بحث را در آستانه عید نوروز و پایان سال 85 بینندگان عزیز می‌بینند. چون امسال سال پیامبر بود، فکر کردم آیه آخر سوره فتح را که معروف است مطرح کنم و تفسیر همین آیه را بگویم.
قرآن می‌فرماید: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاهِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى» الفتح/29 این کلمه «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ» یک خاطره قشنگی دارد، شاید شنیده باشید. در صلح حدیبیه، تا پشت مکه مسلمان‌ها آمدند که بروند مکه، کفار آمدند بیرون گفتند نمی‌گذاریم بیائید، یک درگیری و چانه زدن شد، بعد بنا شد صلح کنند، در صلح نامه نوشتند این قرارداد بین محمّد رسول الله و کفار مکه است، کفار مکه گفتند ما قبول نداریم محمد رسول الله است، اگر قبول داشته باشیم که راهتان می‌دهیم، اصلا پیغمبر را قبول نداریم. پاک کنید، «رَسُولُ اللَّهِ» را پاک کنید. حضرت علی سنگینش بود و گفت من پاک نمی‌کنم.
1- حذف نام خود به خاطر مصالح جامعه
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود که مصلحت این است که پاک کنید. من خودم پاک می‌کنم، خودِ پیغمبر با دست مبارکشان کلمه «رَسُولُ اللَّهِ» را پاک کردند، وقتی «رَسُولُ اللَّهِ» را پیغمبر با دست خودش پاک کرد، آیه نازل شد، «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ» این یک درس خیلی قشنگی است، یعنی اگر یک زمانی درگیری شد بین من و او، شما خودت را پاک کنی، خدا اسم شما را می‌نویسد. خیلی اصرار نکن که مثلا این سالن به اسم من باشد، این کتاب به اسم من باشد، به اسم او باشد، دنبال اسمت نگرد. اگر خودت خودت را پاک کنی، خدا می‌نویسد. امام حسین رفت زیرِ سم اسب، کنبدش طلا شد. اگر آنجا سماجت می‌کردند و این کلمه را پاک نمی‌کردند، چه بسا درگیری می‌شد و بر فرض این ورقه صلحنامه، یا محو می‌شد یا در یک موزه‌ای به عنوان یک ورقه تاریخی بود ولی الان میلیون‌ها بار در قرآن چاپ شده و میلیون‌ها و دهها و صدها میلیون مسلمان این آیه را خوانده‌اند. این اولین درس این آیه این است که یک جایی که صلاح هست، خودت را محو کنی، خودت را محو کن، غصه نخور. خوب این یکی.
بعد از این جمله می‌گوید: «وَالَّذِینَ مَعَهُ» کلمه معه معنا دارد، چون سه تا کلمه داریم، «آمَنَ بِهِ»، «آمَنَ لَهُ»، «وَالَّذینَ مَعَهُ» مَعَهُ، مَعَ، یعنی با او باش، یعنی ایمان به پیغمبر کافی نیست، باید با پیغمبر بود، چون بعضی قبول دارند یک کسی را، اما با او نیستند، همراهش نیستند، «وَالَّذِینَ مَعَهُ» یعنی همراهی‌اش کنید، فکرت، بودجه‌ات، کمک هم بکنید. بله، من مسلمان هستم، اما خمس نمی‌دهم. مثل ماشین است ولی بنزینش نمی‌کند، خوب نمی‌دهد. «وَالَّذِینَ مَعَهُ» یعنی حمایت از پیغمبر بکند.
«أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ» یک وقتی در تلویزیون «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» را باز کردم. اشداء سیاسی، اشداء نظامی، اشداء فرهنگی، این «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» یعنی نسبت به کفار شدید باش. مسلمان‌ها واقعا اگر شیر نفت را ببندند، پدرِ کفار درمی‌اید. ما هنوز نخواستیم، «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» عمل نشده. فوقش یک مرگ بر آمریکا می‌گویند چهار جا در مراسم، این «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» در فرهنگی تصمیم بگیرند مثلا جنس غربی‌ها را نخرند، کمرشان می‌شکند، شیرِ نفت را ببندند کمرشان می‌شکند، جنس را تعطیل کنند کمرشان می‌شکند، سرِ یک تنباکو، میرزای شیرازی کمر انگلیس را شکست. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» بعد می‌فرماید «رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ».
2- توصیه دیگران به احسان و انفاق
اصولا در قرآن سه تا تواصی است، «وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ» العصر/3، «تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ» العصر/3، تواصی یعنی همدیگر را سفارش کنید. یک آیه هم جای دیگر داریم می‌فرماید «وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَهِ» البلد/17 سفارش به رحمت کنید. یعنی به هم سفارش کنید که کمک کنید. دانشجویی که بابایش پولدار است یک چک مبلغ خوبی از بابایش بگیرد بدهد به رئیس دانشگاه یا بدهد به نهاد مقام معظم رهبری، بگوید آقاجان این پول را بگیر بعضی از این دانشجویان ما مشکل دارند، کمکشان کن. «وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَهِ» و واقعا اگر یک دانشجویی امروز با اینکه بابایش پولدار است می‌تواند یکی از دانشجوها را کمک کند نکند، این مثلا بزرگ هم شود حالا بالاترین مدرک علمی را هم بگیرد، یک دانشمند بی خاصیتی است، «وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَهِ»
(الراحمون یرحمهم الرحمان) روایت داریم کسی که رحم داشته باشد، خدا به او رحم می‌کند. (اِرحم تُرحَم) حدیث داریم رحم کن، دیگران به تو رحم می‌کند. (ارحم من دونک یرحمک من فوقک) اگر به زیر دستت رحم کنی، بالا دستت به تو رحم می‌کند. (قس سهوه) اگر زیر دستت سهو کرد، داد سرش نزن، خودت هم سهو کردی(و معصیته لک بمعصیتک لربک) اگر او نافرمانی کرد، تو خودت نافرمانی خدا را نکردی؟ (و فقره الی رحمتک بفقرک الی رحمت ربک) اگر او به تو محتاج است شبِ عید، حساب کن خودت به خداوند چقدر محتاج هستی. (عجبت لمن یرجوا رحمت من فوقه، کیف لا یرحم من دونه) تعجب می‌کنم، حدیث است اینهایی که می‌گویم همه‌اش حدیث است، تعجب می‌کنم از کسی که امید دارد خدا به او رحم کند، اما خودش رحم نمی‌کند به زیردستانش. (من لا یرحم، لا یرحم) بی رحم مورد رحم قرار نمی‌گیرد.
عده‌ای در جهنم می‌گویند(نجّنا) خدایا ما را از جهنم نجات بده، خدا به آنها خطاب می‌کند(هل رحمت عصفورا) تو به یک گنجشک رحم کردی؟ چقدر خانه خالی داریم که می‌شود یک اتاقش را داد به یک بی خانه. اینقدر افراد اتاق‌های خالی دارند. آنقدر بودجه‌ها کنار دریا برای یک ماه تفریح وزارتخانه‌ها ساخته شد و حال آنکه پرسنل آن وزارتخانه در فقر می‌سوزند. مثلا فرض کن در سال چهل روز از آن ساختمان استفاده می‌شود، ولی در سال 365 روز این پرسنل دارد می‌سوزد از فقر. البته رحم هم کاری به پولدارها ندارد، حدیث داریم(رحماء امتی اوساطها) طبقه متوسط رحم می‌کنند، یعنی خیلی وقتی می‌گویند رحم سراغ آن دانه درشت‌ها نروید. به خصوص افرادی که عزیز بودند ذلیل شدند. (ارحموا عزیزا ذلّ و غنیا افتقر) افرادی بودند خمس می‌دادند، حالا باید به آنها خمس داد. افرادی بودند یک زمانی امکانات داشتند، حالا به این روزگار نشسته‌اند.
3- اصلاح ذات البین، عامل جلب رحمت الهی
خوب؛ می‌گوید اگر می‌خواهید خدا به شما رحم کند، آشتی بدهید اینهایی که با هم قهر هستند. شبِ عید حرف را گوش می‌دهند بینندگان عزیز. من یک مقداری امشب این بحث رحم را می‌خواهم باز کنم برای شبِ عیدی. در فامیل کی‌ها با هم قهر هستند، قبل از عید اینها را با هم آشتی بدهید. قرآن می‌گوید اگر آشتی دادید، خدا به شما رحم می‌کند. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ» الحجرات/10 آیه قرآن است، مؤمنین همه با هم برادر هستند، «فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ» الحجرات/10 بین برادرهایی که با هم قهر کرده‌اند آشتی بدهید، «وَاتَّقُوا اللَّهَ» بعد می‌گوید «لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ» بعد می‌گوید اگر می‌خواهید خدا به شما رحم کند، آخر گاهی می‌گویند آقا باران نیامده، بلند شوید چهار تا از اینهایی که قهر هستند در یک روستا، محله بالا و محله پائین، این عروس با آن مادرشوهر، آن خواهر شوهر، با آن زنِ برادر، اینها را اگر آشتی بدهید یک وقت دیدید باران هم آمد. قرآن می‌گوید «أَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ»، اصلاح کنید بین اینهایی که قهر هستند، بعد می‌گوید «لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ» الحجرات/10 مورد رحم قرار می‌گیرید.
ما گاهی وقت‌ها نشسته‌ایم تحلیل می‌کنیم، علت اینکه گوجه گران است، علت اینکه مسکن گران است، علت اینکه چی گران است، یک خورده قرآن می‌گوید از این تحلیل‌ها بروید بیرون، قرآن می‌گوید چرا تحلیل کج می‌کنید، هی می‌گوید «رَبِّی أَکْرَمَنِی» الفجر/15 امسال خدا به ما اکرام کرده، عربی‌هایی که می‌خوانم قرآن است، «رَبِّی أَهَانَنِی» الفجر/16، خدا امسال به ما اهانت کرده، می‌گوید نه «أَکْرَمَنِی»، نه «أَهَانَنِی»، نه خدا دوستت دارد، نه خدا دشمنت دارد، پارسال به تو دادیم به یتیم‌ها ندادی، «کَلّا» اینطور نیست که تو می‌گویی، «لَا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ» الفجر/17 به یتیم ندادی، به تو ندادیم، پول داشتی، افرادی هم وام می‌خواستند به آنها وام ندادی، در این معامله ضرر کردی، مالت سوخت.
4- نقش زکات در رفع مشکلات محرومان
کشاورزهای عزیز که پای تلویزیون هستید تصمیم بگیرید همین الان که شب عید است، تصمیم بگیرید زکات مالتان را بدهید، اصلا حقّ خداست، آخر گندم که همه‌اش برای تو نیست، این گندمی که یک گونی کاشته‌ای، چند تا گونی برمی داری، آخر خورشید سهم نداشته؟ خوب نور خورشید هم اثر داشته، باران سهم ندارد؟ آن صاحب خورشید و صاحب باران گفته هر به ده کیلو، یک کیلویش را بده به فقیر، این هم نمی‌گوید فقیر غریبه، همان فقیر توی روستای خودت. من باید تشکر کنم، تاکنون زکات مطرح نبود، ولی امسال تکانی خوردند، کمیته امداد خیلی زحمت کشید و یک شش میلیارد تومانی جمع شد ولی زکات گندم ما سیصد میلیارد تومان است. یعنی واقعا سیصد میلیارد تومان خیلی دخترها جهازیه دار می‌شوند، خیلی بچه‌های باهوش می‌شود اینها بروند دانشگاه درس بخوانند، خیلی کارها را می‌شود کرد با سیصد میلیارد تومان پول، تازه زکات گندم، غیر از جو و خرما و کشمش و طلا و نقره و اینها، از سیصد میلیارد تومان شش میلیارد امسال جمع شده. زکات را هم تا توی محله فقیر هست، کسی حق ندارد ببرد جای دیگر، یعنی پهلوی یک ریش سفیدی، پهلوی یک کسی که از نظر علم و تقوا قبولش دارید، زکات را جمع کنید، همان مقداری هم که جمع کنید دولت روی آن می‌گذارد، یعنی اگر یک روستایی صد میلیون زکات جمع کردند، صد میلیون هم دولت روی آن می‌گذارد، دویست میلیون، خرج خودِ آن روستا می‌شود. خدا جبران می‌کند، اسمِ خدا جبّار است، جبّار یعنی جبران می‌کنم، نترس. قرآن یک آیه دارد می‌گوید نترس، «فَهُوَ یُخْلِفُهُ» سبأ/39 این آیه قرآن است، «یُخْلِفُهُ» از خلیفه، خلیفه یعنی جانشین، یعنی بده جایش را پُر می‌کنم، جایش را پُر می‌کنم. لباس عید می‌خرید اسراف نکنید، بازاری‌ها گران فروشی نکنند، اگر چهار تا دختر دارید، فرض کن پنج تا دختر داشتی، برای دختر همسایه هم بخر، اصلا به او پول بده خودش برود بخرد. «فَهُوَ یُخْلِفُهُ» یعنی جبران می‌کنم، دردی، مرضی، حادثه‌ای را از جانت برمی دارم.
«إِنَّ رَحْمَهَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِنْ الْمُحْسِنِینَ» الأعراف/56 چه آیه‌های قشنگی، «إِنَّ رَحْمَهَ اللَّهِ» رحمت خدا نزدیک است، نزدیک کی است؟ «قَرِیبٌ مِنْ الْمُحْسِنِینَ»، «مُحْسِنِینَ» نیکوکار، اگر شما نیکوکار بودی، رحمت خدا می‌آید نزدیک شما. اگر دیدید باران نمی‌آید، اگر دیدید آفتی می‌زند، اگر دیدید هرچه می‌دوید به جایی نمی‌رسید، معلوم می‌شود گیرِ رحم است، تا پول ندهی عمل نمی‌کنم، تا پول ندهی سوار نمی‌کنم، تا پول ندهی نسیه نمی‌دهم، تا پول ندهی، تا پول ندهی، تا رهن ندهی. بالاخره بله، خانه شما نرخ اجاره‌اش این است، ولی شما که می‌دانی آن آدمی که مستأجر شماست وضعش چطور است، وقتی می‌دانی وضعش چطور است خوب کوتاه بیا، کوتاه بیا. بگو آقای قرائتی این حرفهایی که می‌زنی برو به پولدارها بگو، ما پای تلویزیون امشب نشسته‌ایم حضرت عباسی خودمان هم هشتمان گرو نهمان است،
5- عفو و بخشش خطاهای دیگران
خوب شما پول نداری بدهی، کینه چه کسی در دلت است؟ هر کس را فحشت داده حلالش کن، هر که فحشت داده حلالش کن. (بالعفو تستنزلوا الرحمه) چه حدیث قشنگی است، به به، (بالعفو) یعنی توسط عفو، عفوش کن دیگران را، (تسنزلوا الرحمه) یعنی توسط عفو، رحمت خدا را نازل کنید. نگو آبرویم را ریخته است. بابا ببخشش. فحشم داده، بابا شبِ عید است ببخشش. (ببذل الرحمه تسنزلوا الرحمه) می‌گوید دلت برای همه خوش باشد. می‌فرماید(ابلغ ما تستدر به الرحمه) بیشترین رحمت را می‌دانی خدا سرِ کی می‌ریزد؟ به کسی که دلش برای همه مردم بسوزد، نه فقط بچه‌های خودش، بچه‌های فامیلش، هیأت محله‌شان. یک چیزی می‌گویم راستش را بگویید پای تلویزیون هر کسی نشسته، تو را به خدا راستش را بگوید، در عمرت به بودائی‌ها دعا کردی؟ آنها آدم نیستند؟ حیف نیست که آنها هم هدایت شوند؟ هندوها چی؟ ما وقتی هم دعا می‌کنیم می‌گوییم خدایا، یک همسر برای پسرم، یک همسر برای دخترم، جهازیه دخترم، همه‌اش خودم، قلمم، شلوارم، کتم، کیفم، همه‌اش خودم خودم است، یک خورده ذهنت را ببر بالاتر. (اللهم اغن کل فقیر)، (اللهم اشبع کل جائع). حدیث داریم(ابلغ ما تستدر به الرحمه) بیشترین قلابی که رحمت خدا را سرازیر می‌کند، (ان تضمر) ضمیر، در دلت باشد، (ان تضمر لجمیع الناس الرحمه) رحم را برای همه بخواه. ما داشتیم که مجوسی بوده، وقف کرده برای مسلمان‌ها. چنانکه قرآن می‌گوید از مسلمان‌ها پول بگیر بده به کافرها، «إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ» التوبه/60 زکات را بگیر، تقسیم بر هشت کن، یک هشتم زکات را «وَالْمُؤَلَّفَهِ قُلُوبُهُمْ» التوبه/60 بده به آنها که اصلا دین ندارند، بگذار بی دین‌ها هم سرِ سفره اسلام بنشینند. آخر گاهی وقت‌ها آنقدر روده تنگ است که هسته انار تویش گیر می‌کند. آقا شما که در هیأت ما سینه نزدی، برو آنجا غذایت را بخور. این نمی‌دانم مالِ کسانی است که. . . گاهی من به او سلام کنم، من به او سلام کنم؟ من ترم چهارمم، او ترم اول، ای بابا، سلام کن، پیغمبر به بچه‌ها هم سلام می‌کرد. ما گاهی وقت‌ها در یک چیزهای مفت هم گیر می‌دهیم، می‌بینید اینها همه گیرهایمان اینهاست. گیرهای ما اینهاست. گاهی وقت‌ها سیلی می‌خوریم از این چیزها سیلی می‌خوریم.
6- پاداش برتر و بیشتر الهی به کارهای نیکوکاران
قرآن می‌فرماید «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَى» یونس/26 می‌گوید اگر بدهی می‌دانی چه می‌کنم؟ چهار تا کار می‌کنم. چه قرآنی داریم، به به به، به به. «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا» یعنی برای کسانی که نیکوکار باشند، «الْحُسْنَى»، حسنی افعل التفضیل است، احسن است، یعنی اگر تو نیکی کنی، نیکی بهترش را می‌کنم، اگر نیکی عادی کنی، من نیکی برتر. بعد می‌گوید از نظر کیفی، از نظر این از نظر کیفی، از نظر کیفی بهتر، اما از نظر کمّی «وَزِیَادَهٌ» آیه قرآن است، «وَزِیَادَهٌ» این هم یعنی از نظر کمّی. این برای دنیا، در دنیا هم بهتر می‌دهم، هم زیادی. اما در قیامت: «لا یرهقهم قتر وَلَا ذِلَّهٌ» یعنی غبار، یعنی در قیامت غبار غم به اینها نمی‌نشیند، «وَلَا ذِلَّهٌ» یونس/26 یعنی از درون هم ذلیل نمی‌شود. ببینید، شما یک احسن انجام بده، اگر یک کار خوبی کردی، از نظر کیفی بهترش را به تو می‌دهم، از نظر کمّی زیادی‌اش هم می‌کنم، از نظر قیامت ظاهرت را نمی‌سوزانم، باطنت را هم ذلیل نمی‌کنم. چه آیه قشنگی است.
7- ایستادگی در برابر دشمنان، ویژگی یاران پیامبر
«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ» الفتح/29 کسانی که امّت پیغمبر هستند، «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» نسبت به کفار شدید هستند. به راحتی می‌شود با بستن شیرِ نفت و قطع خرید اجناس خارجی، به راحتی می‌شود کمرِ همه قلدرها را شکست. به راحتی. امام فرمود شیرِ نفت را ببندید یک، سربازها از سربازخانه فرار کنند دو، شاه فلج شد فرار کرد. به راحتی می‌شود. هم نسبت به کفار «أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ» هم نسبت به خودی‌ها «رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ».
در روایات داریم(الاحسان محبه) شما خانه‌ات را سنگ مرمر می‌کنی که مهمان‌ها اوه بگویند، شما مثلا می‌خواهی با قالی ابریشم و با سنگ مرمر عزیز شوی؟ می‌گوید اگر این پول را بدهی به فقرا محبت به تو می‌کنیم. تو چرا از طریق جماد می‌خواهی عزیز شوی؟ از طریق انسان‌ها عزیز شو. آن پولی که خرج تغییر مبلمان و ماشین و دکور خانه‌ات می‌کنی، پولی که خرج پُز می‌کنی، خرج جماد می‌کنی، خرج این آدمها کن، خرج آدمها کن. یک آقایی مرده بود تشییع جنازه‌اش خیلی شلوغ شد و چند میلیون هم خرج برداشت، یک نفر گفت این آقا از بی نسخه‌ای مُرد، اگر این پول تشییع جنازه را نسخه می‌خریدند نمی‌مرد. این پولی که ما از طریق جمادات می‌خواهیم عزیز شویم، حدیث می‌فرماید که(الإحسان محبه) مگر نمی‌خواهی محبوب شوی، به مردم کمک کن محبوب می‌شوی.
بعضی پولشان را ذخیره می‌کنند، می‌گوید اشتباه می‌کنی در بانک پس انداز کردی، ذخیره شما بانک نیست. (الاحسان ذخرٌ) احسانی که می‌کنی ذخیره است. حدیث داریم فقیر که می‌آید درِ خانه‌ات نگاه به فقیر نکن، این حاملی است که بار تو را بگیرد برای قیامت حمل کند، این آمده اموال تو را بگیرد بفرستد برای قیامت و در قیامت پولها قبلاً می‌رود. دیدی سفرهای کاروانهای حج؟ کاروانهای حج آشپزها قبل از حاجی‌ها می‌روند. پرواز آشپزها زودتر است. یعنی آنها می‌روند دیگ را بار کنند که حاجی‌ها که رسیدند غذا پخته باشد.
8- کارهای نیک، پیش از انسان به قیامت می‌رود
همین طور که آشپزها و لپه و نخود و امکانات و پتو و یک سری آدمها و یک سری اسباب و وسایل قبل از کاروان حج می‌رود، کارهای خیر ما قبل از خودِ ما می‌رود قیامت. ولذا قرآن دو تا تعبیر دارد عجب قرآنی داریم بَه، قرآن می‌گوید «قَدِّمُوا» البقره/223 یعنی چی را پیش فرستاده‌اید، یک آیه داریم «مَا تُقَدِّمُوا» البقره/110 چی را از پیش فرستاده‌ای؟ مقدم داشتی، یعنی بابا اگر می‌خواهی بروی آخرت، یک چیزی بفرستید. می‌گویی بدهم خدا چه خواهد کرد؟ اینهایی که زن نمی‌گیرند از ترس خرجی، حدیث داریم این توحیدش لق است. آمد خدمت امام گفت فقیرم، فرمود برو زن بگیر، گفت بَه، می‌گویم ندارم بخورم، می‌گوید برو زن بگیر، لابد دو سه تا بچه هم درست کنیم یک خیابان گدا راه بیفتد؟ امام فرمود هرچه به تو می‌گویم گوش بده، گاهی رزق شما قفل شده با رزق خانم، رزق خانم و شوهرش قفل شده به رزق بچه. ما یک خورده گیرِ ایمانی داریم، یعنی ایمانمان، یک جای دیگر خراب است، ما هی لامپ کشی می‌کنیم می‌بینیم روشن نشد، بابا کارخانه برق قطع است، شما کارخانه برق را، شما از منبع غافل شدی، از منبع غافل شدی.
خوب؛ احسان چی است؟ خدمت اگر بکنی. (افضل زراعه) خدمت بهترین زراعت است، (اربح بضاعه) اینها هر کلمه‌ای که می‌گویم یک حدیث است. سودآورترین سرمایه گذاری است. (افضل الایمان) نیکی کنید شبِ عیدی به هم، بهترین درجه ایمان است. (تغمد الذنوب) با این نیکی گناهانت بخشیده می‌شود. یک حدیث دیگر(زاد المعاد) توشه قیامت است. (زکات الظفر) زکات پیروزی است. بالاخره شما و فلانی همشاگردی بودید؟ حالا او در کنکور قبول نشد، شما قبول شدی، او نمی‌دانم، به هر حال حالا که وضعت خوب شده، از خودت ندان. هرکس بگوید موفقیتم از مخم بوده، برنامه ریزی، مدیریت، اقتصاد، خواهش می‌کنم از این پُزها را ندهید، از این پُزها را قارون هم داد. به قارون گفتند «أَحْسِنْ» القصص/77 قارون احسان کن، «کَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ» القصص/77 خدا به تو احسان کرده خوب تو هم بده، گفت خدا نداده، «أُوتِیتُهُ» القصص/78 این پولها به من داده شده، «عَلَى عِلْمٍ عِندِی» القصص/78، «عِندِی»، «عِندِی»، «عِندِی»، این گیر همه در «عِندِی» است. می‌گوید این علمی بوده که نزدِ من بوده، این مُخ کار می‌کرده، والا به خدا از تو مخ دارتر هست، خیلی هم فکر کرده به جایی نرسیده. قرآن می‌گوید از شما زوردارتر، پولدارتر بودند.
«إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکُمْ» الإسراء/7 اگر احسان کنید؛ در دنیای آخوندی هم همین طور هستیم. بنده طلبه اگر به شاگرد اول‌های دانشگاه یک تلفن تشکر بکنم، فردا اگر مریض شوم دکتر می‌گوید آقای قرائتی شما یادت هست چند سال پیش یک تشکر از ما کردی چون شاگرد اول بودیم، دیگر پولِ ویزیت از ما نمی‌گیرد. اصلا دوایم را هم می‌دهد. پولها برمی گردد به شما، اینها چیزهایی است که همه‌اش برمی گردد. غصه نخورید که پول از بین می‌رود.
خوب؛ آقای قرائتی، ببین قربانت این حرفهایی که می‌زنی برای پولدارهاست می‌گویم نه، شما هم می‌توانید با عفو این کار را بکنید، «وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ» آل عمران/134 یک کسی ظرف آب دستش بود، یکی از خادمهای امام سجاد، این ظرف از دستش افتاد خورد توی صورت آقا، آقا یک خورده نگاهش کرد و تا نگاهش کرد این خادم زرنگ بود گفت «وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ» آل عمران/134 یعنی غیظت را قورت بوده، امام فرمود باشه، بعد گفت «وَالْعَافِینَ عَنْ النَّاسِ» آل عمران/134 یعنی از مردم عفو کن، گفت خیلی خوب عفوت هم کردم، گفت «وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ» آل عمران/134 گفت اصلا آزاد برو، ما یک وقتی ستاد نماز ششصد هزار تومان کاغذ از یک کسی گرفته بودیم، به او گفتم دویست هزار تومانش را ببخش، نماز است، مگر نماز برای من است؟ گفت خیلی خوب بخشیدم، گفتم ببین آن دویست هزار تومان دومش را هم ببخش، گفت باشه، گفتم سومش را هم ببخش، گفت بابا یک بار بگو، گفتم یک بار قبول نمی‌کردی. به هر حال شبِ عید است، بازاری‌ها نگویید بازار شلوغ است باید کوزه‌مان را پُر کنیم برای آن یازده ماه، رحم کن خدا کوزه‌ات را پُر می‌کند. مشتری کوزه تو را پُر نمی‌کند. اگر خواسته باشی سوءاستفاده کنی از شلوغی بازار، جنس هایت را دوبله بفروشی، خدا یک جایی سوراخ می‌کند در برود، رزق تو بیش از این نیست. شما رحم کن، خدا به تو رحم می‌کند. بازاری‌ها رحم کنند، آقایانی که انبارگردانی می‌کنند ببینید خدا چقدر به آنها داده روزی که از دنیا آمدیم چیزی نداشتیم، دو سه روز دیگر هم می‌رویم در قبر چیزی نداریم، این دو سه روز یک خورده پول به ما داده امتحانی، بیست درصدش را خمس بدهید. کشاورزها تصمیم بگیرید زکات بدهید، شکم فقرا را سیر کنید، خدا باران رحمت می‌فرستد. به هر حال رحم کنید تا رحم بشوید. اگر حادثه تلخی برایتان پیش آمد، ببنید کجا یک پول به حقی را نداده‌اید.
خدایا به همه ما رحم کافی مرحمت بفرما. (الهی آمین) محرومیت را و فقر را از فرد و جامعه ما برطرف بفرما.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
احسان و نیکوکاری، ویژگی یاران پیامبر
«بِاِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ»