موضوع: امام علی(علیه السلام)، شخصیت
تاریخ پخش: 72/12/12
بسم الله الرحمن الرحیم
بینندگان عزیز بحث را شب جمعه و شب بیست و یک ماه رمضان می‌بینید. برنامه‌ی ما داستان انبیاء بود امشب با اجازه‌ی بیننده‌ها و همه‌ی شما بحث را تعطیل می‌کنیم داستان را کنار می‌گذاریم و از فردا شب می‌گوییم.
1- برخی از فضایل امیرالمؤمنین
شب بیست و یکم، شب امیرالمؤمنین است. امیرالمؤمنینی که فقط اگر فهرست فضائل ایشان را بشنویم زیاد میشود. چون شهادت آقا هست، آیه‌ای که در این مورد می‌تواند باشد را با هم بشنویم. «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً» (احزاب/23). شیعه و سنی می‌گوید که حدود سیصد آیه در مورد امیرالمؤمنین نازل شده است. آیه‌ی تطهیر «وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً» (احزاب/33) درباره‌ی امیرالمؤمنین نازل شده است. پیامبر فرمود: هیچ پیامبری به اندازه‌ی من زجر نکشید و من هیچ مزدی از شما نمی‌خواهم فقط اهل بیت و قربای مرا دوست داشته باشید. شیعه و سنی گفته‌اند: یعنی علی را دوست داشته باشید همان علی که شهیدش کردند.
قرآن می‌فرماید: آیه‌ای که: «الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَهً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ» (بقره/274). کسانی که مال خودشان را شب و روز به فقرا می‌دادند صورت خودش را می‌پوشاند تا فقرا نشناسندش، علی بود.
گفتند: یا علی! می‌توانی سخنرانی کنی که در سخنرانیت حرف بی نقطه باشد. در سخنرانی شما حرف نقطه دار نباشد.
فوری یک خطبه خواند که در کل سخنرانیش حرف بی نقطه بود. یا علی! می‌توانی سخنرانی کنی که در کل سخنرانیت حرف الف نباشد؟ بله.
امیرالمومنین آمد سراغ بچه‌های یتیم، بچه‌ها غم زده هستند هر چه خواست با این‌ها صحبت کند دید این‌ها را غم گرفته، خواست یتیم‌ها را بخنداند دید این‌ها خیلی غمگین هستند با زانو و دست هایش راه رفت. صدای بزغاله درآورد، یک مرتبه بچه یتیم خندید.
یک کسی گفت: آقا. شما امیرالمومنین، رئیس حکومت اسلامی صدای بزغاله درمی آوری.
فرمود: می‌خواهم یتیمی بخندد. خنده‌ی یتیم برای امیرالمؤمنین خیلی ارزش داشت.
آیه «وَ عَلَى الْأَعْرافِ رِجالٌ» (اعراف/46). روز قیامت افرادی که شناسایی می‌کنند مردم را در جایگاه مخصوصی هستند، از بهترین مصادیق این آیه، امیرالمومین است.
کسی که سوره‌ی برائت را برای کفار در مکه خواند، امیرالمؤمنین است.
سوره‌ی برائت یک سوره‌ی انفجاری بود. مرگ بر کفار، مرگ بر مشرکین. مشرکین نجس هستند و حق ورود به مسجد الحرام ندارند. تندترین و پتک ترین آیات نازل شد. چه کسی برود بخواند؟
وقتی آیه نازل شد به پیامبر دستور دادند این آیه را خودت می‌خوانی یا کسی مثل خودت و لذا به افرادی هم که داده بود پس گرفت به امیرالمؤمنین فرمود: شما برو آیه را بخوان.
چه کسی می‌تواند جای پیامبر بخوابد؟ امیرالمومنین.
آن شبی که از هر قلدری از هر قبیله یک قلدری ریختند در خانه‌ی پیامبر و خواستند پیامبر را بکشند پارچه را پس زدند دیدند امیرالمؤمنین است زیر برق شمشیر. چه کسی حاضر است خودش را جانش را قربان کند. امیرالمؤمنین کاری کرد که خدا به او افتخار کرد. خداوند به جبرئیل و میکائیل گفت: کدام‌تان حاضر هستید قربان هم شوید. و بعد گفت این جا امیرالمؤمنین جای پیامبر خوابیده جانش را فدا کند.
نزدیک ترین افراد در احد به پیامبر، امیرالمؤمنین بود. در یکی از جنگ‌ها، شصت جای بدن آقا خونی شده بود. و برش خورده بود. شصت جای بدن آقا سوراخ شده بود. آمد خانه داشت پانسمان می‌کرد. دوا می‌گذاشت روی زخم‌ها. یک مرتبه گفتند: رسول الله شما را می‌خواهد. دو مرتبه روی خون‌ها لباس پوشید رفت بگوید یا رسول الله جانم فدایت چه می‌گویید؟
از شجاعت امیرالمؤمنین چه می‌توانم بگویم از علمش چه می‌توانم بگویم؟ جلد ششم الغدیر مربوط به علم امیرالمؤمنین است. خلیفه‌ی اول گیر می‌کرد می‌گفت بروید از امیرالمؤمنین بپرسید. خلیفه‌ی دوم، خلیفه‌ی سوم. قضاوت‌های امیرالمؤمنین می‌تواند برای دانشکده‌های حقوق دنیا، کتاب درسی باشد.
2- مناجات امیرالمؤمنین
اشک امیرالمؤمنین و مناجات امیرالمومنین: امیرالمؤمنین مناجاتی دارد در مسجد کوفه «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَی اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»(البلدالأمین/ ص319). مناجات دل ربای است همه‌اش آیه‌ی قرآن است. ببنید امیرالمؤمنین راجع به چه چیزی گریه می‌کرد. «لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ» ناله‌ی حضرت علی(ع) را در مسجد کوفه در قتل گاهش بشنوید. می‌فرماید: خدایا من از قیامت می‌ترسم. چون در قیامت هیچ کس به درد هیچ کس نمی‌خورد. جز کسی که دل سالم داشته باشد. «إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ».
امیرالمومنین در مناجاتش در مسجد کوفه می‌فرماید: خدای من می‌خواهم روزی که مجرمین دست هایشان را دندان می‌گیرند. چون یک آیه در قرآن داریم (فرقان/27) این‌ها که رفیق بد می‌گیرند و رفیق بد این‌ها را بی حجاب می‌کند اهل قمار و مشروبات و ربا می‌کند. قرآن می‌گوید: این‌ها که رفیق بد می‌گیرند دست هایشان را گاز می‌گیرند می‌گویند کاش با فلانی رفیق نمی‌شدم.
بعد امیرالمؤمنین می‌گوید: پناه به تو می‌برم سوال می‌کند مرا امان بده. از آنروزی که مجرمین دستهایشان را گاز می‌گیرند. «وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى یَدَیْهِ یَقُولُ یا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا»(البلدالأمین/ص319).
قرآن یک آیه دارد(الرحمن/41) که مجرمین روز قیامت قیافه‌شان پیداست. از قیافه‌شان پیداست که این مجرم است. حضرت علی(ع) می‌فرماید: خدایا به تو پناه می‌برم از روزی که مجرمین از قیافه‌شان پیداست که این‌ها مجرم هستند و این‌ها را با قدرت مواخذه می‌کنی.
«وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ یَوْمَ یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیماهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّواصِی وَ الْأَقْدامِ»(البلدالأمین/ ص319).
یک آیه داریم در قرآن(لقمان/33) می‌گوید: در روز قیامت پدر به درد بچه نمی‌خورد و بچه هم به درد پدر نمی‌خورد همه از هم فرار می‌کنند. امیرالمؤمنین در قتلگاه خودش مناجات می‌کند با خدا می‌فرماید: پناه می‌برم به تو‌ای خدا از روزی که هیچ کس به درد هیچ کس نمی‌خورد. «وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا یَجْزِی والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَ لا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَیْئاً إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌ»(البلدالأمین/ ص319).
یک آیه در قرآن داریم(غافر/52) که می‌فرماید: روز قیامت ظالم هر چه می‌خواهد معذرت خواهی کند می‌گویند خفه شو. یعنی معذرت ظالمین دیگر فایده ندارد. «وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ الظَّالِمِینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَهُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ»(البلدالأمین/ ص319).
حضرت علی(ع) می‌فرماید: خدایا علی را در آن روز نجات بده.
3- قیامت را نباید فراموش کرد و در دعا باید یاد قیامت بود
در قرآن و دعا یک چیزی است به نام نار. این نار مسئله مهمی است. چون شب‌های قدر صد مرتبه می‌گویند«الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ»(البلدالأمین/ ص402) صد بار می‌گویند از آتش نجاتم بده.
شب سیزده و چهارده و پانزده ماه رمضان دعای مجیر حدود هفتاد و پنج مرتبه می‌گویند «أجرنا من النار»(البلدالأمین/ص362).
حتی می‌گویند وقتی وضو می‌گیری حالا عربی نگویید فارسی بگویید می‌گویند وقتی وضو می‌گیری بگو. خدایا آن روزی که صورت‌ها سیاه میشود صورت مرا سیاه نکن.
وقتی دست راستت را می‌شویی یاد قیامت باش. بگو خدایا آن زمانی که مجرمین را نامه‌شان را دست چپ‌شان می‌دهی نامه‌ی مرا دست راستم بده. وقتی مسح پا می‌کشی بگو خدایا آن پایی که باید از پل صراط رد شود پای مرا نلرزان.
مسئله این است که در کنار وضو و مسح سر و مسح پا در کنار هر شستنی به ما گفته‌اند یاد قیامت باش و ما متأسفانه «بِما نَسُوا یَوْمَ الْحِسابِ» (ص/26).
ما دو تا آیه در قرآن داریم. یک آیه داریم «لا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسابِ» (غافر/27). یعنی ایمان ندارند به قیامت نه ما بحمدالله ایمان داریم اما یک آیه داریم، «بِما نَسُوا یَوْمَ الْحِسابِ». ما جزء «لا یُؤْمِنُ» نیستیم. اما جزء «بِما نَسُوا» هستیم فراموش کردیم.
ولی مگر میشود انسان بداند قیامت هست وفراموش کند. آدم اگر بداند قیامت هست ناله می زند. چه چیزی از خدا بخواهیم؟
می روید مسجد. همسر خوب، مسجد خوب، فرزند خوب، سلامتی مردم، آزادی اسرا، حفظ مرزها دعا کنید همه‌ی این‌ها را انجام بدهید. ولی تمام این دعاها مال شصت سال هفتاد سال است این که «خالِدینَ فیها» (آل عمران/136).
یک آیه داریم خیلی آیه‌ی عجیبی است. می‌گوید «وَ یَأْتیهِ الْمَوْتُ مِنْ کُلِّ مَکانٍ» (ابراهیم/17).
از هر سمت مرگ می‌آید اما نمی‌میرد و آن روز قیامت است.
مجرم چنان شکنجه میشود که هر لحظه مرگ را می‌بیند از خدا می‌خواهد که خدایا مرگم بده. آه می‌کشد برای مرگ ولی مرگ نیست. «خالِدینَ فیها».
خیلی آیه در قرآن داریم می‌گوید «خالِدینَ فیها». یعنی همیشه هست.
4- نشانه اهل یقین و علامت مؤمن و منافق
یک جوانی آمده بود مسجد. پیامبر(ص) بعد از نماز صبح نگاه کرد به این جوان دید رنگش پریده چرت می‌زند فرمود: چطوری جوان؟ جوان گفت: الحمدلله من ایمانم کامل است یقین دارم. فرمود: یقین داری. کو علامتش؟ گفت: دیشب رفتم بخوابم یاد قیامت افتادم.
قرآن می‌گوید: پوست دست شهادت می‌دهد می‌گوید: من بودم که سیلی زدم. من بودم که با من دزدی کرد یا پا شهادت می‌دهد که من بودم که با من به فلان جا رفت. پوست شهادت می‌دهد؟ بله. اعضاء دست شهادت می‌دهد.
جوان گفت: من دیشب رفتم بخوابم، یاد قیامت افتادم در فکر بودم تا نزدیک صبح خوابم نبرده و لذا صبح رنگم پریده خواب آلودم. پیامبر فرمود: این جوان یقین دارد.
اگر کسی گناه کند و او را طوری نشود معلوم میشود منافق است.
حدیث داریم: اگر می‌خواهید بدانید منافق هستید یا مومن یک علامت دارد.
علامت مومن این است که بعد از گناه ناراحت است و منافق گناه می‌کند و ناراحت هم نیست.
حدیث داریم: مومن بعد از بیست سال یاد گناهش می‌افتد رنگش می‌پرد.
5- شب قدر شب آشتی با خدا و تجربه برای علی(ع) است
امیرالمومنین قیامت را می‌دید در قتلگاه خودش در مسجد کوفه ناله می‌کرد.
«وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ الظَّالِمِینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَهُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئاً وَ الْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ‌شان یُغْنِیهِ»(البلدالأمین/ ص319).
از امشب این صدا قطع میشود اذان قطع میشود از امشب بچه‌های یتیم منتظر می‌مانند کسی در خانه‌شان را نمی‌زند.
شب قدر و شب بیست و یک شب آشتی با خداست. شب گریه برای امیرالمؤمنین و من فکر کردم تنها چیزی که ما بتوانیم با آن دل حضرت مهدی(عج) را به خودمان متوجه کنیم همین است که برای بابایش گریه می‌کنیم چون گاهی برای مادرش گریه می‌کنیم گاهی برای بابایش گریه می‌کنیم.
این گریه‌های برای حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت علی(ع) خیلی اثر دارد.
6- وضعیت مجرمین در روز قیامت
«وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِیهِ وَ فَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً ثُمَّ یُنْجِیهِ کَلَّا إِنَّها لَظى نَزَّاعَهً لِلشَّوىِّ»(البلدالأمین/ ص319).
این آیه قرآن است. این مناجات دو تا امتیاز دارد. یکی اینکه در مسجد کوفه جایگاهش بوده که حضرت علی(ع) در آنجا به شهادت رسیدند. که در قتلگاه خودش این مناجات را خوانده است. دوم اینکه همه‌ی مناجات آیه قرآن است. آیه‌های قرآن را حضرت امیر(ع) برداشته و به صورت مناجات درآورده است.
یک آیه داریم که روز قیامت پدر و فرزند و مادر و همسر و خواهر و برادر و همه از هم فرار می‌کنند.
چه طور یک وقت زلزله میشود همه در می‌روند. قرآن می‌گوید روز قیامت «وَ تَرَى النَّاسَ سُکارى وَ ما هُمْ بِسُکارى وَ لکِنَّ عَذابَ اللَّهِ شَدیدٌ» (حج/2) را مردم مست هستند. نه این که مست هستند، عذاب خدا عقل را از سر این‌ها برده است.
روز قیامت روز مهمی است. قرآن می‌فرماید: روز قیامت مجرم از پنج گروه التماس می‌کند.
می گوید ترا به خدا کمک کنید. می‌گویند: فایده ندارد.
مجرم می‌آید سراغ مجرم می‌گوید: «إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُون» (ابراهیم/21). من در دنیا عقب تو آمدم مجرم شدم. میشود کمکم کنی. می‌گوید: ما خودمان هم می‌سوزیم. می‌رود سراغ مومنین. می‌گوید: مومنین ما با هم در یک دبیرستان بودیم. می‌گوید: بله تو نماز نخواندی من خواندم تو حجاب نداشتی من داشتم تو حرام خوردی من نخوردم تو خیانت کردی من نکردم. تو دروغ گفتی من نگفتم تو دزدی کردی من نکردم. هر چه می‌گوید در یک اداره و بازار و مدرسه بودیم می‌گوید: بله با هم بودیم ولی خط فکری و خط عملی‌مان جدا بود. «یُنادُونَهُمْ أَ لَمْ نَکُنْ مَعَکُم» (حدید/14).
بدکاران می‌گویند: یک نگاه کنید ما از نور شما استفاده کنیم. «انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ قیلَ ارْجِعُوا وَراءَکُمْ فَالْتَمِسُوا نُوراً» (حدید/13).
بد نیست مثالی بزنم احتمالاً این مثال را شنیده باشید. سابقاً حاجی‌ها که می‌رفتند مکه، شب عید قربان مراسم این است که همه‌ی حاجی‌ها در صحرا باشند. بنام صحرای مشعر. در آن زمان برق نبود لذا ایرانی‌ها که می‌رفتند یک چراغ قوه با خودشان می‌بردند.
چون در آن شب عید قربان در آن بیابان چادر نیست ساختمان نیست بیابان است و تاریک تاریک هر حاجی ایرانی آنجا آدم زود گم میشود یک چراغ قوه داشت آن جا باید شن جمع کنی اندازه شن‌های نان سنگک. هر حاجی باید شصت الی هفتاد تا شن جمع کند برای فردا. بعضی حاجی‌ها چراغ قوه نمی‌آورند به هم می‌گفتند: آقا میشود چراغ قوه‌ات را به من بدهی
من هم شن جمع کنم؟ می‌گفت: باید از ایران بیاوری. آنجا می‌گوید: «انْظُرُونی نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ». میشود نورت را به من بدهی نشان دهی.
می گوید باید از ایران بیاوری. این جا جای قرض دادن نیست. جای قرض و فرض نیست. حدود هزار آیه راجع به قیامت است. حیف که ما قیامت را فراموش کردیم.
هرچه خداوند در نماز به ما گفت «مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» (فاتحه/4) یاد قیامت بیفت. ما در «مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» هم حواس‌مان پرت است. نمازی که ذکر است ما در ذکر غافل هستیم. آن جا که غافل هستیم هیچی.
امام حسین می‌فرماید: من خوبی هایم بد است. بدی هایم که هیچی ما در آن جا که ذکر خدا را می‌گوییم غافل هستیم آن جا که غافل هستیم دیگر هیچ. امشب شب ملاقات علی با خداست ما هم می‌خواهیم در مسجد خدا را ملاقات کنیم.
یکوقت یکی از اولیاء خدا آمد حرم حضرت علی(ع) یک طلبه رفت پشت سر ایشان(اولیاء خدا) ایستاد. می‌گفت: حضرت علی که به ایشان توجه کند به ما هم توجه می‌کند.
7- برخی دیگر از فضایل علی(ع)
امیرالمومنین چه کسی بود؟ گریه‌اش را بگویم یا کشاورزی او را بگویم.
بیل می‌زد کشاورزی می‌کرد یک مزرعه درست کرد پانصد درخت خرما در آن بود. پای هر درخت خرما دو رکعت نماز می‌خواند. آن هم نمازی که با توجه بود. شبی هزار رکعت میشود ماهی سی هزار رکعت ببین سالی چه قدر میشود. ما در یک رکعت از نمازهایمان توجه نداریم یعنی ما در یک رکعت شبیه حضرت علی(ع) نیستیم.
به امام زین العابدین(ع) گفتند چه قدر خودکشی می‌کنی در عبادت؟ فرمود: من کجا و علی کجا. بیخود نیست که روایت شیعه و سنی گفته‌اند: «حُبُّ عَلِیٍّ إِیمَانٌ وَ بُغْضُهُ کُفْرٌ»(خصال صدوق/ ج2/ ص496) حب علی ایمان است و بغض علی کفر، این درحدیث شیعه و سنی است.
از علی چه می‌توانیم بگوییم؟ وصیتی که دارد. میشود وصیت او را گفت. مناجات هایش را و خطبه‌های نهج البلاغه را.
خیال نکنید همه سخنان حضرت علی(ع) در نهج البلاغه است یک جلد نهج البلاغه داریم که خطبه هاست بعد علما پیدا کردند خطبه‌هایی را که در نهج البلاغه نیست ولی از امیرالمومنان هست و صاحب نهج البلاغه به این خطبه‌ها دسترسی پیدا نکرده. بعد آن خطبه‌هایی را که پیدا کرده‌اند را چاپ کردند که چندین برابر خطبه‌های نهج البلاغه است. درست مثل کیسه‌ی پولی که بریزد و یک نفر چهار تای آن را جمع کند.
سید رضی حدود هزار سال پیش آمده مقداری از خطبه‌ها را جمع کرده می‌گوید نهج البلاغه مال حضرت امیر است ولی چندین برابر این خطبه‌ها مال حضرت علی(ع) است. جبهه هایش را بگویم. مگر میشود گفت.
علم او را بگویم. فرمود هر چه می‌خواهید بپرسید. و بعد گفت در طول تاریخ چونه‌ای نیست که بگوید هر چه می‌خواهید بپرسید فقط من هستم که می‌گویم هر چه می‌خواهید بپرسید. امیرالمومنین خیلی غصه خورد فرمود: من بیست و پنج سال در خانه نشستم مثل آدمی که استخوان در گلویش گیر کرده و مثل آدمی که تیغ در چشمش است. بیست و پنج سال سوختم. خیلی مشکل است. آخه زن انسان را روبروی آدم بزنند. مشکل است. اگر حضرت زهرا(س) پیرزن بود کم غصه می‌خوریم. زهرا جوان بود. اگر زهرا را روبروی شوهرش نمی‌زدند غصه سبک‌تر بود. اگر روبروی بچه‌ها نبود سبک‌تر بود. اگر زهرا حامله نبود می‌کشتند او را این طور دردناک نبود.
امیرالمومنین سر نماز بود زهرا(س) حامله بود بین در و دیوار بود. امام حسین(ع) تشنه بود
امام حسن(ع) سر نماز بود. امام سجاد مشغول عبادت بود. موسی بن جعفر در زندان بود.
در چه شرایطی. خدایا. ما که دلمان می‌سوزد در طول تاریخ هر کس به حق و طرفدار حق ظلم کرد عذابش را زیاد بفرما.
خدایا. در طول تاریخ کسانی که طرفدار اهل بیت بودند و شب‌های نوزده و بیست و یک می‌رفتند مساجد و گریه می‌کردند عزاداری می‌کردند قرآن سر می‌گرفتند. الآن زیر خاک هستند و اگر یک مصاحبه‌ی رادیو تلویزیونی با مرده‌ها بکنیم بگوییم نظر شما چیست؟ می‌گویند امشب را دریابید. شب قدر مساوی است با هشتاد و سه سال یعنی «لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ» (قدر/3). هزار ماه مساوی است با هشتاد و سه سال.
8- شب قدر شب توبه واقعی باید باشد
یک شب آن وقت در این شب دعا کنید. تصمیم بگیرید توبه کنیم. توبه‌ی واقعی گریه نیست توبه‌ی واقعی یعنی مال مردم را خوردی پس بده و توبه‌ی واقعی یعنی تصمیم بگیریم نماز بخوانیم. خوش انصاف این نماز چند دقیقه طول می‌کشد که ما نمی‌خوانیم واقعاً نماز نصف زمان اتوی یک کت است. نماز به اندازه‌ی وقت ناخن گرفتن است. رابطه‌ی با خدا قطع شده است. توبه یعنی رابطه‌ی با خدا برقرار شود، توبه یعنی بی حجابی را کنار بگذاریم. یعنی حرام نخوریم. غیبت نکنیم. نه این که همه‌ی گناهها را کنیم و برویم بک یا الله بگوییم این توبه‌ی ناقص است.
خدایا توفیق توبه‌ی کامل به ما مرحمت بفرما.
تمام خیر و برکاتی که در شب قدر برای بندگان خوبت مقدر می‌فرمایی به حق آبروی امیرالمومنین(ع) برای ما مقدر بفرما.
ما را از محرومین و اهل حسرت و خسارت در دنیا و آخرت قرار نده.
تمام پدران و مادران و علمایی که ما را با اهل بیت آشنا کردند روحشان را از ما شاد، روح امام عزیز و شهدا از ما شاد و نسل ما را تا ابد از بهترین شیعه‌ی امیرالمؤمنین و امت پیامبر و یاور حضرت مهدی(عج) قرار بده.
«والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»