امر به معروف، هدف قیام امام حسین(علیه‌السلام)

البته در امر به معروف یک سری کارها را باید خود دولت بکند. اگر از من بپرسند بهترین معروف چیست؟ من این را پیشنهاد می‌دهم. چهار سال می‌روند دانشگاه و کارشناس می‌شوند، شش سال کارشناس ارشد می‌شوند. من پنجاه است تبلیغ می‌کنم. سی و پنج سال از آن را در تلویزیون بوده‌ام. دیگر خدای ناکرده کارشناس هستم. و بیش‌ترین سخنرانی‌های دانشگاه‌های کشور هم شاید برای من باشد. یعنی هفته‌ای نیست که من چند سخنرانی در دانشگاه‌ها نداشته باشم. به عنوان یک کارشناس می گویم: امروز بالاترین معروف این است که آموزش و پرورش در دوازده سالی که بچه‌ها درس می‌خوانند، در این دوازده سال یک مهارت هم یاد این دیپلمه‌ها بدهد. که دیپلم فلج، دیپلم بی‌مهارت، دیپلم بی‌خاصیت نداشته باشیم. اگر شغل استخدامی گیرش نیامد، خودش بتواند دست به کاری بزند، نان در بیاورد و برود و ازدواج کند، برود و زندگی تشکیل بدهد. دختر بتواند با مهارت خودش جهیزیه خودش را درست کند، منتظر وام پدرش نباشد. بزرگ‌ترین معروف این است که هر جوان دیپلمه‌ای یک هنر داشته باشد. در دانشگاه هم در این چهار سال یک هنر و مهارت یاد بگیرد. یک مهارت دانشگاه… اگر دختر و پسر ما مهارتی داشته باشند، دیپلمه‌ها یک مهارت، دانشجوها دو مهارت، مشکل دولت حل می‌شود، مشکل ازدواج حل می‌شود، مشکل اشتغال حل می‌شود، مشکل تشکیل خانواده حل می‌شود، مشکل جهیزیه حل می‌شود. خیلی از مشکلات حل می‌شود. وقت نداریم!!! چرا وقت داریم. وقت داریم خیلی هم وقت داریم. یک صلواتی بفرستید.
چون در دانشگاه تهران صحبت کردم، به رئیس دانشگاه هم خصوصی یک ساعتی صحبت کردم. با رئیس مجلس صحبت کردم. با وزیر آموزش و پرورش صحبت کردم. همه‌شان حرف را قبول دارند. اجازه بدهید در اختیار امت هم بگذارم. حوزه هم همینطور است. حوزه هم باید طلبه‌هایش یک مهارت داشته باشند. سال اول طلبگی بتواند قرآن درس بدهد. سال دوم بتواند قصه هم بگوید. سال سوم بتواند فقه بگوید. سال چهار بتواند شبهات وهابی‌ها را جواب بدهد. سال پنجم بتواند… هر سالی یک قدم جلو بیاید. اینکه می‌گویم، تعصبی ندارم. نه روی حوزه و نه روی دانشگاه! فقط حساب کنید، چهار سال تعطیل هستند. سیصد و شصت و پنج ضرب در چهار. چهار پنج تا بیست تا، چهار شش تا بیست و چهار تا و بیست و شش تا، چهار سه تا دوازده تا، یعنی چهار سال هزار و چهار صد و شصت روز. حسابم که درست است؟ اشتباه که نکرده‌ام؟ خوب ببینید در این هزار و چهارصد و شصت روز دانشگاه باز است. سه ماهش در چهار تا تابستان تعطیل است. چهار تا تابستان تعطیل است، هر تابستان هم سه ماه. چهار سه تا دوازده ماه، هر ماهی هم سی روز.  سه دوتا شش تا، سه یکی هم سه تا. سیصد و شصت روز تابستان است. هر سالی پنجاه و دو جمعه دارد که تعطیل است. پنجاه و دوتا پنجشنبه هم تعطیل است. سالی صدو چهارروز هم پنجشنبه و جمعه است. ضربدر چهار سال، می‌شود چهارصد و شانزده روز هم پنجشنبه و جمعه. پس سیصد و شصت روز یعنی یکسال از این چهار سالی که هست، یک سالش تابستان است. بیش از یک سالش هم کمک کنید، پنجشنبه و جمعه است. هر سالی بیست روز بین ترم دارد، چهار بیست تا هشتاد روز. بیست روز هم عید نوروز دارد. هشتاد روز. سی و پنج روز هم مراسم است. غدیر و بیست و دوم بهمن و عاشورا و شب قدر و مبعث و… آقا تقریباً، تقریباً بگوییم که کسی مچ نگیرد، با کم و زیادش تقریباً دو سال و نیمش تعطیل است. حوزه هم همینطور است. حوزه هم ماه رمضان تعطیل است، محرم تعطیل است، چه باید کرد؟ این همه تعطیلات برای حوزه و دانشگاه نتیجه‌اش این می‌شود که طلبه‌ی ما مهارتش کم است. دانشجوی ما مهارتش کم است. دنبال کار می‌گردند، کار نیست، می‌خواهند استخدام شوند، دولت هم نمی‌تواند استخدام کند. الان ما هشت میلیون لیسانس اگر داشته باشیم، هشت میلیون لیسانس را کدام رئیس جمهور می‌تواند حل کند؟ همه‌ی کارمندهای دولت هم بروند و خانه بنشینند، بازنشسته بشوند، دو میلیون صندلی خالی می‌شود، شما با آن شش میلیون چه کار می‌خواهی بکنی؟ راه نجات کشور با بزرگ‌ترین معروفی که امر… آخر ما امر به معروف را نگاه می‌کنیم، یعنی مثلاً کم فروشی نکن، دوزغ نگو، نهی از منکر حجابت را درست کن، این‌ها هم هست، اما بزرگ‌ترین معروف این است که این جوان‌های ما یک هنر داشته باشند. این خانم‌هایی که اینجا نشسته‌اند، هر کدام یک هنر داشته باشند. استخدام نشدند، از هنر خودشان بتوانند کار بکنند، وارد زندگی بشوند، چون جوان، دختر جهیزیه ندارد، پسر خانه ندارد، آن وقت سن که بالا رفت چهارتا راه پیدا می‌کند. یک:  بعضی معتاد می‌شوند. دو: بعضی گناه می‌کنند. سه: بعضی افسرده می‌شوند. چهار: بعضی نسبت به نظام عقده‌ای می‌شوند. چون می‌خواهد دولت استخدامش کند، دولت نمی‌تواند استخدامش کند. خیلی مفاسد این… بالاترین معروف این است.
بالاترین منکر ترس است.
5- خودباختگی، منشأ وابستگی به شرق و غرب
خودباختگی بزرگ‌ترین منکر است. یعنی وقتی آدم خودش را باخت، خودش را باخت. مثلاً فکر می‌کند که اگر وصل به او بشود، نجات پیدا می‌کند. نه آقا! قرآن یک قصه دارد، می‌گوید: نوح نهصد و پنجاه سال تبلیغ کرد، عمرش بیش از نهصد و پنجاه بود، فقط نهصد و پنجاه سال تبلیغ کرد. می‌گویند عمر نوح همین است. دیگر آیه آمد ای نوح! کس دیگری به تو ایمان نمی‌آورد. یک کشتی بساز مؤمنین سوار کشتی شوند. من از زمین و آسمان آب می‌جوشانم، همه‌ی کفار غرق می‌شوند. کشتی ساخت و مؤمنین به نوح سوار شدند و آب از زمین و آسمان جوشید و رفت زیر آب. نوح دید پسرش هم غرق می‌شود. گفت: پسرم، «یا بُنَیَّ» بچه! «ارْکَبْ مَعَنا» (هود/42) تو هم ایمان بیاور و سوار شو. «قالَ سَآوی» «سَآوی» این کوه است. «سَآوی» یعنی مأوا می‌گیرم. «قالَ سَآوی إِلی‏ جَبَلٍ یَعْصِمُنی‏» من می‌روم بالای کوه، کوه من را معصوم، (معصومه یعنی محفوظه) پسر نوح گفت من اگر ببینم زمین و آسمان آب می‌آید، می‌روم روی کوه، روی کوه که رفتم غرق نمی‌شوم. «سَآوی إِلی‏ جَبَلٍ» الان سعودی دلش به این خوش است که آمریکا حفظش می‌کند. آمریکا اگر می‌توانست کسی را حفظ کند، شاه را حفظ می‌کرد. آمریکا اگر می‌توانست کسی را حفظ کند، شاه را حفظ می‌کرد. بحرین دلش را به سعودی خوش می‌کند. سعودی دلش را به اسراییل خوش می‌کند. این‌ها همه کوه است. این که می‌گویند قرآن بخوانید و تدبر کنید، معنایش این است که یعنی ببینید بچه نوح فکر کرد در مقابل قهر خدا کوه نجاتش می‌دهد. الان تمام کشورهایی که به این و آن می‌چسبانند، خودشان را به شرق و غرب می‌چسبانند، فکر می‌کنند «سَآوی إِلی‏ روسیه یَعْصِمُنی‏»، «سَآوی إِلی‏ آمریکا یَعْصِمُنی‏»، پیغمبر گفت: «لا عاصِمَ الْیَوْمَ» امروز قهر خدا که آمد، مقدرات حتمی که شد، هیچ پزشکی و هیچ نسخه‌ای شفابخش نیست. ما ایمانمان کم است، فکر می‌کنیم که اگر این مسجد منبر برویم، فکر می‌کنیم که اگر این روستا منبر برویم، فکر می‌کنیم که اگر با این باشیم، فکر می‌کنیم که اگر با این مورد ازدواج کنیم، مشکل ما مشکل اعتقادی است. فکر می‌کنیم که اگر با خاندان مشهور پولدار باشیم، زندگیمان سعادتمند می‌شود. چقدر نمونه هست که دنبال شهرت و پول رفتند، زندگیشان پر از نکبت شده است. چه افرادی که به دنبال پول و شهرت نبودند و زندگیشان خیلی به سلامت گذشته است.
خواستگار برای دختر می‌آید، ازدواج بالاترین معروف است، امر به معروف یعنی امر به ازدواج. می‌گوید: نه!!! در همان دانشگاه تهران دختری به من نامه نوشته بود، خدا لعنت کند، پدرم را! خدا لعنت کند، مادرم را! خدا لعنت کند، استاد دانشگاهم را! خدا لعنت کند دکتر مشاور روانشناسم را! خواستگارهای زیادی داشتم، با هر کس مشورت کردم، گفت: لیسانست را بگیر. لیسانسم را گرفتم، خواستگارها کم شد، گفتند: برو برای فوق لیسانس! الان فوق لیسانس گرفته‌ام، دیگر کسی سراغ من نمی‌آید. خدا هر چهار تا را لعنت کند که حق طبیعی من را گرفتند. ازدواج حق طبیعی است. بعد از اکسیژن و غذا هیچ نیازی مثل همسر نیست. قرآن می‌گوید: «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ» (بقره/187) لباس جایگاهش کجاست؟ اول اکسیژن! دوم غذا! سوم لباس! یعنی بعد از اکسیژن…
معروف شغل است، معروف مهارت است، معروف ازدواج است. این را برای چه می‌گویم؟ برای این که تا امر به معروف می‌گوییم، فکر می‌کنیم منظور این منکر و معروف‌های شخصی است. منکرهای شخصی هم هست. اما منکر ملی… درس هست، مهارت نیست. خیلی از درس‌ها هم فایده ندارد. خیلی از درس‌هایی که می‌خوانیم فایده ندارد. یعنی اگر بدانیم، چیزی حل نمی‌شود. اگر ندانیم… اطلاعات است. مثل جدول روزنامه. جدول روزنامه نوشته است که خیابان دو حرفی قدیمی تهران. خیابان قدیمی دو حرفی تهران. می‌شود خیابان ری! یک نفر دیگر می‌گوید خوب خیابان جی! حالا چه مشکلی حل شد؟‌ اگر نمی‌دانستیم چه خاکی بر سرمان می‌کردیم؟ حالا که فهمیدیم، چه مشکلی را حل می‌کنیم. این‌ها اطلاعات است. حدیث داریم پیغمبر ما هر روز می‌گفت: «اعوذ بک من علم لا ینفع» پناه می‌برم به خدا از علم بی‌خاصیت. چه در حوزه و چه در دانشگاه. باید خاک باغچه را عوض کرد. یعنی باغچه آموزش و پرورش. باغچه دانشگاه. باغچه حوزه. باید یک تحولی در آن پیدا شود، علوم همه علوم کاربردی و نافع باشد. جهت اطلاع ما نمی‌خواهیم. جهت اطلاع بوعلی سینا چند کیلو است؟ خوب آدم بداند چه فایده‌ای دارد؟ ببینید بوعلی سینا چه گفته است؟ بوعلی سینا کدام قریه بوده است. اسم قریه‌ای که بوعلی سینا در آن متولد شد، چیست؟ حالا یا حسن آباد یا حسین آباد است. آخر این چه علمی است. بوعلی سینا خواهر و برادر هم داشته است یا نه؟ اسم برادران یوسف چه بوده است؟ چه می‌گویید؟ خیلی از اطلاعات هست که دانستنش هیچ خاصیتی ندارد، ندانستنش هیچ ضرری ندارد، آن وقت نتیجه این است که صدها روز تعطیلی داریم، مهارت هم نداریم. ضمناً طرح تحول یک قدم است. مرد تحول پیدا کنید. دیروز یک جایی سخنرانی می‌کردم، پانصد خانم بودند که همه رئیس مدرسه تیزهوشان کشور بودند. گفتم: خانم‌ها یک چیز می‌گویم دروغ به من نگویید. اگر صبح بلند شوید و بخواهید بروید مدرسه، دیدید باران ریخته و کفشتان خیس است و کفش هم ندارید، کدامتان حاضر هستید با دمپایی به مدرسه بروید؟ خدا می‌داند به قرآن یک نفر حتی جواب نداد. خانمی که مدرسه را تعطیل می‌کند برای این که کفشش تر است و حاضر نیست با دمپایی برود. بگوید خانم‌ها و دخترهای عزیز، شاگردهای عزیز، من کفشم زیر باران بود، پا نکنم درس شما تعطیل می‌شود، پا کنم، پادرد می‌گیرم. من با دمپایی آمدم. تحمل اینکه کفشمان تبدیل به دمپایی بشود را نداریم. ما مرد تحول نداریم. هی طرح تحول می‌نویسیم. روانشناس، جامعه شناس، شما یک صفحه طرح تحول را به دست مرد تحول بده، تحول پیدا می‌شود. پنجاه کتاب راجع به طرح تحول بنویس، مرد تحول پیدا نکنید، تحول پیدا نمی‌شود.
6- وفاداری حضرت اباالفضل در عرصه عاشورا
اباالفضل(ع) مرد تحول بود. شب تاسوعا بحث را گوش می‌دهید. الله اکبر! یک خویش و قوم در لشکر یزید داشت. به او نامه نوشت که اباالفضل تو خویش و قومی من هستی. بیا این طرف من برایت امان نامه می‌نویسم که تو آزاد هستی. گفت: من حسین را رها کنم؟ این را مرد تحول می‌گویند. آب را لب دهانش آورد، تشنه است. گفت: بچه‌های برادرم تشنه‌تر هستند. آب را نخورد. این را مرد تحول می‌گویند. بچه‌های امام حسین(ع) همه اهل تحول بودند. این خاندان امام حسین(ع) که کربلا شهید شدند، وقتی اسیر شدند، در کوفه و شام از ایشان پرسیدند که وضع چطور است؟ گفت: الحمدلله… بچه کوچک! این کلمه را گفت: «الحمدلله…» نگفت صد هزار مرتبه شکر. آخر ما وقتی می‌خواهیم خدا را شکر کنیم، می‌گوییم: خدایا صدهزار مرتبه شکر. صدهزار تا که چیزی نیست، یک مشت شکر است. صد هزار تا چیست؟‌ گفت: «الْحَمْدُ لِلَّهِ عَدَدَ الرَّمْلِ وَ الْحَصَى‏»  (بحارالانوار/ج45/ص110) به عدد دانه‌های شن الحمد لله! یعنی میلیارد میلیارد. این بچه را می‌گویند مرد تحول! یعنی پدرش را کشته اند… زینب(س) خانم، شخص تحول است. چرا؟ برای اینکه گفتند: اوضاع چطور است؟ گفت: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا» (بحارالانوار/ج45/ص115) یعنی هر چه دیدم زیبا دیدم. این‌ها آدم‌های تحول هستند.
7- یاران امام حسین(علیه‌السلام)، عامل تحوّل در جامعه
مقام معظم رهبری فرمود ما گفتیم تولید علم، نگفتیم تولید مقاله! چهار مقاله نوشتن دلیل بر علم نیست. آدم پیدا کنید. مرد تحول پیدا شود، با دو صفحه… مگر امام خمینی(ره) چند کتاب سیاست خوانده بود؟ امام خمینی(ره) خودش مرد تحول بود. حاج احمد آقا می‌گفت: امام خودش دویست جلد کتاب بیش‌تر نداشت. با دویست جلد کتاب دنیا را تکان داد. ما بهترین کتابخانه‌ها و کامپیوترها و اینترنت‌ها وصل هستیم، محله‌مان را هم نمی‌توانیم تکان بدهیم. گیر در طرح نیست. گیر در آدم است. طرح تحول مهم نیست. مرد تحول مهم است. کربلا مرد تحول بودند. یاران امام حسین(ع) هفتاد و دونفر بودند. نصف روز کاری کردند. دنیا را تکان دادند. نصف روز هفتاد دو نفر، این‌ها مرد تحول بودند. خوب از برادر عزیزمان استفاده کنیم، چند دقیقه‌ای، شب تاسوعاست. نماز عاشورا و تاسوعا فراموش نشود. طبل بی‌وقت نزنیم. مردم آزاری در عزاداری‌ها نباشد.
ذکر مصیبت شب تاسوعا!
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» خدایا آن به آن بر عذاب کسانی که از صدر تاریخ تا به الان حق پیغمبر و اهل بیتش را ضایع کردند و غصب کردند و مؤمنین را کشتند، آن به آن بر عذاب قاتلین بیفزا. امنیت کامل بر بلاد اسلامی حاکم بفرما. شر اشرار به خودشان برگردان. تمام کسانی که در طول تاریخ برای اهل بیت عزاداری کردند و الان نیستند، همه را ببخش و با اهل بیت محشور بفرما. نسل ما را تا آخر تاریخ و خود ما و نسل ما را تا آخر تاریخ بهترین مؤمنین و مؤمنات قرار بده. قلب امام زمان را از ما راضی بفرما.