احیای قرآن، از اهداف انقلاب اسلامی ایران

موضوع: احیای قرآن، از اهداف انقلاب اسلامی ایران
تاریخ پخش: 22/11/94

عزیزانی که پای تلویزیون هستند، بحث زمانی پخش می‌شود که بیست و دوم بهمن است. بیست و دوم بهمن سال نود و چهار. خوب این مسأله‌ی راهپیمایی، خدا آقای فلسفی واعظ درجه‌ی یک کشور را رحمت کند. حدوداً پنجاه سال واعظ درجه‌ی یک بود. آخر گاهی وقت‌ها آدم یک بار درجه‌ی یک می‌شود و تمام می‌شود. مثل فوتبالیست‌ها که یک ده سالی قهرمان هستند، بعد یک تازه نفسی می‌آید، این از گردونه خارج می‌شود. ولی ایشان پنجاه سال درجه‌ی یک بودند. پنجاه سال واعظ درجه‌ی یک بودن، خیلی مهم است. ما خدمت ایشان بودیم، یک وقتی در یک جلسه‌ای راجع به راهپیمایی من یک آیه‌ای گفتم، ایشان یک لحظه تأمل کردند. گفت: احسنت. من را مورد تفقد قرار دادند. خوب ایشان پدر ما محسوب می‌شدند، پدربزرگ ما محسوب می‌شدند. قرآن می‌گوید: ‌هر حرکتی که دشمن عصبانی شود، عمل صالح است. فارسی‌اش این است. هر کاری کنی که دشمن عصبانی شود. موشک ساختی، اگر اسراییل عصبانی شد، معلوم می‌شود که موشک‌سازی عمل صالح است. روز قدس، راهپیمایی راه انداختی؟ اگر اسراییل ناراحت می‌شود، معلوم می‌شود که راهپیمایی روز قدس عمل صالح است. این هم که قرآن مرتب می‌گوید: «إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» عمل صالح چیست؟ عمل صالح چند موردش این است. یا در نماز می‌گوییم: «السلام علینا و على عباد الله الصالحین» سلام بر بندگان صالح. بندگان صالح چه کسانی هستند.
1- راهپیمایی 22 بهمن، یکی از اعمال صالح دینی
در سوره‌ی توبه می‌فرماید: این‌هایی که در جبهه هستند. «لَا یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَهٌ فِی سَبِیلِ اللَّـهِ» (توبه/120) تشنگی، گرسنگی، دردسری که در جبهه می‌بینید، همه‌اش عمل صالح است. بعد می‌گوید: «وَلَا یَطَئُونَ مَوْطِئًا»، «وطأ» یعنی قدم زد. «یَطَأُ» یعنی قدم می‌زند. «وَلَا یَطَئُونَ مَوْطِئًا» یعنی حرکت دسته جمعی، یعنی همان راهپیمایی که «یَغِیظُ الْکُفَّارَ» اگر حرکتی انجام دادید که «یَغِیظُ الْکُفَّارَ» آمریکا بسوزد. بگوید: عجب! سی و پنج سال از انقلاب رفته است، باز راهپیمایی شلوغ است. اگر حرکتی کردید که کفار «یَغِیظُ» شدند. غیظ غیر از غضب است. ببینید، غضب داریم مثلاً می‌گویند: فلانی غضب کرده است. غیظ هم داریم، مثلاً می‌گوییم: فلانی غیظش گرفته است. غضب به معنای عصبانیت است، ولی غیظ یعنی سر رفته است. «وَغَضِبَ اللَّـهُ» (نساء/93) در قرآن داریم، یعنی خدا غضب کرده است. اما «غَاظَ اللَّـهُ» که خدا غیظ کرده است. چون در غیظ باید سر برود. یعنی دیگر نتواند برگردد. یعنی منفجر بشود. می‌گوید: یک کاری بکنید که… نمی‌گوید: «غَضَب الْکُفَّارَ»، «یَغِیظُ الْکُفَّارَ» یعنی کفار بدخواهان شما، بسوزند. اگر کاری کردید که کفار به غیظ درآمدند، «کُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ» عمل صالح برایتان می‌نویسند. بعضی از افراد ممکن است مثلاً خیال کنند که نماز شب ثواب دارد، راهپیمایی ثواب ندارد. بعضی فکر می‌کنند صدقه دادن ثواب دارد، ولی… چیزی جای چیز دیگر را نمی‌گیرد. در نماز هم همینطور است. می‌گویند: فلانی البته نمازش خیلی خوب نیست، ولی به فقرا انصافاً کمک می‌کند. مثل این است که بگوییم: ایشان لباس ندارد، پیراهن و شلوار ندارد، ولی هر روز کرواتش را اتو می‌کند. حالا اگر یک آدمی لختی که هر روز کرواتش را اتو کند،‌ خوب این خل است. لباس اصلی را ندارد، کروات اتو می‌کند. نماز نمی‌خواند به فقرا کمک می‌کند. عزاداری می‌کند، قمه می‌زند، ولی در عوض پایش را نمازجمعه نمی‌گذارد. ولی قمه می‌زند. این‌هایی که یک گوشه‌ی دین را می‌گیرند، به باقی گوشه‌های دین عمل نمی‌کنند، مثلشان، مثل راننده‌ای است که یک لاستیک را باد می‌کنند، سه تا لاستیک دیگرشان پنچر است. با این لاستیک‌های پنچر به جایی نمی‌رسیم. باید همه‌ی کارها درست باشد.
2- عمل به همه دستورات دین، نه گزینش برخی دستورات
لذا قرآن هم نگفته است: «صالح»، نگفته است: «صالحات»، گفته است: «الصَّالِحَاتِ»، «إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» یعنی همه‌ی کارها باید درست باشد. اگر می‌گفت که: «وَالْعَصْرِ * إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ * ‌إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا صَالِح» صالح یعنی یک کار خوب. مثل مسجد. «مسجد» یعنی یک مسجد. «مساجد» یعنی چند تا مسجد. «المساجد» یعنی همه‌ی مسجدها. یک بار دیگر من فارسی‌اش را می‌گویم، شما عربی‌اش را بگویید. مسجد یعنی یک مسجد، مساجد یعنی چند تا مسجد، المساجد یعنی همه‌ی مسجدها. خدا نگفته است: «‌إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا صَالِح» که یک کارت خوب باشد. صالح را خدا قبول ندارد. «وَعَمِلُوا صَالِحات» را هم خدا قبول ندارد که چند تا از کارهایش خوب است. آن چیزی که خدا قبول دارد: «إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» است. نه صالح است، نه صالحات، الصَّالِحَاتِ است. یعنی همه‌ی کارها باید درست باشد. در مسجد می‌آید، صف اول هم می‌ایستد، اما در خانه به خانمش بی‌احترامی و بددهانی می‌کند. خانم چادر مشکی سر می‌کند، اما اگر بفهمد پسرش با عروس یک بستنی خورده است، کودتا می‌کند. چادرش مشکی است. اما تحمل نمی‌کند که این پسرش با عروس بروند و یک بستنی با هم یک جایی بخورند. الصَّالِحَاتی خدا می‌خواهد. هم نماز، هم بهداشت، هم بچه‌داری، هم دامادداری، هم عروس‌داری، هم تربیت، هم مطالعه، هم انقلابی بودن. الصَّالِحَاتِی خدا می‌خواهد. پس ما امشب این را فهمیدیم که تمام کارهایی که… امتحان هوش. کاری بکنید که دشمنان غضب کنند یا غیظ کنند؟ غیظ کنند. یعنی سر بروند، بپکند. اگر کاری کردید که دشمن پکید، حالا با موشکت، با پیشرفت علمی‌ات، با هر چیزی، اگر یک کاری کردید که دشمن پُکید، عمل صالح است. عمل صالح که شد، همه‌ی مردم به شما سلام می‌کنند. «السلام علینا و على عباد الله الصالحین» یعنی سلام بر ما و بر همه‌ی کسانی که با حرکتشان دشمنان را می‌پکنانند. «عباد الله الصالحین» عمل صالح «یَغِیظُ الْکُفَّارَ» است. این برای راهپیمایی. بنابراین کسانی که در راهپیمایی شرکت می‌کنند و کردند و خواهند کرد، فکر نکنند که این یک مسأله‌ی صرفاً سیاسی است. سیاسی هم هست. منتها… اصلاً نماز جماعت هم سیاسی است. می‌خواهی گریه کنی، در اتاق را ببند و در خانه‌ات گریه کن. اصلاً چرا مسجد می‌روید؟ سیاست ما با دین ما از هم جدا نمی‌شود. مثل اینکه بگوییم: دو باشد، اما جفت نباشد. اگر دو باشد، جفت هم هست. اگر فرد شد، طاق هم هست. حج ما…
اصلاً امامان ما را چرا کشتند؟ اگر امامان می‌گفتند: بروید و در خانه عبادت کنید. کسی کاری به آن‌ها نداشت. علت اینکه همه‌ی امامان ما را کشتند، برای این بود که این امامان ما مزاحم حکومتشان بودند. تمام امامان را شهید کردند، به دلیل همین بود. اگر سؤال می‌کنند که چرا امام زمان(علیه‌السلام) غایب است، حضرت اشاره می‌کند به گردنش، چنین می‌کند. چرا امام زمان(علیه‌السلام) غایب است؟ (با اشاره) یعنی چه؟ یعنی او را می‌کشند. یعنی چون ایشان امام آخر است، باید صبر کنیم یک زمانی ظهور کند که جانش در امان باشد، و مردم آمادگی داشته باشند و حمایتی کنند که دیگر این دوازدهمی را نکشند.
خوب انقلاب ما… یک حرفی را من قدیم هم زده‌ام. دیگر حالا من یک برنامه‌ای ریخته‌ام که این چیزهایی را که سی و پنج سال است در تلویزیون هستیم، مطالبی را که از ده سال به قبل گذشته است، تکرارش دیگر طوری نیست. چون اصلاً نسل عوض می‌شود. یک مثلی است… آخر بعضی ممکن است پای تلویزیون بگویند: آقای قرائتی هم همه‌اش از انقلاب می‌گوید. می‌دانید گرانی، تورم، بی‌حجابی، آسیب‌های اجتماعی، اعتیاد، چه و چه و چه … همه را می‌دانم. من نمی‌گویم مملکت ما بی‌عیب است.
3- نه توجیه، نه تضعیف، بلکه تکمیل
سه کلمه وجود دارد، می‌خواهم این سه کلمه را به خصوص دانشجوها حفظ کنند. کارها را توجیه نکنید. توجیه حماقت است. اگر یک جایی عیب هست، بگویید: آقا عیب هست، من هم مقصر هستم. توجیه حماقت است. حماقت یعنی احمق! اگر کسی باشد عیب‌‌ها را نبیند، معلوم می‌شود که آدم احمقی است. تو عیب‌ها را نفهمیدی؟ توجیه نکنیم. اما تضعیف چطور؟ تضعیف جنایت است. بالاخره عیب داریم، اما می‌دانید این همه جوان شهید شد تا انقلاب دست ما افتاد. حالا بیاییم خون شهدا را تضعیف کنیم؟‌ این هم جنایت است. تضعیف جنایت است. پس چه کنیم؟‌ تکمیل رسالت است. یعنی بیاییم عیب‌هایش را برطرف کنیم. کاملش کنیم. خواسته باشیم عیب‌ها را نبینیم. باید خودمان را به احمقی بزنیم. خواسته باشیم حالا که عیب‌ها را فهمیدیم بگوییم: حالا دیگر ما نیستیم. این هم بی‌اعتنایی به خون شهدا می‌شود. وظیفه‌ی ما این است که بیاییم و عیب‌ها را برطرف کنیم. توجیه،‌ حماقت است. تضعیف، جنایت است. تکمیل، رسالت است.
خوب به مناسبت بیست و دوم بهمن… خدا یک نظر ویژه‌ای به ما انداخت. یک چند آیه بود که تا انقلاب نبود، به این آیات عمل نمی‌شد. من برایتان بگویم. چه آیاتی در انقلاب عمل شد. یعنی در قبل از انقلاب به این آیه عمل نمی‌شد.
4- تشکیل نظام اسلامی بر اساس آرای مردم
1- «وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَیْنَهُمْ» (شوری/38) مشورت قبل از انقلاب نبود. مثل خاندان آل سعود، اصلاً مردم عربستان از تولد تا مرگ، برای سران حکومت یک مرتبه هم پای صندوق نرفته‌اند. صد سال در یک کشوری، من بعد از ظهری فکر می‌کردم، یک جنازه درست کنیم، رویش چند تا مقوا بگذاریم و بگوییم: حقوق بشری‌ها! در این چند مدت چه اتفاقاتی افتاده و چه کارهایی شده است؟ این همه آدم در منا کشته شدند. حقوق بشری‌ها همه خفه شدند. در یمن، این همه کشته شدند. حقوق بشری‌ها همه خفه شدند. در نیجریه این‌همه کشته شدند. همه خفه شدند. یک انفجار فرانسه می‌شود، همه جیغ می‌زنند. هزار انفجار عراق و افغانستان و پاکستان و بحرین و سوریه می‌شود، یک نفر آخ نمی‌گوید. یک انفجار فرانسه می‌شود، همه جیغ می‌زنند. این‌ها حقوق بشر هستند. باید فاتحه برایشان خواند. باید گفت: «إِنَّا لِلَّـهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» (بقره/156) اصلاً اگر خواستید حقوق بشر بگویید، بگویید: مرحوم حقوق بشر! چون دیگر مرد. چون آدم یک وقت یک جا خواب است. این‌ها هر جا آمریکا می‌خواهد خواب هستند.
یک کسی می‌خواست یک شیخی را مسخره کند. گفتند: سر به سر این آخوندها نگذار. یک چیزی می‌گویی یک چیز بزرگ‌تر می‌شنوی. گفت: ‌نه! این پیرمرد است، نمی‌فهمد. برویم و سر به سرش بگذاریم. رفت و گفت: آشیخ! من روزه بودم. یادم نبوده است، یک کیلو غذا خورده‌ام. گفت: ‌یادت نبوده است، روزه‌ات درست است. گفت: ببخشید، آشیخ یک مسأله‌ی دیگر! من روزه بودم، یادم نبوده‌است، غیر از یک کیلو غذا، دو لیتر هم آب خورده‌ام. گفت: ‌یادت نبوده است، روزه‌ات درست است. گفت: برویم سومی! گفت: آشیخ ببخشید! غیر از اینکه آب خوردم و غذا خوردم، با خانمم هم با هم خوابیدیم. گفت: اگر ‌یادت نبوده است، باز هم روزه‌ات درست است. گفت: سؤال آخر، یادم نبود،‌ برای غسل جنابت، شیرجه رفتم، سرم هم زیر آب رفته است، آخر آدمی که روزه است، نباید سرش را زیر آب کند. گفت: بابا روزه‌ات درست، ولی یک مدال برای خریت تو باید به تو داد. گفت: دیدی گفتم سر به سر آخوندها نگذار. گفت: روزه‌ات درست است ولی تو باید برای خریت خودت یک مدال بگیری. یعنی حقوق بشر… منا (صدای خر و پُف) خواب هستند. یمن (صدای خر و پُف) خواب هستند. بگویید: مرحوم حقوق بشر! خبری نیست. یک کسی نمی‌گوید، چرا مردم عربستان نباید برای سرانشان انتخابات داشته باشند؟ این آل سعود کیست که کشور باید به نام این‌ها باشد؟ آخر من بیایم و بگویم: ایران قرائتی! زکی… ایران قرائتی؟ تو که هستی؟ چه امتیازی بر باقی ایرانی‌ها داری که بگویی ایران قرائتی؟ عربستان سعودی! ارث پدرش است؟ چرا یک کشور به اسم یک فامیل؟‌ حقوق بشر مرد. برای یک انفجار در فرانسه همه بیدار می‌شوند. البته انفجار در فرانسه کار بدی بوده است. ترور کار غلطی است. هر جا می‌خواهد باشد. ولی از اینکه در یک جا همه‌ی دنیا جیغ می‌زنند، یک جا همه‌ی دنیا خفه می‌شوند.
آیاتی که عمل شد یکی این است. ما در ایران به لطف خدا در این سی و پنج سال تقریباً سی و پنج بار پای صندوق آمدیم. یعنی میانگین سالی یک انتخابات داشته‌ایم. بیش از سی بار پای صندوق آمده‌ایم.
دو: از چیزهایی که عمل نمی‌شد. آیات برائت!‌ این برائت هم بعد از انقلاب عمل شد. اصلاً اگر برائت نباشد، ما پنجاه درصد مسلمان هستیم.
5- مبارزه با ظالمان در کنار حمایت از مظلومان
من یک مسجدی رفتم، یک آیت الله پیرمردی پیشنمازش بود. مردم هم همه از آن مردم مقدس و نمازشب خوان، حاجی‌های دوآتشه! من دیدم این‌ها مرگ بر آمریکا نمی‌گویند. گفتم: چرا نمی‌گویید؟ گفتند مسجد اینجا سیاسی نیست. اینجا مسجد مقدسین است. این‌ها همه نماز شب می‌خوانند. من گفتم خیلی خوب. رفتم پیش آیت الله و گفتم: حضرت آیت الله! شما اجازه بده من یک دقیقه می‌خواهم تفسیر قرآن بگویم. آیت الله من را می‌شناخت، گفت: بفرمایید. به مردم گفتم: شما پنجاه درصد مسلمان هستید. اگر ناراحت هستید، سر جایم می‌نشینم. اگر به شما برنمی‌خورد، بگویم. مثل مینی بوس، شما مینی مسلمان هستید. مینی بوس یعنی اتوبوس کوچک، شما مینی مسلمان هستید. خجالت می‌کشید نگویم. گفتند: حاج آقا بگو. گفتم: قرآن می‌گوید: علامت مؤمن چند چیز است. 1- «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» (فتح/29) نسبت به کفار باید خشن باشید. آن کسی که هر روزی یک بامبولی در می‌آورد، نمی‌خواهد سر به تن ما باشد، به کشتی و هواپیما و جبهه و به همه چیز ما حمله می‌کند، «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» 2- «رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ» نسبت به خودتان باید رحم داشته باشید. نگویید: آقا ما خودمان هم فقیر داریم، ما خودمان فقیر داریم اما باید به فلسطین هم کمک کرد. باید به آفریقا هم کمک کرد، چون آن‌ها هم مسلمان هستند. «رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ» 3- «تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا» باید این‌ها را در حال رکوع ببینی. «رُکَّعًا سُجَّدًا». گفتم شما سجده می‌کنید، رکوع هم می‌کنید، ولی نه به کفار نفرین می‌کنید، نه نسبت به خودی‌ها محبتی نشان می‌دهید. پس شما در این چهار تا به دو تا عمل می‌کنید، به دو تا عمل نمی‌کنید، بنابراین پنجاه درصد مسلمان هستید. حضرت آیت الله درست گفتم؟ گفت: بله! حرف شما درست است. بگویید، گفتند: مرگ بر آمریکا! با عمل سزارین گفتند. آیاتی که عمل نشد، یک: «شُورَىٰ بَیْنَهُمْ» قبلاً نبود. دو: ‌برائت نبود.
3- حمایت از مستضعفین قبلاً نبود. قرآن علناً می‌فرماید که هر جای کره‌ی زمین مظلومی دیدید، ناله بزنید. نمونه هم گفته است. گفته است دخترها را مشرکین و بت پرست‌ها، خانم‌هایشان دختر که می‌زاییدند، دختر را زنده در گور می‌کردند. قرآن می‌گوید: «إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ * وَإِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ * وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ* وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ * وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ * وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ * وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ» (تکویر/1-7) در قیامت که چنین است، چنین است، چنین است، چنین است، چنین است، «وَإِذَا الْمَوْءُودَهُ سُئِلَتْ * بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ» (تکویر/8و9) این دختر چه گناهی کرده بود که زیر خاک کردید؟ بابا     دختر مسلمان که نبود. مسلمان‌ها که دختر در گور نمی‌کردند. مشرکین دختر در گور می‌کردند. خوب مشرک باشد، مظلوم که هست. حتی اگر بت پرست، مظلوم شد باید به نفع مظلوم بلند شوید و قیام کنید. «بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ» یعنی خدا برای دختر مظلوم روضه خوانده است. ولو ایمان ندارد. در بعد از بیست و دوم بهمن و انقلاب، اگر یک جایی ناله کرد، جمهوری اسلامی و ایران به فکرش هست. قبلاً اگر بمیرند، زنده باشند، کاری به آن‌ها نداشتیم.
از آیاتی که عمل شد، شورا و انتخابات، دوم برائت، سوم حمایت از مستضعفان، کاری به دینشان هم نداشته باشید. یهودی باشد یا مسیحی، ترور محکوم است، ولو کسی یک یهودی را ترور کند. مسیحی را ترور کند. حمایت از مستضعفین بعد از انقلاب دنبال شد.
6- نقش ولایت فقیه، در سقوط رژیم شاهنشاهی
چهارم: ولایت فقیه! این هم قبلاً نبود. مرجع تقلید بود، ولایت فقیه غیر از مرجع تقلید است. ولایت فقیه که آمد، کمر شاه شکست. ولایت فقیه یعنی هر چه آقا گفت، گوش بدهید. امام فرمود: شیر نفت را ببندید، بستند. سربازها از سربازخانه‌ها فرار کنید، فرار کردند، کمر نظامی و کمر اقتصادی شاه شکسته شد. این را ولایت فقیه می‌گویند، والا با رکوع و سجود که… شبی دو لیتر گریه کن. شاه باشد، دو لیتر هم شما گریه کن. این ولایت فقیه برای اسلام است، بعضی می‌گویند: ‌برای امام است. بعضی می‌گویند: ‌نه! مرحوم نایینی گفته است. بعضی می‌گویند: شیخ انصاری هم اشاره کرده است. بعضی می‌گویند که، بعضی می‌گویند که… یک آیه‌ای در قرآن داریم که این ولایت فقیه را بیان می‌کند. سوره‌ی مائده آیه‌ی44، یک صلواتی بفرستید.
آقایانی که پای تلویزیون هستند، اگر می‌خواهند ریشه‌ی ولایت فقیه را از متن قرآن بفهمند، که ایراد نگیرند، خواهش می‌کنم سوره‌ی مائده، آیه‌ی چهل و چهارم. بعضی کلماتش را می‌فهمید. آن‌هایی را که می‌فهمید، شما معنا کنید. «إِنَّا» یعنی ما «أَنزَلْنَا» نازل کردیم «التَّوْرَاهَ» را هم بلد هستید. «إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاهَ» کتاب تورات را برای یهودی‌ها فرستادیم. «فِیهَا هُدًى وَنُورٌ» هدایت را هم می‌فهمید یعنی چه، نور را هم می‌فهمید. «یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ»، «النَّبِیُّونَ» هم یعنی انبیاء، «یَحْکُمُ» یعنی حکومت می‌کند. یا داوری می‌کند. داوری هم از شئون حکومت است. ما تورات را فرستادیم، «إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاهَ» «فِیهَا هُدًى وَنُورٌ» در تورات هم هدایت است، هم نور، «یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ» طبق این قانون تورات انبیاء حکومت می‌کنند. دیگر چه کسانی؟ بعد از «النَّبِیُّونَ» می‌گوید، «النَّبِیُّونَ» را توصیف می‌کند که چه کسانی هستند، بعد می‌گوید: «وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ» یعنی علما هم بر اساس تورات حکومت می‌کنند. ولایت فقیه یعنی چه؟ یعنی حکومت علما بر اساس کتاب آسمانی. در تورات هم بوده است. پانصد سال قبل از اسلام عیسی و مسیحیان بوده‌اند. قبل از مسیحیان یهودیان بوده‌اند. خدا در قرآن می‌گوید: ما تورات را فرستادیم، طبق قانون تورات انبیاء حکومت می‌کنند، بعد از انبیاء هم علما حکومت می‌کنند. حکومت علما بر اساس کتاب آسمانی، من می‌خوانم شما در دلتان معنا کنید. یا نه! چرا درلتان، علنی معنا کنید. «إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاهَ» ما به شما تورات دادیم. «فِیهَا هُدًى وَنُورٌ» در تورات هم نور است، و هم هدایت. «یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ» انبیاء طبق همین تورات حکومت می‌کنند، بعد می‌گوید: علما هم طبق همین تورات حکومت می‌کنند. پس حکومت علما بر اساس کتاب آسمانی، این ولایت فقیه است. بعد از انقلاب مسأله ولایت فقیه از استثنائات است. از ویژگی‌هاست. خدا گاهی افرادی را ویژه می‌رود.
یکی از آیات دیگر این است که ما قبلاً می‌گفتیم دیگران چه می‌گویند؟ الان خودمان الگو شده‌ایم. باید دیگران از ما یاد بگیرند. یک صلواتی بفرستید.
یک خاطره‌ای دارم، خوشمزه است. ما پاکستان رفتیم. در فرودگاه دیدیم که سی چهل نفر استقبال آمدند. ما اول فکر کردیم که یک وزیر و وکیلی در هواپیما است. دیدم نه! برای من آمده‌اند. گفتم: ببخشید، گفته‌اند چه کسی می‌آید؟ گفتند: نماینده‌ی امام! گفتم: من نماینده‌ی امام خمینی هستم در نهضت سوادآموزی،     این چه کاری به پاکستان دارد؟ ‌گفتند: نه! قبل از تو یک نماینده‌ی امام آمده است، به هر مسجدی دو تا قالی ماشینی داده است. به هر پیشنمازی هم مثلاً یک سکه‌ای داده است، به هر خادمی هم مثلاً یک کت و شلواری داده است. این‌ها گفتند یک نماینده‌ی دیگر هم از امام می‌آید. گفتم: من یک خودکار هم به کسی نمی‌توانم بدهم. من که… چه کسی بوده؟ چه پولی داشته است؟ خوب حتماً اجازه داشته است. اختیارات داشته است. من یک ریال به کسی نمی‌دهم. همه‌ی شما بروید، یک موتوری با ما باشد که در پاکستان گم نشویم. سفر که تمام شد، خدمت مقام معظم رهبری که آمدم، گفتم: آقا ما پاکستان بودیم، یک چنین صحنه‌ای دیدیم، این تشکیلاتی که شما دارید، یک نماینده‌ی شما اینقدر پول دارد که به هر آخوندی در پاکستان می‌تواند یک نیم سکه بدهد، و یک آخوند هم مثل من است که یک خودکار هم نمی‌توانم بدهم. یا پول‌های او را بگیر، یا به من هم بده. آیت الله خامنه‌ای فرمود: به تو نمی‌دهم، تا به آن‌ها بگویم: از قرائتی یاد بگیرید.
یک کسی گفت: انگشترت را به من بده، گفتم: چرا؟ ‌گفت: می‌خواهم نگاهش کنم و یاد تو بیافتم. گفتم: به تو نمی‌دهم هر وقت دیدی نیست یاد من بیفت. بگو ما انگشتر را خواستیم، این شیخ بخیل بود نداد، اگر تو می‌خواهی یاد من باشی، چرا ببینی یاد من بیفتی؟ ببین وقتی دیدی نیست یاد من بیفت. ما الان الگو شده‌ایم. باید دنیا از ما یاد بگیرد. می‌شود با دست خالی، می‌شود با رهبری فقیه عادل، می‌شود با وحدت کلمه، می‌شود در حال تحریم رشد علمی کنیم، می‌شود با این همه تهاجم و تبلیغات باز روی پای خودمان بایستیم، می‌شود هشت سال بمباران شویم و یک وجب زمین را به دشمن ندهیم. این‌ها همه الگو شده‌ایم در دنیا به لطف خدا.
7- پایداری و ایستادگی، شرط پیروزی بر دشمنان
یکی دیگر اینکه قرآن می‌گوید. یک آیه‌ای در قرآن داریم: «أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ» (انبیاء/105) یعنی زمین دست افراد صالح می‌افتد. اما بی‌خود نمی‌شود. ببینید آدم بچه‌دار می‌شود، اما درد زاییدن هم دارد. اگر گفتند: خدا به شما بچه می‌دهد، معنایش این نیست که درد زایمان ندارید. بچه هست ولی درد زایمان هم به همراه دارد. قرآن گفته است: «أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ» این را امروز عصر فهمیدم. تا امروز عصر من این را بلد نبودم. سنم حدود هفتاد و دو سال است، امروز عصر فهمیدم. قرآن می‌گوید: «أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ» «یَرِثُهَا» یعنی ارث می‌برند. یعنی وارث زمین بندگان صالح هستند. تا الان که بندگان صالح حکومت به دست نگرفته‌اند. این را منتظر امام زمان(علیه‌السلام) هستیم. آیه‌ی دیگر می‌فرماید که «وَاصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّـهِ یُورِثُهَا مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ» (اعراف/128) «وَاصْبِرُوا» صبر کنید، مقاومت کنید. ترجمه‌ی این‌ها یکی است. «عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ» یعنی بندگان صالح حکومت زمین را به دست می‌گیرند. آیه‌ی دیگر می‌گوید که بله! «یُورِثُهَا» حکومت به دست می‌گیرند. حکومت زمین را، چه کسانی؟ «مِنْ عِبَادِهِ» بندگان خوب. بندگان خدا وارث زمین می‌شوند، اما به شرطی که «وَاصْبِرُوا» باید مقاومت کرد. یک آیه می‌گوید: بندگان صالح وارث زمین هستند. یک آیه می‌گوید: بندگان صالحی وارث زمین می‌شوند که مقاوم باشند. یعنی شرط آن مقاومت است. در جای دیگر می‌فرماید: «وَتَمَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ الْحُسْنَىٰ عَلَىٰ بَنِی إِسْرَائِیلَ بِمَا صَبَرُوا» (اعراف/137) چون این‌ها مقاومت کردند به یک چنین جایی رسیدند. خدا به وعده‌هایش عمل می‌کند. خیلی آیه داریم. «وَلَن یُخْلِفَ اللَّـهُ وَعْدَهُ» (حج/47) خدا قول داده است. اگر ما بنده‌ی خدا باشیم، برنامه‌ی خدا این است که «کَتَبَ اللَّـهُ لَأَغْلِبَنَّ» (مجادله/21) خدا واجب کرده است، که حق پیروز شود. «بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ» (انبیاء/18) خدا در قرآن می‌گوید: من حق را در کله‌ی باطل می‌زنم و باطل را می‌ترکاند. یک کشوری که هیچ کس حسابش نمی‌کرد، در سایه‌ی انقلاب، اخلاص امام، وحدت کلمه، حمایت مردم، بسیج شدن همه در حل مشکلات به اینجا رسیده‌ایم. حالا هم باید ادامه بدهیم.

یعنی باید همان راهی که رفتیم و تا اینجا آمدیم از اینجا به بعدش هم باید همان راه را ادامه بدهیم. عیب‌هایی هم که می‌بینیم من گفتم که توجیه نمی‌کنیم. عیب داریم. هم بعضی از مسؤولین ما، هم بعضی از کارهای ما، یک کارهای خلافی می‌شود. ولی نباید بگوییم: خلاف در مملکت نیست. یا بگوییم: حالا که خلاف هست، ما نیستیم.
8- وظیفه مسؤولان در گسترش فرهنگ دینی و عبادی
حالا وظیفه‌ی ما بعد از انقلاب چیست؟ می‌گوید: بیست و دوم بهمن شد، حکومت را به دست گرفتی، شاه سقوط کرد، اولین وظیفه‌ی شما اقامه‌ی نماز است. حرف مهمی می‌زنم. آیه‌ی قرآن است. قرآن می‌فرماید: «الَّذِینَ إِن مَّکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاهَ» (حج/41) مؤمن همین که حکومت به دست گرفت، کار اولش نماز است. با کمال تأسف به این آیه عمل نشد. ما کار اولمان نماز نیست. بخشی از آسیب‌های اجتماعی ما به خاطر افرادی است که… شما حساب کن که دزدها اهل مسجد هستند یا غیر مسجد؟‌ مسجد که بود، دزد هم کم می‌شود. این‌هایی که زنشان را طلاق می‌دهند، با عالم ربانی هستند، یا دور از عالم ربانی؟ این‌هایی که طلاق در آن واقع می‌شود، در ازدواج‌های مسجدی طلاق واقع می‌شود، یا ازدواج‌های ماهواره‌ای، یا ازدواج‌های پارکی و نمی‌دانم فرهنگسرا و خیابان و دانشگاه و این‌ها؟ همین طور سرپا به خاطر یک بستنی و به خاطر یک مشت تخمه کدو، با یک نگاهی همدیگر را می‌پسندند، با هم یک گپی می‌زنند، یک بستنی می‌خورند، بعد هم عاشق می‌شوند، بعد هم می‌گوید این ازدواج ایده‌آل است. بعد هم می‌بیند که نه! آن کسی که فکر می‌کرد، او این نیست. شما نگاه کنید که نقش ایمان، نقش مذهب، نقش مسجد چیست؟‌باید مسأله‌ی مسجد را همه با هم از خدا عذرخواهی کنیم. همه با هم… کسی نمی‌تواند بگوید که من نبودم، او بود.
خدا آقای پرورش را رحمت کند. می‌گفت: یک بچه در خانه گریه می‌کرد. گفتند: ‌چرا گریه می‌کنی؟‌ گفت: می‌خواهم زنگ را بزنم قدم نمی‌رسد. گفتم: خوب گریه ندارد من برای تو می‌زنم. گفت: نه! می‌خواهم خودم بزنم. دیدیم بچه گریه می‌کند، گفتم بیا بغل من خودت بزن. بغلش کردم و بچه آمد بغل این آقا و زنگ را زد. زمین گذاشتمش، گفت: حالا بیا با هم فرار کنیم. یعنی مثل اینکه می‌خواست بزند و فرار کند. حالا راستش را بخواهید باید با هم فرار کنیم. ما به مسجد آن طوری که باید برسیم نرسیدیم. مسجدهای پرخرج چندمیلیاردی، منارهای بلند، کاشی‌کاری‌های کذایی، بعد هم می‌بینی یک جایی چند هزار نفر هستند و یک مسجد ساده هم ندارند. ما در مسجد خوب عمل نکرده‌ایم. در نماز خوب عمل نکرده‌ایم. نسبت به گذشته خوب شده‌ایم. نسبت به آنکه باید باشیم، نیستیم. قرآن گفته است، حالا که بیست و دوم بهمن شد و حکومت به دستت آمد،‌ اولین برنامه‌تان نماز باشد. هر وزیری و هر مدیرکلی و هر استانداری، سهم نماز را در بودجه کنار بگذارد. بگوید: آقا من استاندار هستم، من وزیر هستم، این مقدار برای نماز. شهرک‌هایی که داریم. برای هر ارگانی که هست، آن رئیس ارگان یک مسجدی هم درست کند. ما به نماز نرسیدیم. به زکات نرسیدیم. بسیاری از ما غذاهایی که می‌خوریم، غذاهای زکات نداده است. چون از این نانواهایی نان می‌خریم، که نانواها از این سیلوها گندم می‌خرند، که بسیاری از این سیلوها زکات نمی‌دهند. یعنی گندم زکات نداده! پس زکات نیست. نماز بیمار است. بعد می‌گوییم: عروسی و دامادی است، پس عروس کجاست؟‌ می‌گویند: عروس بیمارستان است. داماد کجاست؟‌ مرد؟‌ پس ما برای چه کسی تنبک می‌زنیم؟ حالا که می‌گویی عروسی و دامادی است باید عروس و داماد در عروسی باشند. عروس این انقلاب نماز و زکات و امر به معروف و نهی از منکر است. هر کس کوتاهی کرده عذرخواهی کند، یک تکانی برای نماز و زکات و امر به معروف بخوریم.
خدایا همه‌ی این‌هایی که پای تلویزیون هستند یک الحمدلله بگویند. الحمدلله رب العالمین که انقلاب پیروز شد. خدایا اشکال‌های ما را برطرف و روز به روز انقلاب ما را قوی‌تر با بصیرت، مصونیت، وحدت، پیشرفت، انقلاب ما را باعث عزت اسلام و مسلمین قرار بده. بدخواهان ما را اگر قابل هستند هدایت کن. قابل نیستند شرشان را به خودشان برگردان.

1- آیه 120 سوره توبه، چه کاری را عمل صالح می‌شمرد؟
1) انفاق به محرومان
2) ایستادگی در برابر دشمنان
3) یاری مظلومان
2- توصیه قرآن در امور اجتماعی چیست؟
1) مشورت با بزرگان
2) مشورت با مردم
3) مشورت با جوانان
3- آیات اولیه سوره توبه، به چه امری تأکید می‌کند؟
1) اعلام برائت از دشمنان اسلام
2) پذیرش توبه گنهکاران
3) اعلام برائت از منافقان
4- آیه آخر سوره فتح، به کدام ویژگی یاران پیامبر اشاره دارد؟
1) ایستادگی در برابر دشمنان
2) یاری و حمایت دیگر مؤمنان
3) هر دو مورد
5- بر اساس آیه 128 سوره اعراف، راه پیروزی مؤمنان بر مستکبران چیست؟
1) دعا و توسّل
2) صبر و پایداری
3) وحدت و همدلی