موضوع: تفسیر سوره حجرات(3)
تاریخ پخش: 20/02/80
بسم الله الرّحمن الرّحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
1- تفسیر سوره حجرات
تفسیر سوره حجرات را شروع کردیم دو جلسه درباره آیه صحبت کردیم که باز حرف داریم. «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ« (حجرات/1) ای کسانی که ایمان آوردهاید از خدا و رسولش جلو نیفتید.
گفتیم در سه سوره قرآن آیه اول »یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا» میباشد و سورههایی است که مسائل سیاسی، اجتماعی دارد، سورههای «مائده»، «ممتحنه» و «حجرات» و »یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا» یعنی در مدینه نازل شده، و معلوم است که کسی که ایمان دارد باید به این دستور عمل کند. یکی از موارد جلو افتادن (از خدا و پیامبرش) غلو است.
مثل آنهایی که حضرت علی(ع) را بیش از آنچه خداوند فرموده توصیف میکنند و مثل بعضی از شعرا درباره مقام آن حضرت چیزهایی میگویند که انسان برای آن شبهه میکند.
قرآن میفرماید: «لا تَغْلُوا فی دینِکُمْ» (نساء/171) در دین خود بلند پروازی نکنید.
قرآن میفرماید: «وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ» درباره خداوند جز حق نگویید.
قرآن میفرماید: «إِنَّمَا الْمَسیحُ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ» مسیحیها به حضرت عیسی(ع) بیش از آنچه هست عقیده دارند و یهودیها «عْزّیر» را پسر خدا میدانند.
قرآن میفرماید: «وَ قالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قالَتِ النَّصارى الْمَسیحُ ابْنُ اللَّهِ« (توبه/30) بلکه اینها بند خدا هستند ما درباره پیامبر خود میگوییم: «و اشهد ان محمداً عبده» اول میگوییم او بنده خداست بعد میگوییم رسول خداست.
جمله بعد: «واتقوالله».
2- معنای تقوا
سؤال: «تقوا» محدودیت است یا مصونیت؟ مثال: فرق بین قلعه و زندان، قلعه خوب است چون قدیم برای امن بودن شهر دیوار میکشیدند، ولی زندان بد است با اینکه هر دو دیوار زخیم دارد و بلند است و درب هر دو هم قفل است، زندان دربش را از بیرون و قلعه دربش را از درون قفل میکنند.
حال اگر کسی دربش را از داخل بست این یک ارزش است ولی اگر او را محدود و از بیرون او را بستند پس او را محدود کردهاند.
پس اگر از درون میشود «مصونیت» و اگر از بیرون میشود «محدودیت» اولی خوب و دومی بد است، و تقوا اولی است.
امیرالمؤمنین(ع) میفرماید: تقوا شما را حفظ میکند و شما تقوا را حفظ کنید.
3- برکات وآثار تقوا و اهمیت آن
1- فلسفه و دلیل عبادات رسیدن به تقواست، قرآن میفرماید: «وَ اعْبُدُوا» بندگی خدا کنید «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُون» تا تقوا داشته باشید. «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُون» (بقره/183). وقتی انسان لباس سفید میپوشد دیگر روی زمین آلوده نمینشیند.
2- تقوا سفارش همه انبیاء است، در سورههایی مثل «شعرا» و «انبیاء» که نام پیامبران را میبرد، فرموده «واتقوالله».
3- همه ائمه جمعه در هر جمعه و در هر خطبه موظف هستند درباره «تقوا» بگویند. فرق بین آموزش و پرورش هم همین است که در «آموزش» همینکه طرف یاد گرفت بس است ولی «پرورش» آنقدر باید گفت تا این جزو خلق و خوی او بشود.
4- انسانی که «تقوا» دارد حرف حق را میپذیرد.
قرآن میفرماید: «الم، ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدىً لِلْمُتَّقینَ» در جای دیگر میفرماید: «هُدىً لِلنَّاس» (بقره/185) هر دو هست. قرآن آمده برای همه مردم ولی آن که گوش میدهد «متقین» هستند. معلم برای همه آمده ولی شاگردهای عاشق دل میدهند و و دیگران بازیگوشی میکنند.
5- «تقوا» وسیله دریافت علم از جانب خداوند است. قرآن میفرماید: «وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یُعَلِّمُکُمُ اللَّهُ« (بقره/282) تقوا داشته باشید، خداوند به شما یاد میدهد. اگرشما دیواری را ایینه کاری کنید هرچه مقابل است در او پیداست.
واگر کسی هم قلبش صاف باشد الهاماتی را دریافت میکند و چیزهایی میفهمد که در کتابها نیست.
6- کلید رحمت خداوند و دریافت آن تقوا است.
7- عمل انسان بی تقوا قبول نیست. دروغ نمیگوید و اهل دزدی و ربا نیست. برای حضرت(ع) از برای یک نفر خیلی تعریف کردند، یک روز حضرت(ع) او را دید که از دکان بقالی دو تا انار دزدید و جلوتر دکان نانواییدو تا نان دزدید، جلوتر دو تا نان را به فقیر داد، حضرت دلیل این کار را پرسید. گفت: مؤمن باید زرنگ باشد دو تا نان و دو تا انار دزدیدم چهار گناه کردم ولی چهار تا را دادم به فقیر هر یکی ده برابر میشود شد چهل تا و چهار تا گناه از آن کم میشود شد سی و شش تا! امام(ع) فرمود: ریاضی شما درست است، ولی قرآن را فراموش کردهای که میفرماید: از انسان متقی قبول میشود، انفاق تو بر اساس صدقه و تقوا نبوده، ممکن است افرادی در بازار کلاهبرداری کرده و بعد هم افطاری میدهد، نه افطاری بده و نه گران فروشی کن. زمانی که عمل قبول شود کم نیست
8- تقوا، کلید رزق و روزی است.
بعضی روزها مثل حقوق اداری قابل پیش بینی است ولی بعضی از راهی است که انسان حساب نمیکند. قرآن میفرماید: «وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ« (طلاق/3) با تقوا خداوند روزی او میکند از راهی که به حساب نمیآورد، برنامه ریزی و فکر آن را نکرده ولی خداوند روزیاش میدهد، رزق بیگمان.
9- با تقوا، انسان در بن بست قرار نمیگیرد
بعضیها به درد چه کنم گرفتار میشوند، قرآن میفرماید: »یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً« (طلاق/2) کسی که تقوا داشته باشد راه خروج میدهیم اگر سردرگم شدیم معلوم میشود گیر در تقواست.
10- باتقوا، خوش عاقبت است.
ممکن است عدهای خانواده و زمین… ولی قرآن میفرماید: «وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقینَ« (اعراف/128)، «وَ الْعاقِبَهُ لِلتَّقْوى« (طه/132) ممکن است بعضی امروز، ولی باید جوجهها را آخر پاییز شمرد. این باعث خوش عاقبتی نیست.
حدیث: «إِنَّ الْحَرَامَ لَا یَنْمِی» (وسائل الشیعه/ج17/ص82) مال حرام رشد نمیکند «وَ إِنْ نَمَى لَمْ یُبَارَکْ لَهُ فِیه» (وسائل الشیعه/ج17/ص82) و اگر هم نمو کند برکت نمیکند من به کسی گفتم: خدا طول عمرت بدهد او به من گفت: خدا عرض عمرت بدهد، اول فکرکردم جوک میگوید بعد دیدم درست است طول عمر مهم نیست بلکه عرض آن مهم است. ممکن است کسی مهرش بزرگ باشد ولی نماز نخواند و با مهر کوچک نماز بخواند. موبایل دارند ولی با هم قهر هستند، وسیله ارتباط هست، خود ارتباط نیست. لوله کشی هست، آب نیست و لامپ هست روشنایی نیست.
11- انسانٍِ باتقوا مورد حمایت خداوند است.
قرآن میفرماید: «وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقین» (بقره/194) هشیار باش خداوند با متقین است. بالاخره بنی امیه برنده شد یا امام حسین(ع)؟ موسی(ع) یا فرعون؟ شاه یا امام خمینی(ره)؟
12- «تقوا» راه نجات در قیامت است.
قرآن میفرماید: «وَ إِنْ مِنْکُمْ إِلاَّ وارِدُها کانَ عَلى رَبِّکَ حَتْماً مَقْضِیًّا« (مریم/71) همه وارد جهنم شده و از پلی رد میشوند فقط متقین نجات مییابند. و بقیه سقوط میکنند.
قرآن میفرماید: تقوا مرز ندارد، «فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ« (تغابن/16) هر چه میتوانید. بعضی در گفتار با تقوا حجاب کامل نیست، حجاب خوب است ملی نیش میزند و غیبت سی کیلویی میکند و دو لیتر برای حضرت زهرا(س) گریه میکند، و بعضی مشکل لقمه دارند، نمیتواند خود را نگه دارد. قرآن میفرماید « اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ« (آلعمران/102) علامت بودن و نبودن تقوا چیست؟ قرآن میفرماید: « إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ« (اعراف/201).
قرآن میفرماید: اگر جا خورد با تقوا است و اگر طوری نشد بی تقوایی.
درباره ایمان و نقاق هم حدیثی هست که هر زمان بعد از بیست سال هم یاد گناهش در فلان زمان و مکان که میافتد ناراحت و پشیمان میشود. این علامت مؤمن است. منافق وقتی گناه میکند مثل مگس کوچکی است که از کنار گوشش عبور میکند.
خدایا، به حق محمد وآل محمد(ع) مشکلات همه جوانها و کشور ما، مسأله کار، ازدواج، عشق به کار و تحصیل و عبادت و خدمت به همدیگر، عشقهای مقدس در جامعه پررنگ و مشکلات را حل بفرما.
خدایا، رهبر امت و دولت و مرز و بوم، عقائد و افکار ما را که از همه مهمتر است حفظ بفرما.
«و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته»