موضوع: حکومت جهانی امام زمان علیه السلام
تاریخ پخش: 19/12/1400
1- برگزاری باشکوه جشن نیمه شعبان در سراسر کشور
2- لزوم تکرار و استمرار مناسبت‌های مذهبی
3- بیعت با امام زمان علیه‌السلام در دعای عهد
4- توجه ویژه به قرآن کریم در دوران ظهور
5- حاکمیت اسلام علوی در دوران ظهور
6- یاری و همراهی عموم مردم با امام زمان علیه‌السلام
7- بهره‌گیری از فرصت رمضان برای تفسیر قرآن
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین بعدد ما أحاط به علمه، الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی
در آستانه‌ی اوایل ماه شعبان و یک ماه به ماه رمضان هست، نیمه‌ی شعبان هم تولّد آقا امام زمان علیه السلام و گفتیم که بحثمان راجع به امام زمان باشد.
یکی که این جشن‌هایی که ما می‌گیریم هر سال باید تکرار بشود؟ به چه دلیل بله، حالا یک کسی متولّد شد، یک بار جشن می‌گیریم که ایشان متولّد شد، ولی دیگر این تکرار این جشن‌ها چی هست؟
1- برگزاری باشکوه جشن نیمه شعبان در سراسر کشور
بعضی چیزها را باید تکرار کرد. قرآن یک آیه دارد مال تکرار، می‌گوید که: «وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا»، (مریم/ 33). دو تا آیه داریم در قرآن، یکی مربوط به حضرت عیسی است، یکی مربوط به حضرت یحیی. بین انبیاء بین حضرت عیسی علیه السلام و حضرت یحیی علیه السلام شباهت‌های زیادی هست. راجع به هر دو اش این هست، می‌گوید که هم روز تولّد، این باید تکرار بشود.
[پای تخته] «یَوْمَ وُلِدْتُ» (مریم/ 33): یعنی روز تولّد، حالا یکی اش «وُلِدْتُ»، یکی اش «وُلِدَ» (مریم/ 15)؛
«یَوْمَ یَمُوت» (مریم/ 15): روزی که از دنیا می‌روم؛
«وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا» (مریم/ 33).
روز تولّد یعنی چه؟ یعنی بعضی از موجودات هستند دائماً باید به آن‌ها سلام کرد: «وَ السَّلامُ عَلَیَّ» (مریم/ 33). سلام می‌کند «یَوْمَ وُلِدْتُ»، «یَوْمَ یَمُوت»، «یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا».
راجع به امام حسین هم زیارت عاشورا سلام که می‌کنیم، می‌گوییم سلام همیشگی: «السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِاللّهِ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، عَلَیْکَ مِنِّی سَلامُ اللّهِ أَبَداً».
[پای تخته] «عَلَیْکَ مِنِّی سَلامُ اللّهِ أَبَداً»، « سَلامُ اللّهِ أَبَداً» یعنی تاریخ مصرف ندارد، «سَلامُ اللّهِ أَبَداً»؛
«مَا بَقِیتُ»: تا مادامی که من زنده هستم سلام بر امام حسین؛
«وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ»: من هم مُردَم، شب و روز که هست که، «وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ».
راجع به حضرت نوح داریم که: «سَلامٌ عَلى نُوحٍ» (صافّات/ 79)، سلام بر حضرت نوح، «سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِی الْعالَمین» (صافّات/ 79)، باقی پیغمبران «فِی الْعالَمین» ندارند، مثلاً «سَلامٌ عَلى إِبْراهیمَ» (صافّات/ 109)، «فِی الْعالَمین» ندارد، «سَلامٌ عَلى مُوسى» (صافّات/ 120)، «سَلامٌ عَلى»، ولی به نوح که می‌رسد می‌گوید: «سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِی الْعالَمین». این چند تا آیه را نوشتم برای این‌که گاهی یک چیزی باید تکرار بشود. هم تذکّرات هم در قرآن گفتیم بعضی چیزها را چند بار بگو، نگو یک بار گفتم، بسش است، «صَرَّفْنَا» دیگر حالا باقی‌اش را، «صَرَّفْنَا» (احقاف/ 27، إسراء/ 41 و 89، کهف/ 54، طه/ 113) آیه قرآن تو قرآن است، این را چند بار گفتیم.
گاهی می‌گوید تکرار کن. خود قرآن بعضی سوره‌هایش مثلاً در سوره‌ی الرحمن، «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبان» ده‌ها بار تکرار شده، در یک سوره، یک آیه تکرار شده.
مثلاً ما نمازی که می‌خوانیم تکراری است. «الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» چند بار توی نماز است؟ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم»، دومرتبه می‌گوییم: «الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» (فاتحه/ 2) ، تکرار می‌کنیم. خود نماز تکراری است. چون فرق است بین داغ و پخته. داغ روی آتش گذاشتی، داغ می‌شود؛ اما هر داغی پخته نیست، ولی هیچ پخته‌ای خام نمی‌شود. فرق است بین داغ و پخته این است هر داغی سرد می‌شود، ولی هیچ پخته‌ای خام نمی‌شود.
2- لزوم تکرار و استمرار مناسبت‌های مذهبی
یک وقت می‌خواهیم یک چیزی را یاد بدهیم، فرق است بین آموزش و پرورش. آموزش این است بگو یاد گرفت، یاد گرفت دیگر تکرارش لازم نیست، اما پرورش یعنی با این خو بگیرد، یعنی جزء ذاتش بشود، خصلتش بشود. بنابراین اگر خواستید یک کمالی رشد کند تو جامعه، به قول امروزی‌ها می‌گویند نهادینه بشود، جزء خصلت‌ها و اخلاقش بشود، این باید تکرار بشود.
حالات انسان فرق می‌کند، شرایط سیاسی فرق می‌کند، مثلاً داریم: «أَفْضَلَ الْجِهَادِ کَلِمَهُ عَدْلٍ عِنْدَ إِمَامٍ جَائِر» (کافی، چاپ إسلامیه، ج 5، ص 60)، بهترین جهاد این است که آدم در مقابل طاغوت قیام کند. چرا؟ خب طاغوت است، شرایط سیاسی شرایطی نیست که تو این حرف را بزنی، تو شرایط سیاسی جرأت کردی این حرف را بزنی، بزرگترین انقلاب را کردی، بزرگترین جهاد را کردی که در مقابل قلدری توانستی مثلاً این حرف را بزنی، «أَفْضَلَ الْجِهَادِ»، بهترین جهادها این است که حق را بگویی، «عِنْدَ إِمَامٍ جَائِر»، یعنی شرایط سیاسی، حکومت دست او بود، زور داشت، پول داشت، ولی در عین حال تو نترسیدی، این «أَفْضَلَ الْجِهَادِ» است.
ظهر عاشورا یک لیوان آب میلیاردی می‌ارزد، اما غروب عاشورا یک قرون هم نمی‌ارزد. شرایط طبیعی، شرایط نظامی، شرایط سیاسی، شرایط اقتصادی. خیلی‌ها نون می‌دهند به فقراء، اما آن نانی که امام حسن و امام حسین و حضرت زهرا دادند، این‌ها دم افطار بود، تو خانه غذا نبود، گندم از بیرون گرفتند، آرد کردند، پختند. تا رفتند افطار کنند، در خانه را زدند، عنی وقت افطار آدم غذایش را بدهد، فرق می‌کند تا یک کسی زیادی سفره‌اش را بدهد. اجمالاً ضریب این‌ها فرق می‌کند.
نماز شب‌ها همه یک‌جور نیست. ما نماز شبی داریم که خوابش نمی‌برد، می‌گوید حالا که خوابمان نمی‌برد، الله اکبر، دو رکعت نماز بخوانم، این یک نماز شب است. یک نماز شب هم هست که از رختخواب خودش را می‌کند، آن نماز شب دوّمی قیمتش خیلی گران است. «تَتَجافى جُنُوبُهُم» (سجده/ 16)، عربی‌هایی که می‌خوانم قرآن است، یعنی از رختخواب خودش را کند برای نماز شب.
حالا پس یک سؤال این است که آیا باید ما نیمه‌ی شعبانِ هر سال جشن بگیریم؟ بله، هر سال.
یک آیه دیگر هم هست. مسیحی‌ها آمدند پهلوی حضرت عیسی، گفتند: از خدا بخواه یک طبق غذا از بالا بیاید پایین، مثل این‌که باران می‌آید، تگرگ می‌آید، یک طبق بیاید غذا توش باشد، ما اگر این طبق غذا را با چشمانمان ببینیم که یک طبق غذا آمد، «تَکُونُ لَنا عیداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا» (مائده/ 114)، «أَوَّلِنا وَ آخِرِنا» یعنی در طول تاریخ این عید باشد، روزی که طبق غذا آمد.
امام خمینی رضوان الله علیه راجع به پانزده خرداد فرمود: من پانزدهم خرداد را برای همیشه عزای ملّی قرار می‌دهم. پانزده خرداد تعطیل رسمی کشور ما هست، چون امام خمینی فرمود من برای همیشه. عاشورا باید همیشه زنده باشد. حالا به هر حال این برای این سؤال که این جشن، حالا.
و در روایت هم هست، در آیات قرآن هم هست، موارد زیادی هست که برای جشن، حالا من خواسته باشم بیش از این حرف بزنم، نه سوادش را دارم، و نه اگر مطلبی هم اینجا نوشته‌ام، حالا دیگر بیش از این وقت نشد، برویم بحث حضرت را بگوییم.
3- بیعت با امام زمان علیه‌السلام در دعای عهد
مسئله‌ی دیگر، مسئله‌ی بیعت است، که می‌گویند با امام بیعت کردیم، بیعت یعنی چه؟ بیعت از همان «بِیع» است، بیع یعنی داد و ستد. بیعت یعنی من به رهبرم می‌گویم: آقا جان و مال و استعداد و توان من در خدمت شما، شما هم حفاظت از دین و مرام و عزّت ما با تو.
با امام بیعت کنیم، یعنی چه؟ یعنی به امام می‌گوییم، بیعت از «بِیع» است، معامله، من جان و مالم، «سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ، وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ» (مفاتیح‌الجنان، فرازی از زیارت عاشورا)، تمام قدرت و توان و استعدادهایم در راه فرمان شماست، تو فرمان بده، من انجام می‌دهم. تو هم عزّت و جلال ما را باید حفظ کنی در مقابل بدخواهان. خب این دو مسئله.
این دعای عهدی که ما می‌خوانیم، این بازخوانی همین قراردادها است. در دعای عهد که سفارش شده بخوانید، دعای عهد بازخوانی است. به امام زمان می‌گوییم آن‌چه تو می‌گویی من می‌خواهم باشم، من مرید تو هستم، تسلیم تو هستم، عاشق تو هستم، عارف به حقّ تو هستم، یعنی این دعاها خودش تلقین است. منتها خیلی هم این تلقین‌ها چیزی نیست، این تلقین‌ها گاهی وقت‌ها هر کدامی یک باری هم دارد، منتها ما ساده از آن رد می‌شویم.
شما در دعای کمیل حضرت امیر می‌گوید خدایا من معذرت می‌خواهم، منتها این کلمه‌ی معذرت می‌خواهم را با نه تا جمله می‌گوید، هر جمله‌ایش هم یک معنای جدیدی دارد، می‌گوید خدایا: «مُعْتَذِراً»، دعای کمیل است می‌خوانم هان، ولی فارسی‌ها هم می‌فهمند، «مُعْتَذِراً» یعنی معذرت می‌خواهم، «نادِماً»، نادم، پشیمان هستم، «مُعْتَذِراً»، ببین چند تا کلمه هست، نه تا هست من شمردم، «مُعْتَذِراً نادِماً مُنْکَسِراً مُسْتَقِیلاً مُسْتَغْفِراً مُنِیباً مُقِرّاً مُذْعِناً مُعْتَرِفاً». نه تا جمله می‌گوید، می‌گوید خدایا من معذرت می‌خواهم، منتها این معذرت می‌خواهم را با نه جمله می‌گوید، هر جمله‌اش را هم یک معنای جدیدی دارد. یعنی خود این «مُعْتَذِراً» نیاز دارد به درس خارج که این نه تا لغت فرقش چی هست و چرا آن اوّل است، چرا آن سوّم است، چرا آن چهارم است، چرا آن نهم قرار گرفته؟ حالا ما از اسلام دستمان خالی است متأسّفانه. با امام زمان بیعت می‌کنیم، دعاهای ما بیعت با امام زمان علیه السلام است.
امام زمان چی از ما می‌خواهد؟
4- توجه ویژه به قرآن کریم در دوران ظهور
خیلی چیزی می‌خواهد. یک چیزی‌اش که در روایات آمده، که امام زمان علیه السلام ظهور بکند، چون در آستانه‌ی نیمه‌ی شعبان بحث را گوش می‌دهید می‌گویم، اوّلین کار امام زمان این است که می‌فرماید در همه جا خیمه‌ی قرآن به‌پا کنید. نمی‌گوید دارالقرآن هان، ساختمان قرآن، خرج است، کاشی‌کاری و منار و گنبد و دکور، خیمه، خیمه خیلی خرج ندارد، با یک چادر می‌شود خیمه زد. فرمود: دستور می‌دهد همه جا خیمه‌ی قرآن برپا کنید. یک. یعنی اوّل محورش این است، خیمه‌ی قرآن به پا کند.
خیمه‌ی قرآن چه زمانی به پا می‌شود؟
بهترین وقتی که خیمه‌های قرآن به پا می‌شود، ماه رمضان است. الآن که رادیو تلویزیون تقریباً همهی شبکه‌ها هر کدام ساعت خاصی قرآن می‌خواند، همراه رادیو تلویزیون قرآن را بخوانید. یک آیه قرآن خواندن در ماه رمضان ثواب یک ختم قرآن دارد، خیلی مهم است. شما فقط بگویی: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَد» (اخلاص/ 1 و 2)، یک «اللَّهُ الصَّمَد» که می‌گویی انگار همهی قرآن را خواندی. ماه رمضان، فضل خدا درش باز است. استقبال ماه رمضان برویم. کسانی که سال قبل روزه‌شان را خورده‌اند، مریض بودند، امسال تا هنوز ماه رمضان نیامده، سعی کنند قضایش را انجام بدهند. اوّلین کار امام زمان، اقامه‌ی قرآن است.
اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد
راجع به امام زمان بعضی آیات تکرار شده، از جمله آیاتی که تکرار شده این است، مثل همین سلام، سلام که تکرار شده، از روی قرآن بخوانم، سه تا سوره هست، می‌گوید: «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه»، این سه بار در سوره‌های مختلف بیان شده، هم سوره‌ی عرض کنم به حضور شما که توبه، آیه‌ی 33؛ هم سوره‌ی فتح، هم سوره‌ی صف. در سه سوره این کلمه آمده: «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه»، یعنی خداوند به رسولش قول داده مکتب اسلام بر همهی مکاتب غالب خواهد شد.
5- حاکمیت اسلام علوی در دوران ظهور
آینده‌ی تاریخ با اسلام است، آن هم نه هر اسلامی، اسلامی که تو قرآن گفته، اسلامی که «رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلام» (مائده/ 3)، امروز من از شما، اسلام غدیر خم، اسلامی که. گاهی وقت‌ها ممکن است اسلام باشد، منتها اسلام‌های دیگر. خود مسلمان‌ها هم چند فرقه هستند. آن اسلامی که خدا در قرآن می‌گوید من از این اسلام راضی هستم، «الْیَوْمَ» (مائده/ 3)، امروز، «رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً» (مائده/ 3)، امروز از دین شما. چه روزی بود؟ روز غدیر خم. یعنی اسلامی که رهبری‌اش با معصوم باشد. اگر رهبری مسلمان‌ها با معصوم باشد، آن اسلام مورد رضای خداست و آینده‌ی جهان از آن اسلام است، «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه».
خب حالا نمونه هم دارد که دین حق غالب باشد؟ بله، در قرآن نمونه‌های مختلفی داریم که مردان خدا حکومت را به دست گرفتندt حکومت کردند. چند تایشان را بگویم. یوسف پیغمبر خدا بود، حکومت کرد. پس می‌شود امام زمان ظهور کند، اگر یوسف شد، او هم می‌شود. یک.
دیگر چی؟ ذوالقرنین، ذوالقرنین از مردان خدا بود، ولی این مرد خدا حکومت به دست آورد. این هم دو.
دیگر چی؟ داوود، حضرت داوود علیه السلام پیغمبر بود، ولی حکومت هم کرد.
دیگر کی؟ سلیمان، سلیمان، داوود، ذوالقرنین، یوسف، حضرت امیر تو این چند سالی که حکومت داشت. بنابراین تعجّب نکنید بگوییم مرد خدا مگر می‌شود حکومت کند. همین انقلاب ما خیلی چشم‌انداز را برای امام زمان باز کرد.
یک سؤال: آیا می‌شود شاه برود، امام خمینی جایش بیاید؟ شاه برود امام خمینی جایش بیاید! یک کسی که صد‌در‌صد آمریکایی است برود، یک کسی که صد‌در‌صد ضدّ آمریکایی است بیاید؟ یک کسی که هر کاری می‌کند برای خودنمایی انجام می‌دهد برود، یک کسی بیاید که هر کاری می‌کند، برای خدا انجام می‌دهد.
انقلاب ما یک پرده‌هایی را پس کرد، قیام امام زمان را برای ما یک خورده تصویر کشید.
یک. سؤال- مرد خدا می‌تواند حکومت کند؟ بله، نمونه‌های قرآنی را گفتم، سلیمان، یوسف، چی، چی.
دو. می‌شود قانون‌ها لغو بشود، فقط قانون اسلام بشود؟ مشابهش در جمهوری اسلامی خیلی قانون‌ها لغو شد، خیلی قانون‌ها وضع شد، می‌شود.
می‌شود طاغوت رنگش را ببازد؟ بله، چه هویداها و نصیری‌ها و چه افرادی اعدام شدند، چه افرادی فرار کردند، چه افرادی، پس می‌شود حق رنگش پررنگ بشود، باطل رنگش را ببازد، می‌شود.
6- یاری و همراهی عموم مردم با امام زمان علیه‌السلام
می‌شود مردم مخلِص بشوند؟ هشت سالی که جنگ بود، بسیاری از رزمندگان عزیز ما می‌گفتند: می‌رویم جبهه. می‌گفتیم: کجا می‌روید؟ می‌گفتند: چه می‌دانم، هر جا جبهه نیاز است. اصلاً کار نداشت غرب است یا جنوب است، زمستان است یا تابستان است، مدرکش چی هست، پُستش چی هست. البتّه بعداً متأسّفانه بعضی روحیه‌ها خراب شد، یا کم‌رنگ شد. می‌گویند: خب ما برویم آنجا چی به ما می‌دهند، حقّ مأموریت ما چی می‌شود، سردوشی ما اینجا، سرگردیم، سرهنگیم، تیمساریم، سرتیپیم. بعداً این حرف‌ها پیش آمد، ولی اوّل انقلاب در مقابل جنگ هیچ کس چانه نمی‌زد که آقا، می‌رفت جبهه، می‌گفتند هرجا کار داری. می‌خواهید لپّه پاک کنم؟ تو آشپزخانه لپّه پاک می‌کنم. می‌خواهید آرپیجی بزنم؟ می‌روم خطّ اوّل آرپیجی می‌زنم، هر جا لازم است، یعنی این صد‌در‌صد اخلاص است. اما بحث این است زمان خود امام زمان همه یک دست خواهند بود؟
یک خاطره برایتان بگویم. بزرگواری بود یک خورده با انقلاب زاویه داشت، اشکال داشت به بعضی از کارهای انقلابیون. نقد و انتقاداتی به نظام جمهوری اسلامی داشت، به خاطر بعضی کارهایی که دیده بود و شنیده بود و به او گفته بودند. چون استاد ما بود، رفتیم دیدنش و گفتم: اشکال شما چی هست؟ اشکال‌هایش را گفت و بعد گفتم که: حکومت امام خمینی مهم‌تر است یا حکومت حضرت سلیمان؟ گفت: نه، حضرت سلیمان، هم پیغمبر بود، هم حکومتش الهی بود، هدیه‌ی الهی بود، هم معصوم بود. گفتم: سوره‌ی بقره، آیه‌ی 102 می‌فرماید که: «وَ اتَّبَعُوا»، «وَ اتَّبَعُوا»، یعنی تبعیّت کردند، دنباله رفتند. دنبال چه کسی رفتند؟ «ما تَتْلُوا الشَّیاطینُ»: آن چه که شیطان‌ها تلاوت می‌کنند، یعنی فریاد شیطان‌ها را، دنبال آن صداهای شیطانی هستند، بوق‌های شیطانی، بلندگوهای شیطانی، تبلیغات شیطانی. «وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّیاطینُ عَلى مُلْکِ سُلَیْمانَ»، «عَلى مُلْکِ سُلَیْمانَ» یعنی با این‌که حضرت سلیمان حکومت می‌کرد. یعنی حتّی حضرت سلیمان هم حکومت کند، یک عدّه گوش به حرف سلیمان نمی‌دهند. خب شما توقّع نداشته باش اگر امام خمینی یک فقیه عادل شد، همهی مردم فقیه عادل بشوند، همهی مردم هم عادل بشوند. نه، حتّی اگر حضرت سلیمان هم حکومت کند، یک عدّه ممکن است گوش به حرف سلیمان ندهند.
مثلاً امام زمان ظهور می‌کند، زبان‌ها را قطع می‌کنند که هیچ کس غیبت نکند؟ نه، هیچ کس زبان را قطع نمی‌کند. تا حالا نشنیدیم بگویند امام زمان بیاید، زبان‌ها قطع می‌شود. آیا دیگر مردم عصبانی نمی‌شوند؟ نه، یک همچین روایت و آیاتی هم نیست، که بگویند زبان امام زبان کسی عصبانی نمی‌شود. پس مردم عصبانی می‌شوند، داغ می‌شوند، به غیرتشان برمی‌خورد، غریزه‌ی غضب هم دارند، ممکن است حرف بی‌ربط هم بزنند. حکومت وقتی می‌گویند اسکلت حکومت سالم است، معنایش این نیست که تمام آدم‌ها، در همهی زمان‌ها، در همهی مکان‌ها، در همهی شرایط، همهی آدم‌ها خوب می‌شوند. بافت، بافت خوبی است، نه یعنی دانه دانه، بله.
مثلاً می‌گویند فلان شهر تمیز است. تمیز است یعنی چه؟ یعنی دیگر هیچ چوب کبریتی، ته سیگاری تو کوچه‌هایش نیست؟ تمیز است یعنی زباله‌هایش، یعنی مثلاً کلیات شهر قابل قبول است، اما خب در هر شهر تمیزی هم ممکن است چهار تا ته سیگاری افتاده باشد. مردم فلان جا مردم خوبی هستند، خب یعنی مردم، مردم متدیّنِ متمدّن هستند، اما معنایش این نیست که هیچ کس، هیچ کار خلاف اخلاقی.
امام زمان علیه السلام ظهور می‌کند معنایش این نیست که دیگر همهی مردم یک ضرب عادل می‌شوند. می‌گفت که یک کسی همهی لباس‌هایش را سبز کرد، کلاه، جوراب، کفش، همهی لباس‌هایش را سبز کرد. گفتند: چرا همچین کردی؟ گفت: می‌خواهم یک ضرب چهارده معصوم شوم! حالا این‌طور نیست که اگر انقلاب شد، یک ضرب همه مردم دیگر اختلاس نباشد، دزدی نباشد، خلاف نباشد، کسی عصبانی نشود، عصبانی شد، فحش ندهد، فحش داد، عذرخواهی کند. نه، این‌طور نیست. آن‌چه می‌خواستم بگویم، وقتم تمام شد.
7- بهره‌گیری از فرصت رمضان برای تفسیر قرآن
ولی در یک دقیقه می‌گویم این است که راجع به قرآن، ماه رمضان، از حالا هم باید برنامه‌ریزی کنید، چون یک مدّتی می‌خواهد زمان‌بندی، دیگر حالا کار سازمان تبلیغات است، دفتر تبلیغات است، اوقاف است، امام جمعه‌هاست، روحانیون مستقر، مهاجر، هر کس هر کجا هست، حوزه‌ی علمیه. محور تبلیغمان را قرآن قرار دهیم، چون پز رمضان به قرآن است، به روزه نیست. قرآن می‌گوید: «شَهْرُ رَمَضانَ» (بقره/ 185)، نمی‌گوید: «کُتِبَ عَلَیکُم الصِّیام»، می‌گوید: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآن» (بقره/ 185)، ماه رمضانی که قرآن نازل شد، نمی‌گوید: ماه رمضانی که روزه واجب بشد. روزه هم واجب است، قرآن خواندن مستحب است، اما این مستحب را می‌گوید، این واجب را نمی‌گوید.
زمان رضا شاه که چادرها را برمی‌داشتند و عمّامه‌ها را هم برمی‌داشتند و در مسجدها را می‌بستند، به یکی از علما گفتند: فلانی را عمّامه‌اش را برداشتند. خیلی گریه کرد. بعد آمدند گفتند: فلان خانم هم چادرش را برداشتند. دیدند خیلی گریه نکرد. گفتند: آقا حجاب واجب است، عمّامه مستحب است، بود، بود، نبود، نبود، ولی حجاب واجب است، شما برای آن مستحب که عمّامه بود، خیلی گریه کردی، ولی برای حجاب زن گریه نکردی. گفت: درست است عمّامه مستحب است، حجاب واجب است، اما اگر آن مستحب بود، این واجب هم هست، اگر عمّامه باشد، حجاب هم هست.
حالا گاهی وقت‌ها قرآن خواندن مستحب است ماه رمضان، اما روزه واجب است، اما خدا وقتی تعریف روزه را می‌کند، نمی‌گوید ماه رمضان که روزه واجب شد، می‌گوید ماه رمضان که «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآن» (بقره/ 185)
در قرآن یک نهضتی باید باشد. اوّل به عنوان یک طلبه‌ی کوچک تقاضا می‌کنم همهی مسجدی‌ها و پیشنمازها همه‌شان منبرهایشان را تفسیر قرار بدهند، منتها تفسیر طولانی نه، تفسیر ده دقیقه، فوقش یک ربع. چون اگر طولانی شد، مردم خوابشان می‌گیرد و بلند می‌شوند می‌روند. تفسیر بشود. ما منبرهایمان متأسّفانه سهم شعرش خوب است، تحلیل سیاسی‌اش خوب است، تاریخش خوب است، روضه‌اش خوب است، تاریخ و روضه و ولی سهم قرآنش خیلی از منبرها کم است. یعنی مثلاً می‌بینی آقا بیست دقیقه منبر بود، یک آیه را برای من تفسیر نکرد. همهی مردم ایران از پیشنمازها بخواهند که ماه قرآن است، یک آیه را تفسیر کند. «وَ لاَ الضَّالِّین» یعنی چه؟ «ضَّالِّین»، منحرفین چه کسانی هستند که در نماز می‌گوییم خدایا ما را جزء منحرفین قرار نده. «غَیْرِ الْمَغْضُوبِ»، «مَغْضُوب» یعنی غضب شده‌ها، غضب شده‌ها در قرآن چه کسانی هستند که در هر نمازی ما می‌گوییم خدایا ما را جزء غضب شده‌ها قرار نده. «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ»، راه مستقیم چی هست؟ باز کنیم معنای قرآن را، خیلی معنای روان. اقوال را هم نقل نکنیم، که چه کسی چه گفته، چه کسی چه گفته، چه کسی چه گفته، اقوال را نقل نکنید، چون مردم گیج می‌شوند، احتمالات را نقل نکنید، این‌ها خوب است، ولی برای عوام خوب نیست.
خدا رحمت کند آیت الله حائری امام جمعه‌ی اسبق شیراز را، یک مَثَل خوبی می‌زد. می‌گفت: آخوند مثل مادر است، مادر غذاهای مختلف می‌خورد، ولی آن را که به بچّه‌اش می‌دهد، شیر است. شما می‌خواهی اقوال و تحقیقات دیگران را ببین، اما آن چیزی را که برای مردم می‌گویی، شیر باید باشد، یعنی عوام بفهمد، خواص بپسندد، این شعار من است. عوام بفهمد، چون بعضی حرف‌ها را عوام نمی‌فهمد، خواص بپسندد، بعضی حرف‌ها را عوام می‌فهمد، خواص رد می‌کند، می‌گوید علمی نیست. بهترین بیان این است که هم عوام بفهمد، هم خواص بپسندد و این برنامه‌ریزی می‌خواهد. ائمه‌ی جمعه‌ی عزیز، فضلا، علما، اهل تبلیغ در ماه قرآن، ماه رمضان باید یک جوری باشد که مردم بگویند با ده تا آیه آشنا شدیم، با پنجاه تا آیه آشنا شدیم. جلسه‌ها طولانی هم نشود، همراه قرآن می‌توانید تلاوت کنید و همراه اسلام‌شناسان و فضلا می‌توانید با قرآن تفسیر بگویید. این تذکّری بود، من ان‌شاءالله هفته‌ی آینده هم راجع به امام زمان حرف دارم، منتها این چون یک خورده وقت بیش‌تر است، گفتیم یک ماه وقت داریم، یک ماه خوب است برای برنامه‌ریزی. ائمه‌ی جمعه اگر می‌خواهند روحانیون شهرها را دعوت کنند در خانه‌ی خودشان، دفتر خودشان، تشویق کنند برای این کار، عرض کنم ما در خدمتتان هستیم.
«و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته»
«سؤالات مسابقه»
1- در قرآن، کدام یک از پیامبران به جهت روز تولد، مورد سلام و درود قرار گرفته است؟
1) حضرت یحیی
2) حضرت عیسی
3) هر دو مورد
2- بر اساس آیه 114 سوره مائده، یاران حضرت عیسی علیه‌السلام چه چیزی از او طلب کردند؟
1) مائده آسمانی
2) پیروزی بر دشمنان
3) نابودی دشمنان
3- بیعت با امام زمان علیه‌السلام، در کدام دعا مورد تأکید واقع شده است؟
1) دعای ندبه
2) دعای عهد
3) دعای کمیل
4- در سوره‌های توبه، فتح و صفّ، چه امری تکرار شده است؟
1) غلبه اسلام بر مسیحیان
2) غلبه اسلام بر یهودیان
3) غلبه اسلام بر جهان
5- آیه 102 سوره بقره به چه امری اشاره دارد؟
1) حکومت حضرت سلیمان
2) پیروزی برخی مردم از شیاطین
3) هر دو مورد
سلام علیکم، بسیار ممنونم. مطالب بسیار عالی و سازنده ست. خدا حفظتون کنه.
سوالات و آدرس سایت رو برای دانش آموزان منطقه رودبنه و گیلان در شبکه مجازی شاد به اشتراک می ذارم.
موفق و سلامت باشید.
التماس دعا