موضوع: اهل بیت پیامبر(ع) (2)
تاریخ پخش: 30/01/80
بسم الله الرّحمن الرّحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
«السلام علیکم یا اهل بیت النبوه وَ مَعْدِنُ الْعِلْمِ وَ مَوْضِعُ الرِّسَالَهِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِکَهِ وَ مَوْضِعُ سِرِّ اللَّهِ وَ نَحْنُ وَدِیعَهُ اللَّهِ فِی عِبَادِهِ وَ نَحْنُ حَرَمُ اللَّهِ الْأَکْبَرُ وَ نَحْنُ ذِمَّهُ اللَّهِ»
1- تفسیر آیه تطهیر
بحث ما درباره اهلبیت(ع) است که آنها چه کسانی هستند؟
قرآن می‌‌فرماید: »إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً« (احزاب/33) فقط خدا اراده کرده پلیدی را از شما اهلبیت دور کند و شما پاک و معصوم باشید
«ِانَّما»: فقط: یعنی معصوم 14 تا است فقط اهل بیت،
2- معصوم یعنی چه؟
معصوم یعنی چه؟ کسی که نه گناه کند و نه فکر گناه کند. مگر می‌‌شود؟ جواب: بله، ما هم در بعضی از کارها معصوم هستیم. نه تنها آن را انجام نداده بلکه تا آخرِ عمر فکر آن را هم نمی‌‌کنیم.
1- مثال: اینکه آدم خودش را از منار پرت کند
2- مثال: لخت مادرزاد به خیابان بیایید.
3- مثال: انسان با بنزین خود را آتش بزند.
4- مثال: آب آلوده حوض را مصرف کند. نه تنها انجام نداده بلکه فکر آن را هم نمی‌‌کند.
5- هر گناهی را که به خطراتش پی ببریم انجام نمی‌‌دهیم و آنها را که انجام نمی‌‌دهیم. نمی‌‌داند فکر می‌‌کند قمار و شراب و دروغ خوب است.
پس همانطور که معصوم بدیِ همه گناهان را می‌‌داند و انجام نمی‌‌دهد ما هم چنین باشیم معصوم هستیم گرچه در بعضی از آنها گناه یک شیرینی دارد که انسان توجه به تلخی بعد از آن ندارد.
علی(ع): «لَا خَیْرَ فِی لَذَّهٍ مِنْ بَعْدِهَا النَّارُ» (شرح نهج‌‌البلاغه/ج18/ص310) خیری نیست در لذتی که بعد از آن آتش است. به صورت ظاهر از کشتن امام حسین(ع) و تاختن اسب بر بدنها و طبل و دُهُل زدن و فرمانداری ری و جایزه گرفتن و حکومت لذّت بردند و زدند و رقصیدند، الآن 1400 سال است مردم کره زمین بر آنها لعنت می‌‌کنند، دو روز حکومت، و قرنها لعنت مردم. این جمله حضرت را همه حفظ کنیم.
تریاک برای تریاکی لذّت دارد ولی بعضی از تریاکی‌‌ها با پول می‌‌توانستند برای همه بچه‌‌هایشان منزل تهیه کند. سلامتی و پول و عاقبتش دود شد.
گاهی یک نفر کوتاه و بلند را مسخره می‌‌کند ولی در قیامت مدتها برای این باید گرفتار باشد.
تفریح حلال هم ممکن است، و در این زمینه طرحهایی هست.
«یُریدالله» خداوند اراده کرده، البته برای همه مردم که انسانهای خوبی باشند ولی برای اهل بیت(ع) اراده مخصوصی کرده.
مثال: استاد اراده دارد برای قبولیِ همه دانش آموزان ولی دانش آموزی که خوب درس می‌‌خواند استاد وقت خصوصی هم برای آن می‌‌گذارد.
مثال: یک روحانی بالای منبر می‌‌خواهد همه مطالب او را گوش بدهند اگر بعد از منبر یکی آمد که من همه مطالب شما را نوشته‌‌ام و چند دقیقه وقت می‌‌خواهم برای چند سؤال او قبول می‌‌کند. «الرِّجْسَ» یعنی پلیدی که در مقابل آن «تقوا» است که خداوند دوری از پلیدی را برای اهلبیت(ع) اراده کرده است.
3- اهل بیت چه کسانی هستند؟
اهلبیت(ع) چه کسانی هستند؟
گاهی برای اینکه مطلب در ذهن افرا بماند باید آن را به شکل خاص مطرح کرد.
مثال: منبری بالای منبر یا کسی که اخبار می‌‌گوید، گاهی در میان اخبار می‌‌گوید و هم اکنون به خبری که به دست من رسید توجه کنید، شنونده‌‌ها با توجه بیشتری گوش می‌‌دهند و در این میان همه اخبار در ذهن‌‌ها می‌‌ماند.
روزی پیامبر اکرم(ص) به منزل ام‌‌السلمه آمد وعبای مشکی داشت برسر خود کشید. ام السلمه از زنهای پیامبر(ص) که بسیار خوب بود، حضرت به ایشان گفت: کسی را نگذار که به طرف من و عبا بیاید، حضرت زهرا(س) آمد رفت به زیرعبا، امام حسن وامام حسین(ع) به زیر عبا رفتند بعد امیرالمؤمنین(ع) آمد و رفت زیر عبا و بعد آن حضرت فرمود: «خدا، اهلبیت من اینها هستند».
تا فردا هرکسی راه نیفتد، سوار شتر شده بگوید من زنِ پیامبر(ص) هستم چون می‌‌فرماید: «یُطَهِرَکُم» شما پاک هستید.
و کسی که سوار شتر شده هزاران نفر را راه انداخته و جنگ جمل بپا می‌‌کند و 17 هزار نفر در یک روز خونشان ریخته می‌‌شود، گرچه او پشیمان شد. عایشه که من اشتباه کردم که این جنگ را راه انداختم بالاخره درباره او نمی‌‌شود گفت: «یُطَهِرَکُم» بله مقام عایشه ام المؤمنین قبول، احترام به زنهای پیامبر(ص) لازم است.
بعد «ام السلّمه» خواست به زیر عبا برود فرمود نه و عایشه هم نه. «اهلبیت» شامل خواهر و برادر و خاله و عمه و… می‌‌شود ولی حضرت خواست بفرماید: اهلبیتی که خدا می‌‌فرماید همه نیستند بلکه افراد خاصی هستند.
مثال: در مسجد پایه و ستون زیاد است ولی اگر یک طرف را کاشی می‌‌کنند یعنی قبله این طرف است.
پیامبر(ص) عبا کشید تا بگوید گرچه آنها که بیرون هستند وابسته هستند ولی منظور از «اهلبیت» اینها هستند.
در تاریخ هم آمده «یوم الکساء» روزی که عبا به سر کشیده و خامس آل عبا همان عباست که در فارسی هم می‌‌گویند که همان امام حسین(ع) بود.
در روایات هم هست که «اهلبیت» همان 12 امام هستند.
حدیث داریم «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) الْمَهْدِیُّ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ» (بحارالانوار/ج36/ص368) حضرت مهدی(ع) هم از اهل بیت ما است. در قرآن سه مرتبه این جمله و آیه آمده که: »لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ« (توبه/33) یعنی السلام کره زمین را خواهد گرفت.
حدیث: امام باقر(ع) فرموده این آیه مربوط به زمان ظهور حضرت مهدی(ع) است.
چرا عصمت خطّّ ویژه برای اهلبیت است و برای دیگران نیست؟
در دعای ندبه است که: خدایا «أَنْ شَرَطْتَ عَلَیْهِمُ الزُّهْدَ» (بحارالانوار/ج99/ص104) شرط کردی که اینها نسبت به دنیا زاهد باشند.
گودیِ کربلا، تشنگی، کشتن بچه‌‌ها مقابل چشم و علی اصغر روی دست و زیر سم اسب و سالها زندان برای موسی بن جعفر، همه را قبول کردند. و امضا کردند شرط را به تمام سختیها و غصّه‌‌ها را قبول کردند. بعد می‌‌فرماید: «وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاء» (بحارالانوار/ج99/ص104) و تو (خداوند) علم داری به وفا کردن آنها «اهلبیت (ع)»
مثال: یک تاجر گاهی حاضر است به یکی ده میلیون قرض بدهد گرچه الآن هیچی ندارد چون به او اطمینان دارد.
بعد می‌‌فرماید: حال که علم به وفای آنها داری «فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّکْرَ الْعَلِیَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِیَّ» (بحار الانوار/ج99/ص104) کسی امام صادق نمی‌‌شود و امام نمی‌‌شود.
خداوند به موسی می‌‌فرماید دلیل اینکه تو را به پیامبر قرار دادم چون در تو سوزی بود که در دیگران نبود.
قدیمی‌‌ها که بدترین فحش را می‌‌خواستند به یکدیگر بدهند می‌‌گفتند ای بی درد و بی دردی بالاترین درد است.
می گوید:
تو کز محنت دیگران بی غمی *** نشاید که نامت نهند آدمی
این شعر معنای آن آیه است، «ابوالفضل» از اهلبیت است که تا می‌‌رود آب بخورد، خود را خطاب می‌‌کند که بچه‌‌های برادر تشنه هستند، این درد است.
زینب کبری(س) یکجا در سخنرانی‌‌های خود نگفت من مادر دو شهید هستم، خط ولایت را دنبال می‌‌کرد. فکر انقلاب بود نه شهید از خانواده خود، به فکر امانت بود.
حدیث: هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد مرگ او جاهلی است.
یعنی: انگار زمان را درک نکرده واسلام ومعرفت را.
4- اهمیت امامت در شیعه
حدیث: «مَنْ مَاتَ وَ لَیْسَ لَهُ إِمَامٌ فَمِیتَتُهُ مِیتَهُ جَاهِلِیَّهٍ» (کافی/ج1/ص371) امام باید همیشه حی و ظاهر باشد.
و لذا امام رضا(ع) فرمود: (و اَنا من شروطها) من شرط توحید هستم، و نفرمود: «والامام من شروطها»
حال چه امام زنده یا مرده ولی فرمود: أنا یعنی: شرط توحید امام زنده است.
حدیث داریم تمام خیرها به امامت برمی‌‌گردد.
مردم ایران مسلمان بوده و نماز هم می‌‌خواندند، محوریت امام(ره) بود که پیروزی آمد و الاّ مثل افغانستان و لبنان می‌‌شد. سالها جنگ می‌‌کنند.
حدیث: «إن الإمام زمام الدین» (تحف العقول/ص436) امامت نخ و ریسمان و مهار کننده دین و نظام اسلام است.
حدیث: امام باقر(ع): اگر کسی در امامت شک کند، عبادتش قبول نیست. حدیث: امام صادق فرمود: «لَا یَقْبَلُ اللَّهُ عَمَل» (بحارالانوار/ج26/ص259) یعنی اگر هر کاری بکنی ولی رهبر، رهبر آسمانی نباشد، قبول نیست.
و لذا دربار غدیر و معرفی علی(ع) می‌‌فرماید: اگر او را معرفی نکنی زحمات تو پوچ می‌‌شود.
یعنی اگر امام نباشد توحید هم می‌‌شود طاغوت و عبادتها هم مؤثر نیست و معاد هم فراموش می‌‌شود.
پس امامت محوریت دارد.. و اهلبیت(ع) محور هستند.
خدایا: تو را بحق محمد و آل محمد قسمت می‌‌دهیم هر چه بر عمر ما اضافه می‌‌کنی بر ایمان و علم و عقل و عمل و اخلاص و عمق و برکت کار ما بیفزا.
«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»