر امام زمان باشد ما… الآن اطاعت و عبادت ثوابش بیش از زمان ظهور است. این طبق روایات است. می‌گوید: پس چرا منتظر باشیم؟ می‌گوید: این عبادت‌ها شخصی است، ما که برای انتظار دعا می‌کنیم معنای انتظار این است که می‌خواهیم عدالت روی کره‌ی زمین باشد. نه یعنی اینکه من نافله بخوانم، من نماز شب بخوانم. من عمره بروم، حج بروم. کربلا بروم. در کارهای شخصی زمان غیبت ثوابش بیشتر است. اما عدالت جمعی حسابش جداست.

این جمله را هم بگویم. در قرآن می‌گوید: تمام انبیاء «مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیَّ» (صف/6) تصدیق می‌کردند انبیای قبلی را. «وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ یَأْتی‏ مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَد» (صف/6) یعنی همه انبیا می‌گفتند: پیغمبری خواهد آمد. همینطور که پیغمبر اسلام را همه انبیای قبل بشارت دادند، حضرت مهدی را هم همه‌ی امامان قبل بشارت دادند. یکبار دیگر بگویم. تمام انبیاء را قرآن می‌گوید: «وَ مُبَشِّراً» بشارت می‌دادند، «بِرَسُولٍ یَأْتی‏ مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَد» پیغمبری بعد از من می‌آید به نام احمد، همه… همینطور که پیغمبر اسلام مورد بشارت همه انبیاء بود، حضور حضرت مهدی و وجود حضرت مهدی مورد بشارت تمام امامان است.

خدایا به آبروی تمام انبیاء و اولیاء و به آبروی محمد و آل محمد از الآن تا ابد ما را بازوی حضرت مهدی و عالی ترین درجه‌ی معرفت و مودت و اطاعت را نسبت به امام زمان به ما مرحمت بفرما. در سایه‌ی امام زمان همه مشکلات فردی و اجتماعی ما را حل بفرما. منحرفین هدایت بفرما.          

 

«سؤالات مسابقه»

1- مراد از ثَقَلَین در روایات، چیست؟

1) قرآن و پیامبر صلی الله علیه و آله

2) قرآن و اهل بیت علیهم السلام

3) پیامبر و اهل بیت علیهم السلام

2- آیه 59 سوره نساء، اطاعت چه کسانی را لازم شمرده است؟

1) خدا و رسول خدا

2) رسول خدا و اولی الامر

3) خدا، رسول خدا و اولی الامر

3- وظیفه ما در برابر امام زمان علیه السلام چیست؟

1) تلاش برای ملاقات حضرت

2) اطاعت از دستورات حضرت

3) سکوت تا قیام حضرت

4- آیه 33 سوره توبه بر چه امری تأکید دارد؟

1) حکومت جهانی اسلام

2) تخلْف ناپذیری وعده‌های الهی

3) ترس و وحشت دشمنان خدا

5- بر اساس روایات، ارزش و پاداش ایمان و عمل صالح، در چه دورانی بیش‌تر است؟

1) دوران ظهور

2) دوران غیبت